ใครขายของตามอารมณืแบบผมบ้าง ถ้าไม่มีอารมณ์ผมก็ไม่ขาย ไม่ง้อ ไม่รับสาย ไม่แคร์
ถ้าผมอยากนอนก็นอน เช้าสายบ่ายเย็นถ้านอนอยู่จะไม่สนใจรับสายลูกค้า
ถ้ากำลังดูหรือทำอะไรสนุกๆเพลินก้ไม่ให้เรื่องค้าขายมาขัดขวางความสุข

แต่ผมได้เห็นคนบางคน ไม่ว่าจะอดหลับอดนอนมากี่คืนแล้ว ถ้าลูกค้าโทรมาเขาจะรีบลุกขึ้นมารับหรือเอาใจลูกค้าทันที เพราะเขาคิดว่าเงินคือพระเจ้า ร่างกายเราช่างมัน

ยิ่งชินกับการขายของเท่าไหร่ ผมยิ่งง้อลูกค้าน้อยลงเท่านั้น

จึงได้เข้าใจอารมณ์ของบางร้านที่ไม่ง้อลูกค้าไม่เต็มใจขาย ไม่เต็มใจบริการแล้วว่าเป็นไง มันมีที่มาอย่างนี้นี่เอง เมื่อก่อนเคยคิดว่าลูกค้าคือพระเจ้า แต่เดี๋ยวนี้คิดว่าลูกค้าคือตัวกวนตัวปัญหาคือขอทาน แล้วผมจะปรับเปลี่ยนความรู้สึกแบบนี้ได้อย่างไร

ขอให้เจริญๆ ครับ
- คนที่จะขายของ เขาอยากมีรายได้ อยากทำเป็นอาชีพ ต้องการมีลูกค้าเยอะๆ
- คนขายของเขาต้องให้ความสนใจลูกค้า (ตลอดในเวลาที่เปิดทำการ หรือที่ประกาศไว้ หรือแจ้งลูกค้าใว้)
- ไม่มีใครอดหลับอดนอนหลายคืน เพื่อรอลูกค้าหรอกครับ และลูกค้า ส่วนใหญ๋ คงไม่โทร ดึกๆ ดื่นหรอกครับ
(ถ้าสินค้าของคุณหรือบริการของคุณไม่เกี่ยวข้องกับเวลาดังกล่าว หรือให้บริการเฉพาะดึกๆ ดื่นๆ)
- ผมหวังว่าคุณแค่โพสเอาฮานะครับ คงไม่คิดจะขายของจริงๆ
สงสารคนในอาชีพนักขาย สงสารลูกค้าที่ต้องเสียเวลากับคุณ - ถ้าคุณคิดว่าลูกค้าคือตัวกวนปัญหา ลูกค้าเป็นขอทาน ก็ ขอให้คุณเจริญๆ ในความคิดนี้ครับ
/// แต่ผมเชื่อว่า พ่อค้า แม่ขาย ส่วนใหญ่ ไม่ได้คิดแบบคุณ แน่นอน
ด้วยความเคารพ แต่พูดจากใจครับ