ปล่อยเขาไปครับ
คุณทำดีที่สุดแล้วครับ
อาการฝ่าย ญ แบบนี้มันคุ้นๆ นะครับ

ครับ
จากที่เล่ามา ไม่อยากซ้ำเติมนะครับ
ครั้งหนึ่งผมก็เคยเสียคนที่ผมรักที่สุดไป เพราะอะไรไม่รู้ เธอไปทำงานต่างจังหวัดห่างกันแค่อาทิตย์เดียว โทรกลับมาบอกเลิกผมเฉยเลย
ยังไงละครับทีนี้ เธอคือทุกอย่างจริงๆ ณ ตอนนั้น(เข้าใจความรู้สึกท่าน จขกท.เลยครับ)
คืนแรกไม่เป็นไรครับ แต่หลังจากคืนแรก บางครั้งนั่งๆอยู่น้ำตามันก็ไหลออกมา เพราะเมื่อก่อนหันไปทางไหนก็ต้องมีเธอ
ผมตามยื้อ ตามง้อ ขอคืนดี ทำทุกอย่าง ทุกวิถีทาง ประมาณ 9 เดือนครับ
แต่ที่ผมได้รับกลับมาคือ ความเฉยชา อืม แล้วไง อะไร ทำไม
จนสุดท้าย เหมือนร่างกายผมมีภูมิคุ้มกันโรค มันรู้สึกว่า พอได้แล้ว มันมากเกินไปแล้วสิ่งที่เราทำ มากเกินกว่าที่เขาจะได้รับจากเรา
สุดท้ายผมก็ตัดใจได้ครับ และอีกไม่นาน ผมก็เจอคนใหม่(คือคนปัจจุบัน) สวยมาก ดีมาก ผมคิดว่าดีกว่าคนเก่าแน่นอน เพราะตอนนี้เราเพิ่งคบกันได้เพิ่งจะสี่เดือนอยู่เลย
ผมคิดว่าผมคงไม่เสียเธอคนนี้ไปอีกแล้ว

เป็นกำลังใจให้ จขกท.ครับ บางทีเหนื่อยมากก็ปล่อยตัวเองให้ล่องลอยซ่ะบ้างก็ดีนะครับ บางทีเขาอาจจะไม่ใช่คู่ของเรา