ยังมีได้กันอยุ่เหรอครับ เห็นน้องที่อยุ่ อเมกาเขาบอกว่า เวลาจะซื้อของผ่าน Amazon เขาเข้าไปค้นหาสินค้า ที่ amazon.com directly เลย เขาบอกว่าเดี่ยวนี้คนที่ เมการู้หมดแล้ว ไม่ได้หาผ่าน Google.com อีกต่อไป เพิ่งคุยกับน้องที่ไปอยู่ เมริกา อาทิตย์ก่อน
ขอบคุณที่ให้ข้อมูลครับ ...
(สบายใจ มีคนไม่ทำไป 1 คน)

เคยฟังเรื่องเล่า เรื่อง
"พนักงานขายรองเท้า" มั๊ยครับ...
บริษัทขายรองเท้าแห่งหนึ่ง รับพนักงานฝึกงานมา 2 คน สมมติว่าชื่อ John1 กับ John2 แล้วกัน (จ้อน1 กับ จ้อน2)
ในระหว่างการพิจารณาเพื่อรับการฝึกให้ผ่านการงาน ทางบริษัทก็มีแผนที่จะต้องการขยายตลาด ไปในพื้นที่แอฟริกาซึ่งกันดาร และยังเป็นป่าเขาเพื่อเปิดตลาดใหม่ และต้องการให้ 1 คน ไปประจำที่นั่น และ 1 คน ประจำที่ภาคพื้นยุโรป ...
ผลการคัดเลือกโดยการจับฉลาก ปรากฎว่า John1 ได้ไปประจำแอฟริกา ....
เมื่อครบ 1 เดือน ก็ได้ถึงเวลาประเมินผลงาน ....
ปรากฎว่า John1 ขายไม่ได้ซักคู่ ... ในขณะที่ John2 ขายได้ทะลุเป้าถล่มทะลาย ....
เมื่อถึงเวลาประชุม John1 ก็เลยแถลงกลางที่ประชุมว่า ...
"การคัดเลือกครั้งนี้ไม่ยุติธรรมสำหรับผมเลย ผมถูกส่งไปในพื้นที่ ที่ไม่มีคนใส่รองเท้าซักคน แล้วผมจะขายรองเท้าให้ใคร เพราะไม่มีคนรู้จักรองเท้า ซึ่งเหตุผล ที่ทำให้ผมขายรองเท้าไม่ได้ซักคู่ ... ผมจึงขอเปลี่ยน สลับให้ ผมได้ขายพื้นที่ยุโรปบ้างเถอะ รับรองว่า ผมจะทำยอดถล่มทะลาย เหมือนJohn2 ได้แน่นอน"
ทางคณะกรรมการก็เห็นใจ จึงอนุญาติ ให้สับเปลี่ยนกันบ้าง ....
และ..เมื่อถึงระยะประเมินผล เดือนที่ 2 ... ปรากฎว่า John1 ขายไม่ได้ซักคู่ และ John2 ยังคงขายได้ทะลุเป้าถล่มทะลายเหมือนเดิม ....
ดังนั้น ทางคณะกรรมการจึงถาม John1 ว่าสาเหตุเป็นเพราะอะไร ทำไมถึงขายไม่ได้เช่นเดิม ... ซึ่ง John1 ก็ได้อธิบายกับคณะกรรมการด้วยเสียงเครียดๆว่า...
"ท่านคณะกรรมการโปรดเห็นใจผมเถอะครับ การคัดเลือกครั้งนี้ผิดพลาดใหญ่หลวง ท่านส่งผมมาภาคพื้นยุโรป หลังจาก John2 ขายรองเท้าให้แก่ผู้คนจนมีครบกันหมดแล้ว แต่ละคนมีกัน 2-3 คู่กันแล้วทั้งนั้น และยังไม่มีรองเท้าของใครชำรุดเลย จึงเป็นสาเหตุให้ผมไม่สามารถขายได้แม้ซักคู่เดียว"
และยังยกเหตุผลต่างๆ นาๆ มาอธิบายให้คณะกรรมการฟัง จนเป็นที่พอใจ(แก่ตัวเอง)
ทางคณะกรรมการจึงขอฟังเหตุผล และวิธีทำงานของ John2 บ้างว่าทำไม จึงสามารถขายทะลุเป้า ถล่มทะลายได้ทั้ง 2 เดือน ....
John2 ลุกขึ้นเล่าให้ฟังว่า...
"สำหรับเดือนแรก ... ผมถือว่าโชคดีมาก ที่ผมได้ประจำที่ยุโรป เพราะผู้คนรู้จักรองเท้าเป็นอย่างดี ผมแค่เพียงนำเสนอคู่ใหม่ๆ แบบใหม่ๆ ที่ทางบริษัทผลิตออกมา และผมแค่ดูว่าลูกค้ายังไม่มีแบบเหล่านั้น ... เพียงแค่อธิบายข้อดีเพิ่มเติมเล็กน้อย ลูกค้าก็มักจะซื้อเพิ่มอีกคู่โดยไม่ลังเลเลย""ส่วนเดือนที่สอง ... ผมก็ถือว่าโชคดียิ่งกว่า เพราะผมได้ไปประจำในภาคพื้นที่ไม่มีคนใส่รองเท้าเลย .... ผมเพียงแค่ สอนให้เค้ารู้จักรองเท้า และรู้จักข้อดีเพียงเล็กน้อย ผู้คนก็ยินดีที่จะซื้อรองเท้าไว้ใช้โดยไม่ลังเล เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีกว่า"John2 สรุปเพียงสั้นๆ แค่นั้นแล้วนั่งลง ....
กรรมการ: o_O

แล้วท่านละครับ ... มีความเชื่อ และทัศนคติ แบบเดียวกับ John1 หรือ John2
