น่าเห็นใจมากคะ เป็นกำลังใจนะคะ ใช้สติปัญญาแก้ไขปัญหาในแนวทางที่ถูกต้องนะคะ
มีคำถามคะ
ทุกวันนี้คุณทนอยู่กะแม่เพราะอะไรคะ ยิ่งคุณทนมันจะยิ่งก่อบาปให้ทั้งตัวคุณเองและคุณแม่ของคุณด้วย
ทางที่ดี คุณย้ายออกมา แรกๆ ยังไม่ต้องส่งเสียแม่ก็ได้มั้งคะ ถ้าคุณยังรับผิดชอบค่าใช้จ่ายสองทางไม่ไหว
เพราะคุณแม่ก็มีสามีอยู่ คงพอจะทนอยู่ได้
พอตั้งตัวได้ก็ค่อยส่งเสีย ยังไม่สายคะที่จะตอบแทนพระคุณ
เพิ่มเติมอีกหน่อยคะ ควรพาแม่ตรวจหน่อยก็ดีคะ ท่านต้องมีปัญหาทางจิตแน่ๆ
ช่วยรักษาท่านให้เป้นปกติ
ยังงัยก็เป็นแค่ความเห้นของเรานะ คุณต้องตัดสินใจเองคะ ขอให้พบทางแก้ปัญหาที่ดีคะ
เห็นด้วยครับ
ช่วยเสิร์มนิดนึง ถ้าเป็นผมๆจะเว้นระยะห่างด้วยการไม่ตอบโต้ท่านอะครับ ถ้าท่านทำไรไม่ดีก็ เงียบ และ เมินเฉย ไปก่อน
ถ้าหนักจริงๆก็ย้ายไปอยู่ที่อื่นและเขียนจดหมายบอกท่าน โดยขอโทษท่านและบรรยายต่างๆโดยใช้คำที่ให้เหมือนกับว่าเราผิดแต่เพียงฝ่ายเดียว ให้ดูน่าสงสารที่สุด
บางทีท่านไม่มีเราตอนนั้นท่านอาจจะได้คิดอะไรบ้าง พอเราตั้งหลักได้ค่อยส่งเงินมาให้ท่านก็ยังไม่สาย
เพราะถ้าเราอินไปตามท่านเหมือนเป็นการเสิร์มให้ท่านรู้สึกว่ามีอำนาจควบคุม รู้สึกว่าทำสำเร็จ แล้วก็วนเข้าลูปเดิม recursive ซ้ำไปมา ซึ่งจริงๆมันส่งผลเสียต่อทั้งสองฝ่าย
วิธีนี้อาจจะดูเหมือนไม่รักดีไปนิด แต่เราก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดทั้งสำหรับเราและสำหรับท่าน
ยังงัยก็เป็นแค่ความเห้นของเรานะ คุณต้องตัดสินใจเองครับ ขอให้พบทางแก้ปัญหาที่ดีครับ
อื่นๆ
