ต่อไป »

[lamerryroom]

ไม่ไหวแล้วขอระบายหน่อยนะคะ ตั้งแต่เกิดมา เราไม่เคยอยู่กับแม่ อยู่กับยายมาตลอด แต่แม่ส่งเสียเลี้ยงดูมา แบบไม่เคยสนใจเลย ตลอดเวลาที่เจอเเม่จะด่าเเละตบตีเราอย่างเดียว
จนวันนี้เรามีที่อยู่ แม่เดือดร้อนมาอยู่ด้วย แต่ด่าว่าพอหนักเข้าเราทนไม่ไหวเถียงไปคำนึงก็จะโดนแม่ตบตีเป็นสิบๆ เอารองเท้าตบหน้าเรา เอาแฟ๊บมาเทใส่หัวใส่ตัวเรา
เราทนไม่ไหวแล้วแต่เถียงไม่ได้ ไม่งั้นก็ถูกตีอีก เราจะทำยังไง แม่บังคับให้ไปสมัครงาน เราไปทำก็อาเจียนๆๆๆๆๆจนเค้าให้กลับ แม่ก็บังคับให้เราไปอีกเรารับปากแล้ว แล้วบอกแม่ว่าเค้าคงให้เริ่มเดือนหน้า แม่ก็ไม่พอใจด่าว่าอาละวาดอีก เราไม่รู้จะทำยังไง อยากตาย

[bouy22]

ใจเย็นๆ ครับ รู้ว่าเครียด แต่ อย่าเอามาทำให้ เรา ทุกข์ใจ ครับ

มีอะไร ให้ ช่วย หรือ อยาก ระบาย มีปัญหา ก็คุยกับคนในนี้ได้

คนในนี้ ใจดี มีน้ำใจเยอะ ครับ


หัวงูก็เยอะ....





   เมิงยังจะมีอารมณ์เล่น อีกหรอ..

ขำขำ สู้ๆ อย่าเครียด


เพื่อนผมที่รู้จักัน ก็ คล้ายๆ คุณ lamerryroom แต่ที่เค้าเจอ เจอกับพ่อ ครับ และ หนักกว่านี้ ผมก็พูดไม่ออกเหมือนกัน

[bonaliza]

  สู้ๆ นะคะ ใจเย็นๆ ค่ะ เครียดมากไปก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นน้าาา

[lamerryroom]

รักแม่นะคะ แต่ทนให้ตบตีมาทั้งชีวิตเช่นกัน แม่ด่าแต่คำหยาบคาย รับไม่ได้ค่ะ แต่ก็ต้องรับมาแม่เรานี่ ทำไมต้องเกิดมาด้วย นี่จะร้องไห้ก็ร้องไม่ได้เด๋วโดนอีก

[bouy22]

ช่วยๆ ดัน จะได้มีเพื่อนคุย.. จะได้ไม่เครียด  







มันจะเครียดหนักกว่าเดิม อ่าดิ  

[Tanut007]

ผมโครตเศร้าเลย บ๊วยเอ้ย แม่ม ออกไปไหนมิได้ อยู่แต่ในห้องคอม เว็บยังมาล่มอีก เยี่ยม

[RICHEST]

 

แม่ก็คือแม่ คนเดียวของเราถึงท่านจะไม่ดี
ต่อเรา เราดีต่อท่านก็พอ 

[bouy22]

ผมโครตเศร้าเลย บ๊วยเอ้ย แม่ม ออกไปไหนมิได้ อยู่แต่ในห้องคอม เว็บยังมาล่มอีก เยี่ยม

ใครถาม 

























ปล. แซวเล่น นะตะเอง 

[myspace69]

เข้ามารับฟังครับ ... แต่คงไมีมีความเห็น นอกจากขอเป็นกำลังใจให้ครับ  

[Kengmanny]

ลองอ่านดูครับ

ถ้าคุณเป็นคนหนึ่ง ซึ่งสงสัยอยู่ว่าอกตัญญูไหมที่ไม่รักพ่อ? เนรคุณไหมที่เกลียดแม่? ผิดไหมถ้ารักพ่อมากกว่าแม่? บาปไหมที่ดีใจเมื่อรู้ว่าแม่กำลังจะตาย? วันนี้เรามาดูกันว่าจะสบายใจขึ้นได้อย่างไร หรือดีกว่านั้นคือเปลี่ยนใจตัวเองได้ด้วยวิธีไหน


ก่อนอื่นให้มองตามจริงว่าความรู้สึกเป็นสิ่งที่บังคับไม่ได้ คนเรามีหูตาอยู่อย่างนี้ ถ้ากระทบเข้าภาพแย่ๆ เสียงแย่ๆ ความรู้สึกก็ต้องแย่ตาม มิใช่วิสัยที่จะสั่งห้ามใจไม่ให้แย่ไปด้วย ฉะนั้น ถ้าตัดคำว่าพ่อ ตัดคำว่าแม่ออกไป เหลือแต่ความกระทบกระทั่งระหว่างคนกับคน ก็อย่าแปลกใจถ้าจะมีอารมณ์ต่อกัน เป็นความขัดเคืองบ้าง ความโกรธบ้าง ความแหนงหน่ายไม่อยากรักบ้าง หรือกระทั่งความชิงชัง รังเกียจเดียดฉันท์บ้าง



ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับใครแล้วรักกันนั้นง่าย แต่เป็นไปไม่ได้ที่จะรักคนให้ทุกข์ให้โทษกับเราถ่ายเดียว!


ถ้าจะกล่าวโทษ ก็ต้องโทษธรรมชาติที่บีบให้คนเราต้องอยู่ร่วมกัน กระทบกระทั่งได้ เกิดความขัดเคืองได้ สะสมความรู้สึกไม่ดีต่อกันได้ ไม่ยอมให้เราเกิดเอง โตเอง สบายเอง มิฉะนั้นก็คงเลือกได้ตามอิสระ เห็นใครอยู่ในฐานะอะไร ควรรักเขามากน้อยแค่ไหน


ขณะเดียวกัน ก็ไม่ใช่ความผิดของสังคม ที่คนส่วนใหญ่พากันชื่นชม รำลึกนึกถึงพระคุณของพ่อแม่ ถึงขนาดที่เกือบทุกชาติทุกภาษา จัดให้มีวันพ่อ วันแม่ เป็นประจำทุกปี สะท้อนให้เห็นว่าโลกของสิ่งมีชีวิตชั้นสูงนั้น เขามองกันว่าพ่อแม่เป็นผู้มีบุญคุณยิ่งใหญ่ ขนาดสมควรที่จะไม่ลืมจัดวันพิเศษเพื่อบูชาพวกท่าน


พ่อแม่มีชีวิตต่อได้ถ้าไม่มีคุณ แต่คุณมีชีวิตขึ้นมาไม่ได้ถ้าขาดพ่อแม่!


กล่าวแบบรวบรัด ถ้าจะถามว่าใครเป็นคนกำหนดให้ต้องนึกถึงบุญคุณพ่อแม่ ก็ต้องตอบว่าธรรมชาตินั่นแหละที่กำหนด และฝังไว้ในสำนึกว่าการรู้คุณพ่อแม่เป็นคุณสมบัติของผู้มีใจสูง คนเราจะทราบว่าตนมีใจสูงหรือใจต่ำ ก็ดูง่ายๆว่าจำได้หรือเปล่าว่าพ่อแม่สำคัญแค่ไหน


ถึงตรงนี้สรุปได้สั้นๆว่า อย่ารู้สึกผิดถ้าไม่รักพ่อแม่ แต่จะแย่มากถ้าไม่คิดตอบแทนบุญคุณพวกท่านเลย!


ต่อให้เป็นโจรชั่ว เมื่อได้รับพระราชทานอภัยโทษประหารจากองค์ราชา ก็ยังสำนึกคุณ ทุ่มกายถวายชีวิตรับใช้องค์ราชาได้ แม้ต่อมาภายหลังจะถูกกดขี่ข่มเหงอย่างไรก็ก้มหน้าก้มตายอมรับ เพราะจดจำอยู่ว่ามีชีวิตต่อก็ด้วยพระมหากรุณาธิคุณล้นเกล้าล้นกระหม่อม


แล้วใครจะอ้างได้เต็มปากเล่า ว่าตัวเองย่ำแย่แค่ไหน เกินกว่าจะทำใจรับพ่อแม่อย่างไร จึงนึกถึงบุญคุณของพ่อแม่ไม่ออก ที่ให้ชีวิตมาทั้งชีวิตตั้งแต่แรก เห็นได้ชัดเจนว่ายิ่งกว่าพระราชาประทานชีวิตแก่นักโทษประหารไม่รู้กี่ร้อย เท่า


หาค่าของชีวิตให้เจอ แล้วคุณจะได้ตระหนักว่า คุณมีชีวิตขึ้นมาหาค่าของชีวิตไม่ได้ ถ้าปราศจากพ่อแม่


เมื่อเห็นค่าของพ่อแม่ แต่ยังนึกไม่ออกว่าจะตอบแทนอย่างไร อย่างน้อยก็รู้จักความหมายของคำว่า "กตัญญู" ให้ได้ก่อน ความกตัญญูเป็นอาการของใจที่มีความสามารถรู้คุณคน ทราบว่าใครมีอุปการคุณต่อเราไว้อย่างไร กล่าวโดยย่นย่อที่สุดคือนึกออก บอกถูก และทำไว้ในใจว่าผู้นั้นผู้นี้ มีบุญคุณกับเราไว้เมื่อครั้งไหน


ถ้ากตัญญูเป็น ก็เหมือนจุดพลุ จุดชนวนให้เกิด "กตเวที" ตามมาเอง เพราะความมีใจสูงของมนุษย์ ย่อมเกิดแรงดันให้อยากตอบแทนคุณ โดยไม่ต้องมีใครเอาหอกดาบมาบังคับ


สำหรับคนเกลียดพ่อแม่ แค่มีแก่ใจ ทำความเข้าใจที่มาที่ไปของพ่อแม่ ให้อภัยในความร้ายกาจของพวกท่านได้ ก็นับว่าปรับใจเข้ากับความประเสริฐแบบมนุษย์ อันเป็นธาตุแท้ของคุณได้แล้ว


สำหรับคนรักพ่อแม่ไม่เท่ากัน แค่มีแก่ใจ นึกสงสารท่านที่ได้รับความรักจากเราน้อยกว่าอีกท่าน เห็นค่าว่าครึ่งหนึ่งที่ประกอบขึ้นเป็นเรา ได้มาจากท่าน หาใช่รับเต็มตัวมาจากฝ่ายไหน ก็จะก่อให้เกิดกำลังใจในการคิดตอบแทนท่าน ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าอีกท่านหนึ่ง ความคิดอยากตอบแทนเท่าๆกัน จะค่อยๆปรับความรู้สึกรักไม่ให้ทิ้งระดับห่างจากกันเกินไปนัก


สำหรับคนรักพ่อแม่มากอยู่แล้ว ควรมีแก่ใจ ดูตามจริงว่าพวกท่านมีที่พึ่งให้ตนเองหรือยัง ในทางพุทธ หากชักชวนโดยละม่อม ให้พวกท่านมีใจยินดี ตั้งมั่นในการให้ทาน รักษาศีล ปลูกศรัทธาในสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไว้หยั่งรากลึกมั่นคงพอ จะนับเป็นการตอบแทนอย่างแท้จริง สมน้ำสมเนื้อ เพราะพวกท่านจะมีหลักประกันให้ตนเองได้ไปดี ไปสว่าง ตลอดจนไปถึงที่สุดทุกข์ได้เป็นแน่แท้


อย่าเค้นใจให้รักพ่อแม่ เพราะจะเหนื่อยเปล่า และยิ่งทรมานใจขึ้น แต่เข้าใจเพื่อเห็นค่าพ่อแม่ แล้ววันหนึ่งจะเข้าถึงความรู้สึกที่ถูกต้อง เป็นสุขที่ได้เป็นมนุษย์เต็มตัว สมเกียรติภูมิกัน


ดังตฤณ

จากบทความ "ทำยังไงดี?"
นิตยสาร Miracle of Life ฉบับ เดือนสิงหาคม ๕๓

[civilclub]

ขออภัยนะครับ  
ผมไม่ทราบว่ามันมีที่มาที่ไปอย่างไร แต่ผมว่ามันน่าจะมีสาเหตุบางประการนะครับ ที่เป็นเหตุจูงใจให้ท่านฉุนเฉียว แต่ก็นะ แม่จะอย่างไรก็เป็นแม่ โกรธท่านไปก็เปล่าประโยชน์ ค่อยๆพูดค่อยๆจากันดีกว่าครับ เป็นกำลังใจให้ครับผม  

[lamerryroom]

ไม่มีสาเหตุอะไรเลยจริงๆค่ะ ที่โดนรองเท้าตบหน้าก็เพราะเพื่อนซื้อของขวัญวันเกิดมาให้ เป็นเสื้อค่ะ ราคาสองร้อยกว่าบาทมั้งแล้วจุ๊บจิ๊บเอามาใส่แม่เอารองเท้าตบเลย

ส่วนวันนี้บอกแม่ว่าที่ทำงานเค้าเรียกวันจันทร์ไปสัมภาษณ์ แล้วเค้าคงให้ทำเดือนหน้า เท่านั้นแหละ โดนตีโดนด่าหยาบๆมากๆเลยค่ะ โดยส่วนตัวเราเป็นคนมีสัมมาคาราวะ พูดจาก็มีหางเสียงพูดกับแม่นี่จะพูดดีมากๆแต่ก็ยังมิวายจะโดนหนักขนาดนี้

[thailovesong]

เป็นกำลังใจให้นะครับ

[Kuroroman]

อายุเท่าไรแล้วครับ ถ้าบรรลุนิติภาวะ มีงานทำ ก็หนีมาเลยครับ ถ้าพ่อแม่ผมเป็นแบบนี้ ผมจะหนีมาแบบไม่คิดเลยครับ

[Tanut007]

ผมโครตเศร้าเลย บ๊วยเอ้ย แม่ม ออกไปไหนมิได้ อยู่แต่ในห้องคอม เว็บยังมาล่มอีก เยี่ยม

ใครถาม 

ปล. แซวเล่น นะตะเอง 

อ้ายยยยยยยยยเฮียยยยยยยบ๊วยยยยยย
อยากโดนเหมือนคุณจิ๊บโดนไหม ?

[galaxy]

วันแม่ เมื่อวานที่ผ่านมาผมคิดว่าคุณคงทำความดีให้แม่เห็น เช่นกัน แม่รู้สึกอย่างไรบ้างครับ ลองถามแม่ดูนะครับ

แล้วก็บอกแม่ว่า แม่ทำไมต้องมาตบตีหนูด้วย ว่าอย่างเดียวยังไม่พอเหรอ...

*ผมคิดว่าการถูกทำร้าย ลงไม้ลงมือถึงขั้น เอารองเท้าตบหน้า มันไม่ธรรมดาแล้วครับ
ต่อไปนี้ผมไม่อยากให้คุณยอมแม่ต่อไปแล้ว ถ้าแม่ทำอะไรก็ จับมือเค้าไว้แล้วก็พูดกับเค้า เชื่อว่าคุณก็พูดดีอยู่แล้วครับ
และ ร้อยทั้งร้อยแม่คุณต้องพูดว่า (อ๋อเดี๋ยวนี้คิดจะสู้เหรอ) คุณก็บอกไปว่า ไม่ไหวแล้วค่ะแม่..ด้วยเหตุผลหลายๆประการ ก็พูดไปน่ะครับ
แต่คุณไม่ควรที่จะยอมแบบนี้อีกต่อไปแล้ว..

[SerBeSt]

ปะ ตอนเย็นไป ลำสาลี กับ ผม

^^

[marketting]

ทุกปัญหาเราแก้ได้ครับ แต่ต้องใช้เวลาครับ ถึงเค้าจะด่า เค้าจะว่า เค้าจะตี เค้าคือแม่เรา
แม่ทำไรเราไม่ผิด ที่เค้าบังคับต่างๆ เค้าอยากเห็นลูกค้าเค้ามีหน้าที่การงาน  << เป็นกำลังใจให้ครับ...สู้ๆ ครับ >>

 

[k_malee]

ใจร่มๆ คับ
ทุกอย่างมีทางออกของมัน ค่อยๆ คิด

[vava]

อายุเท่าไหร่แล้วครับ

ขอโทษนะครับ แต่อ่านแล้วผมงงจริง ๆ ว่าถ้าไม่มีที่มาที่ไปยังไง คน ๆ นึงจะทำกับลูกขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

อยากบอกว่าให้สู้ ๆ แต่ก็รู้ว่าไม่รู้จะสู้ยังไงครับ  เข้าใจความรู้สึกมาก ๆ เลยนะครับ เพราะผมเองก็โตมานอกบ้าน ครั้งแรกที่กลับมาอยู่ในบ้านเนี่ย มันสุด ๆ อ่ะครับ โดนทุกอย่าง

แต่ตอนนี้เข้าได้กับทุกคนที่บ้านแล้วล่ะครับ ท่านก็เข้าใจเรามากขึ้นด้วย