ต่อไป »

[goldadsense]

ผมเคยเป็นแบบนี้ครับ มันทรมารมาก หาก อยู่ บนทางแยกแบบที่คุณกำลังตัดสินใจอยู่นี้ และจลเลือกที่จะเผชิญกับโลกความจริงครับ มันจะทำให้คุณเข้มแข็ง  ออก มาสู้โลกความจริง และตอนนี้ ผมประสพความสำเร็จในโลกความจริงแล้ว จึงหันกลับมา ในสิ่งที่รัก พอกลับมาก็ มีความคุ้นเคยและเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว
และ มาครั้งนี้ ผมคิดว่าจะทำให้ประสพความสำเร็จในโลก อินเตอร์เนทให้ได้ครับ

ขอให้คุณประสพความสำเร็จในโลก ของความจริงครับ

 

[khanom]

   เป็นกำลังใจให้นะ อายุเพิ่ง19 หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ ขอแค่เราตั้งสติ แล้วเราก็จะพบทางออก  พระพุทธเจ้าก่อนจะตรัสรู้ ท่านได้ฟังเสียงพิญที่เทวดามาบรรเลงให้ฟัง สายพิญที่ตึงไปพอดีกมันก็ขาด แต่สายพิญที่หย่อนไปมันก็ไม่ไพเราะ แต่สายที่ปรัปพอดีๆสิมันดีดได้ไพเราะยิ่งนัก



หวังว่าสักวันจะได้เห็นEThaiZone เติบโตเป็นผู้ใหญ่อย่างเต็มภาคภูมิ และคงมีสักวันที่จะกลับมาเยี่ยมเยียนกันมั่ง


เพชรคือก้อนถ่านที่อดทน

เพชรที่ไม่ได้เจียระไนไม่ต่างอะไรกับก้อนกรวด 


ปล.EThaiZone เป็นคนเก่งนะ มีพรสวรรค์ ยังดีกว่าขนมที่เป็นเหมือนเป็ด(กลัวจะมีคนจับไปทำลาบจัง )

[Step9]

ขอมอบเพลงสมัยคุณโซวฯยังหนุ่ม เพลงนี้ละกันนะ

เนื้อเพลง: ลองบ้างไหม
อัลบั้ม: หมื่นฟาเรนไฮต์
ฟังเพลง : ลองบ้างไหม

คิดๆแล้วยังแปลกใจ เราเจอะเจออะไร ล้วนแล้วแต่ไม่ถูกใจ
หลายๆครั้งมองออกไป ใจไม่ยอมรับ หลายๆครั้งก็หนักใจ

เลยทำใจให้เหลียวมอง แลดูกันหน่อย มองๆดูให้ซึ้งใจ
คิดๆแล้วยังขัดใจ มัวแต่เอาแต่มอง ควรจะลองให้รู้ไป (ให้มันรู้ไป)

นึกๆแล้วก็อยากลอง แต่มีบางครั้ง นึกๆแล้วละเหี่ยใจ
เพราะเขาเห็นเราเด็กไป จึงไม่ยอมรับ เพราะเขาเห็นเราเด็กไป

ทำอะไรให้เหมือนใคร ทำแค่นั้นก็พอ ทำทำไม่ให้เหมือนใคร
คิดๆแล้วยังขัดใจ ว่าจะทำทำไม ทำทำไมถ้าเหมือนใคร

อยากจะเคยลองบ้างไหม คิดจะทำดั่งที่ตั้งใจ
อยากจะลองบ้างไหม คิดจะทำโดยไม่เข้าใจ

อยากจะลองดู ลองว่าเป็นไง เป็นแต่เพียงได้ลองมันจะดีไหม
ถ้าไม่ดี ก็ให้มันรู้กันไป (ก็แค่อยากจะลองทำ)

เห็นเขาสอนจึงจดจำ จะดีเลวนั้น ล้วนแล้วแต่ใช้ประสบการณ์
คิดๆแล้วไม่ได้ความ ตรงประสบการณ์ นั้นลึกซึ้งเกินเข้าใจ

เลยทำใจให้เหลียวมอง แลดูกันหน่อย มองๆดูให้ซึ้งใจ
คิดๆแล้วยังขัดใจ มัวแต่เอาแต่มอง ควรจะลองให้รู้ไป (ให้มันรู้ไป)

อยากจะเคยลองบ้างไหม คิดจะทำดั่งที่ตั้งใจ
อยากจะลองบ้างไหม คิดจะทำโดยไม่เข้าใจ

อยากจะเคยลองบ้างไหม คิดจะทำดั่งที่ตั้งใจ
อยากจะลองบ้างไหม คิดจะทำโดยไม่เข้าใจ

อยากจะลองดู ลองว่าเป็นไง เป็นแต่เพียงได้ลองมันจะดีไหม
ถ้าไม่ดี ก็ให้มันรู้กันไป (ก็แค่อยากจะลองทำ)

ก็แค่อยากจะลองทำ...

[yesupdate]

ตอนอายุ 19 ปี ยังไม่มีเน็ตใช้เลย เพิ่งจะได้ใช้ตอน 20 เอง เข้าเว็บ Yahoo ทางเครื่อง Unix เพราะเมืองไทยยังไม่มีเว็บ เทคโนโลยีสมัยนี้ มันก้าวหน้า เด็กป.1ยังเล่นเน็ตได้ ไม่เหมือนเมื่อก่อน ดังนั้นยากที่วัยรุ่นจะรู้ทันมัน ยิ่งในโลกปัจจุบัน เราก็ต้องใช้เวลาศึกษามันเหมือนกัน ทุกสิ่งในโลกล้วนอนิจจัง ไม่แน่นอนยั่งยืนและจีรัง พ่อ แม่ อยู่กับเราได้ไม่นาน มีโอกาสก็ทำให้ท่านสบายใจ บางครั้ง ท่านก็เป็นห่วง อยากให้มีงานประจำทำ Adsense คนแก่ไม่รู้หรอก เราต้องพิสูจน์ตัวเองก่อน อาจทำงานประจำอะไรก็ได้ให้ดูมั่นคง เวลาพ่อแม่ไปคุยกับคนอื่น จะได้ภูมิใจถามว่าลูกทำอะไร นอกเสียเราทำ Adsense ได้เป็นล้านๆอ่ะ เขาถึงจะเข้าใจ ก่อนเป็นโค้ชก็ต้องเป็นนักเตะก่อน มีโค้ชอายุนอยไม่กี่คนในวงการ

เขียนเว็บ เขียน Program เป็นใช่ว่าจะนอนมา สมัยนี้มีปัจจัยมีหลายอย่าง เช่น เพื่อนที่ทำงาน ชะเลียหัวหน้า ระเบียบวินัยการทำงาน เทคโนโลยีสมัยก้าวหน้า วันนี้เราอาจเป็นผู้นำ วันหน้าอาจเป็นผู้ตาม ทุกสิ่ง ทุกอย่างล้วนไม่แน่นอน อยากให้รู้เท่าทันมัน รวมถึงเงินด้วย วันนี้มี วันหน้าอาจไม่มี ต้องรู้จักเก็บออม

ตกลงก็ไปหางานทำซะ ทำได้สัก 2-3 เดือน ดูมั่นคง ผ่าน Pro ค่อยมารื้อ Project Adsense ใหม่ ทำไปและเรียนรู้กับมัน ผู้หญิงในเน็ตมันไม่จีรังหรอก คนหาแฟนหน้าจอคอมส่วนใหญ่เหงา พอเหงาก็ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ ต่างคนก็กล้าแสดงออก ถ้าผู้หญิงเดินบนถนน หนุ่มๆไม่กล้าทักหรอก ถ้าบนเน็ตเสร็จทุกราย อันนี้เป็นประสบการณ์ สมัย ICQ ตอนนั้นยังไม่มี MSN ไม่ใช่อินเตอร์เน็ตหาคู่ไม่ได้นะ แต่งงานกันก็มีเยอะ เช่น thaimate.com เพียงแต่อยากให้รู้เท่าทันมันและอารมณ์ของเราด้วยว่าเราต้องการอะไร เราเหงามั้ย ถ้าเหงาก็ออกไปจีบสาวๆข้างนอกเลย ส่วนตำราจีบสาว เช่น Jeabsao.com หรือตำราที่วางขายกัน จะทำให้เรากล้ามากขึ้น ลองเอามาอ่านดู

ส่วนพวกที่ทำงานจนแก่ เบื่องานประจำ อยากจะขุดทองแต่กล้าๆกลัวๆ เพราะหนี้สินเยอะ ออกมาก็กินแกลบ สมัยนี้คนเป็นหนี้บัตรเยอะ ผ่อนรถ ผ่อนบ้าน เมื่อก่อนมีหลายใบ จนต้องเผาทิ้งหมด เนื่องจากเราไม่มีวินัยการใช้เงิน คนที่ประสบความสำเร็จทุกคนในโลก กว่าจะรวยก็ต้องลำบากแทบทุกคน ผมเป็นอีกคนที่ออกจากงานประจำ ไม่รู้ว่า Adsense จะสำเร็จมั้ย แต่ต้องคิดว่าต้องทำได้ ทำเงินล้าน เงินแสน ให้ได้ คุณต้องคิดว่าต้องทำมันได้ โชคดีที่หนี้หมดแล้ว โดนเพื่อนโกงไป 3 แสนบาท ต้องนั่งทำงานประจำเพื่อใช้หนี้ ดอกโคตรโหด ตอนนี้ด้วยเงินทุนอันน้อยนิดในการยังชีพ และความรู้จากหนังสือ และบอร์ด มั่นใจว่าสักวัน ทุกคนจะก้าวไปสู่ความฝันของตัวเองได้...

แต่ทุกคนต้องจำไว้ "เราสามารถที่จะหาเงินทองได้มากมาย แต่เราไม่สามารถที่จะครอบครองมันได้ตลอดไป" สักวันเราก็ต้องจากโลกนี้ไป ดังนั้นจึงหมั่นทำความดี สะสมบารมี ทำบุญทำทาน ให้แก่ผู้ด้วยโอกาสด้วย...สาธุ  

[sealinda]

อ่านคำตอบของแต่ละคนแล้วร้องไห้เลยอ่ะ ขนาดเราไม่ใช่เจ้าตัวนะเนี่ย ถ้าเจ้าตัวอ่านจะน้ำหูน้ำตาไหลขนาดไหนเนี่ย 


.......เป็นกระทู้ที่ตอบยากมากเลยนะเนี่ย ตลกจัง พี่ก้อเพิ่งเกิดความรู้สึกนี้เมื่อไม่นานมานี้เองเหมือนกัน.....

พี่ไม่อยากให้คิดว่า บนโลกเบี้ยวๆ ใบนี้ มีสองโลก คือ โลกแห่งความเป็นจริง และโลก cyber เพราะที่แห่งนี้ทุกคนก้อมีเลือดเนื้อ มีชีวิต มีปัญหาเหมือนกัน เวลามีตติ้งทีก้อได้เจอหน้ากัน คุยกัน สร้างมิตรภาพต่อกัน เป็นเพื่อนกัน ปรึกษาปัญหากัน ทะลาะกัน ร้องไห้ด้วยกัน เมาจนหัวเช็ดโต๊ะด้วยกัน เพียงแต่ เราเปลี่ยนวิธีในการสื่อสาร, การดีลงาน, การอัพเดทข้อมูลข่าวสารกับเพืื่อน & เืพื่อนร่วมงาน จากการโทรคุยกัน เป็นออน msn / โพสต์บอร์ด ซึ่งส่วนตัวพี่ พี่คิดว่าเป็นการสื่อสารที่ช่วยให้พี่สามารถสื่อสารกับคนจำนวนมากๆ ได้ในเวลาจำกัด ดีกว่าโทรศัพท์ด้วยซ้ำ ทุกวันนี้ กับเพื่อน หรือเพื่อนที่ทำงานเก่า พี่ได้คุยด้วยน้อยกว่าการได้คุยกับคนในบอร์ดเสียอีก เพื่อนสนิทสมัยมหาลัยบางคนไม่ได้เจอมา 5 ปีแล้วมั้ง

...มันไม่จำเป็นที่ต้องแบ่งโลกออกเป็นสองขั้ว เพียงแต่ให้เข้าใจหนทางในการดำเนินไปของแต่ละทาง (และถ้ากังวลเรื่องการเงิน ก้อให้เข้าใจเรื่องการแปลงความรู้ที่มีอยู่ให้เป็นรายได้ในแบบที่เหมาะสมกับแ่ต่ละหนทาง) ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับว่าเราเลือกที่จะ "เก็บเกี่ยวความรู้ ประสบการณ์ มิตรภาพ และความสำเร็จ" ได้ขนาดไหนต่างหาก

พี่ว่าโจ้เลือกเก็บเกี่ยวสิ่งเหล่านี้ ได้จากทั้งสองทาง เหมือนที่พี่ๆี่หลายคนบอก แบ่งเวลา บริหารเวลา จัดลำดับความสำคัญ นำความรู้ที่มี มาใช้ใ้ห้เกิดประโยชน์สูงสุด อายุแค่ 19 ก้อควรออกไปเจอโลกภายนอกบ้าง ไปเก็บเกี่ยวความรู้ประสบการณ์ต่า่งๆ ออกไปเจอความโหดร้ายของชีวิต ออกไปเรียนรู้ทักษะในการเข้าสังคม การสื่อสารแบบ face to face แต่ก้ออย่าละทิ้งความรู้ความสามารถ ทักษะทางคอมพิวเตอร์ที่้น้องอุตส่าห์สั่งสมมา

นอนให้น้อยลง ตอบบอร์ดในกระทู้ไร้สาระ (เช่นกระทู้ต่างๆ ของพี่) ให้น้อยลง ใช้สมอง ใช้ tools ต่างๆ ที่จะช่วยเราย่นระยะเวลาในการทำงานให้มากขึ้น ถึก อึดให้มากขึ้น ตั้งเป้าหมาย มีระเบียบวินัย และจริงจังกับมันให้มากขึ้น วางแผนและจัดระบบทางการเงินให้มากขึ้น

ยิ่งโจ้มีภาระทางบ้านต้องดูแล ยิ่งคุณพ่อป่วย
ความกดดันยิ่งเยอะ ว่า "ต้องสำเร็จ"
ก้อเอาความกดดันนั้นแหละ มาใช้เป็นแรงผลักดันให้เราต้องประสบความสำเร็จ หลังชนฝาแล้วก้อสู้ให้ถึงที่สุด

พี่เชื่อว่าโจ้ทำได้
พี่เชื่อว่าโจ้ทำได้
และพี่ยิ่งกว่าโคตรเชื่อว่าโจ้ทำได้

พี่ว่าพี่มองคนไม่ผิดนะ 


แต่ถ้าโจ้ยืนยันว่าจะไป.....พี่ก้อขอให้โจ้ประสบความสำเร็จในทุกอย่างที่โจ้ทำ อย่าท้อ แต่ถ้าเมื่อไรที่ท้อ ที่รู้สึกว่าไปต่อไม่ไหว ก้อแวะเข้ามาเล่นๆ เย็นๆ ใจในนี้ได้ ประตูของ thaiseoboard เปิดต้อนรับโจ้เสมอ......

[Warrez]

ไม่มีไรจะพิมพ์แล้วคับ เพราะแต่ละคนก็ได้พิมพ์ไปหมดแล้ว

แต่ขอร้องอย่างนึงคับ

อย่าปิดกั้นตัวเอง ว่าจะไม่เข้าบอร์ดอีกต่อไป

คนที่นี่ทุกคน ยังเป็นเพื่อนคุณเสมอ 

[mars]

จะโลกไหน ก็หลอกลวงเหมือนกันแหล่ะครับ

รับแต่สิ่งดี ๆ มาก็พอ

ไม่ต้องถึงกับหายไปหรอกครับ ถ้าคิดถึงก็แวะมาบ้างก็ได้ เพื่อนกันทั้งนั้น



แม่แฟนผมก็ฟอกไตเหมือนกันครับ

ยังไงก็สู้ ๆ นะครับ

[sunkoster]

งง กับ ความคิดนะ แต่

เอ้า สู้เว้ย น้องเ๋อ๋ย เค้ายังอยู่ก็ไปดูแลให้เต็มที่

เพราะทางพี่ไม่มีให้ดูแลแล้ว :-\

[Santa]

อยากให้คิดดูอีกทีนะครับ
ผมเองก็จบแค่ ปวส. เคยทำงานในโลกความเป็นจริงมาแล้ว
ทำงานตัวเป็นเกลียวได้เงินแค่ไม่ถึง 10,000 บาท

เทียบกับตอนนี้ผมทำงานกับ Internet มาได้ประมาณ 2-3 ปี
รายได้ก็เริ่มจากไม่กี่พันบาท จนตอนนี้เพิ่มมาเป็นเดือนละ 100,000-200,000 บาทต่อเดือน
จากที่ไม่มีใครเคยยอมรับ จนตอนนี้ทุกคนรอบข้างผม ไม่ว่าจะเป็นพ่อผม แม่ผม ทุกๆ ยอมรับชีวิตในอินเตอร์เน็ตของผม ไม่มีใครมาว่าเหมือนตอนทำใหม่ๆ

ผมไม่เคยมีความรู้เรื่องคอมเลย เรียนก็ไม่ได้เรียนมาทางนี้ อาศัยค้นคว้าเอาในเน็ตบ้างจากหนังสือบ้าง ผมยังทำได้
คุณ EThaiZone มีความรู้ทางนี้อยู่แล้วต้องทำได้ซิครับ

อยากให้คิดดูอีกทีนะครับ คุณ EThaiZone อย่าเพิ่งท้อครับ

อย่าลืมว่าคุณยังมีเพื่อนๆ อยู่นะครับ ทุกคนคอยให้กำลังใจคุณอยู่

[yesupdate]

อยากให้คิดดูอีกทีนะครับ
ผมเองก็จบแค่ ปวส. เคยทำงานในโลกความเป็นจริงมาแล้ว
ทำงานตัวเป็นเกลียวได้เงินแค่ไม่ถึง 10,000 บาท

เทียบกับตอนนี้ผมทำงานกับ Internet มาได้ประมาณ 2-3 ปี
รายได้ก็เริ่มจากไม่กี่พันบาท จนตอนนี้เพิ่มมาเป็นเดือนละ 100,000-200,000 บาทต่อเดือน
จากที่ไม่มีใครเคยยอมรับ จนตอนนี้ทุกคนรอบข้างผม ไม่ว่าจะเป็นพ่อผม แม่ผม ทุกๆ ยอมรับชีวิตในอินเตอร์เน็ตของผม ไม่มีใครมาว่าเหมือนตอนทำใหม่ๆ

ผมไม่เคยมีความรู้เรื่องคอมเลย เรียนก็ไม่ได้เรียนมาทางนี้ อาศัยค้นคว้าเอาในเน็ตบ้างจากหนังสือบ้าง ผมยังทำได้
คุณ EThaiZone มีความรู้ทางนี้อยู่แล้วต้องทำได้ซิครับ

อยากให้คิดดูอีกทีนะครับ คุณ EThaiZone อย่าเพิ่งท้อครับ

อย่าลืมว่าคุณยังมีเพื่อนๆ อยู่นะครับ ทุกคนคอยให้กำลังใจคุณอยู่

คุณ Santa เป็นคนเก่งมาก การที่มายืนจุดนี้ได้คงลำบากมากๆ

ถึงกระนั้นคนเราบางทีคิดว่างานประจำน่าจะดีก็ลอง ดูอาจจะเหมาะสมกับตัวเองก็ได้ บางคนอาจชอบอิสระ มันขึ้นอยู่กับเราเหมาะสมกับอะไร ทำแล้วมีความสุขดีมั้ย

ดังนั้นคุณโจ้น่าจะออกไปทำงานประจำบ้าง หรือทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เพิ่มพูนความรู้ ลองทำอะไรหลายๆ อย่าง เมื่อเราลองทำอะไรหลายๆ อย่างเราก็จะรู้ว่าอะไรเหมาะกับเรา มันจะทำให้เราไม่เกิดความสับสนในชีวิต.. ความสับสนในชีวิตมีหลายช่วง ยิ่งเราใช้ชีวิตมากเท่าไร เรื่องความสับสนในชีวิตก็ลดน้อยลงไปด้วย เรื่องอย่างนี้สอนก็ไมได้ ต้องลองทำดู ให้เป็นบทเรียนของชีวิต มนุษย์เกิดมาลำบาก ต้องมีบทเรียนมาทดสอบเรื่อยๆ.. แล้วแต่กรรมของแต่ละคน

[khonthai]

ไม่อยากให้ไปเลยครับ ถึงแม้ว่าผมไม่ค่อยได้โพส ก็ตามน่ะ แต่ส่วนมากจะมาอ่านเฉยๆ ทำ aff ที่ seo เห็นใครจะไม่เข้ามาแล้ว ก็เศร้า 

[ล่า]

หลานเอ๋ย

น้าเชื่อนะ ว่าหลานโตมากับวงการนี้ เรียนมาทางด้านนี้ คลุกคลี ผูกพันกันมา
หลานทิ้งมันมะได้ดอก ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลร้อยแปดพันประการ อไรก็แล้วแต่ แต่ยังไงหลานก็ทิ้งมันไม่ได้ เพราะมันฝังเข้าไปอยู่ใน โครโมโซม ในยีนของหลานแล้ว เซลเม็ดเลือดมันมีแต่ โค้ด ยั๊วเยียะไปหมด.

แต่ที่หลานต้องการตอนนี้คือพัก
เว้นว่าง ชาตแบต หรืออะไรก็สุดแท้แต่จะเรียก

อันนี้สนับสนุนมากมาย
ออกไปก่อน ออกไปตั้งใจเรียน หาแฟน ดูแลพ่อแม่พี่น้อง หรืออะไรที่หลานอยากทำ
พักได้ แต่อย่าทิ้ง..จริงๆแล้วหัวด็ดตีนขาด น้าก็ว่าหลานก็ทิ้งไม่ได้

ยังไงอินเตอเนตมันก็ไม่มีวันหายไปจากโลกนี้หรอก แถมลุงโซวยังบอกว่า ค่าสัมนางวดแรก ยังเหลือพอค่าโฮสของบอร์ดนี้ไปอีกหลายสิบปี

แต่เวลาในโลกแห่งความเป็นจริง ชีวิต กิจกรรมต่างๆ เรา เรียกมันกลับคืนมาไม่ได้นะ ถ้าเราปล่อยให้มันผ่านไปโดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ดังนั้น ไปซะ ไปใช้ชีวิต

ฝนั่งมันใช้คำว่า managed คนเราถ้ารู้จัก mamage มันไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ทำไม่ได้

แต่อนิจจา การศึกษาไทยมันไม่ได้มุ่งสอนเยาวชนให้รู้จัก manage มันมุ่งแต่จะเอาเกรด

ก็เลยอนิจจา

นะ

หยุดพัก ไปทำในสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ  ถ้าขาดเหลือเรื่องเงินก็ลองยิง pm ไปขอสมทบทุนการศึกษาลุงโซวแกดู ขานั้นเงินแกเยอะ  และที่สำคัญ ท่านชอบทำบุญอ่ะนะ อิอิ

มีไรก็มาโพสไว้

[[email protected]]

งง ครับ แปลกๆ  ยังไงไม่รู้อ่าทำไมต้องเป้นกระทู้สุดท้าย   

[EThaiZone]

ขอบคุณทุกคนจริงๆ ผมซึ้งมากๆ ที่เห็นกระทู้มีถึง 5 หน้าแบบนี้

ผมมีเวลาแค่ครึ่งชั่วโมงตามที่สัญญากับตัวเอง
เพราะผมต้องเริ่มเขียนแผนงานที่นึกได้ทั้งหมดลงกระดาษแล้ว

ผมขอตอบคำถามของทุกคนก่อนนะครับ

- ผมได้ adsense เท่าไร..
ผมได้นิดเดียวเอง สาเหตุเพราะผมไม่ได้ตั้งใจเหมือนคนอื่น
ผมจดโดเมนสำหรับทำ adsense แค่ 5 info 1 com
แถมเพิ่งจดได้ไม่ด้วย เลยทำให้ไม่มียอดคลิก

- ฝีมือของผม
หลายคนคงเคลือบแคลงแน่ๆ เหมือนกัน ผมก็รู้
1 ในเว็บ 5 info นี้ เป้นสคริปที่ผมเขียนขึ้นเอง
ตอนเขียนผมก็ตั้งชื่อมันว่า EWG (ตั้งแบบนี้จริงๆ)
ผมเอามาให้ดูละกัน http://www.computer2internet.info/
ใช้เวลาสร้างจริงต่อเว็บ ไม่ถึง 5 นาทีถ้าใช้เทมเดิม
เป็น SELF GENERATOR คืออัพโหลดแล้วสั่งให้ทำงาน
มันจะหาบทความมาให้
จะได้สูงสุด 50บทความต่อ 1 คีย์เวิร์ดที่ใส่ไป
และไม่พึ่ง mysql เพราะเขียน txt เก็บไว้ มีระบบค้นหาข้อมูล
อะไรอีกหลายอย่างไม่ว่าระบบ virtual update ที่เขียนไว้หลอกบอท rss อะไรแบบนี้
ความจริงผมมีโครงการที่จะพัฒนาให้ดีกว่านี้อีก แต่คงต้องหยุด

แต่ผมก็กะว่าจะจด .com ทิ้งไว้สักเยอะๆ เผื่อสักวันอาจกลับมาทำ...
พวกนี้ใช้ .info ทำแล้วไม่ค่อยดี 555+

แต่ผมยังกล้ายืนยันนะ สคริปปั่นทำเงินได้เยอะกว่าเว็บคุณภาพ
เพราะผมใช้สคริปปั่นของท่านหนึ่งในบอร์ด (เขาเขียนไว้ดีจริงๆ และให้ผมได้ใช้ฟรี มีอัพเดต)
ทำไม่นาน ดูมีแววกว่าเว็บข้างบนของผมอีก 555+

(เพิ่งได้ใช้สคริปปั่นไม่กี่วันเอง   1 com นั้นแหละ 555+)

- บนโลกความเป็นจริงมีอะไร
พ่อที่ไม่สบายมาก ทำอะไรแทบไม่ได้
แม่ที่ลำบากกับงานโดยอาศัยความรู้ป.6 ทำงานค้าขาย
น้อง 2 คน 1 ไปศึกษางานค้าเหล็ก(จะเรียกตัวกลับมาช่วยกันปรึกษาแล้ว) 1 เรียนอยู่
โรงงาน 1 หลัง (ของพ่อ) กับหนี้อีก 9 ล้านต้นๆ
และอีกอย่าง.. พนักงานที่อยู่กับเราอีก 9 คน

มันเกิดคำถามกับผม ถามผมต้องมาทำหน้าคอม
ผมสามารถหาพอจ่ายกับ
- ดอกเงินกู้ 57,000 (เป็นการปรับโครงสร้างหนี้ ดังนั้นจริงๆ ควรจ่าย มากกว่านี้)
- ค่าฟอกไต 50,000
- ค่าใช้จ่ายอื่นๆ....

- ผมต้องการอะไร
ผมมีฝันอย่างหนึ่งในตอนนี้ ใช่ มันแจ่มชัดกว่าภาพการที่
ผมอยากเป็นโปรแกรมเมอร์ชื่อดังกระฉ่อนในเน็ต

แต่เป็นภาพการได้เหยียบย้ำเหล่าคนที่เคยเอาเปรียบผม
ผมต้องการจะย้ำแล้วก้าวข้ามพวกเขา ผมพูดจริงๆ

------------

ผมคงตอบคำถามได้เท่านี้ (7.54)
ขอบคุณทุกความเห็นจริงๆ ผมอ่านแล้วได้อะไรเยอะบ้าง
แต่มันไม่ทำให้ความคิดผมเปลี่ยนแน่ๆ
จริงอยู่ผมสามารถทำได้อย่างพวกคุณพูดไว้ได้
ผมเองก็บอมรับจากใจเลย เพิ่งจริงจังกะ adsense มาไม่นานเท่าไร
เคยจริงจังตอนเดือน 3 แต่สุดท้ายก็หันไปรับงานเขียนโปรแกรม
แล้วตอนไม่กี่วันกลับมาทำ เพราะผมโมสคริปตัวหนึ่งแจกบอร์ดใต้ดินเป็นม็อดเสริม
เลยกลับมาด้าน adsense

แต่ตอนนี้ผมไม่มีเวลาจะรออีกแล้ว
ทางญาติเองก็ไม่ไหวที่จะช่วยออกเงินค่าฟอกไต
ค่าใช้จ่ายก็รุมเร้าจริงๆ
ถ้าผมหันมาจริงจัง adsense จริงๆ เร็วกว่านี้ อาจจะไม่เป็นแบบนี้เหมือนกัน

เอาเป็นว่าผมคงต้องขอมาทำฝั่งนี้ก่อน ต้องมีสักวันแน่ๆ ที่ผมจะกลับมาโพสที่นี้อีก
ที่ผมต้องตัดใจจากที่นี้ก็เพราะ ผมเองก็เป็นผู้เสพติด TSB

ขอย้ำกับทุกคน
นี้ไม่ใช่ 1 วูบความคิด แต่เป็นสิ่งที่ผมได้คิดแต่ไม่คิดจะทำเป็นเวลา 1 ปี (ผมได้แต่คิดจะทำแต่ไม่ได้ทำมานานกว่า adsense)
หวังว่าทุกคนจะเคารพการตัดสินใจผมนะครับ
ผมเองก็ยังมีคนที่ตั้งความหวังกับผมไว้เหมือนกัน
และผมก็ยินดีจะทำความหวังนั้นให้เป็นจริง

ผมก็อยากมีเวลาที่ผมไม่ต้องทุกข์ไปอยู่หน้าคอมไป
พยายามหลายๆ อย่าง แต่แม่ผมก็ต้องเหนื่อยกว่าผม
ผมยอมรับไม่ได้ คนที่จะเหนื่อยต้องเป็นผม ไม่ใช่แม่
หลายคนคงไม่เข้าใจมากเท่าไร แต่ผมยังยืนยันคำเดิม ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ยอม
เพราะชีวิตของผมมีแค่แม่ ถึงผมจะเหนื่อยแค่ไหน ก็ไม่ว่า
แต่ให้ผมมาทนดูแม่ ผมรับไม่ได้

ต่อไปผมคงจะหยุดใช้ msn ไประยะยาว

ทุกท่านยังติดต่อผมทางอีเมล์เดิมได้นะครับ
ชื่อผมตามด้วย@hotmail.com

ผมจะไม่ขอพูดว่าผมจะทำอะไรต่อ
มันแปลกนะ สิ่งที่ผมพูดหรือบอกคนไป ผมจะทำไม่ได้
แต่สิ่งที่ผมคิดและไม่พูด มันกลับทำได้

ถึงอย่างไรก็ตาม หวังว่าวันที่ผมกลับมา
ผมจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จด้านนี้
และสุดท้าย.. หวังว่าผมจะมีโอกาสเลี้ยงกาแฟพวกคุณด้วยนะครับ

ขอบคุณจากใจจริงๆ..

แด่เพื่อนๆ บนบ้านหลังที่ 2 แห่งนี้ ขอให้มีความสุขทุกคน  

เออ.. ผมใช้เวลาเกินไป 19 นาที... แหะๆ (8.19)

ผมอาจมีเรื่องครั้งสุดท้าย ณ ตอนนี้ที่อยากให้ช่วย
ถ้าใครรู้แหล่งที่ๆ มีการขายถั่วลิสง หรือ เม็ดนุ่น
ช่วยแนะนำหน่อย จะเป็นเบอร์โทรศัพท์หรือชื่อของที่นั้นๆ กะที่อยู่ก็ได้ครับ
พอรู้อะไรแค่นิดหน่อยแนะนำมาเลยครับ
ผมจะได้ลองโทรไปสอบถามดูครับ ช่วยส่งมาทางอีเมล์นะครับ ขอบคุณครับ

[Nongkhai_tong]

ผมเข้าใจว่าคุณ โจ้เองคงตั้งความหวังกับสิ่งที่ทำอยุ่ณปัจจุบันมาก ว่าเราต้องเอามาให้ได้เราหนทางนี้จะเป็นทางที่พาเราและครอบครัวเราอยู่ดีกินสบาย ผมไม่ได้ว่าคุณโจ้จะมีความรู้สึกอย่างนี้จริง  ๆนะคับ แต่ที่ผมอ่านข้อความมามันทำให้นึกถึงตัวผมเองว่า "มันเหมือนกับความคาดหวังของตูเลยแฮะ" ทั้ง ๆ ที่ปัจจุบันผมก็ยังเป็นอยู่ ผมก็ฝันตลอดทุกครั้งที่ผมทำอะไร บนโลกอินเตอร์เน็ต ผมก็ล้วนแต่คิดอยากทำให้ได้ พ่อแม่พี่น้องเราจะต้องอยู่ดีมีเงินใช้ มันเป็นความรู้สึกที่เป็นแรงกดดันตัวเอง และเป็นแรงผลักดันตัวเองให้ทำในสิ่ง ๆ นี้ ที่หลาย ๆ คนที่ผมรู้จัก เค้าบอกผมว่าเป็นไปไม่ได้ ไม่มีทาง เลิกเล่นเหอะ หันไปทำอย่างอื่นเหอะ แต่ด้วยคำว่าใจรัก และแรงผลักดันที่เกิดจากตัวเราเองมันทำให้ผมยังพยายามที่จะค้นหาสิ่งที่ผมต้องการในโลก internet ให้ได้ นั้นก็คือ "เงิน" นั้นเอง ผมคิดอยู่อย่างเดียวว่าถ้าคนอื่นทำได้ ผมก็ต้องทำได้เหมือนกัน สองมือ สิบนิ้วเหมือนกัน มันต้องมีซักวันที่เป็นของเรา ถึงแม้มันจะไม่ใช้อนาคตอันเร็ววัน แต่แม่งก็ต้องมีซักวันสำหรับเรา ผมก็มั่ว ๆไปใน วงการบ้าหาเงินออนไลน์ตั้งแต่ผม 16 เรียกได้ว่างมง่ายจริงๆ ฝันไว้ทุกเดือน ทุกปีว่าต้องทำให้ได้ แต่ก้อย่างว่า มันมีอุปสรรคเยอะจริงๆ


สู้ๆ  เข้าไว้ Internet คือเป็นอีกหนึ่งในช่องทางที่เปิดโลกกระทัดให้เราได้เห้นอะไรมากขึ้น อย่าไปคิดมากกับความคาดหวัง สู้ ต่อไปน้อยเอ๋ย

[amaudy]

รู้สีกเรากำลังเดินสวนทางกันนะ

พี่เพิ่งลาออกจากงานประจำเมื่อต้นเดือนนี้เอง สดๆร้อนๆ

มาทำงานทางเนทเนี่ยแหละ เอาแม่งหมดทุกอย่างเลย รับทำเวบ, ทำเวบติด AdSense, เล่นกับ Affiliate รับงานเขียนโปรแกรม (Windows base) ทางเนทด้วย
ได้มา 4 งานใหญ่แล้ว (ผลพวงจาก SEO กินนิ่มๆเลย)

แต่พี่เข้าใจความรู้สึกเอ็งนะ

ให้พูดแบบพี่น้องนะ

เอ็งไปพักผ่อนหน่อยวะ ใช้ชีวิตแบบ Unplug ซักระยะ ไม่ใช้เนท ไม่ใช้มือถือ
เช้าเดินตลาดสด ออกกำลัง ดูแลคนข้างๆให้ดี ใส่ใจกันมากๆ หาตัวเองให้เจอ

ไว้สบายใจดีแล้ว ก็ค่อยมาว่ากันอีกที

โลกอินเตอร์เนทกับโลกความจริง มันก็อันเดียวกันแหละ
คนที่นั่งตอบกระทู้ของเอ็งอยู่อีกฟากนึงของมอนิเตอร์ก็คนเป็นๆตัวอุ่นๆ

นะ พักผ่อนสมองก่อน หายเหนี่อยค่อยว่ากันอีกที

ยังไงเผื่อว่า (แค่เผื่อว่านะ) ไม่ได้คุยกันอีก ฝากไว้นิดนึง

อย่าทิ้งเรื่องเรียนนะเฟ้ย

แค่นี้แหละ รักนะโป๊กๆ (เสียงตบกระโหลก)

[ล่า]

แต่เป็นภาพการได้เหยียบย้ำเหล่าคนที่เคยเอาเปรียบผม
ผมต้องการจะย้ำแล้วก้าวข้ามพวกเขา ผมพูดจริงๆ

นั่นไง

น้าว่าแล้ว มันต้องมีซัมติงรอง แน่ๆ แล้วก็เป็นอย่างนั้นจิงๆ

แต่ก็เอาเถิด
ตัดสินใจแล้ว

ก็ลุยกับมันให้เต็มที่นะ อย่าถอยกลางคัน
เอาชนะอุปสรรคทุกอย่างให้ได้

เอาคำสบประมาทมาเป็นแรงผลักดัน

ขอให้โชคดี

[win]

ขอให้คุณ EThaiZone ทำสิ่งที่ตั้งใจสำเร็จ ร่ำรวย และรุ่งเรืองนะครับ
ผมเชื่อว่าคุณทำได้

แต่ยังไง
อย่าถึงกับมองข้ามทางอินเทอร์เน็ตนี้ไปเลยแล้วกัน ผมว่ามันทำเงินก้อนให้เร็วมากสำหรับคนที่ถนัดด้านโปรแกรมแบบคุณ

 

เป็นกำลังใจให้ครับ

[barbies55]

โชคดีค่ะ
แล้วพบกันใหม่
ฝากข้อความใต้ลายเซ็นไว้ด้วยนะคะ

ปาติหานไม่มีขาย แต่ถ้าอยากได้ ต้องมีตัง 

[pongino]

สู้เขานะครับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้

ผมเคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้เหมือนกัน

หลังจากเลิกกับพ่อ แมผม่ป่วยหนัก ด้วยโรคที่คนไทยแทบไม่ได้เป็นกัน หมอที่โรงบาลกรุงเทพต้องไปตามอาจารย์ของหมอมาวิเคราะห์
ทำให้ไม่มีใครดูแลกิจการ เพราะที่บ้านมีแต่แม่ที่พอคุมได้ โรงงานมีคนงานหลายสิบคน
ผมต้อง drop เรียนไปปีหนึ่ง ทั้งๆที่ใกล้จะจบ เพื่อกลับมาช่วยกิจการ เอาให้ผ่านช่วงนั้นไปให้ได้

ตอนนี้ แม่หายป่วยดีแล้ว กลับมาฟิตปั๋ง กลับมาทำงานได้เหมือนเดิม
กิจการก็มีป้ากับน้องสาวมาช่วยดูแล
ส่วนผมก็เฟสตัวเองมาทำงานของตัวเอง เพื่อจะได้เป็นทางเลือกให้กับครอบครัว
กระจายความเสี่ยง เผื่อด้านโน้นล้ม ก็ยังมีด้านนี้

ตอนนี้ถือว่า OK ในระดับนึงเลย อาจจะไม่รุ่ง ยังไม่รวยล้นฟ้า แต่หนทางยังเปิดกว้างอยู่ ยังสู้ไปได้เรื่อยๆ

ยังขอให้สู้นะครับ ผมว่า EThaiZone สู้ได้สบาย ขอเป็นกำลังใจครับ