มีปัญหาชีวิตที่ต้องตัดสินใจ แต่ยังคิดไม่ตก เกี่ยวกับการมีครอบครัวครับ
เนื่องด้วยกระผมอายุก็ย่างเข้าเลข3แล้ว ยังไม่ได้แต่งงาน มีแฟนแล้วที่คบกันมา10ปีเต็มๆ ส่วนตัวด้วยวัยขนาดนี้ ทางบ้านผมต้องการให้แต่งงานมีหลานได้แล้ว ผมคุยเรื่องนี้กับแฟนแต่เธอก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด เธอยังไม่พร้อม เพราะกำลังจะไปทำงานใช้ทุนอยู่(แฟนกำลังจบปริญญาเอกปีนี้ครับ แต่ต้องทำงานใช้ทุน)ผมก็ไม่อยากเซ้าซี้ เราฝ่าฝันกันมาตั้งแต่เรียนปริญญาตรีด้วยกัน ผมหัวการเรียนสู้เธอไม่ได้ ก็แต่ได้คอยช่วยเหลือผลักดันในทุกๆเรื่องที่ทำได้ เพื่อให้เธอเรียนจบในระดับสูงที่สุด เท่าที่เธออยากเรียน
แต่พักหลังดูเธอเปลี่ยนไป ไม่ค่อยอยากไปไหนมาไหนกับผม อารมณ์ฉุนเฉียว โมโหง่าย ทุกครั้งที่คุยกับผม จนผมเห็นว่าเธอกำลังเรียนจบแล้ว อายุก็ปูนนี้กันแล้ว น่าจะพร้อมเรื่องการแต่งงาน แต่เธอก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด และที่สำคัญคือ ผมกับเธอคบกัน10ปี ไม่เคยมีอะไรกันเกินเลยครับ! เธอไม่ยอมอ้างว่ารอแต่งงานกันก่อน จะมีบ้างก็ภายนอก.... กรูทนไปได้ไงวะเนี้ย ผมเลยชักตะหงิดๆว่า เธอคงกำลังไปดีแล้วมองหาอะไรที่มันดีกว่าผมหรือเปล่า
มันไม่จบแค่นั้น ตลอด10ปีที่คบกันผมไม่เคยนอกลู่นอกทาง แล้วจู่ๆเดือนที่แล้ว มันจะด้วยดวงชะตาหรือเหตุบังเอิญไม่ทราบ แฟนเก่าผม(สมัยเรียนตอนป.ตรี) ที่ไม่เคยคุยกันมาร่วม10ปี ดันโทรมาคุยด้วย ผมก็เลยคุยเล่นๆไป โดยส่วนตัวผมก็แค่บอกว่า ผมยังไม่ได้แต่งงาน แต่ไม่ได้บอกว่ามีแฟนแล้ว ส่วนแฟนเก่าผม ก็ยังไม่แต่งงานเหมือนกัน (สาว30+สมัยนี้ทำไมโสดกันเยอะจัง)
แฟนเก่าคนนี้ เพิ่งจบด๊อกเตอร์เหมือนกัน (ทำเวรอะไรไว้ก็ไม่รู้ได้แต่แฟนเด็กเรียน) ตอนนี้เพิ่งเป็นอาจารย์อยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง ฐานะทางบ้านดีมาก เป็นลูกข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ที่มีชื่อเสียง(ผมเคยไปกราบท่านแล้วที่บ้านตอนที่คบกันสมัย10ปีก่อน) แรกๆก็คุยกันขำขำ เพราะไม่เจอกันมา10ปี เลยมีนัดไปเจอบ้าง แต่เหมือนรู้ใจกันมาก่อน ความสัมพันธ์จึงเป็นไปอย่างรวดเร็ว ได้ขึ้นคอนโดเธอ แต่ผมไม่ได้ทำอะไรเกินเลย จะว่าโง่ก็ยอม เพราะผมยังไม่อยากนอกใจแฟนผมที่ผมอุตส่ารักษาความดีมา10ปีเต็มๆ
แล้วอยู่ๆวันนี้เธอ(แฟนเก่าที่แอบคบกัน) ถามผมว่า อายุป่านนี้แล้ว "ไม่คิดเรื่องแต่งงานบ้างหรอ" หรือจะคบกับเธอไปเรื่อยๆแบบนี้ แล้วก็ชวนผมไปทานข้าวกับที่บ้านเพื่อแนะนำกับพ่อของเธออีกครั้ง ....ผมเบรคตัวโก่ง เพราะยังไม่คิดว่ามันจะไวขนาดนั้น เลยบอกเธอว่า เด๊่ยวขอบอกเรื่องนี้กับทางพ่อแม่ฝ่ายผมก่อน แล้วค่อยไปคุยกะพ่อเธอในภายหลัง
กลายเป็นว่าตอนนี้ ผมมีแฟนสองคน แต่ยังไม่ได้มีอะไรกันทั้งคู่ คนนึงคบกันมายาวนาน แต่ไม่สนใจที่จะแต่งกับผม เบื่อหน่ายผม ทั้งผมและเธอต่างก็ไม่มีความสุข ณ.ปัจจุบัน
กับอีกคนนึง ผมรู้จักเธอมาก่อนใคร ก็เข้ากันได้ดี(ต่อไปไม่รู้) แต่มีช่วงเลิกรากันไป ตอนนี้ทั้งผมและเธอมีความสุขดี และพร้อมที่จะแต่งงานมีครอบครัว
หนักใจครับ ไม่รู้ว่าชีวิตจะเอายังไงต่อไป
อัพเดจล่าสุด 05/09- จับเข่าคุยกับแฟนแล้ว ถามไปว่า ...เราพร้อมแล้วนะเรื่องแต่งงาน เราแต่งงานกันเถอะ (ครั้งที่4-5แล้ว ที่ขอ)
คำตอบ.....อะไรอีกละ ก็รอมาตั้งนาน จะรออีกหน่อยไม่ได้หรือไง คุยเรืืื่องอื่นเถอะ ยังอารมณ์ดีดีอยู่
ผม..... จบข่าวครับ
- เก็บความน้อยใจไว้คนเดียวต่อไป ...แล้วเธออีกคนก็โทรมาคุยเล่นด้วย ผมกลับรู้สึกมีความสุขที่ได้คุย เพราะอย่างน้อย เธอไม่เคยทำอารมณ์เสียใส่ผมตลอดเวลาเหมือนกับที่ผมต้องเจออยู่บ่อยๆ
- เธอคนนั้น ชวนผมไปกินข้าว ดูหนัง ผมไม่ลังเลที่จะออกไป ...แต่มัน......ไม่หยุดแค่นั้น ผมมีโอกาสไปส่งที่คอนโดเธอ เราดื่มกันมานิดหน่อย แล้วคืนนั้นมันก็จบลงใน สิ่งที่ใจเราทั้งสองคนอยากให้เป็น..... อันนี้นอกเรื่องครับ 18+ โครตอายเลย ด้วยความที่รักษาพรมจรรย์มาเกือบ10ปี +ตื่นเต้น ก็เลยมาเร็วเคลมเร็วไปเร็วตามระเบียบ
พรุ่งนี้ผมคงต้องกลับไปคุยกับเธออีกครั้งแบบเด็ดขาดไปเลยว่าจะเอายังไง แต่สิ่งที่ผมได้กระทำในคืนนี้ มันเหมือนกับผมได้ตัดสินใจเลือกไปแล้ว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดครับ แต่ก็เสียดายเวลา10ปีเหมือนกัน
อื่นๆ
