มะ มะมมมะ มาา แว๊ววววว

ไปเที่ยวไหนมาครับ

ตอบแทนได้ไหม 555

เรานัดเจอกันประมาณ 2 ทุ่ม ร้านแซกโซโฟนแถวอนุสาวรีย์
ป้าไปช้าสุด ประมาณเกือบ 3 ทุ่ม

โทรหา sealinda เจ้าถิ่น แต่เจ๊น่าจะอยู่ ตจว. จึงมิได้รับโทร :

ร้านนี้ดูดี มีเกียรติ เป็นดนตรี Jazz ฝรั่ง ญี่ปุ่น ตรึม
ทานอาหาร+คุยกันสักพัก ก็ move กันกะว่าจะ count down นอกร้าน อยากเห็นพลุ เห็นไฟกะเขาบ้าง

ออกไปก็เจอลานเบียร์แถวรางน้ำ ดู redtor จะเชี่ยวเป็นพิเศษ ก็เพราะเป็นคนท้องถิ่นนั่นเอง :

ก็นั่งกินกันต่อ มีวงดนตรีเล่นเพลงสด ได้สักพักจนถึง 5 ทุ่ม มันก็หายไปทั้งวง

คนก็เต็มลานเบียร์ รออย่างมีความหวังว่ามันต้องกลับมาและเค้าท์ดาวน์ อย่างเมามัน
5 ทุ่ม 55 นาที ยังไม่มีแมวตัวไหนขึ้นบนเวที

ผู้ชมเริ่มเสียว แต่ก็ยังเข้าข้างตัวเองว่าต้องมีสะใภ้ (surprise) เป็นแน่!
แต่กระนั้น Barbies55 ก็อดใจไม่ไหว จึงหันไปตามเดะเสิร์ฟว่า จะมีเค้าท์ไม๊คะพี่
คำตอบของเดะเสิร์ฟ ทำให้เราถึงบางอ้อ "มาไม่ทันค่ะ ไม่รู้จะเค้าท์ยังไงเหมือนกัน"

จากนั้น เราก็ได้ยินเสียงพลุ ปุ๊ ปุ๊ ปุ๊ จากฟากฟ้า เป็นสัญญาณแสดงว่า นี่คือปีใหม่แล้ววววว แง่งงง

แต่ป้าก็ดีใจว่าในระหว่างนั้น มีคนพ่นสายรุ้งให้ด้วย ดีใจมากๆ ทำให้ป้ามีอะไรทำในเวลาเริ่มแรกของปี นั่นคือ ... แกะสายรุ้ง...ที่ติดหัวออก เพราะพี่เค้าพ่นไม่ยั้ง ทำให้มันเส้นหยิกๆหยอยๆ ผสมผสานเป็นหนึ่งเดียวกับเส้นผมป้า!! อ้อ แล้วไม่ต้องคิดว่าเขามาพ่นเพราะพิศวาสในตัวป้านะ

แต่เป็นเพราะ redtor กระชากป้าไปสวัสดีปีใหม่ประชาชนแปลกหน้าผู้อยู่แถวนั้น

ก็นับว่าเป็นการเค้าท์ดาวน์ 2550 สู่ 2551 ที่พิสดารครั้งหนึ่งในชีวิตป้าทีเดียว

ยังไม่จบ ... เรายังไม่พอใจ เราไปคาราโอโคที่ร้านกันต่อ ส่วนร้านไหน ไม่ขอเอ่ยนาม (ความจริงจำไม่ได้)

ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตเช่นกันที่ได้ไปที่แห่งนี่
งานนี้ต้องขอบอกว่า ประทับใจ barbies55 กับ bubbleball มั่กๆ เจ๊กะเฮีย เต้นกันแบบไม่บันยะบันยัง เพลงที่ทำให้ป้าจำได้ขึ้นใจ คือ เจ๊เค้าเล่นร้องแทบทุกเพลงของ บลูด้า เบลส

อะไรไฟเย่อๆ นี่แหละ ส่วน redtor ก็เอาแต่นอน หมดแรงซะงั้น

ป้าก็เอาแต่หัวเราะ ในความน่ารักในโชว์จำเป็นของทั้งสองท่าน 555 มืออาชีพยังอายยยย

เราสนุกจนไม่ได้ดูเวลา นาฬิกาเป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับงานนี้หรืออย่างไรไม่ทราบ

ความกระจ่างเมื่อป้าหงายนาฬิกาดู เป็นเวลา "ตี4" ของวันที่ 1 มกราคม 2551 โอ๊ววววววว เป็นครั้งแรกในชีวิตป้าเช่นกันที่เที่ยวได้ดึก สนุก จนลืมวันลืมคืนขนาดนี้
ป้าจึงถามว่า กลับกันหรือยัง เจ๊ barbies55 รีบหันมาทันควัน "จะกลับแย้วเหยอออ" ป้าจึงตอบว่าก็อีกแป๊ปนึงก็ได้ อีกสัก 15 เพลง!!! ดีไหม ยังความดีใจให้กับ barbies55 เป็นอย่างมาก กร้ากกกก

จบจากงานนี้ เราก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน โดยมีทั้งความสุขและรอยยิ้ม เปื้อนหน้าทุกคนเป็นของรางวัลต้อนรับปีหนูทอง
