น้องเมีย..... เรื่องเล่าจากพี่เขย..............น่าสงสาร

ดิฉันแต่งงานเมื่อ พ.ศ. 2534
และได้อยู่กินกับสามีด้วยดีจนมีลูกสาวและลูกชายอย่างละคน
ชีวิตก็มีความสุขดี มีรถยนต์ มีบ้านในเนื้อที่ 24ตารางวาบนถนนแจ้งวัฒนะ
ดิฉันมีน้องสาว 1 คน เค้าไปได้สามีที่มีเมียหลวงอยู่แล้วตอนหลังเค้าเลิกกัน
เขามาหาดิฉันดิฉันก็ให้น้องสาวมาอยู่ด้วยกัน
แต่ว่ามาคนเดียวนะคะส่วนลูกๆ อยู่กับสามีเขา

น้องสาวมาอยู่กับดิฉันได้หลายปีจนมาวันหนึ่งหัวใจดิฉันเกือบสลาย
คือสามีดิฉันจะเลิกงานเวลา 24.00 น.
และในเวลา 00.45 น. ดิฉันได้ยินเสียงรถของสามีมาถึงบ้านแล้วแต่ดิฉันหลับต่อ
มาก็ตกใจตื่นตอนตี 2 กว่านิดหน่อย
ไม่เห็นสามีนอนอยู่ จึงลุกขึ้นไปดูที่ห้องลูกๆ ก็ไม่มี ในห้องน้ำก็ไม่มี
ใจฉันหายวาบรีบลงมาที่โซฟาข้างล่างก็ไม่มี
รถยนต์ก็จอดอยู่แต่สามีดิฉันไปไหน มองที่ประตูบ้านก็ใส่กลอนอยู่
ดิฉันหัวใจเต้นแรงมาก เหลืออยู่ห้องเดียวคือ...ห้องน้องสาว..ของดิฉัน
ดิฉันเดินไปเปิดไฟจนสว่างทั่วบ้าน
หัวใจเต้นแรงผิดปกติอยากจะเป็นลม
แล้วมองไปที่ห้องของน้องสาวแล้วพยายามตั้งสติคิดในใจว่า
ถ้าเขาเดินออกมาจากห้องนั้นดิฉันจะทำอย่างไร
ดิฉันนั่งมองประตูห้องของน้องสาวน้ำตาก็ไหล
นึกในใจ ว่า จะทำอย่างไร ? เราจะทำอย่างไรดี ลูกก็ยังเล็กดิฉันตัดสินใจ ? เลิก ?ยังไงก็ต้องเลิก
แล้วให้เขาไปอยู่กับน้องสาวที่อื่นส่วนดิฉันจะอยู่กับลูกๆ คือจะยกสามีให้น้องสาวไปถ้าเขารักกัน

จนประมาณ ตี 3 กว่าๆ ดิฉันนึกในใจว่าถ้าดิฉันโทรฯ
เข้ามือถือเขาแล้วเสียงโทรศัพท์ก็ต้องดังออกมาจากห้องน้องสาวแน่ๆเ ลย
เป็นไงเป็นกันดิฉันตัดสินใจโทรฯแล้วก็ติดจริงๆ ค่ะ
ใจดิฉันเต้นแรงจนเกือบหลุดออกมาข้างนอก
ดิฉันยืนอยู่หน้าห้องน้องสาว....แต่เอ๊ะไม่มีเสียงโทรศัพท์ดังออกมาจากในห้องของน้องสาวเลยแต่โทรฯ ติด
แล้วเขาอยู่ไหน ?? ฮัลโหล ? เธออยู่ไหน ? ดิฉันตวาด
.
.
.
.
..
.
.
.

ก็นอนอยู่ในรถสิ ..... อีบ้า
……รู้ทั้งรู้ว่าวันนี้กูจะกลับดึกยังเสือกล็อคประตูบ้านอีก ยุงก็กัด