เมื่อไหร่จะเลิกเอาคลิปต่าง ๆ ที่รู้ว่าไม่ดีไม่ควรออกมานำเสนอเสียที
คลิปพวกนั้นมันกระตุ้นจิตเสื่อม ๆ ใต้สำนึกของคน เชื่อว่าการทำตาม ๆ กัน เพราะการเอามานำเสนอกันนี่แหละ
เพราะคนดูที่ขาดวิจารณญาณยังมีอีกมาก ก่อนจะนำเสนออะไร กรุณาคิดให้ดี ๆ ผลด้านลบมันเกิดไวกว่าด้านบวกหลายสิบเท่านัก
ณ เวลานี้คงไม่ต้องถามว่าคลิปอะไร
แต่เห็นมั้ยละครับ
พอพูดถึงคลิป ทุกคนก็อยากรู้ ในที่สุดก็อยากดู และมันก็ซึมซับเข้าไปตอบสนองความอยากของคนดู
แต่มีคนจำนวนไม่น้อยที่ดูแล้วขาดวิจารณญาณ
เอาไปทำตามโดยไม่ยั้งคิด หรือด้วยสถานการณ์พาไป ดังที่เห็นในข่าวแย่ ๆ
ที่ผ่านมาคนมักจะเชื่อถือ หรือยอมรับสิ่งที่นำเสนอผ่านสื่อต่าง ๆ โดยอัตโนมัติ
การให้ชมให้ฟังอะไรบ่อย ๆ ก็จะเกิดการซึมซับโดยปริยาย
สื่อมีอิทธิพลต่อความคิด ทัศนคติ และการกระทำ
ดังนั้นควรยั้งคิดก่อนนำเสนอ
อย่าลืมว่าอาจมีเด็ก ๆ วัยรุ่น หรือผู้ใหญ่ที่คิดดี ๆ ไม่ค่อยได้กำลังดูอยู่ มันอาจจะนำไปสู่ผลเสียต่อผู้เคราะร้ายคนอื่น ๆ
ผมอ่านแล้วก็ทำให้รู้สึกดีใจครับว่า อย่างน้อยก็ยังมีคนรู้สึกถึงเรื่องตรงนี้อยู่ ข่าวหรือเหตุการ์ณต่างๆ ที่ถูกนำเสนอออกมาทั้งในแง่ดีและไม่ดี ต่างถูกผู้อ่านให้ทั้งคำสรรเสริญ ยอ ไม่ก็ด่าไปเลย ผมว่าพวกนี้มีผลมาก เพราะคนที่ดู หรืออ่านจะสะท้อนอารมณ์ออกตามสื่อที่ผ่านตามาให้เห็นโดยยังไม่ได้มองอีกด้านของเหรียญเลย
การนำเสนอออกมาต่างๆ ที่เหมือนจะมีแต่่เรื่องร้ายๆ เสียๆ หายๆ เหมือนเป็นการค่อยๆ แพร่พิษสู่สังคมเรื่อยๆ ส่วนเรื่องที่ดีๆ ดูเหมือนจะถูกบีบหรือจำกัดเก็บไว้ในๆ เพราะไม่ค่อยได้รับความสนใจซักเท่าไหร่ ขายไม่ได้ ไม่่มีคนอยากดู ก็ล้วนมาจากการตัดสินใจของผู้นำเสนอ... จริงๆ ก็อยากยกตัวอย่างแต่ไม่ดีกว่า ลองดูให้เห็นกับตัวเองดีกว่า
ลองคิดว่าคน 100 คนเลว 10 คน อีก 90 คนเป็นคนดีละ แต่ส่งที่มักนำเสนอก็จะเป็นเรื่องของไอ้ 10 คนนี้เ่ท่านั้น ถามว่าคนอื่นเข้าจะรู้จะเห็นด้วยไหม เขาก็ต้องเหมาเอาว่าเลวทั้ง 100 คน............ พอพูดมาถึงตรงนี้ ผมได้ยินคำโต้มาคำหนึ่งที่มักใช้กันบ่อย (((คุณอย่าไปดูถูกคนดู หรือคนรับข้อมูลข่าวสาร เขาจะสามารถตัดสินใจได้ ไม่โง่))) ผมฟังว่าเป็นคำพูดข้างๆ คูๆ ขาดคจิตสำนึก ไม่มีความรับผิดชอบ เอาแต่ตัวเองรอด ถามว่า 100 คนนะ เป็นคนที่รับสื่อแล้วกรองได้หมดไหมทุกคน คำตอบคือไม่ แต่การออกมาใช้คำพูดแบบนี้ถือว่า ขาดความรับผิดชอบต่อสังคน ค่อยๆ แพร่ยาพิษสู่เด็กและเยาวชน ไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลย
ถามว่าข่าวหรือเหคุการณ์ร้ายๆ ก็มีแประโยชน์ ในการรับเพื่อนำมาเป็นประสบการณ์ แต่บางที่ก็ออกมาถี่ซะจนน่ารำคาญ ข่าวคนดีๆ ไม่มีให้เห็น
จะทำไงดีละ ในเมื่อมองไปทางไหนก็โยนกันไปมา โน่นยิ่งกว่า นั่นแย่กว่า แต่ลืมว่าตัวเองก็เป็นอีกจุดที่แพร่ยาพพิษสู่สังคม ผมไม่ได้ว่าสื่อ แต่ผมรู้สึกว่าสื่อกำหนดทิศทาง นิสัย การดำรงค์ชีวิต ของคนได้ มันค่อยซึมที่ละนิด ทีละนิดจาการอ่านการดู เข้าสูความคิด จากละคร ภาพยนต์สู่ตัวเรา ว่าจริงไหมครับ
ก็บอกแล้วว่าผมนะคิดมาก อย่าถือสาผมเลย
