แต่ก่อนไม่รู้จักเส้นทางก็ทำตัวน่ารักน่าเอ็นดู เวลาผ่านไปเข้ามาในห้องรับแขกเริ่มทำตัวเป็นเจ้าของบ้านอยากเข้าห้องน้ำอยากเข้าห้องนอน
นานๆไปเรียกร้องอยากเป็นเจ้าของบ้าน ถ้าเรารู้ตัวเป็นแขกการอยุ่ในห้องรับแขกถ้าคิดว่าตัวเองเจ๋งจริงบางทีคนก็รู้จักและเรียกหา
สังเกตุบางท่านไม่เห็นมีสิทธิ์เหนือกว่าใครแต่ทำไมมีลูกค้าวิ่งเข้าหาประจำจนแทบไม่มีเวลาทำงานให้เพียงเพราะเขาดีจริง
เจตนาของบ้านแต่ละหลังสร้างขึ้นไม่เหมือนกัน แต่เราต้องเคารพการตัดสินใจของเจ้าของบ้าน และบางครั้งเราไม่จำเป็นต้องรู้เหตุผลของเขา
ถ้าเราอยู่บ้านเขาแล้วไม่สบายใจก็แค่บอกลาอย่างสุภาพแล้วเดินออกประตูไปก็ไม่มีใครว่า...บ้านทุกหลังมีอดีตกันทั้งนั้นทั้งดีและไม่ดี
แต่ไม่มีใครอยากให้มีเรื่องไม่ดีมากไปกว่าเดิมหากคิดว่ายังหาวิธีแก้ไขที่ดีกว่าไม่ได้..

ปล.ความคิดเห็นส่วนตัว