ที่แปลได้เพราะม้งเป็นชนเผ่าที่มีเยอะ อันนี้หามาเฉพาะในประเทศจีน ยังไม่รวมประเทศอื่นๆ
ชนชาติเหมียว(ม้ง-Miao)
ชนชาติเหมียวหรือชนชาติแม้วมีประชากรประมาณ 8.94 ล้านคน ซึ่งส่วนใหญ่อาศัยอยู่ที่มณฑลกุ้ยโจว มณฑลยูนนาน มณฑลเสฉวน เขตกวางสี มณฑลหูเป่ย มณฑลหูหนานและมณฑลกว่างตุ้งเป็นต้น ชนชาติเหมียวใช้ภาษาเหมียว ซึ่งสังกัดอยู่ในตระกูลจีน-ทิเบต เมื่อก่อน ชนชาติเหมียวไม่มีตัวหนังสือที่เ่ป็นเอกภาพ ค.ศ.1956 ชนชาติเหมียวได้สร้างหรือตัดแปลงตัวหนังสือผสมเสียงแบบลาตินเพื่อรวมภาษาถิ่น 4 ชนิดเข้าด้วยกัน จากนั้นจึงได้ก่อรูปเป็นตัวหนังสือชนชาติเหมียวที่เป็นเอกภาพ ชนชาติเหมียวนับเป็นชนชาติที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานที่สุดของจีนชนชาติหนึ่ง หนังสือบันทึกประวัติศาสตร์เมื่อ 4000 กว่าปีก่อนก็เคยบันทึกประวัติศาสตร์ของชนชาติเหมียว ในเทพนิยายโบราณ เล่ากันว่าชืออิวที่เคยสู้รบกับกษัตริย์หวงตี้ กษัตริย์หยานตี้เป็นบรรพบุรุษและเป็นที่เคารพนับถือของชนชาติเหมียว ด้วยสาเหตุชนิดต่างๆเช่นสงคราม การขาดแคลนอาหาร โรคภัยไข้เจ็บตลอดจนการมีลูกมาก ไร่นารกร้างว่างเปล่าเป็นต้น ทำให้ชนชาติเหมียวต้องอพยพอย่างเคลื่อนย้ายตลอดเวลา และกระจัดกระจายไปตามที่ต่างๆอย่างกว้างขวาง ภายในชนชาติเหมียวเอง จึงมีความแตกต่างอย่างมากในด้านต่างๆเช่นสำเนียงภาษา เสื้อผ้าอาภรณ์ เครื่องประดับหัว ประเพณีเป็นต้น ชาวชนชาติเหมียวที่อาศัยอยู่ในท้องที่ต่างๆมีคำเรียกตนเองต่างๆกันไป ถ้าแบ่งตากความแตกต่างในด้านเสื้อผ้าอาภรณ์ ชนชาติเหมียวแบ่งได้เป็น”เหมียวกระโปร่งยาว” “เหมียวกระโปร่งสั้น” “เหมียวเขายาว” “เหมียวแดง” “เหมียวดำ”เป็นต้น ชนชาติเหมียวส่วนใหญ่นับถือศาสนาเก่าแก่ที่ถือทุกสิ่งทุกอย่างในโลกก็ล้วนมีวิญญาณ ชนชาติเหมียวเพาะปลูกข้าวเจ้าและข้าวโพดเป็นสำคัญ และยังเพาะปลูกต้นน้ำมันถง(Aleurites montana) ผักน้ำมัน(Brassica napus)เป็นต้น นอกจากนี้ ยังปลูกสมุนไพรที่มีค่าเช่นเถียนชี(Panax Pseudoginseng Wall) เทียนหมา(Gastrodia elata BIK)และตู้จุ้ง(Eucommia ulmoides Ol)เป็นต้นด้วย
ความรู้ทั่วไป
