:wanwan017:ตามหัวข้อครับ มัสินค้าทำเองอยุ่กับตัว คือ กะปิ ครับ เป็นกะปิของคนจังหวัดตราดเจ้าของยายผม มีเป็นร้อยๆกิโลของปีนี้อยากหาที่ปล่อยครับ แต่ไม่รุ้จะเอาไปปล่อยแถวไหนดีเพราะแถวบ้านจะปล่อยให้กันเองเขาก็มีกินกันหมดครับ อยากพอทราบว่าใครพอรู้แหล่งขายใหมครับ
คุณสมบัติของกะปิของบ้านผม1.สะอาดครับ ทำริมชายหาดด้วยวิธีด้ังเดิม ไม่มีแมลงวันมาตอมตอนทำครับ เพราะนำไปทำริมชายหาดทำให้ลมแรงต่างจากหลายๆเจ้านำมาทำแถวๆบ้านทำให้แมลงวันตอมเยอะและทำเสร็จเก้บไว้ในมุ้งตาข่ายเล็กปิดด้วยฝาถังที่ไม่ใช่ถังสีที่หลายๆเจ้าทำกัน
2.ไม่มีทราย สำคัญมากครับ ตอนนำเคยขึ้นจากน้ำแบกขึ้นมาจากน้ำสูงกว่าเอวน้ำครับ ไม่มีทรายแน่นนอน แบกไม่มีวางระหว่างทางนำไปล้างด้วยน้ำเค็มที่ไปตักมาจากน้ำไกลกว่าฝั่ง 100เมตรครับโดยเรือเล็ก
3.ตาก 3 แดด เท่านั้น เป็นเคล็ดลับอย่างดีที่ตากใว้สามแดดครับ เพราะถ้าแดดเดียวจะทำให้กะปิเหม็นคาว สองแดดจะทำให้กะปิแห้งแต่ยังไม่ปล่อยกลิ่นหอม สามแดดทำให้กะปิดสีน่าทานและมีกลื่นหอม ถ้าเกินสี่แดดจะทำให้สีออกดำๆและไม่สดไม่เป็นสีชมพูน่ากินครับ
4.ตากริมทะเลในช่วงเวลาที่แดดจัด+กับกลางวันลมทะเลจะพัดเอาละอองและกลิ่นจากริมทะเลเข้ามาช่วยทำให้กะปิดมีรสชาติที่ไม่เหมือนใคร
5.ตากแล้วนำมาตำด้วยสากแบบโบราณ จนละเอียดย้ำละเอียดมาก และนำมาอัดเข้าโอ่งเพื่อหมักต่อไปเป็นระยะเวลา 40 วันขั้นต่ำ(แต่กะปิที่จะปล่อยเป็นกะปิ 1 ปีครับ จะได้รสชาติที่หมักได้อย่างลงตัวครับ
6.เราใช้เนื้อกะปิดตรงข้างในโอ่งขายเท่านั้นไม่เอาหน้ากะปิดขาย เพราะจะได้รสชาตกะปิที่ไม่เค็มจนเกินไปและสีสวยครับ
7.ตอนขายเราจะใช้กะปุกพลาสติกมีเกลียวอัดขายครับ ตามด้วยซีนด้วยสก๊อตเทปใสไม่มีกลิ่นลอยออกมาครับ จะเป็นกระปกเล็กกระปุกใหญ่แล้วแต่สั่งครับ กระปุ๊กครึ่งกิโลกะปุกหนึ่งกิโล ก็สั่งได้ครับ
ช่วยหน่อยนะครับ ใครรุ่ที่ปล่อยขาย พอดีตาผมเป็นมะเร็งครับ ต้องใช้เงินเยอะและจากผมไม่เคยออกไปตากแดดจนผิวใหม้ก็ต้องไปทำกะปิช่วยยายด้วยครับตอนนี้ผิวลอกทั้งตัวเลย ใครพอรู้ถึงว่าสงสารเด็กตัวดำๆอย่างผมหน่อยครับ
