โดนขอเบอร์ทีไรเราให้อยู่ 2 เบอร์ค่ะ ถ้าไม่เบอร์ร้านพิซซ่า ก็เบอร์ ศูนย์ทรู (เบอร์ทรูจำง่ายอ่ะ
)
คือมีความรู้สึกว่าเรายืนของเราอยู่ รู้จักก็ไม่รู้จัก อยู่ดีๆ มาขอเบอร์เรา มิจฉาชีพหรือเปล่าหว่า
เข้าใจว่าบางคนมาด้วยเจตนา่ดี แต่สังคมเดี๋ยวนี้น่ากลัวอ่ะค่ะ
ก่อนขอเบอร์เราว่าท่าน RICHEST ลองชวนๆ คุยแบบเนียนๆ อาทิ เผลอทำของหล่นใกล้ๆ ก็ดึงความสนใจอีกฝ่ายให้หันมามองได้แล้ว เราก็หันไปสบตาสักนิด เหมือนทำเปิ่นแล้วยิ้มแก้เขิน (แบบนั้นน่ารักดีนะคะ
) แล้วก็ทำเป็นยืนรอเพื่อนใกล้ๆ เธอ แล้วทำท่าเหมือนเมื่อกี้เขินอ่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี เหมือนว่างจัดก็เลยหันมาชวนคุยแก้เก้อ ลองแบบนั้นดูก่อนดีเปล่าคะ ถ้าเป็นคนที่อาจจะเจอได้อีกง่ายๆ (สมมุติว่าบังเอิญเวอร์ทำงานที่เดียวกัน) ก็เสี่ยงดวงค่อยขอเบอร์ตอนเจอกันวันหลัง แต่ถ้าไม่น่าจะเป็นคนที่บังเอิญเวอร์มาเจอกันได้ก็ค่อยตะล่อมขอเบอร์
ที่ให้ชวนคุยแบบเนียนๆ เพราะถ้าเรายืนๆ อยู่แล้วมีคนมาชวนคุยเราก็ระแวงเหมือนกันว่าไอ้นี่จะมาหลอกอะไรเราหรือเปล่าหว่า สังคมเดี๋ยวนี้สาวๆ เค้าระวังตัวกันสูงนะคะ
ขนาดนี้ตอนก่อนขาหักเรายังเบลอเผลอกระโดดขึ้นรถผู้ชายไม่รู้จักกันมาก่อนเลย (โดนหลอกว่ารู้จักแล้วดันนึกว่ารู้จักกันจริงๆ ซื่อบื้อชะมัดเลย
) ดีนะตั้งสติทันไม่ให้เค้ามาเห็นถึงที่บ้าน ก็ดีอีกที่เค้าอุตส่าห์ยอมจอดรถให้ลงตรงที่เราขอลง ก็คงไม่มีเจตนาอะไร แต่มันระแวงอ่ะค่ะ
อื่นๆ
