น้องเป็นผู้หญิง ผิดถูกยังไงก็ไม่ควรใช้กำลังกันครับ ที่สำคัญไม่น่าลงไม้ลงมือถึงขั้นเข้าไปเตะน้องอะครับ
วันหลังเวลาโมโหแนะให้ รีบเดินไปสงบสติอารมย์ก่อนครับ
ใจเย็นๆ แล้วค่อยมาคุยกัน
ผมเป็นโรคจิตกินยาด้านจิตเวชอยู่ครับ ผมสามารถควบคุมอารมณ์ได้แค่ระดับหนึ่งเท่านั้น
พี่ ลองให้เงินเป็นวัน สิครับ
เงินหมดไม่มีมาขอใหม่
เน็ตไม่ต้องติดให้ครับ แก้ปัญหา เล่น FB
ในอารมของผม อายุ 15 หลังจากได้เล่นคอม ไครมายุ่งผมก็ไม่ชอบ
ยังไงก็ลองเรียกน้องมาคุยสิครับ
ไม่เรียกแล้วครับอะไรที่ผมให้จะเอาคืนให้หมด เงินผมให้เป็นเดือนๆละ 1200 บาท ค่าเรียนพิเศษ 600 ค่าช่วยผมสมัคร gmail อีกวันละ 100 ครับ
ผมก็เคยเข้าพบจิตแพทย์ รับยาระงับหลาย ๆ อย่างมากิน ผมบอกได้แค่ว่ายาไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่เท่ากับการปล่อยวางหรอกครับ
ส่วนเรื่องเงินผมว่าเปลี่ยนจากการให้แบบเหลือใช้ เป้นให้แบบพอใช้ดีกว่าไหมครับ วันละ 100 * 30 วัน = 3000 + 1200 = 4200 ถ้าน้องยังอยู่แค่มัธยม ใช้เงินขนาดนี้ แล้วถ้าอยู่มหาลัย คุณจะต้องให้เงินน้องคุณมากขนาดไหน คนที่จะลำบากต่อไปเป็นใคร ทำไมคุณไม่ลองให้เงินน้อยลง เอาแค่พอใช้ ถ้าไม่พอใช้ลองให้น้องคิดหาเวลาที่ใช้เล่น msn facebook ไปทำงาน part time ดีกว่าไหม ถ้าคุณยังส่งเสริมน้องแบบนี้ คนที่จะแย่ก็คือคุณคนเดียว คุณอยากให้น้องเป็นพยาบาล แต่ถ้าคุณยังทำแบบนี้ คุณนั้นแหละจะเป้นคนให้น้องเห็นถึงความสบายไม่ต้องทำอะไรด้วยตัวเองก็มีเงินใช้ และสุดท้ายคุณอาจจะไม่ได้เห้นอนาคตของน้องคุณเลยก็ได้ เด็กวัยรุ่นแถวบ้านผมมีคนตามใจให้ท้ายแบบนี้ไปไม่รอดสักราย คิดดูดี ๆ แล้วกันครับ เรื่องนี้ต้องปรับแก้ที่ตัวคุณก่อน จะไปปรับที่น้องคุณโดยตรง เรื่องการใช้จ่ายเงิน ก็บอกไปว่าเดี๋ยวนี้รายได้น้อยลงคงให้เหมือนเดิมไม่ได้ น้องขออะไรมาก็อย่าเพิ่งใจอ่อนให้ ให้แลกโดยการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเอา
ตอนผมติดเกมส์อายุ 12 โดนโยงตีทุกวันไม่ให้กินเข้ากินน้ำ ไม่สนใจผมจะทำไงก้ช่าง
แต่น้องผมตั้งแต่เกิดมาผมรักมาก แม่ก็ไม่เคยตีสักแอะ สรุปผมผิดใช่ไหมครับ
สงสัยจัง ว่าทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป
อารมณ์น้อยใจแบบนี้เพื่ออะไรครับ ในเมื่อเงิน รถ โน๊ตบุ๊ค คุณหยิบยื่นให้น้องเอง คุณทำอะไรเค้าไม่ได้ก็ต้องปล่อยครับ
คุณเลี้ยงน้องแบบ "พ่อแม่รังแกฉัน" ครับ ทางที่ดีอันดับแรกคุณควรให้น้องคิดเรื่องนี้ได้ก่อนนะครับว่า "ในโลกนี้ไม่มีอะไรได้มาโดยง่าย" หยุดให้แบบประเคณให้ถึงปาก หัดรู้จักให้เค้าพึ่งตัวเองได้ ไม่งั้นน้องคุณโตขึ้นเสียคนแน่ครับ ผมอาจจะพูดแรงนะครับ แต่ผมหวังดี
คุณตั้งหน้าตั้งทำงานเพื่อหาเลี้ยงแม่และครอบครัวน่ะดีมากๆ แต่วิธีการดูแลน้องแบบนั้นน่ะไม่ดีมากๆเช่นกัน
ก็ดีครับต่อไปผมจะไม่ส่งเสียอีกแล้ว ไม่ดูแลด้วย อย่างนี้ถึงจะดีใช่ไหมครับ
ถ้าคุณจะทำอย่างนั้น ผมขอบอกว่าไม่ดี แต่ถ้าจะให้ดี คุณต้องมีกลยุทธ์
พอละ อารมณ์คนมันจะไม่ฟังใคร พูดอะไรไปก็ไม่มีเหตุผล
โตขนาดนี้ละน่าจะคิดได้
อ่อ ผมก็ไม่ได้เก่งมาจากไหนหรอกนะ ทำเงินทางเน็ตก็ยังไม่เป็น แต่ผมหาทางให้มันได้เงินมาจนได้แหละ นิด ๆ หน่อย ๆ ก็เอา ดีกว่าไม่ได้ บางครั้งทำงานเหนื่อย ๆ ได้มาก็เอาไว้กิน เอาไว้เที่ยว
อายุก็ 23 แล้ว วัน ๆ นั่นเขียนโปรแกรมโง่ ๆ เล่นแคมฟรอก เล่นเฟสบุ๊ค เล่นอะไรไร้สาระไปเรื่อย ผมก็ยังพอแบ่งเวลาออกไปหาเงินมากินมาเที่ยวได้ เพราะผมไม่ได้เกิดมาบนกองเงิน กองทอง เหมือนที่คุณกำลังทำให้น้องอยู่ตอนนี้ครับ ลองปรับเปลี่ยนรูปแบบการให้เงินกับน้อง และพูดคุยกับน้องให้มากขึ้น ดีกว่าคุณมาทำแบบนี้
ผมพูดตรง ๆ นะ คุณทำตัวแบบนี้ผมว่าไร้สาระว่ะ
พอละ ยิ่งพูดยิ่งยาว
