http://hubpages.com/ 
นี่เป็น web ตัวอย่างที่ให้นักเขียนอิสระ submit articles แล้วทางเวบจะเอาบทความเหล่านั้นไปโพสต์ในเวบต่างๆ ก็อย่างที่รู้ว่ามีหลายต่อหลายเวบต้องการ update content อย่างต่อเนื่องเพื่อไต่อันดับ หรือ เพื่อเรียก traffic หรือด้วยเหตุผลอื่นๆอีกมากมาย ....ซึ่งทางเวบเขาจะแบ่ง % ให้นักเขียนแล้วแต่ว่า article ของพวกเขาเหล่านั้นทำเงินให้เวบมากเท่าไหร่ (อย่างเวบนี้แบ่งให้นักเขียน 50%ค่ะ)
ขอเล่าให้ฟังในมุมของนักเขียน (เราก็เป็นหนึ่งในนั้น) ว่าหัวจิตหัวใจของนักเขียนนั้นคือการ "ได้เขียน" และ "ได้แชร์สิ่งที่เขียน" เพื่อ "ให้มีคนอ่านงานเขียนของเขา" ...แล้วถ้าบทความเหล่านั้นเขียนแล้วได้เงิน ก็ win win ค่ะ
คำถาม: ถ้านักเขียนมี content เป็นของตัวเอง ทำไมเขาไม่ post เข้าเวบตัวเอง เอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองไปเลยล่ะ?
คำตอบ: เพราะไม่ใช่ทุกคนจะทำเวบเป็น, จะรู้เรื่อง SEO บางคนภาษาคอมพิวเตอร์นี่ไม่ต้องมาพูดกับเขาหรอกค่ะ เขาไม่เข้าใจ ...อีกอย่างถ้าเขามา submit บทความกับ web คุณ แสดงว่าเขาคงไม่มีเวบเป็นของตัวเองหรอกค่ะ คำถาม: เอาบทความเขาไปโพสต์ ไม่กลัวโดนฟ้องเรื่องลิขสิทธิ์ภายหลังหรือ?
คำตอบ: ตามกฎหมายเรื่องลิขสิทธิ์ (ที่เรียนมา) เราเขียนให้เขาคลิก I agree ได้ว่าให้เขาสละลิขสิทธิ์ ให้เป็นงานที่ไม่มีลิขสิทธิ์ หรือที่ภาษาอังกฤษเรียกว่า work in public domain ...หลักง่ายๆของเรื่องลิขสิทธิ์คือ งานที่ถูกสร้างขึ้นมานั้นจะมีลิขสิทธิ์เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ (แปลได้อีกอย่างว่า กฎหมายลิขสิทธิ์จะเข้าคุ้มครองโดยอัตโนมัติ) และหลักนี้เป็นหลักสากลค่ะ ไม่ไช่เฉพาะในไทย เมกาก็เป็นแบบนี้ ซึ่งการที่ผู้มีลิขสิทธิ์จะสละลิขสิทธิ์ก็ทำได้ง่ายๆด้วยการ "แสดงเจตนาว่าจะสละ" เท่านี้ก็กลายเป็น work in public domain แล้วค่ะ คำถาม: ก็บอกแล้วไงว่าไม่เก่งอังกฤษ จะเขียนเวบยังไงเพื่อบอกให้ฝรั่งรู้ว่าเราขอให้เขาทำอะไร?
คำตอบ: ก็มีเวบตัวอย่างแล้วไงคะ เขาเขียนอย่างไร เราก็เขียนอย่างนั้นแหละค่ะ ^^เวบนี้เป็นเพียงส่วนเล็กๆเองนะคะ ยังมีอีกหลายเวบที่ทำแบบนี้ ..ใช้วิชาส่วนตัวเสาะหาตัวอย่างดูเอาแล้วกันค่ะ
..ทั้งหมดนี้อาจเป็นคำแนะนำที่ซ้ำ หรือผิดพลาด (ทางเทคนิคบางประการ เพราะตัวเองเป็นมือใหม่มากด้านทำเวบ)ก็ขออภัยด้วยค่ะ แค่มองว่ามีหลายคนบ่นเรื่องไม่เก่งภาษา แล้วไปเจอเวบนี้โดยบังเอิญ เลยลองแนะนำดู
วิธีนี้เรียกง่ายๆว่า เอา content มา ฉันจะอัพ อยากได้เรื่องอะไรก็ขอเอาดื้อๆเลย แล้วเขียนโดยเจ้าของภาษา อ่านโดยเจ้าของภาษาเอง (ส่วนใหญ่ก็ต้องการให้เมกันอ่านกันอยู่แล้ว) เรื่องแกรมม่าร์ก็ไม่ใช่อุปสรรคแล้วค่ะ