สงสัยเหลือเกิน ที่คุณบ่นๆข้อเสียของเขามาน่ะ อย่างกะไม่ใช่คนแน่ะ

คนอะไรจะร้ายกาจ โรคจิต นิสัยเสียได้ขนาดนี้
เป็นที่น่าสงสัยยิ่งนัก ว่าก้าวหน้าขนาดเป็นหัวหน้าได้อย่างไง ไอ้คนอย่างงี้น่าจะโดนเหยียบตายตั้งแต่เป็นลูกน้องธรรมดาแล้วนี่นา
คือจะชี้ให้เห็นว่า เขาต้องมีอะไรสักอย่างนี่แหล่ะ ที่ทำให้เจ้านายไว้วางใจจนได้เป็นหัวหน้า

อย่างที่หยินตอบไปใน rep แรก คือเข้าใจว่า คุณไม่ใช่หัวหน้าเขาที่มีสิทธิไปไล่เขาออกได้ใช่ไหม คือเป็นลูกน้อง หรือเป็นเพื่อนร่วมงานที่ต้องทำงานกับเขาแล้วรู้สึกอึดอัดใจ
เขาอาจจะนิสัยเสีย แต่ทำงานได้ครบถ้วนเรียบร้อย
เขาอาจจะปากเสีย ด่ากราดกระทั่งผู้ใหญ่ แต่ทำไมผู้ใหญ่ยังเลี้ยงเขาไว้ เพราะความปากเสียนั่นคือการพูดแบบขวานผ่าซากหรือเปล่า
นั่นคือ ถ้าเป็นลูกน้องธรรมดา อาจจะพูด ได้ครับท่าน แต่เขาเป็นคนเดียวหรือเปล่า ที่กล้าสวนว่า ห่วยแตกครับท่าน
นี่จากประสบการณ์จริงเลยนะ เคยมีหัวหน้าที่นิสัยประมาณนี้แหล่ะ ร้ายกาจ โรคจิต นิสัยเสีย ในสายตาลูกน้องมากๆ

ยิ่งถ้าคนไหนแสดงออกว่าเก่งเกินหน้าเกินตา มีโดนแกล้ง เขี่ยงานทิ้งแบบไม่ดูเลยก็มี
ก็เคยสงสัย แล้วก็คับแค้นใจเหมือนกัน ว่าทำไมมันไม่โดนไล่ออกฟะ ทำงานอะไรก็มีแต่คนหน่าย ต้องตามใจมันทุกอย่าง
แต่เจ้าหัวหน้าโรคจิตคนนี้แหล่ะ ที่ทำงานได้เรียบร้อยลุล่วง ยิ่งงานไหนที่ท่านเป็น one man show ละก็ ทำงานได้แบบมืออาชีพมากมาย
มีคอนเนคชั่นกับหน่วยงานภายนอก รู้ดีทุกอย่างว่างานไหนควรติดต่อใคร
แต่ถามว่าเก่งแบบเทพเลยไหม มันก็ไม่ถึงขนาดนั้น บางอย่างเราก็มอง(ด้วยความหมั่นไส้)ว่า ชิๆ งานแบบนี้ตูก็ทำได้
แต่บางครั้งก็ต้องจนใจยอมรับว่า บางสิ่งบางอย่าง เราทำไม่ได้อย่างเขาหรอก
แล้วเวลาลูกน้องร้องไห้เพราะโดนตำหนิเนี่ย หยินยังไม่เคยเห็นหัวหน้าคนไหนเขาเข้ามาปลอบใจหรือขอโทษลูกน้องเลยนะ
ก็เขาเป็นคนตำหนิ จะให้เขามาขอโทษที่เขาตำหนิ แสดงว่าไอ้ที่ตำหนิไปมันก็ไม่จริงน่ะสิ
ถ้าเป็นหยิน หยินก็คงพูดแบบเขานั่นแหล่ะ ลำบากใจนัก ทำเองก็ได้ กลับไปนอนซะไป๊
