คนชอบไถ่ชีวิตสัตว์ คุณช่วยหรือส่งเค้าไปฆ่า กันแน่!!! ในวันพฤหัสที่ 19 ม.ค. ที่ผ่านมา แฟนของผม ยืนรอรถเมล์อยู่บริเวณสำโรง เวลาประมาณบ่าย 5 โมงเย็น มีรถบรรทุกหมูที่จะไปส่งโรงฆ่าสัตว์แล่นผ่านมา ได้มีหมูตัวหนึ่ง ดิ้นรนหลุดออกจากกรง ตกลงมาจากรถกระบะ ลงมาอยู่ที่ริมฟุตบาท ตรงหน้าแฟนผม เกิดความสงสารสัตว์ที่จะถูกนำไปโรงฆ่า เธอโทรศัพท์หาผม เราตกลงกันว่าจะติดต่อขอซื้อหมูตัวนั้น ในราคา 6000 บาท แล้วให้นำไปส่งที่บ้าน ใน จ. สมุทรปราการ ที่อยู่ห่างไปประมาณ 10 กม. มาวันแรกเค้ายังเดินไม่ได้ เนื่องจากเจ็บที่ขาหลังด้านขวา อีกทั้งน้ำหนักมากถึง 107 กิโล ร่วมกับเพลียจากการเดินทาง วันแรกจึงให้น้ำ ให้อาหาร แล้วมันก็นอนพัก เราก็เป็นห่วง กลัวมันจะไม่สบาย
เราได้ตั้งชื่อมันว่า เจ้าสำโรง ตามสถานที่ที่พบมัน
เช้าวันต่อมา อาการมันดีขึ้น สดใสขึ้น กินน้ำได้มาก เราได้ไปพาสัตวแพทย์ที่หน้าซอยบ้านมาตรวจ 2 ครั้ง แพทย์บอกว่าเจ้าสำโรงอ่อนเพลีย และเจ็บที่ขา ตรวจแล้วกระดูกไม่หัก แต่กล้ามเนื้ออักเสบ ให้นอนพักผ่อน
เนื่องจากเกรงใจเพื่อนบ้านที่ติดกันเนื่องจากหมูร้องเสียงดัง จึงได้โทรศัพท์ติดต่อไปที่วัดสวนแก้ว จ.นนทบุรี เนื่องจากเคยได้ยินว่ามีรับสัตว์ที่ไถ่ชีวิต ทางวัดบอกว่ามีการรับเลี้ยงสัตว์ที่ไถ่ชิวิตจริงๆ แต่ที่นนทบุรีเต็มแล้ว ทางวัดมีสาขาที่
อ. กบิณทร์บุรี จ. ปราจีนบุรี ชื่อมูลนิธิร่มโพธิ์แก้ว 2 (วัดนรก) รับเลี้ยงสัตว์ที่ถูกไถ่ชีวิตทางวัดที่นนทบุรี ส่งวัว ควาย ไปไว้ที่นั่นแล้วสิบกว่าตัว รับเลี้ยงได้ จึงติดต่อให้ทางวัดนำรถมารับ โดยจ่ายค่าขนส่ง 1000 บาท ตกลงให้มารับในวันเสาร์
ในวันเสาร์ วันนี้เป็นวันที่รถของทางวัดจะมารับเจ้าสำโรง วันนี้มันดีขึ้นมาก พยายามลุกเดิน 3 ขา แต่ยังไม่ค่อยไหว กินอาหารได้ดีขึ้นมาก เราเลี้ยงเจ้าสำโรงด้วยข้าว กล้วย ผักกาด ผักบุ้ง วันนี้เราเลยได้รู้ว่าเจ้าสำโรงชอบกินผักบุ้งมาก นึกแล้วก็ใจหายเหมือนกัน เพราะวันนี้รถจะมารับมันไปแล้ว วันนี้เจ้าของเขียงหมูที่เราซื้อเจ้าสำโรงมา แวะมาเยี่ยมที่บ้านด้วย แล้วก็ให้คำแนะนำในการเลี้ยง รวมทั้งถามอาการเจ็บขาของมัน (เราเองก็คาดไม่ถึงว่าเจ้าของเขียงหมูจะเป็นห่วง ตามมาเยี่ยมถึงบ้านด้วย เค้าบอกว่าพรุ่งนี้จะมาเยี่ยมอีก เราบอกเค้าว่าวันนี้ทางวัดจะมารับมันไปเลี้ยงแล้ว ไม่ต้องมาแล้วก็ได้ครับ ขอบคุณมากๆ )
ประมาณ บ่าย 3 โมง รถของทางวัดก็มารับ เราช่วยกันอุ้มเจ้าสำโรงขึ้นรถอย่างทุลักทุเล วันนี้เจ้าสำโรงร้องดังมากๆ เหมือนมันไม่อยากไป เราเองก็คิดถึงมัน เลยขอแผนที่ทางวัดไว้ เผื่อวันหลังจะตามไปเยี่ยม
ตกเย็น ไปงานรับปริญญาน้องชายแฟน กลับมานอนที่บ้าน นอนไม่ค่อยหลับ เพราะคิดถึงเจ้าสำโรง มันรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก น่าแปลกที่แฟนก็คิดเหมือนกัน วันรุ่งขึ้นจึงตัดสินใจไปเยี่ยมมันที่โน่นเลย เผื่อขาดเหลือค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงจะได้ช่วยกัน
ไปถึงวัดตอนบ่ายๆ บริเวณมูลนิธิร่มโพธิ์แก้ว จะมีลักษณะเป็นโรงจำหน่ายของที่รับบริจาคมา ละมีการทำสวนพืชไร่หลายชนิด จึงไปติดต่อกับพระที่ดูแลที่นี่ บอกท่านว่ามาเยี่ยมเจ้าสำโรงที่รถนำมาส่งเมื่อวาน
ระหว่างนั้น เจ้าหน้าที่วัด และพระรูปอื่น ทำหน้าแปลกๆ และซุบซิบกันไปมา และได้เรียกพระท่านนี้เข้าห้องไปคุย ปิดประตูอยู่พักหนึ่ง ท่านก็ออกมา ผมเลยบอกว่ารบกวนท่านบอกทางไปที่เลี้ยงสัตว์ เพราะว่าวันนี้ไปแวะซื้อผักบุ้งจากห้างมาหอบใหญ่ เพราะรู้ว่าเจ้าสำโรงชอบ พระท่านบอกว่าเดี๋ยวพาไปเอง ท่านพาเดินดูที่นั่น ที่นี่ พาไปดูสวน ผมก็บอกท่านว่าขอไปดูหมู ท่านก็บอกว่าทางนี้ พอไปถึงก็ไม่มี ท่านก็บอกว่าอยู่อีกที่หนึ่ง วนไปวนมานานถึง 2 ชั่วโมง ก็ยังไม่พบ ระหว่างนั้นพระท่านนี้ก็เล่าว่า วัวที่นี่ไม่มีแล้ว เนื่องจากนำไปจ่ายเป็นค่าตอบแทนชาวบ้านที่มาช่วยงานแทนเงินเดือน( แล้วถ้าหากชาวบ้านที่ได้นำไปขายหรือฆ่าล่ะ)
ระหว่างเดินอยู่ พบคอกเลี้ยงลูกหมูป่าคอกเล็ก ๆ ประมาณ 10 ตัว ไม่พบวัวซักตัว หลังจากเดินมานานก็ยังไม่พบ จึงถามพระ ท่านก็บอกว่าหมูเมื่อวานป่วย นำไปส่งที่ปศุสัตว์แล้ว ผมเลยถามท่านว่าปศุสัตว์ไปทางไหน จะตามไปเยี่ยม ท่านก็บอกว่าวันหยุดราชการไม่เปิด ผมก็ถามท่านว่าแล้วเมื่อวานวันหยุดราชการปศุสัตว์มาตรวจได้ยังไง ท่านก็เงียบไปบ่ายเบี่ยงต่างๆ แล้วบอกผมว่าเดี๋ยวต้องถามคนดูแลสัตว์อีกที ผมก็บอกว่างั้นขอพบ พระบอกว่าคนนี้ไม่อยู่ กลับกรุงเทพ ผมบอกว่างั้นจะรอพบ สุดท้ายคนๆนี้ก็มา หลังจากรออยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง มันบอกผมว่าหมูเมื่อวานป่วย เลยให้สัตวแพทย์มาดู และนำไปส่งที่ปศุสัตว์แล้ว ผมบอกจะตามไปดู ก็บอกว่าปิดราชการ ไปไม่ได้ ผมถามว่าวั้นสัตวแพทย์มาได้ยังไง มันตอบว่าสัตวแพทย์มาดูแล้ว บอกว่าอาการมันหนัก เลยจัดการไปแล้ว!!!
ผมตกใจมากถามว่าสัตวแพทย์ที่มาดูชื่ออะไร จะตามไปถาม ถามไปถามมา สุดท้ายมันบอกผมว่ามันตัดสินใจฆ่าเอง โดยเชือดแบ่งเนื้อแจกจ่ายไปแล้ว และมันบอกว่าขอรับผิดเอง มันอ้างว่าคาดไม่ถึงว่าผมจะตามไปดู มันบอกว่าที่ผ่านมาไม่เคยมีคนที่ไถ่ชิวิตสัตว์ตามไปดู มีผมเป็นคนแรก ถ้ามันรู้ว่าผมมามันคงไม่ฆ่าหรอก
ทั้งผม และแฟนผมเสียใจมาก นึกไม่ถึงว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นได้ ในวัด กับสัตว์ที่ไถ่ชีวิตมาจากโรงฆ่า คิดไม่ถึงว่ามาถึงที่นี่ มันไม่ให้เค้ากินน้ำกินอาหารด้วยซ้ำ กลับฆ่ามันเหมือนถูกส่งโรงฆ่าสัตว์ ผมและแฟนผมเสียใจมาก เธอร้องไห้ตลอดเกือบทั้งวันหลังจากนนั้น ผมจึงคิดว่าอย่างน้อยต้องประกาศให้สังคมรับรู้ ถึงความโหดร้ายที่เกิดขึ้น และคงต้องพยายามไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก
ขอความเห็นใจจากสังคมด้วยครับ
เฮ้อ!!! อ่านแล้วก็สลดหดหู่ใจค่ะ สงสารเจ้าหมูน้อยที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่จริงๆ อุตส่าห์ดิ้นรนให้ตัวเองหลุดรอดพ้นจากการถูกฆ่าแล้วเชียวนะ ก็คิดดูเถอะค่ะ แทนที่ส่งเค้าไปแล้ว เค้าจะได้อยู่อย่างเป็นสุข กลับเอาเค้ามาฆ่า แถมพระยังบ่ายเบี่ยง เฉไฉ ช่วยคนเลวอีก อย่างน้อยเค้าก็หนึ่งชีวิต รักชีวิตเหมือน ๆ กับคุณ ทำกับเค้าแบบนี้ เหมือนกับเค้าไม่มีหัวจิต หัวใจ ถ้าไม่อยากแบกภาระรับผิดชอบตรงนี้ ก็ไม่น่ารับมาทำเลยนะ แล้วอย่างนี้ ทางวัดสวนแก้วจะรู้บ้างหรือป่าว เห็นบอกว่าเป็นอีกสาขาหนึ่ง ช่างเหมือนห้างสรรพสินค้าซะจริง มีสาขาซะด้วย ตั้งชื่อซะดี มูลนิธิร่มโพธิ์แก้ว 2 แต่การกระทำ มันช่างโหดเหี้ยม ไร้มนุษยธรรมจริง ๆ ไม่ได้สร้างความสุขให้กับเหล่าสัตว์ที่อยู่เลยนะเนี่ยะ เพราะไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องถูกฆ่าเมื่อไหร่... นี่ถ้าเจ้าของเค้าไม่ตามไปดู คงไม่รู้ว่าสังคมไทย มีภัยสังคมเลว ๆ ที่แทรกตัวอยู่ภายในวัดซะด้วย.... ต้องระวังจริงๆ เดี๋ยวการทำบุญของเราจะกลายเป็นทำบาป เพราะส่งเค้าไปตาย.... ซะป่าว ๆ
อันนี้ ไม่รู้จริงมั้ย ใครรู้จักวัดนี้บ้างเนี่ย อยู่ที่ไหน
...
ปฏิเสธไม่ได้ว่ากาแฟ เป็นเครื่องดื่มยอดนิยมอีกอย่างของคนไทยส่วนใหญ่
โดยเฉพาะท่านที่ชอบนอนดึกๆ หรือทำงานยามดึก
บางท่านดื่มจนเป็นนิสัย วันละหลายๆถ้วย แล้วแต่ใครจะชอบ
มีเรื่องมาเตือนเกี่ยวกับท่านที่ชอบดื่มกาแฟวันละหลายๆถ้วยครับผม
นอกจากมันจะมีประโยชน์แล้ว มันก็มีโทษเป็นของคู่กันครับ
นอกจากสารคาเฟอีนที่มีในกาแฟ ที่ว่ากันว่ากินเข้าไปสะสมมากๆ
อาจจะเกิดอันตรายแก่ร่างกายได้
เพื่อนผมคนนึง ชอบดื่มกาแฟเป็นชีวิตจิตใจ โดยเฉพาะเวลาใช้ความคิด
แกชงกาแฟกาแฟดื่มเป็นว่าเล่น
อ้อ กาแฟที่แกดื่มน่ะ เป็นกาแฟยี่ฮ้อ..........( ไม่ออกชื่อเดี๋ยวโดนฟ้อง )
ซึ่งแกชงยี่ห้อนี้ดื่มเป็นประจำ จนเมื่อเร็วๆนี้ ได้ข่าวว่าแกเข้าโรงพยาบาล
เพราะว่าแกตาบอด เลยไปเยี่ยมและถามถึงสาเหตุที่แกตาบอด
ได้ไปสอบถามคุณหมอที่ผ่าตัดตาให้แก
หมอบอกว่าที่แกตาบอดเพราะว่าดื่มกาแฟ......
แล้วไม่ระวัง เลยโดนด้ามช้อนที่อยู่ในแก้วทิ่มตาบอด !!!!!!!!!!! 55555 .............................................................. อัพเดต 55+
อยากรู้มั้ยว่ามีอะไรในมือพ่อ
เมื่อคืนนี้หลังจากกราบพระกับคุณพ่อ คุณแม่แล้ว
คุณพ่อเรียกลูกเข้าไปพบ
แล้วบอกลูกว่าพ่อมีอะไรให้ดู สำคัญมากนะ
แล้วคุณพ่อก็หยิบอะไรสักอย่างออกจากกระเป๋าเสื้อ เอามือกำไว้
ถามว่าอยากรู้มั้ยว่ามีอะไรในมือพ่อ ลูกพยักหน้า
ลูกอยากทราบนี่คะ ว่าเป็นอะไร
ถ้าอยากรู้ต้องเอามือเขกพื้น 3 ที
ลูกทำตาม คุณพ่อว่า ไม่พอ ต้อง 5 ที
และเปลี่ยนเป็น 10 ที จนถึง 15 ที
ก็ลูกอยากทราบนี่คะ ว่าเป็นอะไร
เมื่อคุณพ่อแบมือออก มันคือเหรียญ 5 บาท ธรรมดานี่เอง
ลูกรู้แล้ว ไม่อยากดูอีกเบื่อ
คุณพ่อหัวเราะ แล้วกำมือกับเหรียญ 5 บาทเดิม
ถามว่า อยากดูมั้ย เขกพื้น 10 ที
ลูกรู้แล้วไม่อยากดูค่ะ
คุณพ่อว่า เอ้า เขกพื้น 1 ทีก็ได้
ลูกก็บอกว่า ลูกรู้แล้ว ไม่อยากดูอีกเบื่อค่ะ
คุณพ่อว่าให้ดูฟรี ๆ ก็ได้ ลูกก็ดูไปอย่างนั้นเอง
สิ่งที่พึงหวงสำหรับสตรี เป็นสิ่งมีค่า ถ้าให้ใครรู้ก่อนเวลาอันควรก็จะไม่มีค่าอะไร
คุณพ่อเลยบอกว่า
" นี่ละลูก อะไรที่เป็นความลับคนมักยอมทำทุกอย่าง
ที่จะได้สมปราถนา อยากดู อยากรู้อยากเห็น
แต่เมื่อสมปราถนาแล้ว ดูบ่อยๆแล้วก็มักจะเบื่อ
ให้ดูฟรีๆ ยังไม่อยากดูเลย
แล้วสิ่งที่พึงหวงสำหรับสตรี เป็นสิ่งมีค่า
ถ้าให้ใครรู้ก่อนเวลาอันควรก็จะไม่มีค่าอะไร
ไม่ต่างกับเหรียญ 5 บาทที่พ่อให้ลูกดูฟรีหรอก "
อืม มี่ไปเจอมา ตอนหาบทความ อ่านแล้วคิดถึงพ่อ พ่อก็เคยสอนมี่แบบนี้ เพียงแต่วิธีการสอน ไม่เหมือนกันเท่านั้นเอง
อื่นๆ
