ผมเคยผ่านตรงนี้มาครับ
ถึงจะคนละเรื่องก็ใกล้เคียง
สมัย ปวช.ปีหนึ่ง เพิ่งมีคอมเป็นของตัวเอง AMD ram 256 ตอนนั้นแรงมาก
และแพงมาก ซื้อโมเด็ม 56k ครั้งแรก สี่พันบาท
หลังจากนั้น ผมจะอยู่หน้าคอมไม่ต่ำกว่า 16 ชม.ต่อวัน ทำโน่นนี่นั่น
ศึกษาเรื่องต่าง ๆ การทำเว็บเขียนโปรแกรม
แม่ผมด่าผมทุกวัน ไม่ทำอะไรเลยนอกจากอยู่หน้าคอม ค่าโทศัพท์ ค่าไฟ ขึ้นพรวด ๆ(dial up ต้องคอนเน็ค และหลุดบ่อย)
พอขึ้นปี 2 ผมรับงานเขียนโปรแกรม ได้เงินครั้งแรก 1 หมื่นบาท และได้งานได้เงินมาเรื่อย ๆ จนถึงทุกวันนี้
พอขึ้นปี 4 ครึ่ง (ผมไม่รีบ เลยต้องเรียนตัวสุดเพราะหน่วยไม่ครบ) ก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ด้วยเงื่อนไข ผมสามารถลางานไปเรียนทุกวัน พฤหัสทั้งวัน และห้ามหักเงินเดือน (ปกติทำงาน ครึ่ง จ-ศ. กะวัน เสาร์ครึ่งวัน) เงินเดือนเริ่มต้นเฉียดสองหมื่นในตอนนั้นผมว่ามันสูงมาก
การนั่งหน้าคอมทุกวันในวันนั้น ทำให้ผมมีวันนี้ได้ ผมให้เงินแม่ ให้เงินน้องทุกเดือน
วันนี้ผมเป็นโปรแกรมเมอร์เหมือนที่ผมฝันไว้เด็ก ๆ ถึงจะไม่ได้เทพเหมือน matrix ที่หวังไว้ก็ตาม
กรณีนี้ผมว่า
ถ้าน้องคิดว่าการเลือกของน้องไม่ได้เป็นการทำผิดอะไร ก็ทำไปเถอะครับ เพียงแค่เป็นเวลา เรียนก็เรียน เล่นก็เล่น งานก็งาน
ไม่ต้องมีใครสนับสนุนหรอกครับ เพราะผมก็ไม่มีเหมือนกัน อย่างน้อยมันคือความรู้ที่สามารถสะสมได้เรื่อย ๆ ช่วงนี้ทุกบริษัท ทุกที่อยากมีเว็บไซต์ อยากใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีที่เราถนัดอยู่แล้ว ยังไงก็ไม่อดตายคับ เพราะอนาคตทุกอย่างอาจจะต้องพึ่งความรู้ด้านเว็บไซต์ในการขับเคลื่อนธุรกิจครับ
อื่นๆ
