ต่อไป »

[dabjit]

ถึงผมจะช่วยอะไรไม่ได้

ก็ขอเป็นหนึ่งกำลังใจเล็กๆให้กับเจ้าของกระทู้นะครับ สู้ๆ

[nocturne in the moonlight]

เรามี แหล่งสินค้า มีความรู้อยู่แล้ว แค่ทำเลมันไม่เป็นปัญหามั้งครับ เดี๋ยวนี้ร้านค้าขายออนไลน์ ได้รายได้มากกว่า หน้าร้านแบบออฟไลน์ซะอีก ลองคิดหาทางลองปรับดูนะครับ  ชีวิตจะแพ้ เมื่อคุณยอมแพ้มันเท่านั้น สู้ ๆ ครับ

[JamesKung]

หาหนทางใหม่ครับ  ต้นปีผมก็ปิดกิจการไปแล้ว ตอนนี้ทำเว็บ บวกทำนา ทำไร่ ปลูกผัก ว่าง ๆ ก็ลงหนองกับเพื่อทอดแห หาปลา เย็นกลับมาเช็ครายได้

บ่องตงครับ   มีความสุขกับชีวิตมาก

ชีวิตมันไม่สิ้นหนทางง่าย ๆ หรอกครับ  

+1 ครับ ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งเลยคับ ผมว่าเราโชคดีมากเลยครับที่เกิดมาเป็นคนต่างจังหวัดครับ คนส่วนใหญ่ที่มาทำงานที่กรุงเทพผมคิดว่าเพราะคนส่วนใหญ่เหล่านั้นก็โดนปลูกฝังมาแต่ไหนแต่ไรกันว่าลูกชั้นจบจากโน่นนี่นั่น ทำงานใหญ่โต ได้แฟนรวย ทำธุรกิจใหญ่โต ส่วนใหญ่เกิดจากการอยากมีอยากอวดกันซะมากนะผมว่า ฉันต้องรวยกว่า ฉันจะต้องดังกว่า ฉันต้องมีอำนาจมากกว่า พรรคพวกเยอะ แต่ผมว่าความจริงแล้ว อยู่กรุงเทพทุกอย่างค่าใช้จ่ายทั้งนั้น แค่ออกจากห้องก็มีค่าใช้จ่ายแล้ว ตามความคิดผมนะ บางครั้งถึงจะขายของดีจริงๆ แต่เสียดายค่าเช่านะ บางครั้งเป็นหมื่นต่อเดือน ถ้าได้ยอดดีทุกวันก็ดีไปแต่ถ้าวันไหนขายไม่ได้ขึ้นมาก็จบกัน ตามความคิดผมนะผมคิดว่าเดี๋ยวนี้มีแต่คนแก่งแย่งแข่งขันกัน จนผมคิดว่าสังคมน่ากลัวขึ้นทุกที ผมว่าถ้าเรามีเงินเก็บจนเราพอใจแล้วผมเห็นด้วยกับหลายๆ ท่านที่่อยากกลับไปทำธุรกิจที่บ้านเกิดนะครับ ต่อให้ไม่ได้เงินเยอะ แต่ก็มีความสุขได้อยู่กับครอบครัว ปู่ย่าตายาย ซึ่งผมคิดว่าเดี๋ยวนี้ซึ่งท่านๆเหล่านั้นกลับห่างเหินกับลูกหลานกันเหลือเกิน ผมไม่โทษบางท่านนะครับ ที่บางที่นั้นแถวบ้านอาจจะไม่มีอะไรทำจริงๆ อาจจะแห้งแล้งไม่มีงานทำจรึงต้องเข้ามาทำงานในกรุงเทพคนเหล่านี้ต้องยกให้เค้าครับ เพราะเค้าต้องหาเงินไปจุนเจือครอบครัว แต่ผมก็ยังสนับสนุนความคิดที่ว่าเมื่อเก็บเงินได้ซักก้อนแล้วกลับไปทำธุรกิจที่บ้านดีกว่าครับ อยู่อย่างพอเพียงมีความสุขกว่าเยอะครับ ต่อให้ท่านรวยเป็นหมื่นล้านท่านผมก็คิดว่าคงไม่มีความสุขหรอกครับ ตามความคิดผมนะผมว่ารวยเยอะ ก็มีฐิติเยอะ บางครั้งคนจนๆ บางครั้งคนจนๆ คนหาเช้ากินค่ำ อาจถูกรังแกได้เช่นเดินไปขวางทางรถ จอดรถเข็นขายของขวางหน้าบ้าน ประมาณนั้น คนหาเช้ากินค่ำจะเอาปัญญาอะไรไปสู้กับเค้า อย่าพูดถึงเรื่องเงินเลย ผมว่าเดี๋ยวนี้น่ากลัวขึ้นทุกวันนะคับ ผมก็คิดอยู่เหมือนกันว่าถ้าผมมีเงินเก็บซักก้อน จะกลับไปหาอะไรทำที่บ้านดีกว่า ถึงไม่รวยล้นฟ้าก็ขอแค่มีพื้นหญ้าให้อาศัยก็พอ ไม่รู้จะตายวันตายพรุ่งซะเมื่อไร รวยมากไปก็ไม่รู้จะมีความสุขกันจริงๆ หรือป่าว ผมขอฝากไว้นิดนึงนะครับว่า เราโชคดีมากแล้วที่เกิดเป็นคนต่างจังหวัด กว่าเราจะได้เข้ามาทำงานเพื่อหาเงินในกรุงเทพเรามีโอกาสได้อยู่กับครอบครัว ได้อยู่ใกล้พ่อแม่ ยิ่งถ้าท่านเรียนสูงๆ แถ้วบ้านแล้วค่อยมาหางานในกรุงเทพก็มีเวลาอยู่กับครอบครัวเยอะ สุดท้ายไม่มีใครอยู่ค่ำฟ้า ถ้าคิดได้แบบนีกันก็คงดีนะครับ เผื่อสังคมมีความเผื่อแผ่ ทำให้น่าอยู่กันมากยิ่งขึ้น

[rock4u]

ถ้าเปลี่ยนไปขายอย่างอื่นจะได้ไหมครับ 

[bsuppakorn]

เอาใจช่วยน่ะครับ ผมเองก็ทำธุรกิจเหมือนกัน เพิ่งเริ่มต้น กระท่อนกระแท่นอยู่เลย แต่ยังไงก็ต้องเดินต่อไปครับ เพราะทางมันอยู่เราก็ต้องเดิน 

ส่วนของท่านผมว่าลองหาช่องทางอื่นๆดูตลาดนี้ยังมีความต้องการอยู่น่ะ เพราะหมู่บ้านใหม่รอเกิดเป็นขบวนเลย ทำเลนี้ไม่ก็ลองดูทำเลอื่นครับ ดีไม่เท่าแต่ถ้าพอไหวก็น่าลองน่ะครับ

[atsumaya]

อ่านแล้วอยากช่วยอะไรได้บ้าง แต่ตัวเองยังเอาตัวเองไม่ค่อยจะรอด 
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ครับ 

[Coupon]

น่าจะช่าย ดูส่วนประกอบก่อนผมก็เป็น 

[DePe]

ขอเมนท์นิดหน่อย ผมเป็นแฟนพันธุ์แท้ จขกท.

ผมว่าท่าน ทัศนคติไม่ดีนะชอบคิดลบ ขี้บ่นด้วย

สถานการณ์เดียวกันคนนึงอาจเห็นเป็นโอกาส อีกคนเห็นทางตันครับ

เอาเวลาน้อยใจหรือตัดพ้อ ทำที่เหตุเยอะๆครับเดี๋ยวผลมันตามมาเอง ตรงนั้นละจะเรียกว่าโชคดี :-)

[nokeag1000]

รุ่นน้องผู้หญิงจบลาดกระบัง บ้านเค้าขายสินค้าพวกนี้แหละอยู่ คลอง 15 เรียนจบมาอยากช่วยที่บ้าน เขาถ่ายรูปต้นไม้ (ร้านอื่น) ลงอินตาแกรม และทำแฟนเพจ ปรากฎว่าพวกรีสอร์ทมาให้น้องเค้าเป็นไกด์ซื้อสินค้าเยอะมาก แล้วก็บวกเอา เช่น ต้นล่ะ 5 บาท น้องเค้าก็บอก 7 บาท แต่เราคุยกับทางร้านไว้ก่อน สั่งกันที่ 10,000-20,000 ต้น รับปริญญาเดือนมกราที่ผ่านมาน้องเค้ามีเงินเก็บเกือนล้านแล้ว และที่สำคัญคือทุกร้านต้องพึ่งน้องเค้าดังนั้นต้องมาซื้อของพวกนี้จากร้านน้องเค้าอะครับ รู้ไปปรับประยุกต์ดูครับ สิ่งหนึ่งที่ผมเห็นว่าน้องเค้าประสพความสำเร็จเพราะเค้ารักต้นไม้มาก และชอบถ่ายรูปและเล่น FB เป็นชีวิตจิตใจ จึงเกิดความรักในสิ่งที่ทำ และมั่นใจ แม้จะไม่ได้เงินทองในตอนแรกก็ตาม ลืมบอกไปว่าน้องเค้าจบเกียรตินิยม มีบริษัทใหญ่เรียกตัวเยอะมาก และที่บ้านก็กดดันมากในตอนแรกที่เค้าตัดสินใจแบบนี้

 ขอชมเพจได้ป่าวค่ะ

[pink-roof]

สู้ต่อไปนะคะ

[totopam]

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ 

[thailovesong]

ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ก็ขอเป็นอีกหนึ่งแรงใจให้ จขกท. ฝ่าฟันปัญหาคราวนี้ให้จงได้ครับ

[binknon7]

เปนกำลังใจให้ครับ 

[HUAFU]

เป็นกำลังใจให้นะครับ
อย่าให้วิกฤษมันมาถึงเรา ต้องปรับตัว อะไรขายไม่ได้กำไรก็หาอย่างอื่นมาแทรก ที่มันติดตลาด
การทำธุรกิจค้าขายบางทีมันต้องพึ่งพากระแสและโอกาส รวมทั้งทำเล หลายคนยอมเช่าที่แพงๆก็มีครับ มันไม่มีอะไรตายตัว...สู้ๆ

[kaka]

ผมว่าระดับขายอยู่ที่จตุจักรมานานอย่างนี้ถ้าจะไปเปิดกิจการที่ไหนในประเทศไทยก็ได้สบายนะครับ ผมมีความรู้สึกอย่างนี้จริงๆ เพราะจตุจักรคือตลาดนัดที่ใหญ่ที่สุด มีคู่แข่งที่เป็นพ่อค้าแม่ค้าระดับเซียนมากมาย มีลูกค้าสารพัดรูปแบบ

แต่ถ้าอยากเปิดร้านต่อก็ต้องมีลูกฮึดกันบ้างอย่ายอมถอยง่ายๆ กิจการหรือสินค้าส่วนใหญ่มันก็ไม่มีที่จะก้าวหน้าอย่างเดียวอยู่แล้ว วงจรสินค้ามันต้องมีจุดถดถอยเป็นธรรมดา ซึ่งก็ต้องแก้กันด้วยการปรับปรุง ค่าที่ขึ้นก็ต้องทำกำไรให้ได้เพิ่มมากขึ้นตามไปด้วย แต่ไม่ใช่ขึ้นราคาสินค้าเดิมเอาดื้อๆ ด้วยเหตุผลค่าที่ขึ้นก็ขอขึ้นราคาตาม แบบนี้ถือเป็นการไล่ลูกค้าให้ไปซื้อที่อื่นมากกว่า

ลองหาสินค้าที่ทำกำไรดี สินค้าที่ไม่มีคนขายแต่มีคนตามหาซื้อ อย่างมะพร้าวสับที่ขายๆ กันอยู่ถุงละ 10 บาท คุณอาจคิดว่าถูกมากใครๆ ก็น่าจะซื้อ แต่วันก่อนผมอ่านเจอมีผู้หญิงคนหนึ่งยอมปอกมะพร้าวแล้วสับเปลือกเองเพื่อเอาไปปลูกต้นโฮย่า ซึ่งต้องใช้มะพร้าวสับที่ติดเปลือกแข็งๆ ให้ต้นโฮย่าจับยึดได้นานๆ ส่วนที่ขายๆ กันอยู่มันเหมาะสำหรับเอาไปผสมดินมากกว่า กรณีนี้ถ้ามีเปลือกมะพร้าวสับที่เหมาะสำหรับโฮย่า กล้วยไม้ มาขายในราคาที่สูงกว่าปกติก็น่าจะมีคนซื้อ

หรืออย่างดินปลูกต้นไม้ถ้าผลิตเองได้ก็น่าจะดี และมีช่องให้เล่นอีกเยอะ ค้างสำหรับปลูกต้นไม้เล็กๆ ดีไซน์เก๋ๆ ก็ยังไม่เห็น เจอแต่แบบอันใหญ่โต พวกนี้ก็น่าจะกำไรดี ลองขายอะไรที่ร้านอื่นไม่มีขายบ้างเถอะครับ อย่าขายเหมือนกันหมดทุกร้านยังกับเป็นแฟรนไชส์เลย...

[natty2010]

JJ พ่อค้าแม่ค้าออกเยอะค่ะ ขายของกำไรน้อยคงอยู่ยาก บอกไปก็ไม่มีใครเชื่อ
คราวที่แล้วประท้วงกัน ก็ไม่มีประโยชน์ ก็ที่ของเค้าเค้าจะขึ้น เค้าไม่ฟังใครหรอก
เอะอะก็เอาสถิติโน่นนี่มาอ้าง ไม่มีประโยชน์ค่ะ
ลองหาย้ายไปที่อื่นดูนะคะ บางอย่างก็อยู่ที่ทำเล
บางร้านห่างกันแค่ไม่เกิน 200 เมตร ยอดขายก็ต่างกันค่ะ

เห็นด้วยว่าอิจฉาคนอยู่ตจว.นะคะ ดูข่าวพวกเกษตร
เห็นมีเกษตรกรบางคนมาเล่าเมื่อก่อนเป็นหนี้เป็นสิน หลัง ๆ เข้าอบรมเกษตรกรแนวใหม่
ใช้พระราชดำรัสของนายหลวง "อยู่อย่างพอเพียง"
ปลูกผัก ปลูกโน่นนี่ แรก ๆ ก็กินเอง ต่อมาก็ขายเพื่อนบ้าง
แล้วก็มีริเริ่มโครงการ 1 กิโลก็ขายได้ ไม่ต้องเยอะ ก็มีกินมีกำไร ดีจัง

เราก็ไม่ได้ดีไปกว่าคุณนะคะ แต่ใจยังสู้ค่ะ (บางวันก็แอบท้อ แต่วันรุ่งขึ้นก็รวบรวมกำลังใจใหม่ค่ะ)
ทางนี้ไปไม่ถึงดวงดาว เราก็ลองหาทางเดินสายใหม่ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ

[Jirud]

ลองเพิ่มมูลค่าให้สินค้าที่ขายดูครับ อย่าขายแต่สินค้าที่เหมือนคนอื่นๆ ถ้าขายไม่เหมือนคนอื่นก็น่าจะมีกำไรมากกว่าเดิมแน่ๆ อรกอย่างคือช่องทางการขาย มาโพสที่นี้ได้ก็น่าจะใช้ช่องทางอินเทอเนตขายของเป็น

[towerlove]

ค่าที่แพง ขึ้นจริงๆครับ คิดละเหนื่อย 

[zinbads]

เป็นกำลังใจให้ครับ...สู้ๆ

[iqblock]

5-6 เดือนก่อน 
โรงงานญาติกัน เก่าแก่
เปิดมานานกว่า 40 ปี ต้องปิดตัวลง
ด้วยสารพัด เหตุผล 
ทั้งสินค้าจากจีน ต้นทุนถูกกว่า ทั้งค่าแรง ทั้งบลาๆๆๆ

โรงงานปิดตัว ก่อปัญหาให้กับแรงงาน ไม่ใช่น้อย
คนงานเองก็ขาดที่พักพิง โดยเฉพาะแรงงาน เก่าๆ ที่อายุมากๆ

สำคัญมาก คือ " อย่ายอมแพ้ "

คงต้อง ปรับตัว และสู้กันต่อไป ...  เอาใจช่วยน่ะค่ะ สู้ สู้ ค่ะ