ดิฉันเคยเฉียดตายเพราะโดนลูกปึนคนยิงขึ้นฟ้าตกเฉียดหัวมาแล้วค่ะ ผวาจนถึงทุกวันนี้ พอถึงปีใหม่ ไม่กล้าออกจากบ้านเลย และต้องอยู่ในห้องชั้นล่างและในสุด เพราะถ้ามีลูกปึนตกมาอีกมันจะได้ทะลุไปไม่ถึง
ความผวามันยังฝังในจิตใจ ตั้งแต่ตอนเฉียดตายไม่หาย กลัวตายฟรี เพราะขนาดรู้ตัวคนยิงปึนแล้ว ก็ทำอะไรไม่ได้
แล้วเขาก็ไม่ยอมขอโทษด้วย บอกว่าตนเองไม่ผิดจึงไม่ขอโทษ เพราะยิ่งปึนขึนฟ้าไม่ได้ตั้งใจยิงใส่หัวใคร ฟังแกพูดแล้วแค้นมาก แต่ทำอะไรไม่ได้ กลายเป็นเราต้องคอยระวังตัวเอง ทุกปีใหม่ ออกนอกห้องไม่ได้ ต้องมุดๆ อยู่ลึกๆ สุด เผื่อลูกปึนตกมาอีกจะได้ไปไม่ถึง เฮ้อ..
แบบนี้ต้องโดนรุมตีนครับ