ถ้าไม่รับผมว่าปัญหาเกิดแน่...ทุกวันนี้สิ่งต่างๆมันเปลี่ยนไปก็จริง แต่การจะบวชมันอยู่ที่ใจที่แนวแน่ ครับ
ถ้าโบราณจริงๆ แน่จริง ใช้หินโกนหัวเลยดิ
สมัยก่อนคงไม่มีมีดโกน
สมัยโบราณมีครับมีดสำหรับใช้ปลงผม พระสมัยพุทธกาลไม่มีใครมาเอาหินโกนหัวหรอก
เอาหลักฐานมายืนยันหน่อย มีดแบบไหน
เรื่องของพระกาติยานเถระ
[๓๕๓] จงลุกขึ้นนั่งเถิดกาติยานะ อย่ามัวนอนหลับอยู่เลย
จงตื่นขึ้นเถิด อย่าให้มัจจุราชผู้เป็นพวกพ้องของตนประ-
มาทชนะท่านผู้เกียจคร้านด้วยอุบายอันโกงเลย กำลังคลื่น
แห่งมหาสมุทร ย่อมครอบงำบุรุษผู้ไม่อาจข้ามมหาสมุทร
นั้นได้ แม้ฉันใด ชาติและชราย่อมครอบงำท่านผู้ถูก
ความเกียจคร้านครอบงำแล้ว ฉันนั้น ขอท่านจงทำเกาะ
คืออรหัตผลแก่ตนเถิด เพราะที่พึ่งอย่างอื่นในโลกนี้และ
โลกหน้า ย่อมไม่มีแก่ท่าน ก็พระศาสดาได้ทรงบอกทาง
นี้ อันล่วงพ้นจากเครื่องข้องและจากภัยคือชาติและชรา
แก่ท่านแล้ว ท่านอย่าเป็นผู้ประมาทตลอดยามต้นและ
ยามหลัง จงพยายามทำความเพียรให้มั่นเถิด ท่านจง
ปลดเปลื้องเครื่องผูกทั้งหลายอันเป็นของเดิมเสีย จะใช้
สอยผ้าสังฆาฏิและ
โกนศีรษะด้วยมีดโกน ฉันอาหารที่ขอ
เขามาได้ จงอย่าเห็นแก่การเล่นสนุกสนาน อย่าเห็นแก่
นอน จงหมั่นเพ่งดูธรรมเถิดกาติยานะ จงเจริญฌาน จง
ชนะกิเลสเถิดกาติยานะ ท่านจงเฉลียวฉลาดในทางอัน
ปลอดโปร่งจากโยคะ จงบรรลุถึงความบริสุทธิ์อันยอด-
เยี่ยม จงดับเพลิงกิเลส ดังบุคคลดับไฟด้วยน้ำฉะนั้น
ประทีปที่ส่องแสง ถ้ามีแสงน้อยย่อมดับไปด้วยลม หรือ
เหมือนเถาวัลย์เล็กถูกลมขจัดฉันใด ดูก่อนท่านผู้มีโคตร
เสมอกับพระอินทร์ ท่านก็ฉันนั้น จงเป็นผู้ไม่ถือมั่น กำจัด
มารเสียเถิด ก็เมื่อท่านกำจัดมารได้อย่างนี้แล้ว เป็นผู้
ปราศจากความกำหนัดพอใจในเวทนาทั้งหลาย เป็นผู้มี
ความเย็น รอคอยเวลานิพพานของตน ในอัตภาพนี้
ทีเดียว.
จบกาติยานเถรคาถา