บ่อยครั้งที่เรามักได้ยินผู้ชายบ่น ว่าทำไมหนอ ผู้ชายพายเรือมาดี ๆ มาเจอผู้หญิง ซึ่งก็ไม่ได้มีความโกรธแค้นกันมา ไม่ได้เป็นโจทย์ จำเลย หรือมีเรื่องมีราวกันมาก่อน กลับมา "ยิงเรือ" ที่ผู้ชายพายมาซะได้ ซึ่งก็ไม่มีใครระบุไว้ในตำราไหน ว่าถ้าผู้หญิงเห็นผู้ชายพายเรือมา แล้วต้องเอา M-79 มายิงเรือ ให้วอดวายบรรลัยจักร วางวายกันไปข้างหนึ่ง
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อก่อน (หลายร้อยปีก่อน) เราไม่ได้พูดว่า ผู้หญิงยิงเรือ เริ่มแรกสุด เราใช้ว่า
"ผู้หญิงริงเหรื่อ ผู้ชายรายเหรื่อ"
ใน สองประโยคนี้ คำว่า "ริง" ไม่มีความหมาย (อย่าบอกนะว่า แปลว่า แหวน) เป็นคำที่ใช้ต่อในประโยค เพื่อความคล้องจอง ทำไมต้องคล้องจอง อ้าว ก็มันคือภาษาไทยนี่จ๊ะ ภาษาไทยเป็นภาษาที่สละสลวยสวยเก๋ มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
"ผู้หญิงริงเหรื่อ ผู้ชายรายเหรื่อ" แปลว่าอะไร แปลว่าผู้หญิงทั่ว ๆ ไป และผู้ชายทั่ว ๆ ไป หรือถ้าอยากได้ความหมายแบบเฉพาะเจาะจง ก็แปลว่า ผู้หญิงธรรมดา ผู้ชายธรรมดา ทั่วไป ๆ เหมือนคำว่า "ไพร่" ที่หมายถึงประชาชนทั่วไป ไม่ใช่ทาส ไม่ใช่เจ้านาย ไม่ใช่ขุนนาง คำว่า "เหรื่อ" เหลือมาใช้ในปัจจุบันแค่คำเดียว คือคำว่า "แขกเหรื่อ" หมายถึงแขกทั่ว ๆ ไป ไม่ใช่เจ้าสาว เจ้าบ่าว เจ้าภาพ หรือคนสำคัญในงานนั้น ๆ คำว่า "เหรื่อ" คำเดียวโดด ๆ ไม่มีและไม่มีความหมาย (เกือบสูญพันธุ์ไปแล้ว)
ประวัติศาสตร์ การยิงถล่มเรือผู้ชายของผู้หญิงยังไม่จบ ในเวลาต่อมา "ผู้หญิงริงเหรื่อ ผู้ชายรายเหรื่อ" กลายมาเป็น
"ผู้หญิงริงเรือ ผู้ชายรายเรือ"
เอา ล่ะสิ จากเหรื่อเป็นเรือ คนละความหมายกันเลย จาก "ทั่วไป" กลายเป็น "ยานพาหนะทางน้ำ" ไปซะนี่ ผู้หญิงริงเรือ ความหมายยังไม่แน่ชัด ว่าทำอะไรกับเรือกันแน่ แต่ผู้ชายรายเรือ อาจหมายถึง ผู้ชายที่โดยสารมากับเรือ หรือ อาศัยอยู่บนเรือ หรืออะไรทำนองนั้น
มา จนปัจจุบัน เราใช้ "ผู้หญิงยิงเรือ ผู้ชายพายเรือ" ซึ่งบางคนสงสัยว่า ผู้ชายยังไม่ทันจะพายเรือเลย ผู้หญิงยิงก่อนแล้ว อะไรจะโกรธแค้นกันขนาดนั้น จริง ๆ แล้วก็เป็นอย่างที่ได้อรรถาธิบายมา
ในอนาคต "ผู้หญิงยิงเรือ ผู้ชายพายเรือ" อาจเพี้ยนไปอีก เป็น "ผู้หญิงลิงเรือ ผู้ชายลายเรือ" ผู้หญิงอาจกลายเป็น "ลิง" ที่โดยสารมาบนเรือ ผู้ชายก็เป็นเจ้าของลิงที่สักยันต์รูปเรือ ก็เป็นได้
คราวนี้ "ผู้หญิง" จะได้เลิก "ยิงเรือ" เสียที
อื่นๆ
