อืม บางทีเค้าอาจจะติดนิสัยมาจากการต่อราคาที่ร้านอื่นก็ได้นะ ผมเคยซื้อรองเท้าที่เสิ้นเจิ้น ราคาเต็ม 800 หยวน ต่อไปต่อมา แบบไม่ให้ก็ไม่เอา เดินออกจากร้านลงบันไดเลื่อนไปแล้วนะ เจ้าของร้านมาเรียกกลับไปให้ซื้อ พร้อมกับบ่นอีกชุดใหญ่(ไม่รู้ว่ามีด่าด้วยหรือเปล่าตอนเดินออกมาเสียงมันดังๆ) สุดท้ายผมได้มาในราคา 150 หยวน
อีกทีก็ที่ ชางไฮ่ กระเป๋า จะขายญาติผมใบละหนึ่งร้อยยี่สิบหยวน เค้าบอกเอาสิบใบ แต่ให้ราคาแค่ใบละสามสิบห้าหยวน พูดเสร็จก็เลือกของเลย ไม่สนใจว่าเค้าจะให้หรือไม่ให้
คนขายก็พูดตลอดเวลาว่า ไม่ไ้ด้ ไม่ได้ แต่มือก็หยิบแค็ตตาล็อกให้ดูตลอดเวลา สุดท้ายจบที่ใบละ สี่สิบหยวน
คิดว่าลูกค้าที่ต่อราคาคุณ คงจะเคยเจอแบบผม หรือไม่ก็คุณคงเจอ ลูกค้าระดับตัวพ่อเข้าแล้ว พวกนี้เหมือนจะอ่านใจคนออกว่า เราอยากขายหรือไม่ ถ้าเรายืนยันว่าไม่ เค้าจะไป แต่ถ้าอ่อนให้สักนิดเดียว ทีนี้เค้าไล่ต้อนคุณแน่
ไอ้ไกด์บุ๊คนี่ก็สำคัญ ไม่ว่าใครก็เชื่อไกด์บุ๊คไว้ก่อน แม้แต่ตัวผมเอง ไปประเทศไหน ก็จะหาหนังสือมาอ่านแล้วทำตามนั้น คิดว่าน่าจะมีใครเข้าไปดูแลหน่อยนะ
หรือต่อราคาไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้เรื่อง "Bangkok Night Tour" มีรูปผู้หญิงไทย ตามที่เที่ยวกลางคืน ถ่างขาอ้าซ่ารอรับแขกต่างชาิติ ที่มีแจกอยู่ตามสนามบิน เนี่ยมันประจานตัวเองจริงๆ ประเทศอื่นก็มีนะ เป็นไกด์บุ๊ค สำหรับเรื่องอย่างว่าโดยเฉพาะเลย แต่เค้าแจกกันในเขตที่มีการควบคุมแล้ว คือถ้าไม่ต้องการหรือไม่เดินเข้าไปจริงๆก็จะไม่เจอแน่นอน แต่นี่เราแจกกันที่สนามบินเลย อืม... พูดถึงเรื่องนี้แล้ว มันขึ้นจริงๆเลย
ความรู้ทั่วไป
