จะบอกว่าคนที่สนใจด้านนี้ เค้าศึกษากันตั้งแต่สมัยประถม มัธยมกันเยอะครับ หลายๆ เว็บหลายๆ โปรแกรม ก็เป็นเด็กมัธยมทำ มันไม่ได้น่าแปลกน่าตื่นเต้น ตื้นตัน หรือ ชื่นชมเลย แต่แนวเว็บ Ohoza คือการก๊อปปี้ข่าวมาวางไว้เว็บตัวเองแล้วใส่เครดิต เพื่อเรียกทรานฟิกเข้าเว็บตัวเอง แทนที่ทรานฟิกเหล่านี้จะเข้าเว็บ เจ้าของเนื้อหา
แล้ว เว็บเจ้าของเนื้อหาที่ทำการค้า แต่โดนขัดผลประโยชน์ที่ไหนเค้าจะยอมอยู่นิ่งละครับ หาข่าว จ้างนักข่าวนักเขียน กว่าจะออกมาได้สักข่าวใช้คนไม่น้อยกว่า 5 คน
แต่เว็บ Ohoza มาก๊อปไปหน้าตาเฉย แบบนี้ต้นฉบับเจ้าไหนจะไม่หมั่นใส้ละครับ
แล้วอีกเรื่องคือ ใช้ความอยากรู้ อยากเห็น ของคนไทย ในการดึงคน โดยใช้ คำพาดหัวให้น่าสนใจ ทั้งที่ข่าวมันไม่ได้มีอะไร
ตรงนี้ไปกระทบ จรรยาบรรณผู้เผยแพร่ข่าว ทำให้คนบางกลุ่มไม่อยู่นิ่ง ประกอบกับความหมั่นไส้ด้านบน จนเกิดเป็นคดีความขึ้นมา
รายได้เข้าเว็บ Ohoza เองเดือนๆ นึงคงไม่ต้องเดาให้เสียเวลา
มุมมองบางคน เค้าทำคนเดียว เป็นเด็กมัธยม แล้ว น่าสงสาร น่าภูมิใจ อันนี้เป็นมุมมอง ThailandOnly ครับ
สำหรับผมคือ
-ทำคนเดียว รอดมีกำไร ก็เปิดต่อ ขาดทุนก็ปิดไปเงียบๆ
-มีผลประโยชน์ รับคนเดียวไม่ต้องแชร์กับใคร
-ภาระรับผิดชอบ อยู่แค่คนเดียว
-ทำรูปแบบบริษัท จ้างพนักงาน รอดพนักงานสบาย ผู้บริหารสบายใจ ขาดทุน ต้องหาวิธีแก้เพราะทิ้งไม่ได้
-มีผลประโยชน์ จ่ายเงินเดือน นั่นนี่นู้น
-ภาระรับผิดชอบ พนักงานที่จ้างมา เสียงต่อการขาดทุน ถูกฟ้องล้มละลาย
แต่หากถูกฟ้องผลจบก็คนที่ต้องจ่ายค่าเสียหาย ก็ต้องมาจาก Head เพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น
ถ้าเทียบกันแบบไหนละครับที่น่าเห็นใจกว่ากัน
ความรู้ทั่วไป
