[# Share : เทคนิคนักเขียนของแก้วใส
เรื่องเล่าธรรมดา...ที่อาจมีค่าสำหรับนักเขียนมือใหม่]
.
เทคนิคหนึ่งในการฝึกลับคมดาบของอาชีพนักเขียนคือ การอ่านทวนงานที่เราเขียนไปแล้วซ้ำอีกรอบ(หรืออีกหลายรอบ)
.
"ตะลุยหิมะพร้อมสัมผัสหลากกิจกรรมสุดคูลแห่งแดนซากุระ"บทความนี้ แก้วใสเขียนขึ้นเมื่อ 2 ปีก่อน ย้อนกลับมาอ่านวันนี้อีกครั้ง
มันก็เป็นอีกหนึ่งแบบฝึกหัดทบทวน
ให้แก้วใสมองเห็นความพร่องของงานได้ดีไม่น้อยทีเดียว
.
มีหลายจุดอยากเข้าไปปรับแต่ง มีหลายจุดอยากเข้าไปต่อเติม
บางคนฟังแล้วใจหาย? หากรู้ว่าบทความนี้..ใช้เวลาสร้างความสมบูรณ์นานถึง 3 ปี
แต่สำหรับแก้วใส ใจยังอยู่ที่เดิม แต่ที่เพิ่มคือความรู้สึกภูมิใจที่ได้เห็นความต่าง
ว่ายังห่างคำว่า "คุณภาพ" อยู่อีกกี่ระดับ
.
และเพื่อให้ได้ผลลัพธ์เด็ดดวงในการพัฒนางานเขียนมากขึ้น
การเขียนทิ้งไว้แล้วปล่อยให้วันเวลาผ่านไปนานๆ
จากนั้นย้อนกลับมาอ่านอีกครั้ง เราจะพบจุดบกพร่องในงานเขียน
พบช่องโหว่ว่าตรงไหนควรปรับแต่งใหม่
.
สำคัญคือ พบแล้วอย่ามองข้าม
สำคัญคือ พบแล้วอย่าปล่อยให้มันกลายเป็นเรื่องธรรมดา
เราจะกลายเป็นนักเขียนที่เก่งกาจ มีระดับความสามารถมากขึ้น
ก็ต่อเมื่อ...
1.ย้อนกลับไปอ่าน งานที่เขียนทิ้งไว้แล้วเมื่อวาน
2.ย้อนกลับไปอ่าน งานที่เขียนทิ้งไว้แล้วเมื่อสัปดาห์ก่อน
3.ย้อนกลับไปอ่าน งานที่เขียนทิ้งไว้แล้วเมื่อเดือนก่อน
และไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปยาวนานเพียงใด
จงอย่าเขียนทิ้ง เขียนขว้าง จงเก็บรักษามันไว้
ให้กลายเป็นครูสอนคนใหม่ที่พร้อมติวเราได้สนุกทุกวันในอนาคต
.
และจงจำไว้ว่าตราบที่ยังไม่หยุดเขียน
งานเขียนไม่ว่ามันจะผ่านไปยาวนานกี่เดือนปี
อานุภาพของมันจะเปิดดวงตาให้เรามองเห็นจุดบกพร่อง
เสน่ห์ของมันคือ ความกากที่เราได้ค้นพบว่า
........."โห ทำไมฝีมือเราห่วยจังวะ?!".........
.
นั่นละค่ะ หากเมื่อใดที่คุณค้นพบ "ความกาก" ของงาน
แปลว่าคุณมองเห็นความต่างของงานคุณภาพ/ไม่คุณภาพ
คุณจะรู้จักการเปรียบเทียบระหว่างงานดีกับงานห่วยๆ
ว่าควรมีจุดใด/ไม่มีจุดใด ไม่ได้รู้น้อยซะด้วย
แต่จะได้รู้เยอะจนปวดหัวเลยทีเดียว
.
และนี่คือ จุดเล็กๆ แหล่งลับคมดาบในอาชีพนักเขียนบทความ
ทว่าใจหาย.. หรือเป็นเพราะมันเล็กเกินไปหรืออย่างไร
หลายคนจึงปล่อยให้มันไร้ค่า
และกลายเป็นเพียงความธรรมดาที่ไม่เคยเหลียวแล
.
บทความนี้...ของแก้วใส อ่านไปเขินไปเหมือนกัน
หากมียางลบที่สามารถลบผ่านหน้าเว็บในพริบตาได้
แทบอยากจะรีบหยิบไปลบคำที่ไม่เหมาะสมทิ้งไปทันที
(บางคนอ่านแล้วอาจบอกว่าดี แต่เรายังเห็นจุดพร่องของงานเรานะ)
.
บทนี้...ทำให้แก้วใสนึกไปถึงนักเขียนรุ่นน้องคนหนึ่ง
เธอเป็นนักเขียนฝีมือระดับคุณภาพ
คิวงานล้นหลามชนิดที่เบียดเวลาหายใจได้อย่างร้ายกาจ
.
สัปดาห์ก่อน เธอนำผลงานเก่า 1 บทมาให้ดู
พร้อมพูดอย่างอายๆ ปะปนรอยยิ้มขำๆ ว่า
"นี่งานแรกของหนู กลับมาย้อนอ่านดูรู้สึกตลกตัวเอง
มีหลายจุดที่เขียนไม่ดีตั้งเยอะ!"
.
ปกติแล้ว เว็บไซต์ที่น้องเขียนนี้...
คัดสรรแต่บทความที่อาศัยศิลปะในการถ่ายทอดล้ำลึก!
การวาดลวดลายภาษางานเขียนของเธอในครั้งยังเป็นมือใหม่
ไม่ง่ายเหมือนปัจจุบันเลยทีเดียว - และแน่นอน, หากผลที่ออกมา...
เธอบอกว่า "มันอาจจะยังไม่ดีพอเท่าใดนัก"
.
เธอโลดแล่นบนสนามประลองแห่งนั้นมาอย่างยาวนานนับปี
จวบจนถึงวันนี้... เธอมีภาวะเดียวกันกับแก้วใส
.
เมื่อเราหวนกลับไปย้อนอ่านงานเก่าๆ ที่เคยเขียนไปหลายปีก่อน
แน่นอนว่าเราจะได้ค้นพบในสิ่งที่ตำราไม่มีสอน
เราจะค้นพบในสิ่งที่คอร์สใด ก็มิอาจเดินมาชี้จุดพร่องให้งานของเราได้
มี...ก็เพียงเท่าตัวเราเองเท่านั้นที่เป็นตำราหลัก
และเป็นคอร์สที่มาพร้อมการลงมือปฏิบัติแล้วเห็นผลจริงทันตา
.
เทคนิคเบสิคนี้ เชื่อว่าหลายคนรู้ดีอยู่แล้ว
แต่ไม่ใช่ทุกคนแน่นอนที่เขียนแล้วจะหยิบเอางานเก่าๆ มานั่งย้อนอ่าน
โดยเฉพาะมือใหม่ที่เริ่มฝึกหัดเขียน
โพสต์นี้...จึงอาจไม่มีความหมายสำหรับมือเก่าหรือมืออาชีพที่เก่งอยู่แล้ว
แต่หวังจะมีความหมายไม่มากก็น้อย
สำหรับคนที่เริ่มหัดเขียนบทความขายมือใหม่
.
เย็นวาน...แก้วใสได้คุยกับเพื่อนสนิทคนหนึ่งทางไลน์
มีประโยคนึงที่สะกิดใจไปหลายระดับริกเตอร์
เธอบอกว่า "อดีตเราไปแก้ไขมันไม่ได้ มีแต่ปัจจุบัน วันนี้และนาทีนี้เท่านั้น
ที่เราสามารถทำใหม่ ให้มันกลายเป็นอดีตที่ถูกแก้ไขในวันหน้าได้"
.
ดังนั้น วันวานเราไปแก้ไขความกากของฝีมือเราไม่ได้
แต่วันนี้สิคะ ที่เราจะสามารถเปลี่ยนบทบาทให้ฝีมือเราใหม่ได้
ลับคมกันเถอะทุกๆ วัน ด้วยเทคนิคธรรมดาสามัญนี่แหละ
แล้วมันจะเปลี่ยนทุกกระบวนท่าในการเขียนให้กลายมาเป็นศิลปะบทใหม่
ที่ผ่านการวาดลวดลายอย่างมีระดับเหนือชั้นมากขึ้น
.
ปล.เพื่อนๆ คนไหนมีเทคนิคการเขียนยังไง
สามารถแวะมาแชร์ให้นักอยากเขียนมือใหม่นำไปทำตามกันได้นะคะ
บทความที่หยิบยกมาแชร์ : "ตะลุยหิมะพร้อมสัมผัสหลากกิจกรรมสุดคูลแห่งแดนซากุระ" 
ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ (ยาวเวอร์)
แหล่งแบ่งปันเรื่องเล่าเทคนิคการเขียน + แจกบทความฟรี >>
https://www.facebook.com/groups/1062192067138662/ 
ไทย เสียว บอร์ด
