อ่ะ เผื่อใครไม่รู้จัก เพราะมันเป็นของเก่าเหมือนกัน
เพราะคนไทยเราชอบ ความสนุกสนาน ไปเที่ยวทั้งทีมันก็ต้องมีร้องรำทำเพลงกันบ้าง
ไอ้จะร้องอย่างเดียว ก็ไม่ค่อยมันส์ ก็ต้องมีอุปกรณ์ประกอบจังหวะกันหน่อย..
สมัยก่อน เพลง 3 ช่าก็เป็นเพลงที่สนุกๆ ฮิตๆ อุปกรณ์ก็เลยเป็น พวก ฉิ่ง ฉาบ กลอง..
แต่สมัยนี้ รถทัวร์ ก็กลายเป็นรถติดแอร์ไปซะหมด จะเล่นดนตรีก็จะเสียงดังหนวกหูคนข้างหน้า
แถมถ้า เสียงมันไม่ดังไปข้างนอก มันก็ไม่สนุกอีก ก็เลยหายๆ ไป
(สมัยนี้ก็เลยมีก็แต่ "รถทัวร์ติดแอร์ เปิดเพลงตามผับ" ไปซะ ตามยุคสมัยของเพลงที่เปลี่ยนไป)
เลยกลายเป็นว่า คำว่า "ฉิ่ง-ฉาบทัวร์" กลายเป็นชื่อ ประเภทของ "รถทัวร์ที่ไม่ติดแอร์" ไปซะ.. ^ ^
..เมื่อราวสามสิบปีก่อน ถนนหนทางยังมีไม่มาก สถานที่ท่องเที่ยวตามตามธรรมชาติที่เข้าถึงได้ง่ายมีน้อย..
..ผู้คนจึงมักนิยมไปเที่ยวใกล้ๆ ที่สามารถไปเช้าเย็นกลับได้ เช่นคนกรุงเทพและปริมณฑลนิยมไป บางแสน หัวหิน ชะอำ
น้ำตกวังตะไคร้ สาลิกา นางรอง..
..วิธีไปคือรวมตัวกันสิบคน ยี่สิบคนเหมารถสองแถวเล็กหรือสองแถวใหญ่ตามจำนนวนคนแชร์กันจ่ายค่ารถ..
..หรือมีผู้จัดไปโดยขายบัตรล่วงหน้าหนึ่งหรือสองอาทิตย์..
..ถึงเช้าวันเดินทางผู้ที่จะไปก็จะจัดอาหารเครื่องดื่ม(ส่วนมากมึนเมา)และที่ขาดไม่ได้คือ กลองทอม ฉิ่งและฉาบ..
..ระหว่างทางก็เริ่มดื่มไปเรื่อยๆ พร้อมกับบรรเลงเพลงสามช่าอันอมตะ ไปตลอดทาง..
..เมื่อถึงที่หมายจะพบว่ามีเพื่อนๆชาวสามช่า มาชุมนุมกันอยู่มากมาย..