อย่างแรกเลยนะครับ ต้องบอกตัวเองว่า เราไม่ได้จน มีแค่ 1 บาทเราก็รวยแล้ว แล้วมันก็จะรู้ศึกดีเอง แล้วจะทำให้เราเห็นหนทาง อีกมากมาย ผมยกตัวอย่างนะ มีคนอยู่ 2 คนเป็นเพื่อนกัน คนนึงทำงานทั้งวันมีเงินมหาศาล แต่อีกคนนึง ทำงานแค่เก็บของเก่าขาย มีกินไปวันๆไม่ลำบากตัวเองและครอบครัว เชื่อไมทั้ง 2 เป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกัน และจนทุกวันนี้ก็ยังเป็นเพื่อนกัน วันนึงเค้าทั้ง 2 ได้มีโอกาศคุยกัน
คนรวย : เป็นไง? สบายดี ?ยังเก็บของเก่าอยู่รึเปล่า ?
คนจน : อืม..ก็สบายดี ก็เรื่อยๆนะ แล้วนายหละ
คนรวย : เราเหรอ..ตอนนี้กำลังจะไปทำธุรกิจที่เมืองนอก งานรัดตัวมากเลยวะ(ตู๊ด..ตู๊ด..มือถือดัง)แป้บนะรับโทรฯเดี้ยว
คนจน :อืม..ตามสบาย
แล้ว คนรวย ก็ไปคุยโทรฯ ซักพักก็กลับมา
คนรวย : เฮ้อ...
คนจน: เป็นอะไร ? ถอนหายใจซะดังเชียว
คนรวย : ก็ปัญหาเดิมๆ ครอบครัว ลูกตีกับคนอื่น อีกแล้ว อีกทั้งเรื่องงานอีก ปีนี้ขาดทุนไปเยอะเลย แทบไม่มีเวลาจะกลับบ้านหรืออยู่กับครอบครัวเลย เฮ้อ..เราเหนื่อยเหลือเกินเลยวะเพื่อน เป็นคนจนแบบนายก็ดีเนาะไม่ต้องคิดอะไรดี
คนจน:นายคิดว่า ทุกวันนี้เราจนงั้นเหรอ แต่สำหรับเรานะ เราคิดว่าเรารวยกว่านายอีก
คนรวย: รวยยังไง?
คนจน: ก็รวยเวลาไงเรามีเวลาที่เราจะทำอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะ ทุกวันนี้เราไม่ต้องไปขอใครเค้ากิน เราปลูกผักอยู่หลังบ้านเลี้ยงเป็ด ไก่ กินไปได้ตลอดมีเยอะก็เอาไปขาย เหลือก็ฝากธนาคาร เราอยากตื่นกี่โมงก็ได้ มีเวลาให้กับครอบครัวไม่ต้องเดือดร้อนใคร แล้วนายหละมีอย่างเราบ้างรึเปล่า นายวิ่งทำงานหาเงินไปเพื่อใคร? ในเมื่อรอบๆตัวนายไม่มีคนที่มีความสุขและยินดีกับเงินจำนวนมหาศาลของนายเลย รอบๆตัวนายมีแต่ปัญหา ปัญหาที่ตัวนายเองเป็นคนก่อขึ้นแต่ก็ไปบอกว่า ลูก เมีย นายเป็นคนทำ นายไม่รู้ตัวเลยเหรอว่าจริงๆแล้ว นายเป็นคนที่จน ที่สุดเลย ..
คนรวย:...นายจะเข้าใจอะไร ถ้าเราไม่มีเงิน เราก็ไม่มีความสุข สิ
คนจน: แล้วทุกวันนี้นายมี ความสุข งั้นเหรอ?
คุณคิดว่า เพื่อน ทั้ง 2 คนนี้ใครเป็นคนรวย? แล้วคุณอยากมีชีวิตแบบไหนละ?
ขอบคุณ
อื่นๆ
