ผมว่าคุณ tanawat30 เข้าขั้นวิกลจริตแล้วอ่ะครับ

ชอบเอาธรรมะมาพูดว่าตนหลุดพ้น ทั้งๆที่ความจริงๆ ....
คนด่ากันเละเทะขนาดนี้ ขนาดคนใต้บ้านคุณแท้ๆบางคนยังรู้สึกอายแทนคุณเลย
เค้าไมได้อายเพราะอยู่ภาคใต้หรอก แต่เค้าอายเพราะคนใต้ แต่ไม่มีจิตใต้สำนึกอย่างคุณน่ะ
ก็ยังมีบางเมมมาอวยให้อยู่ ให้ผมเดาก็ก็ร่างที่สองของคุณน่ะแหละ

ในฐานะคนไทยด้วยกันกับคุณ ผมละอายแทนจริงๆ

เว็บดราม่า และในกระทู้นี้ด่ากันให้รึ่ม ยังมีหน้ามาขำ
ว่างๆ ไปปรึกษาหมอซะหน่อยก็ดีนะครับ เผื่อยังรักษาทัน

ถ้าเป็นเมื่อก่อน คนด่าผม ผมก็ทุกข์ล่ะครับ แต่เดี๋ยวนี้มันรู้ทันหมดแล้ว ที่ผมขำก็ไม่ได้ขำเพราะถูกด่า
แต่ที่ขำนั้น เพราะส่วนหนึ่งผมยอมรับเลยว่า ความคิดของผมเพี้ยนไปจากผมคนเดิมตอนที่ยังไม่ได้ปฏิบัติ
ธรรมได้ถึงเพียงนี้เชียวรึ การที่มีคนรุมด่ามันเป็นเครื่องสะท้อนอย่างชัดเจนว่า ผมเพี้ยนไปจากตัวตนแบบเดิม
ไปมาก ตัวตนแบบเดิมคือผมเป็นคนคิดมาก เพื่อนว่าอะไรนิดก็เก็บไปคิด ยิ่งเด็ก ๆ ผมเป็นคนขี้แยด้วย
ทั้ง ๆ ที่ก็ไม่มีใครด่าผมเลย ผมฟังแล้วคิดไปเองแล้วก็ทุกข์ไปเอง สภาพไม่ต่างจากคนที่รุมด่าผมทุกในนี้ไม่มีผิด
เวลาผมทุกข์ใครจะมาทุกข์กับผมมั้ย มันไม่มีหรอก กว่าจะคิดได้เคยคิดฆ่าตัวตายหลายหน พอปฏิบัติธรรม
ได้มองเห็นสาเหตุที่ทำให้ผมเป็นทุกข์ ผมก็เริ่มฝึกตนให้มีความกล้าแกร่งขึ้นทั้งสภาพร่างกายและจิตใจ ฝึกยอม
รับความจริงแล้วมองโลกให้ตรงตามความเป็นจริง คำตอบที่ผมได้ก็ได้อยู่ใน rep เก่า ๆ ทำให้ผมได้คำ
ตอบมาอย่างหนึ่งสั้น ๆ คือเอาใจไปผูกไว้กับสิ่งสมมุติ ถ้าปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติ เก็บทุกอย่าง
มาค่อย ๆ พิจารณา แล้วหาคำตอบว่า
เราตั้งใจให้เกิดสิ่งที่ผู้อื่นว่ามาหรือไม่ ถ้าไม่ก็จบ
ถ้าใช่ไปหาต่อว่าทำไม ในกรณีที่ไปทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนโดยเจตนาของตน แล้วพิจารณามองให้เห็นการกระทำไม่ดี
ของตนแล้วก็ขจัดออก ถ้าเราไปทุกข์เพราะคนอื่นด่า เราก็จะมีแต่ทุกข์ไปตลอดชาติ หรือถ้าเราเกรงว่าทำอะไรไป
แล้วจะทำให้คนอื่นขัดเคืองใจ เราก็จะเป็นคนไม่กล้าทำอะไรเลย ไม่มีความกล้าหาญไม่กล้าเผชิญหน้ากับสิ่งที่
อาจจะย้อนกลับมาถึงตนในภายหลัง ก็จะทำให้ตนกลายเป็นคนอ่อนแอและขี้ขลาด สุดท้ายไม่กล้าทำอะไรเลย
ทำโน่นนิดมาคิดแล้ว เอะ คนนั้นจะว่ายังไง ทำนี้หน่อย มานั่งคิดแล้วว่า คนนั้นจะโกรธมั้ย คิดมันอยู่นั่นทั้งวัน
เกิดเป็นความเครียดเกิดขึ้นในใจตน พอทำไปแล้วมีผลกระทบมาก็ต้องเผชิญ พอเผชิญไปแล้วเกิดคนเข้าใจผิด
ในเจตนาก็ต้องชี้แจ้ง พอชี้แจงแล้วไม่จบก็ตัวใครตัวมัน ลองกลับไปพิจารณาตนเองดูซิ ว่าการใช้ชีวิตที่ผ่าน
มาเป็นอย่างที่ผมเล่ามั้ย พิจารณาให้รอบคอบแล้วจะมองเห็นความทุกข์ที่แต่ละคนมี ถ้าพิจารณาแล้วยังมอง
ไม่เห็นอีก ผมก็จนปัญญาที่จะอธิบาย
มัวมาพูดมาบ่นอะไรอยู่ก็ไม่รู้ ไม่มีใครเขาเป็นทุกข์อะไรกับคำพูด มือถือสากปากถือศีลของคุณหรอกครับ
ถ้าคำว่า หน้าด้านหน้าทนของผมมันหมายถึง กล้าหาญของคุณ ผมว่า ก็เชิญคุณกล้าหาญต่อไปก็แล้วกัน
ไม่มีใครเขามานั่งคิดนั่งเครียดกันหรอก ว่าใครจะโกรธ ใครจะโมโห ใครจะไม่พอใจ เพราะถ้าเขาคิดกัน คนอื่นๆเขาคงไม่มาโพสต์หรอก มีแต่คุณ จินตนาการไปโน่น
มีปัญญาคิดได้ตั้งเยอะแยะ ทำใมไม่มีปัญญาคิด และแยกแยะว่าที่เขาว่ามาน่ะมันคืออะไร แล้วแยกแยะให้ออกสิ ว่ามันเพราะอะไร