เมือเช้าเจอเรือ่งไม่คาดฝันครับ ผมซึ่งขึ้นไปบนรถเมล์ ปอ.33 ซึ่งเป็นรถแอร์สีเหลือง
มีกระจกใสอยู่ด้านหน้า

ซึ่งในเวลานั้นสายมากแล้ว ผมจึงรีบขึ้นไปแม้ว่าจะยืนก็ตาม(ปกติผมไม่ขึ้นรถยืน)
ผมหันหน้าไปทางหน้ารถเมคันที่ผมขึ้นมันป็นกระจกใสครับ เพื่อมองออกไปดูข้างหน้าว่ารถติดไหม
(คือถ้าเกิดรถติดมากๆ ผมจะเปลี่ยนแผนลงไปนั่งมอไซค์รับจ้าง)
ผ่านไปหลายป้ายครับ
สักพักมีเด็กสาวคนหนึ่ง ใส่ชุดนักเรียนที่เป็นเสื้อสูทซึ่งน่าจะเป็นเด็กพานิช อยู่กับเพื่อนที่เป็นผู้ชาย 1 คน
เขาขยับมายืนใกล้ๆ แล้วก้หันไปตะโกนใส่เพื่อนชายว่า พี่ถ้าหนูจะด่าโรคจิตที่มันมองหนูเนี่ยจะได้ไหมแล้วก็หันมาค้อนตาใส่ผม
ซึ่งผมงงมาก คิดในใจว่า "เฮ่ยหมายถึงใครวะ เราหรือป่าว" ก็พยายามมองไปรอบๆดูว่ามีใครอีกไหมสรุปว่ารอบๆเป็นผู้หญิงเกือบหมดเลยครับ
แล้วเขาก็ยังไม่หยุดตะโกนต่ออีกบอกเนี่ยมันมองหนูตั้งแต่ขึ้นรถมาแระมองไม่หยุด (โดยทำเป็นคุยกะเพื่อนเขา)
หนูเอากระเป๋าปิดแล้วก็ยังมอง
แล้วเขาก็ฮึดฮัดๆ เอากระเป๋าทำท่ามาบังด้านข้าง (ซึ่งเริ่มทำให้ผมมั่นใจขึ้นเพราะด้านนั่นอยู่ด้านที่ผมยืน)
พวกนี้ต้องด่า:Xให้มันอาย ให้มันรู้ #$#%%#$%$$$%% เป็นชุดๆ ครับ
ยังไม่พอเธอยังมีของแถมด้วยการโทรไปหาเพื่อนๆเธอแล้วก็ทำเป็นพูดโทรศัพท์เสียงดังๆ ว่าโดนโรคจิตมอง แล้วแต่ละคำที่พูดออกมานี่ มีแต่คำหยาบทั้งนั้น
เท่านั้นยังไม่พอครับเธอยังโทรไปหาเพื่ออีกสองสามคนได้แล้วก็พูดทำนองเดียวกัน (ตะโกน)
ว่าเขาโดนมองโดนจ้องโดนโรคจิตมอง+ %#%%%@%%#%%$%%@@!
นานมากครับที่น้องเขาทำแบบนั้น
ผมไม่อายหรอกครับ เพราะผมไม่ได้มองน้องเขาเลย ผมมาเห็นหน้าน้องเขาก็ตอนที่เขาโวยวายนี่แหละครับ
พอเห็นแล้วก็คิดในใจว่า น้องเอ๋ย อย่างน้องเนี่ย แก้ผ้ามาพี่ก็ไม่สนใจหรอก เมาๆยังน่าจะคลานหนีเลย
คือน้องเขา ตัวคล้ำๆ ตาโปนๆ ซึ่งไม่น่าจะอยู่ในสายตาของผู้ชายทั่วไปเท่าไหร่และแน่นอนนไม่อยู่ในสายตาผมเลยครับ
ผมคิดว่านอ้งเขาคงหลงตัวเองมากอะครับ
แต่ผมก็ไม่อยากพูดอะไรกะเขาเพราะถ้าเจอคนแบบนี้แล้วไปพูดด้วยนี่คงเสียเวลาน่าดูครับ
ก็ทน เก็บความหงุดหงิดไว้ในใจ ต้องทนอยู่ในสภาพนั้นนานพอได้ จนถึงโลตัสแคราย น้องเขาก็ลงไป

ก็แปลกดีครับ เด็กผู้หญิงสมัยนี้...
เมียผมก็มีครับ อย่างน้องคนนี้เนี่ย พูดตรงๆว่ายังไม่ได้ขี้เล็บเลย
วันนี้คงเป็นวันซวย กระเป๋าโน๊ตบุ๊คที่ถือขึ้นมาก็หนัก ขึ้นรถเมยืน แล้วมาเจอคนบ้าหลงตัวเองอีกเซ็งมาก
ต่อไปผมคงไม่ขึ้นรถเมล์ที่มีการยืนอีกต่อไปแล้วล่ะครับ ลาขาด รอนานแค่ไหนก็จะรอ
