ThaiSEOBoard.com

ทำงานประจำที่มีเกียรติ มีสังคม ได้พบเจอผู้คนทำให้จิตไม่ตก ไม่เหงา  มีเงินเดือนแน่นอน มีสวัสดิการ ผู้คนให้ความเคารพนับถือ มีแนวทางการทำงาน องค์กรส่งเสริมและป้อนความรู้ให้แก่เราเสมอๆ มีสังคมระดับที่ดี ไม่มีเวลาฟรีสไตล์ ฯลฯ

ส่วนทำงานทางเน็ต ไม่ต้องมีเจ้านาย ไม่ต้องตอกบัตร เวลาฟรีสไตล์ มีเวลาไปทำหลายอย่าง เช่น ปฏิบัติธรรม ท่องเที่ยว เดินห้าง ออกกำลังกาย ไม่มีเงินเดือนประจำ ต้องคิดเองทั้งหมดเกี่ยวกับการวางแผนต่างๆ ไมีมีเครดิตในการซื้อสินค้าผ่อนสินค้า ผ่อนบ้าน รถ ไม่มีสังคมแบบงานประจำ จิตค่อนข้างตกหดหู่เวลาอยู่ตามลำพังหน้าจอมากๆ เพื่อนๆ หาย ไม่ค่อยได้เจอผู้คนหรือสาวๆ หน้าใหม่ๆ แหะๆ แฟนมีสังคมที่ทำงานแต่เราไม่มี ฯลฯ

เพื่อนๆ ชอบที่จะเป็นแบบไหนกันคับ ??



ส่วนกระป๋ม ยังทำงานทางเน็ตได้ไม่ถึงไหนเลยคับ...... แต่ก็ต้องเดินหน้าต่อไป สู้กันต่อไป อย่างน้อยๆ ให้มีเวลาไปทำบุญ ปฏิบัติธรรมบ้าง และอยู่อย่างไม่ขัดสนก็พอแล้วล่ะคับ

 :'(

ขอถามหน่อยว่า
เกียรติ? วัดจากอะไรคะ?

ทางเน็ตจิครับ สบาย ไม่ต้องตื่นเช้า ตื่นกี่โมงก็ได้ รายได้ก็ไม่มีขีดจำกัด และ ไม่ยากเท่าทำงานประจำ ทำงานประจำคงหลายปีกว่าจะได้เดือนละแสน

พก notebook ก็ทำงานที่ไหนก็ได้แล้ว ผมชอบชีวิตอิสระมากกว่า ลาออกจากงานประจำมา 2 ปีและ เป็นสุขขึ้นเยอะ  :wanwan020:

ไม่มีเกียรติ แต่มีกินครับ

ตามนี้ครับ

งิงิ

ทางเน็ต คอนเฟริม ฟันธง  :wanwan019: :wanwan019:

 ชอบกระทู้แนวนี้จัง

 ส่วนตัวแล้วทำงานทางเน็ตค่ะ ถ้าให้ไปทำงานประจำ คงไม่ได้แล้ว
 เพราะเป็นคนรักอิสระ ชอบนอนดึกๆ ตื่นสาย ตรงกันข้ามกับคนทั่วไป
 มีเกียติหรือไม่มีเกียติ ไม่สำคัญ ขอให้มีคนใช้เป็นพอคะ

บางคนคิดว่า ใส่สูท ผูกไทด์ ไปไหนมีคนยกมือไหว้ นั่นคือมีเกียรติ
แต่สำหรับบางคน ไม่โกงใคร ไม่ขอใครกิน เลี้ยงชีพตนเองและครอบครัวได้ นั่นคือมีเกียรติแล้ว

เกียรติยศที่เราภูมิใจ บางทีก็มาจากการก้าวเหยียบผู้อื่นแล้วข้ามไป มีทั้งผู้สรรเสริญเยินยอ และคน ด่าทอลับหลัง  สรุปว่ามันก็เท่านั้นแหละครับ มีทั้งรักและชังควบคู่กัน

ส่วนตัวชอบงานที่ให้อิสระกับตัวเองได้มากกว่า  มีอิสระแล้ว ขาดแต่คำว่า ภาพ ต่อท้าย เพราะยังถือว่าเป็นทำงานใช้แรงงานตัวเองอยู่ ไม่ทำก็ไม่มีกิน  :P

ผมว่ามันแล้วแต่คนนะ

ทำงานพบเจอผู้คนก็สนุกไปอีกแบบ บางครั้งก็ได้ไปเฮฮา กับคนที่เราเพิ่งรู้จัก ได้พูดได้คุย บางที่ก็อาจจะได้มุมมองที่แตกต่างออกไป

 :wanwan012: :wanwan012:

ถ้าให้เลือกได้ก็อยาทำงานทางเน็ตมากกว่าครับ

ทุกวันนี้ทำงานประจำอยู่ครับ ไม่มีเกียรติ บริษัทให้แต่เงิน
train ให้ก็ไม่มีเศร้าจริง  :-X

ขึ้นอยุ่กับตัวเรามากกว่าครับ ว่าทำไปเพื่ออะไร
ผมยังอยากทำงานออฟิศนะ แต่เป้นออฟิศที่เรามีหุ้นส่วนด้วย ไม่ใช่ว่าทำไปแล้ว บริษัทรวย แต่เราเงินเดือนขึ้นปีละ 1000 หรือ 500
แน่นอน ใครเขาจะจ้างเราไป โดยแบ่งหุ้นบริษัทไห้  :wanwan019: :wanwan019: :wanwan019:

ชีวิตเราเอาแน่ไม่ได้ครับ....  ทุกๆ  วันเป็นวันเวลาที่มีค่า   เป็นนายตัวเองดีกว่าให้คนอื่นมาเป็นนาย...เมื่อเลือกทางเดินแล้วก็ทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้แหละครับ...
ทำงานประจำ  กับทำงานเป็นของตนเองมันต่างกันครับ  แล้วแต่ความชอบ  ใครว่าทำงานที่บ้านไม่มีเกียรติครับ....
เพราะเกียรติไม่ได้วัดกันที่สถานที่  แต่วัดกันที่บุคคลและผลงาน    อยู่บ้านก็ทำการใหญ่ได้ หุหุ  

เอาอย่างขงเบ้งก่อนทำการใหญ่วางแผนในกระท่อม  ชนะตั้งแต่ก่อนออกรบแล้ว :wanwan003:
ทุกอย่างย่อมมีหนทางก้าวหน้า   อย่าได้ยึดติดกับกรอบเดิมๆ เลยครับ

งานนั้นมีไว้ให้เราทำ...    แต่อย่าเป็นทาสของงานก็แล้วกัน....  

ดังนั้นผมขอสรุปในแนวคิดของผลเลยครับว่า   ว่าเกียรติยศ  ไม่ต่างกัน ขึ้นอยู่กับเราได้สร้างผลงานมีคุณภาพแค่ไหน.....อยู่ที่ไหนก็เจริญก้าวหน้าได้ครับ
 :wanwan017: :wanwan017:

เจ้าเว้าได่ถืกใจข่อยหลาย บ่ไปตั๋วไปต้มไผ่มา กะมีเกียรติ แล้ว  :wanwan003: :wanwan003: :wanwan003:

ชีวิตท่านเหมือนกะผมเลยครับ กำลังสับสนกับชีวิตอยู่พอดี  :P

สำหรับผม
งานประจำ - ค่าสาธารณุปโภคทุกอย่าง เลี้ยงปากท้อง เลี้ยงคนรอบข้าง (พ่อ แม่ เมีย ลูก น้องเมีย เมียเพื่อน ฯลฯ)
งานในเน็ต - เป็นเงินเก็บ ซื้อของที่อยากได้ ไว้เป็นทุนในการทำอย่างอื่น เที่ยว ฯลฯ

ผมว่า แล้วแต่คนว่าจะคิดอย่างไร

สำหรับผมมีเกียรติ คือ ทำผลประโยชน์ให้สังคม ไม่ว่างานอะไร ไม่ว่ารายได้จะมากน้อยแค่ไหน คุณคือฮีโร่สำหรับผม

ทำงานทางเน็ตก็มีเกียรตินะครับ  :wanwan003:

ของผมทำมันทั้งคู่เลย มีรายได้ประจำ และ รายได้เสริม  :P

ทุกวันนี้จะโดนเค้าไล่ออกอยู่แล้ว 555+

 :wanwan003:
ส่วนตัวชอบอิสระมากๆ ทำงานประจำสักวันมันต้องออกมาทำเองอยู่ดี เคยทำอยุ่ครั้งไม่ไหว ไม่ใช่เป็นคนไม่สู้งานนะ แต่ไม่ชอบอ่ะมันอึดอัดไม่อิสระ ก็เลยลาออกซะเลย  :wanwan014:

ถึงจะโดนญาติๆ ชอบกัดจิกว่าทำไมไม่ทำงานประจำ  ก็ไม่สนใจอะไร  :'(

อิสระ เท่านั้น
บางครั้งแอบเหงาๆ

ผมทำทั้งงานประจำ และทางเน็ตครับ เรือยๆครับ ทำอะไรก็ได้ที่ตัวเองสบายใจและคนอื่นไม่เดือดร้อนก็พอแล้วครับ

ผมกำลังคิด อยากออกมาทำงานบนเน็ต จริงๆ จังๆ สะที

อันที่จริงก็เบื่อ งานประจำด้วย

ว่าด้วยเรื่องนี้ก็ต้องต่างมุมในแต่ละคน
คนเราแต่ล่ะครอบครัวย่อมต้องการให้จบมาแล้ว ทำงาน(ประจำ)
ผมโชคดีหน่อย อยากทำไรก็ทำ

ระหว่างประจำ กับ เน็ต ไม่ว่าจะอันไหนก็มีสังคมได้ อยู่ที่ว่าคุณเปิดรับแค่ไหน
งานประจำ มีดีตามที่คุณบอก แต่ปัญหาเพื่อนร่วมงาน เจ้านาย ลูกน้อง มันก็ทำให้สังคมแบ่งพวกจนน่าปวดหัว

เพื่อนรุ่นเดียวกับผม ทำงานต้องหาเงินให้ได้เดือนละ 20-50 ล้าน เพื่อแลกกับเงินเดือนเพียง 2-3 หมื่น
ไม่ว่าเพื่อนจะสายธนาคาร / สายบริษัทเงินทุน / สายประกัน ถามว่า
เบื่อมั้ย? เบื่อ      เครียดมั้ย? เครียด   กดดันมั้ย? กดดัน    มีสังคมมั้ย? มีสุด   ดูดีมั้ย? สุดๆ

ผมจึงตั้งปณิธานไว้ว่า ไม่อยากถือเงินคนอื่นไม่ว่าจะเงินร้อยล้านพันล้าน เพื่อได้เงินเดือน
งานที่ฝันของชาวการเงินคือ ที่ปรึกษาทางการเงินซึ่งอายุ 35 ก็ต้องเกษียณแล้ว เพราะมันอิ่มสุดแรกกับเงินโบนัส
ปีละ หลายล้านบาท แต่มันมีสังคมสุดๆๆ

ณ.ตอนนี้ ผมจึงเลือกทำงานที่รัก และเข้าใจโดยการบริหารเงินตัวเอง บริหารกิจการตัวเองตามวิชาที่ศึกษามาทั้งสาขาการเงิน สาขากฏหมาย สาขาเศรษฐฯ

และไปให้รอดไม่ขาดทุน กำไรเทียบเท่าเพื่อนรุ่นๆ เดียวกันก็เพียงพอ (แล้ว [g] มาทำอะไรกับคอมเนี่ย)

คนทุกคนอยากสบาย อยากตื่นก็โมงก็ได้ อยากเป็นนายตัวเอง จึงเลือกทำในเน็ต
แต่ถึงเวลาหากงานในเน็ตไม่สามารถสร้างรายได้ตลอดไป เช่น เพื่อเลี้ยงตัวเอง เพื่อสิ่งของ เพื่อแฟน เพื่ออนาคต
เราก็ต้องกลับไปทำงานประจำที่ใฝ่ฝันไว้ สร้างสังคมกันใหม่ซึ่ง ไม่ว่าอายุเท่าไหร่ก็ไม่สายถ้าประสบการณ์ในนี้ยังใช้ได้

จึงสรุปว่า เกียรติไม่ได้มาจากงานประจำเสมอไป และอินเตอร์ไม่ได้มีเกียรติมากมายอะไร
เพราะขายโดยไม่เห็นหน้า

แต่ประเทศไทย การซื้อออนไลน์ยังน้อย หากกล้าซื้อทุกคน จะเป็นตลาดที่ทุกคนรุมเข้ามาจนขายยากและไม่ได้เลย

สุดท้าย บรรดาผู้ที่ยังไม่ประสบความสำเร็จในเป้าขั้นต้นทั้งหลายหรือสำเร็จแล้ว
พยายามรักษาแหล่งทำเงินนี้ให้นานที่สุด เช่นของราคา 1000 ขาย 100 เพื่อให้ได้ลูกค้ามากๆ นั่นคือ การทำลายวิชาชีพของเราเองครับ

ส่วนกระผมเนี่ย ถ้ามีรายได้จากเน็ตมากกว่าเงินเดือนที่มาจากงานประจำละก็ลาออกแน่นอนครับ ไปทำงานที่มันเป็นของเราดีกว่า และโดยส่วนตัวผมก็เป็นคนที่ชอบอิสระอยู่แล้ว ส่วนสังคมอย่างนั้นเนี่ยผมคงไม่ต้องการเท่าไรนัก(เกียรติยศ ชื่อเสียง ตำแหน่ง ล้วนเป็นหัวโขนและภาพลวงตา อย่าไปยึดติด) เพราะทุกวันนี้มีแต่คนใส่หน้ากากเข้าหากันยากที่จะได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของกันและกันครับจากประสบการณ์ และสุดท้ายผมมักคิดเสมอว่าถ้าเราไม่มีตังค์ก็คงเหมือนหมาหัวเน่าครับใครจะมาสนใจเรา สนใจปากท้องตัวเองขยันๆสร้างรากฐานและความมั่นคงให้กับตัวเองดีกว่า พอมีเงินเหลือเยอะๆแล้วก็เอาไปทำบุญและช่วยเหลือคนในสังคมที่เขาต้องการคนช่วยเหลือดีกว่าครับ...เจ้านายยยย :wanwan005:

ทำทั้ง 2 ทางไปเลย

ชอบมากๆ เห็นด้วยกับพี่หยิน ..

ทุกวันนี้ .. ก็ไม่ได้ทำงานประจำ ......... กำลังเดินตามฝันตัวเองอยู่ ..

เริ่มต้นอ่ะไหว แต่นานเข้า ไม่ไหวหรอก
มันจะเบื่องานประจำมากขึ้น

เพราะว่าเน็ตเงินดี

แต่ตรงข้าม ทำงานประจำแล้วมี ลูกค้าโทรมาคุณจะซัพพอร์ตได้ไงไหว เจ้านายมีหวังไล่ออก

ทำงานเพื่อเงิน แล้วจึงใช้เงินทำงาน

ตามสไตล์ โรเบิรติ คิโยซากิ

อันที่จริงแล้ว ผมว่าถ้าเป็ีนคนรู้จักให้ โดยไม่หวังผลตอบแทน (ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ) ถึงเป็นในเนต ก็ย่อมได้รับเกียรติ หรือการยอมรับจากคนทั่วไปอยู่แล้วอ่ะนะ

ดู คุณสุทธิชัยหยุ่น สัมภาษณ์พระมหาสมปอง จับใจความตอนนึงได้ว่า ความกลัวมันเกิดจากจิตเรานี่แหละ ส่วนมากเรื่องที่กังวลๆมันมักจะไม่เกิดขึ้น

ตอนนี้ผมจะย้ายที่ทำงาน(ย้ายไปใกล้เถ้าแก่ อู้ทำเว็บไม่ได้) ตอนแรกๆก้ออยากจะออกมาทำแต่เน็ทนะ...

แต่คิดอีกมุมนึง มีงานให้ทำเยอะๆแหละดีแระ

ตอนนี้ อายุจะครบสามสิบแล้ว ทำงานมาสิบกว่าปี ไม่เคยมีงานไหนที่ตอกบัตรเป็นเวลาเลย... ทำงานประจำแบบอิสระตลอด

 (ตอนแรกขับรถ ตอนหลังทำงานโรงกลึง)... อยากทำตอนไหนก็ทำ

...อยากไปไหนก็ไป เราอาจจะกลัวความเปลี่ยนแปลงไปเองก็ได้

ส่วนเรื่องเกียรติยศชื่อเสียงสำหรับผมไม่สำคัญ ไม่ได้ใส่ใจว่าใครจะต้องมาทำความเคารพเรา...

เพราะผมนับถือตัวเองมากกว่า...และนับถือทุกคนที่มีความคิดดีๆทำดีๆ ไม่เกี่ยงว่าจะอายุเด็กกว่า

ทำดีเข้าไว้แล้วจะภูมิใจตัวเอง... งานทุกงานมีเกียรติ ต่างกันแค่เปลือกเท่านั้น...

ใ่ช่เลย พ่อสอนลูก

เพื่อนในกลุ่มรักกับแฟนมาเกือบ 10 ปี แต่คุณหมอเข้ามาจีบไม่กี่วัน ผู้หญิงก็ไปเลย บอกเหตุผลว่า คุรหมอ มีอนาคตมากกว่าและเค้าก็บอกว่ารักคุณหมอทั้งๆ ที่พึ่งเจอกันไม่กี่วัน เพื่อนผมมันเลย ตายทั้งเป็น...

 :wanwan009:

ส่วนอีกคนก็น้องสาวผมเองนี่แหละ มีแฟนอยู่แล้ว เปิดร้านซ่อม-ขายมือถือและโน๊ตบุ๊คในห้าง รักกันดีตั้งแต่สมัยเรียน จนจบออกมาทำงานสักพักแล้วก็เปิดร้านด้วยกัน แล้วก็ไปเจอนักเรียนทหารเรือมาจีบ (ยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ) มันก็คบกันเลย ที่บ้านก็ปลื้มกันมากๆ ทั้งที่ยังเป็นนักเรียนทหาร เงินเดือนก็ได้แต่ไม่กี่พัน ถ้าเทียบกับแฟนเก่าซึ่งเดือนนึงเป็นแสนเลย  เขาเรียกว่าอะไรนะครับ ภาษีมันต่างกัน แต่ผมเชียร์น้องเขยที่สู้ชีวิตแฟนเก่าของน้องสาวผมมากกว่าคับ สู้ด้วยตัวเองมาตลอด  ซึ่งไอ่น้องเขยคนใหม่เนี่ยะ มาทราบตอนหลังว่า สอบเข้าทหารไม่ได้ พ่อกับแม่ที่อยู่อีสานต้องขายที่นาทั้งหมดได้ประมาณสามแสน กว่าจะได้เป็นทหารสมใจอยากของลูกชาย

เลยทำให้รู้สึกว่า สังคมไทยยังคงมีค่านิยมอย่างนี้ และคงเป็นอย่างนี้ไปอีกนาน อยากให้เป็นเหมือนเมืองนอกเสียที จะได้รู้ว่าทำงานทางเน็ตก็รวยได้เหมือนกัน อย่างเจ้าของ google.com สิเน๊อะ

งานมีเกียรติ ไม่มีเกียรติ เอาไรมาวัดครับ อย่างเจ้าของ google , yahoo , bing แม้แต่ sanook, kapook หรือกระทั่ง thaiseoboard คุณว่าคนเหล่านี้ดูมีเกียรติรึเปล่าหล่ะครับ  :wanwan020:

มักเป็นอย่างนั้น

โค-ตรโดนเลยครับ :'(
สำหรับจขกท. ก็ต้องเลือกเอาเองอะครับว่าชอบแบบไหน แต่สำหรับผมลาออกมาเป็นปีแล้ว ปล.ทางบ้านยังบ่นจนทุกวันนี้ แต่ผมสบายใจดี :wanwan013:

ทำงานบนเน็ตอยู่แล้วครับ สบายๆ  :wanwan007:

อยากเป็น นายธนาคาร หรืออยากเป็น โซวบักท้ง
เลือกเอา  :wanwan019: :wanwan019:

^^

ทำทั้งคู่ครับ ตอนนี้ :o

ถ้าปฏิบัติธรรมอยู่แล้ว ก็ขยันภาวนาเยอะ ๆ ๆ ครับ

พอสติเริ่มเกิด จิตมันจะเริ่มมีที่อยู่ ไม่หลงส่งออกนอกไปนาน ๆ ความเหงา หรือความหดหู่ มันจะน้อยลงมากครับ

ปัจจุบัน ผมก็ออกจากงานประจำ มาทำงานบนเนตเหมือนกันครับ เหตุผลหลัก เพราะต้องการมีให้กับตัวเองนี้แหละครับ จะได้ทำอะไร หลายๆ อย่างที่เราอยากทำได้

สู้ ๆ ครับ  :wanwan020:

งานประจำ หรืองานทางเน็ต ก็เหมือนกันครับ

เพียงแต่ คุณจะทำตัวให้มีเกียรติ หรือทำตัวให้รังเกียจ

อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองทั้งนั้นแหละครับ

กระทู้นี้ดีนะครับ


สำหรับผมแล้ว ผมชอบพบปะผู้คน ชอบการมีสังคม โดยเฉพาะสังคมคนทำงานเป้นอะไรที่สนุกดี ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นพูดคุยกับคนอื่นมากหน้าแปลกตา ได้เจอลูกค้า ได้รู้ ได้คิดวิธีการทำงานให้เป้นระบบ ผมว่ามันเป็นอะไรที่ดีเหมือนกัน โดยเฉพาะการมีสังคม ทำให้เราสนุกกับมันได้เรื่อย ๆ

ส่วนงานในเน็ตผมก็ชอบครับ เพราะเหตุผลหลายๆ  อย่างที่เรา ๆ รู้กัน และผมคิดว่าในนี้ก็มีหลายท่านที่ทั้งทำงานบนเน็ตที่บ้าน และทำงานประจำไปพร้อม ๆ กัน โดยเหตุผลที่น่าจะคล้าย ๆ กัน อีกอย่างผมว่ามันก็ดีออกนะครับ เงินเดือนคือเงินใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน แล้วเอาเงินที่หาได้จากเน็ตมาเป็นเงินเก็บเอา ได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง ชีวิตมีความสุขดีครับ

 :wanwan031:
หาปุ่มลบไม่เจอครับ พอดีหลงเบิ้ล

สิ้นเดือนนี้ผมจะลาออกไปทำธุรกิจส่วนตัวแล้วครับ
คงเริ่มจากการต่อยอด บ้าพลังกับโลกออนไลน์
หลังจากเพิ่งทำงานประจำมาได้แค่ 1 ปี
กลับบ้านนอก ไปดูแลพ่อ กำลังไม่สบาย

ส่วนตัวผม ตอนทำงานประจำแล้วรู้สึกว่าใจเราไม่ได้อยู่กับมันอะครับ
ผมไม่ได้ต้องการที่จะเติบโตในงานประจำอยู่แล้ว
รู้สึกว่าตอนทำงานมันฝืนๆยังไงไม่รู้
เลยได้ไม่ค่อยดี
ไม่มีแรงจูงใจในการทำงาน

วันไหน ชิลๆ ก็รู้สึกสนุกดี
วันไหน โดน เจ้านาย ไซโค ก็รู้สึกหดหู่
(นึกถึง ไผ่ พงษธร ร้องเพลง ท่อน "เป็นลูกจ้างเขา งานหลายเจ้านายเขาด่า")

ตังเก็บแต่ละเดือนก็เหลือนิดหน่อย

เลยคิดว่าไปอยู่กับพอ่แม่
ขอตังค์แกใช้ เอ้ย หาเงินทางเน็ตดีกว่า

เป็นลูกจ้างไม่คุ้มค่ากับการบ้าพลัง
ยิ่งโปรแกรมเมอร์ กลับดึก โอฟรี ยิ่งเซ็งเป็ด  :wanwan031:

อายุก็มากขึ้นเรื่อยๆ
ผมมีความฝันว่าจะต้องมีอิสรภาพทางการเงิน(มีรายได้ XXX บาท) ให้ได้ก่อนอายุ 25
และต้องทำมันให้ได้

วันไหนที่ผมรู้สึก หดหู่ หรือขี้เกียจ
ผมจะปลุกยักษ์ให้ตื่น

โดยจินตนาการ ว่าตัวเองกำลังเป็นพระเอกหนังเรื่อง Pursuit of Happiness
ซึ่งในหนังจอธิบายถึงแต่ละช่วงชีวิตของ พระเอกว่าผ่านอะไรมาบ้าง ก่อนที่จะร่ำรวยในตอนจบ

เช่นเดียวกันถ้าวันไหนรู้สึกหดหู่ อ่อนแอ ไม่มีไฟ
ผมก็จะเติมไฟ โดยจินตนาการว่า นี่คือตอนนึงของเรื่อง Pursuit of Happiness
จิตนาการเสมือนว่าเรากำลังทำ mission หนึ่งๆอยู่

แต่จะมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
ตรงบทพระเอก จะดึง Michael Scofield แห่ง Prison Break มาแสดงแทน
เพราะ Michael ฉลาดกว่า เทห์กว่า หล่อกว่า นิ่งกว่า สุขุมกว่า Chris Gardner(พระเอก PoF)

โดยจินตนาการว่าตัวเองมีบุคลิกเหมือน Michael Scofield
แต่มีความทะเยอทะยานแบบ Chris Gardner

หนังเรื่องนี้มันต้องจบก่อนก่อนผมอายุ 25 ครับ
ตอนนี้ไฟลุกจนจะนอนไม่หลับอยู่แล้วครับ
 :wanwan010: :wanwan010: :wanwan010: :wanwan010: :wanwan010:

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/8/81/Poster-pursuithappyness.jpg)
(http://img2.timeinc.net/ew/dynamic/imgs/060316/1188__miller_l.jpg)


ปล. ใครยังไม่ดูหนังเนื่อง Pursuit of Happiness แนะนำให้ท่านดูครับ
      หนังเล่าถึงชีวประวัติของ Chris Gardner เศรษฐีระดับโลก
      เป็นแนวดราม่า ดูแล้วซึ้งสุดๆ  เป็นหนังที่ผมชอบที่สุดตังแต่เกิดมา
      แถมได้พลังใจเหมือนอ่าน หนังสือชีวประวัติคนรวย เลยทีเดียว

     ส่วน Prison Break เป็นซีรีย์มี 4 ซีซั่น รวมก็เกืิอบ 80 ตอน
     นิยามสั้นๆว่า โคตรมันส์  
     ขอเตือนว่าถ้าดูเรื่องนี้ ท่านอาจจะไม่เป็นอันทำการทำงาน น้องๆนักเรียน อาจจะไม่เป็นอันอ่านหนังสือ
     ถ้าดูก่อนนอน อาจจะำลุ้นจัด อดรินาลีน อาจจะสูบฉีดอย่างแรง จนแทบนอนไม่หลับ

ผมทำทั้ง 2 อย่าง ควบคู่กันไป ทั้งงานประจำ และทางเน็ต

งานประจำคงทำต่อไปเรื่อยๆ มันเป็นรายได้หลักที่แน่นอนทุกเดือน อีกอย่างได้พบปะพูดคุย กับเพื่อนร่วมงาน เจอเพื่อนเจอฝูง รู้สึกผ่อนคลายดีครับ

รายได้ทางเน็ต เก็บไว้เป็นเงินเก็บ เที่ยวบ้าง พาแฟนไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้าง พบปะสังสรรกับเพื่อนกับฝูงบ้างตามสมควรครับ

ใจจริงอยากจะออกมาทำงานทางเน็ตเป็นอาขีพหลัก แต่รายได้มันขึ้นๆ ลงๆ ถ้าลาออกจากงานจริงๆ คงต้องรอให้มีรายได้มากกว่านี้ก่อน ทำควบคู่ไปกับร้านคอมฯ ขายอุปกรณ์ ซ่อมคอมฯ กลับไปอยุ่บ้านนอก เบื่อเมื่องหลวงจะแย่...

อยากทำงานทางเน็ตเหมือนกัน
แต่ตอนนี้ยังไม่หลุดจากภาระหนี้สิน
ต้องหาเงินรายเดือนไปก่อน
เศร้าจัง...
 :-X :-X :-X

ผมว่าทำงานทางเน็ตก็มีเกียรติได้

ดูอย่างเทพหลายๆ คน พอประสบความสำเร็จแล้วนำความรู้มาแบ่งปันให้คนอื่นๆ ไม่ว่าจะเปิดสัมนา อบรม เขียนหนังสือ ฯลฯ

ก็เห็นมีคนนับหน้าถือตา หน่วยงานราชการก็มาเชิญไปเป็นวิทยากรบรรยายให้พนักงานฟัง

บางคนก็เปิดเป็นบริษัทจ้างคนอื่นมาทำเป็นงานประจำก็มี

แต่ผมว่าน่าจะเพิ่มเรื่องของการทำบุญและช่วยเหลือสังคมด้วย เพราะหลายๆ คนก็มีเงินเหลือใช้ มีเวลาเหลือเฟือ น่าจะรวมกลุ่มกันทำกิจกรรมได้ อย่างเช่น ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ตั้งมูลนิธิ ออกค่ายพัฒนา

เหตุผล สุดบรรเจิด     องุ่นเปรี้ยว ครับ...   นั่นคือ เหตุผล

ผมทำดีให้สังคมมากมาย  ผมก็มีเกียรติแล้ว  หุๆ  ชงเอง ตบเอง

ผมชอบกระทู้แบบนี้จัง  :wanwan013:
ส่วนผมตอนนี้ผมลาออกจากงานมา 2 ปี แล้ว อายุตั้ง28แล้วยังอยู่ได้เลย จงเชื่อมั่นในตัวเอง ถ้าไม่เชื่อมั่นในตัวเองแล้วก็ไม่ต้องทำอะไรแล้ว :wanwan020: :wanwan002:

อยากเป็นอิสระจัง แต่ตอนนี้ยังไม่ทางออกเลย :wanwan022:

สำหรับผม งานที่เกียรติคืองานที่สุจริต  สุจริตกาย สุจริตใจ

 :wanwan011:

การที่เราทำงานหาเงินออนไลน์ไม่ใช่ต้องไม่มีสังคม แต่หากการที่เราไม่มีสังคมต่างหากนั้นกำลังบอกถึงตัวเราในขั้นต่อไป

ถูกใจผมจริงๆ คำถามนี้เป็นสิ่งแรกที่ผมคิดหลังจากเห็นหัวข้อกระทู้นี้เลยครับ

อะไรคือ เกียรติ สำหรับคุณครับ

ถ้าตามความหมายที่คุณให้ไว้ ผมว่า คุณกำลังถูกสังคมหลอกคุณแล้วนะครับ

ทำงานบนเน็ต ก็มีเกียรติครับ แต่ไม่มีภาษีสังคม

จาก คนที่สิ้นเดือนนี้จะลาจากงานประจำ

- คนรวยเชื่อว่า "ฉันกุมชะตาชีวิตของตัวเอง" คนธรรมดาเชื่อว่า "ฉันถูกลิขิตให้เป็นอย่างนี้" (สวรรค์กำหนดมาแล้วให้ฉันเป็นแบบนี้)
- คนรวย "ทุ่มเท" เพื่อความรวย คนธรรมดา "แค่" อยากรวย (ปากบอกอยากรวยๆ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรให้ใกล้เคียงกับคำว่า "รวย" เลย)
- คนรวยเลือกรับเงินตามผลงาน คนธรรมดาเลือกรับเงินตามระยะเวลาที่ทำงาน (เข้า 8 โมง ออก 5 โมง สิ้นเดือนรับเงินเดือน เท่าเดิมทุกๆเดือน)
- คนรวยสนใจมูลค่าทรัพย์สิน คนธรรมดาสนใจแต่รายได้จากการทำงาน (คิดถึงแต่เงินเดือน และการขึ้นเงินเดือนแต่ละปี 2-5% ของแต่ละปี)
- คนรวยมุ่งไปข้างหน้าแม้จะ "หวาดกลัว" คนธรรมดาปล่อยให้ "ความกลัว หยุดยั้งตนอง" (หยุดก่อนจะถึงจุดหมาย บางคนอีกก้าวเดียวแท้ๆ)
- คนรวย "เรียนรู้และเติบโต" อยู่ตลอดเวลา คนธรรมดาคิดว่าตัวเอง "รู้ดีอยู่แล้ว"

T. Harv Eker ("ให้เวลาผมห้านาที และ้ผมจะทำนายอนาคตทางการเงินตลอดชีวิตที่เหลือของคุณ")

ปล. เอามาจากหนังสือที่ผมกำลังอ่านครับ มันเปลี่ยนความคิดผมหลายอย่างมากครับ  :wanwan003:

แนะนำอีก ซี่รีย์7 = "พ่อรวยสอนลูก} อิอิ

ทำงานในเนทให้รวยก่อน แล้ว ค่อยไปหางานที่มีเกียรติทำ

คราวนี้ก็จะได้ทั้งสองอย่าง ทั้งเกียรติและเิงิน  :wanwan016:

ทั้ง 2 อย่างครับ
งานประจำ (ต้องมีเกียรติจริงๆนะ มะช่ายลูกจ้างเอกชน ต้องมีคนกราบไหว้ มีบารมีตบหัวตำรวจ)
งานทางเน็ต (ไว้เสริมอำนาจ คนมีเงินเยอะ บารมีก็ซื้อกันได้)

ขำๆนะครับ อย่าคิดมาก :(

หาเงินก่อนดีฟ่าเพื่อน

คนรวยส่วนมากแฟนจะไม่ขี้เหร่








ตามนั้น

ทำงานอะไรก็ได้ที่ไม่โกงกิน ไม่ผิดกฏหมาย ทำงานที่สุจริต ก็มีเกียรติแล้วครับ

แล้วพ่อค้าขายของชำละครับ  :P

เอาเหอะครับ ก่อนหน้านี้ผมก็เคยโดนดูถูกมา

"เรียนจบโปรแกรมมิ่งมา เจือกมาเป็นพ่อค้านี้นะ ก+สระอู ละเสียดายเวลาที่ ม+สระอึ+ง เรียนมาจริง ๆ ไม่คิดว่าจะเป็นคนที่ตัดอนาคตตัวเองง่าย ๆ"  :P

แรก ๆ ก็คิดเหมือนเค้านั้นล่ะว่าทำไมเราต้องมาทำแบบนี้ แต่คิดไปคิดมา ได้ทำเว็บอย่างที่ชอบ โดยไม่ต้องสนใจว่าจะได้เงินหรือปล่าว เพราะยังไงก็ได้เงินจากการขายของอยู่แล้ว

ชีวิตก็สบายไม่ต้องไปนั่งรับ RQ ลูกค้าเหมือนเมื่อก่อน ไม่ต้องง้อลูกค้าจนเราดูเหมือนขอทาน

จริง ๆ ทำอะไรก็ได้ครับ อยู่ที่ใจเรามากกว่า ว่าจะแคร์สิ่งไหน

แม่นบ่............... :wanwan003:

ใครมีครอบครัวแล้ว ก็ทำงานทางเน็ตก็ได้ครับ
แต่ถ้าทำงานที่บริษัท มันได้ไปพบปะผู้คนมากกว่าครับ โอกาสเจอเนื้อคู่มีมากกว่าการนั่งงกๆ ที่หน้าจออย่างเดียว  :wanwan022:
ปัจจุบันนี้ ผมยังเชื่อว่า "เงินสามารถซื้อบารมีได้" ไม่ต้องไปเป็นตำรวจยศสูงๆ ... (แต่กินเงินเดือนน้อยๆ) แต่ใช้เงินซื้อ ก็มีคนมากราบไหว้ได้
มีบารมีแต่ไม่มีเงิน กับ มีเงิน แล้วใช้เงินสร้างบารมี จะเลือกอันไหน

 :'(

กระทู้นี้ตรงใจผมมาก

เพราะตอนนี้ ผมทำงาน ทั้งสอง ด้านเลย

ทั้งทำงาน ราชการ มีคนนับหน้าถือตา
ตกเย็น ทำเว้บ หาเงิน (เพิ่งทำ)

ทำให้เป้นคนนอนดึก ไม่มีเวลาพักผ่อน
จะออกจากงนประจำ มาทำเว็บ
ก็ยังไม่ได้ เพราะยังไม่มีรายได้มากพอ ที่จะเลี้ยงชีพ

ตอนนี้เลยต้องทำทั้งสองอย่างไปก่อน
ความฝัน ไม่คิดอยากทำงานประจำเอาเสียเลย

อยากทำงาน อิสระ ชอบมาก
เพราะเป็นคนนอนดึก ตื่นสายๆๆๆๆ

ผมว่าหลายท่าน อาจเหมือนผม
ผมว่า เราทำงานประจำไปก่อน แล้วถ้างานอิสระ มีรายได้
พอเท่ากับงานประจำ ค่อยออกมาทำเต้มตัวอีกที

ช้าหน่อย แต่ไม่อยากเสี่ยง

 สำหรับตัวเองค่อนข้างอิสระในการเลือกชีวิตการทำงาน แล้วพ่อแม่ก็เข้าใจ ถ้าบอกว่าไม่อยากทำ เขาก็ปล่อยเรา โตแล้ว คิดเอง เลือกเอง ...

 จะว่าไปทำงานไม่ว่าจะผ่านเน็ต หรือ นั่งโต๊ะทำงานข้างนอก

จะมีเกียรติ หรือไม่มีเกียรติ (ที่แล้วแต่มุมมองของแต่ละคนจะตีความ)

เราว่าขอแค่ทำแล้วมีความสุข  ไม่บีบตัวเอง ไม่สร้างความกดดันให้ตัวเอง แบบไหนมันก็ดีทั้งนั้นล่ะค่ะ 

..... บางคนมีความสุขกับการที่เป็นพนักงานกินเงินเดือน เข้าสังคม

...... บางคนมีความสุขกับการทำงานแบบอิสระ ไม่มีข้อผูกมัดด้านเวลา บริหารตัวเอง

 
สุดท้าย ถึงจะฟังคนอื่นชี้แจงเหตุผลมากมาย  คนที่เลือกก็คือตัวเองอยู่ดีล่ะนะ... :wanwan044:

   สมัยก่อนก็ฉุนนะ เวลาญาติมาบ่นว่ามาทำธุรกิจแบบนี้มันเลื่อนลอย ไม่มั่นคง ไม่มีเกียรติเท่าอาชีพที่มีตำแหน่งหน้าที่
 แต่ก็ทำใจได้ เพราะว่าอคติคนอื่นมันเปลี่ยนกันยาก เราเปลี่ยนตัวเองไม่ให้กังวลกับคำพูดคนอื่นจะดีกว่า
   ล่าสุดทะเลาะกับญาติอีกคน พอเราเถียงๆๆ ก็บอกว่า นี่อย่ามาทำนิสัยแม่ค้านะยะ
  เออแน่ะ อาชีพค้าขายนี่ ในสายตาเค้ามันดูไม่มีเกีรยติเลยเนาะ ถึงขนาดเอามาใช้เป็นคำด่าได้
 แต่เราก็ภูมิใจอยู่เงียบๆ  ที่ไม่เป็นขี้ข้าใคร คิดอะไรออกก็สั่งพนักงานไปดำเนินการแทน
           จะตื่นตอนไหนก็ได้ จะหลับตอนไหนก็ได้ ชีวิตนี้ไม่ต้องสะดุ้งสะเด็นทุกเช้า
   และไม่เป็นหนี้บัตรเครดิตหรือนี้เงินด่วนที่ไหน รู้สึกนับถือตัวเองที่เป็นแบบนี้ แล้วก็ปลื้มใจที่มีคนทำงานประจำที่มีเกียรติมายืมเงิน
       
     ถ้าพูดถึงเรื่องทำมาหากิน คนเราก็กินอาหารกันประมาณวันละ3มื้อ
 ครอบครัวใหญ่ ถ้าไม่ติดในรสชาติหรือรสนิยมประเภทอาหารจนเกินไป
       มันก็หมดกับข้าวไปไม่กี่โต๋หรอก หมดเงินไม่กี่ตังค์
 แต่ที่เกินเลยมาก็คือเรื่องเกียรติยศชื่อเสียง สรรเสริญเยินยอ คนนับถือ มีหน้ามีตา
 ที่รบราฆ่าฟันกันทุกวันนี้ หลักๆไม่ใช่แค่เรื่องแย่งกันกินหรอก เพราะท้องก็อิ่มจนอ้วน เป็นเรื่องเกียรติแทบทั้งนั้น
 

ทาเน็ตค่ะ

และก็ไม่เห็นด้วยว่างานประจำจะมีเกียรติ์ยังไงเลย

ปกติออยก็โดนนายว่าประจำ

คิดถึงแล้ว ชีวิตเศร้า  :wanwan010: :wanwan010: :wanwan010:

ทำมันทุกอย่างแหระ เท่าที่ทำได้

กระจายความเสียว เฮ้ย ความเสี่ยงไป

งานประจำมีเกียรติเงินอาจน้อย กินไม่ได้แต่เท่ห์  ( ซึ่งถ้ามีเงินก็ซื้อความเท่ห์ไม่ได้ )

งานเน็ต ทำแล้ว อาจได้เงินมาก แต่ มีเงินก็ใช่ว่าจะมีความสุข อาจต้องเสียเวลาส่วนตัวไป ซึ่งเงินก็ซื้อตรงนี้ไม่ได้อีก  แต่มีเงินดีกว่าไม่มี

ดังนั้น ทำหลายๆ อย่างดีที่สุด ถ้าทำได้นะ แบ่งเวลาให้ถูก แต่งานแต่ละงานมีวัฎจักรของมัน

เวลานี้ งานนี้อาจดี แต่ ผ่านไป มันอาจแย่ ดังนั้น กระจายความเสี่ยงลงไป เหมือนมีเงินก็กระจายไปหลายๆ ส่วน

เจ๊ง 9 ส่วน รอดส่วนนึง ก็ยัง win นะ ( ผมคิด มั่วๆ ตาม Moha Theory )  

เพราะในชีวิตจริงไม่มีอะไร จริงแท้ และ แน่นอนตลอด  มันคือภาพลวงตา คถตา คถตา

ทำอะไรที่ทำแล้วชีวิตมีความสุข ก็ทำไปเถอะ ความต้องการของคนไม่เหมือนกัน

เอามาจากเว็บ
http://www.kmitnbxmie8.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=5354814&Ntype=3

ลำดับขั้นความต้องการของมนุษย์ ( The Need –Hierarchy Conception of Human Motivation ) Maslow

เรียงลำดับความต้องการของมนุษย์จากขั้นต้นไปสู่ความต้องการขั้นต่อไปไว้เป็น ลำดับดังนี้
1. ความต้องการทางด้านร่างกาย ( Physiological needs )
2. ความต้องการความปลอดภัย ( Safety needs )
3. ความต้องการความรักและความเป็นเจ้าของ ( Belongingness and love needs )
4. ความต้องการได้รับความนับถือยกย่อง ( Esteem needs )
5. ความต้องการที่จะเข้าใจตนเองอย่างแท้จริง ( Self-actualization needs )

ลำดับขั้นความต้องการของมาสโล มีการเรียงลำดับขั้นความต้องการที่อยู่ในขั้นต่ำสุด

#ตอนนี้เราอยู๋ในระดับไหนละครับ

ทั้งสองอย่างคับพี่น้อง

ทำสิ่งที่อยากทำก่อนค่ะ  
แต่ถ้ายังรับความเสี่ยงที่จะออกมาจากงานประจำไม่ได้
ก็ทำความเสี่ยงให้ไม่เสี่ยงก่อนค่ะ
แล้วค่อยออกมาทำอย่างสบายใจค่ะ

ตัวเองนี้อยู่ๆออกมาทำซะอย่างนั้นเลย แบบไม่คิดอะไรมากค่ะ
ปัจจุบันมีเกียรติมากมายค่ะ แต่เงินก็มีบ้างไม่มีบ้างค่ะ
แต่มันสบายใจสุดๆเลยค่ะ
 :wanwan021:

จะว่าไปใครๆก็อยากสบายกันทั้งนั้น

งานทางเน็ตถ้าทำแล้วมีไอเดียดีๆ แสวงหาความรู้บ่อยๆ หาช่องทางทำกินเป็นผมว่าไม่ควรจะไปทำงานประจำนะครับ

แต่สำคัญผมว่าต้องสร้างวินัยให้ตัวเองนี่สิยากเหมือนกันนะครับถ้าจะเป็นนายตัวเอง เพราะด้วยความอิสระ มักจะพาความขี้เกียจมาด้วยเสมอ

ทางที่ดีทำมันทั้ง 2 ทางเลยดีกว่า คูณ 2 เลย :wanwan007:

คุณชอบ อันไหน นั้นแหละที่สำคญ

ชอบ 2 เรื่องนี้เหมือนกันเลยครับ ดูซ้ำๆ หลายรอบเลย อธิบายไม่ถูก ดูแล้วทำให้มีแรงฮึด+กำลังใจ
 :'(

Gun & Girl ป่าวพี่ป้อม คิคิ

ผมคนชอบนอนตื่นสาย ไม่ชอบเป็นลูกน้องใคร ไม่ชอบแบกเกียรติไว้ มันรกรุงรัง
อยู่เป็นคนธรรมดาแสนจะสบาย สำราญใจดี  :wanwan002:

ส่วนตัวชอบทำงานในเน็ตมากกว่าครับ  :P

คนที่บอกว่าอยากทำงานผ่านเนต ตอนนี้ทำอยู่หรือเปล่าครับ
บางที่พอมาทำแล้วเจอแต่จอคอม ขาวๆ ไม่เจอสาว ออฟิค อาจจะเศร้าไปอีกแบบนะ

โดยส่วนตัวผมอยากทำงานในห้างครับ ยืนเฉยๆ หญิงเยอะๆ แต่เงินมันน้อยอะดิ

ผมทำทั้งสองอย่างครับ   ทำตัวเองให้ยุ่งๆเข้าไว้


ง่วนอยู่กับงานจนลืมความรักครับ   อุอุอุ :-[ :-[ :-[

จะทำอะไรก็ตาม ควรมีการวางแผนระยะยาวไว้คร่าว ๆ

ถ้าเกียร์ติที่ว่าคือ การได้เป็น ceo เครือซีเมนต์ไทย google นายกรัฐมนตรี ผู้ว่าราชการจังหวัด ปลัดกระทรวง ผบ.สส. ผบ.ทบ. หรือแม้แต่ผู้ว่าการรถไฟ

ผมเลือกอาชีพที่มีเกียร์ติครับ

แล้วอาชีพแบบไหนหละคือมีเกียร์ติ จริงๆแล้วทุกอาชีพก็มีเกียร์ติทั้งนั้นแหละครับ
ไม่ว่าจะเป็นทางเนต เป็นหลวงพ่อ เป็นชาาวนา เป็น... มีเกียร์ติทั้งนั้น

แล้วแต่คุณจะยอมมีเกียร์ติมั้ยเท่านั้นเอง หรือคุณจะเลือกอย่างอื่นมากกว่าเกียร์ติ

(http://www.ek-link4u.com/images/4money.jpg)

:wanwan034:

 :wanwan003:  ค่อยคิดค่อยทำครับ..

เกียรติและศักดิ์ศรีอยู่ที่ตัวเรา

งานประจำใส่สูท ไม่มีเกียรติ มีให้เห็นมากมาย

ไอ้เงินสี่ด้านที่แปะมา ผมว่ามันแหม่งๆนะ

S น่าจะเป็น self employ หรือเจ้าของกิจการ  ก็คือมีกิจการขนาดเล็ก พูดง่ายๆคือเป็นเจ้านายตัวเอง แต่ไม่ทำไม่อยู่ไม่ดูแลไม่ได้

ส่วน I นักลงทุนก็ไม่ใช่เรื่องน่าเสียหายอะไร ลงทุนให้เงินทำงานไปเรื่อยๆ แต่ไม่ใช่ลงทุนกับพวกกองทุนรวม หรือหวังผลแบบกินเงินออมทรัพย์หรือกินเงินลงทุนฉาบฉวย

ส่วน B เจ้าของธุรกิจขนาดใหญ่ สร้างระบบให้ทำงานแทนตัวเอง สร้างทรัพย์สิน เพื่อสร้างรายได้ในระยะยาว

คิดว่าคงโดนแปลงเพื่อสนับสนุนธุรกิจเขานิดหน่อย

อ่านมาทั้งหมดเริ่มมีกำลังใจ เกือบลาวงการเน็ตไปแล้ว :wanwan003:

ได้ adsense เดือนละ $3000 amazon เดือนละ $3000 clickbank เดือนละ $3000 cj เดือนละ $3000
ตอนกลางวันทํางาน 3 ชั่วโมง กลางคืนขับรถป้ายแดงตะเวณราตรี มีน้องๆขาวสวยหมวยอึมนั่งข้าง คุณเอาไหมอิอิ  :P
กับงานประจําเงินเดือน 50000 บาท เอาอะไร  :-[

ผมว่า อิสระ ดีสุดครับ หาไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็อยู่
แต่ผมก็ไม่อยากพูดแนวว่า คนทำงานประจำจะดีสู้คนที่อิสระไม่ได้หรอกนะครับ
เพราะ อิสระแต่ ยังยืนไม่มั่นคงอย่างผม ก็คงยังสู้ประจำไม่ได้อยู่นั่นเอง
สำหรับผม ขอให้มีเงินพอใช้ไม่เดือดร้อนใคร ในทุกสถานะการณ์ ผมก็เป็นสุขแล้วครับผม
 :wanwan011:

ตอนนี้ทำทั้ง 2 อย่างเลย มันส์ดี  :wanwan001:

งานประจำบางอย่างก็ไม่มีเกียรติหรอกครับ  :wanwan010:

อยากทำงานบนเน็ตที่มีเกียรติอ่ะ  :P

ทุกงานที่ได้ เงินมาอย่างสุจริต และไม่ทำให้ใครเดือดร้อนมี เกียรติ ทั้งนั้นครับ

ไอ้ประเภท ท่าน ๆ ใส่สูท ผูกไทด์ แต่โกงบ้านโกงเมือง อันนั้นผมไม่นับว่าเป็นคนมีเกียรติ และงานมันไม่ได้มีเกียรติ

ทางเน็ต + freelance จุบจิบ