ThaiSEOBoard.com

เพิ่งทราบมาว่า เราไม่สมควรรับครับ ถ้าวันนั้นมีญาติโยมใส่มาให้ ผมสามารถ เอาไปให้แม่ช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายงานบวชหรืออื่นๆ ในวันนั้นเลยได้ไหมครับ  :P

ช่วยได้ครับ อนุโมทนาจ้า :wanwan017:

เอาว่ากันตามตรงนะ ไม่พูดถึงเรื่องที่บอกยุคสมัยเปลี่ยน ซึ่งในความเป็นจริงยังไงก็ผิด เป็นค่านิยมที่ผิด เป็นประเพณีที่ทำกันมานานเกินกว่าจะแก้ไข เป็นมรดกบาป ก็ยังมีพระสงฆ์ที่ท่านไม่รับ เพราะท่านกลัวบาปกรรม เป็นการละเมิดพุทธบัญญัติ เป็นอาบัติ ท่านห้ามจับด้วยซ้ำ 

ในพระไตรปิฎก อรรถกถาเล่มที่ 2 โกสิยวรรค สิกขาบทที่ 8 ว่า " ภิกษุรับเองก็ดี ใช้ให้ผู้อื่นรับก็ดี ซึ่งเงินและทอง หรือยินดีพอใจในเงินและทองที่ผู้อื่นเก็บไว้ให้ เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ "

พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ 938

โกสิยวรรค สิกขาบทที่ ๘

เรื่องพระอุปนันทศากยบุตร

[๑๐๕] โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระ-

เวฬุวัน อันเป็นสถานที่พระราชทานเหยื่อแก่กระแต เขตพระนครราชคฤห์

ฯลฯ

ท่านพระอุปนันทศากยบุตรถามว่า เธอบริจาคทรัพย์กหาปณะหนึ่ง

แก่เราแล้วหรือ

บุ. ขอรับ ผมบริจาคแล้ว

อุ. เธอจงให้กหาปณะนั้นแหละแก่เรา

บุรุษนั้นได้ถวายกหาปณะแก่ท่านพระอุปนันทศากยบุตร ในทันใด

นั้นเองแล้วเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า พระสมณะเชื้อสายพระ-

ศากบุตรเหล่านี้ รับรูปิยะเหมือนพวกเรา

ภิกษุทั้งหลายได้ยินบุรุษนั้นเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาอยู่ บรรดา

ภิกษุที่เป็นผู้มักน้อย สันโดษ มีความละอาย มีความรังเกียจ ผู้ใคร่ต่อ

สิกขา ต่างก็เพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า ไฉนท่านพระอุปนันท-

ศากยบุตรจึงได้รับรูปิยะเล่า แล้วกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า

ฯลฯ

ทรงติเตียน

พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงติเตียนว่า ดูก่อนโมฆบุรุษ การกระทำ

ของเธอนั่น ไม่เหมาะ ไม่สม ไม่ควร ไม่ใช่กิจของสมณะ ใช้ไม่ได้

ไม่ควรทำ ไฉนเธอจึงได้รับรูปิยะเล่า การกระทำของเธอนั่น ไมเป็น

ไปเพื่อความเลื่อมใสของชุมชนที่ยังไม่เลื่อมใส หรือเพื่อความเลื่อมใส

ยิ่งของชุมชนที่เลื่อมใสแล้ว โดยที่แท้ การกระทำของเธอนั่น เป็นไป

เพื่อความไม่เลื่อมใสของชุมชนที่ยังไม่เลื่อมใส และเพื่อความเป็น

อย่างอื่นของชนบางพวกที่เลื่อมใสแล้ว

ทรงบัญญัติสิกขาบท

พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงติเตียนท่านพระอุปนันทศากยบุตร โดย

อเนกปริยายดังนี้แล้ว ตรัสโทษแห่งความเป็นคนเลี้ยงยาก ความเป็น

คนบำรุงยาก ความเป็นคนมักมาก ความเป็นคนไม่สันโดษ ความ

คลุกคลี ความเกียจคร้าน ตรัสคุณแห่งความเป็นคนเลี้ยงง่าย ความ

เป็นคนบำรุงง่าย ความมักน้อย ความสันโดษ ความขัดเกลา ความ

กำจัด อาการที่น่าเลื่อมใส การไม่สะสม การปรารภความเพียร โดย

อเนกปริยาย ทรงกระทำธรรมีกถาที่สมควรแก่เรื่องนั้น ที่เหมาะสม

แก่เรื่องนั้น แก่ภิกษุทั้งหลาย แล้วรับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนั้นแล เราจักบัญญัติสิกขาบท

แก่ภิกษุทั้งหลาย อาศัยอำนาจประโยชน์ ๑๐ ประการ คือ เพื่อความ

รับว่าดีแห่งสงฆ์ ๑ เพื่อความสำราญแห่งสงฆ์ ๑ เพื่อข่มบุคคลผู้เก้อ-

ยาก ๑ เพื่ออยู่สำราญแห่งภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก ๑ เพื่อป้องกันอาสวะ

อันจะบังเกิดในปัจจุบัน ๑ เพื่อกำจัดอาสวะอันจักบังเกิดในอนาคต ๑

เพื่อความเลื่อมใสของชุมชนที่ยังไม่เลื่อมใส ๑ เพื่อความเลื่อมใสยิ่ง

ของชุมชนที่เลื่อมใสแล้ว ๑ เพื่อความตั้งมั่นแห่งพระสัทธรรม ๑

เพื่อถือตามพระวินัย ๑

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็แลพวกเธอพึงยกสิกขาบทนี้ขึ้นแสดง

อย่างนี้ ว่าดังนี้ :-

พระบัญญัติ

๘. อนึ่ง ภิกษุใด รับก็ดี ให้รับก็ดี ซึ่งทอง เงิน หรือ

ยินดีทอง เงิน อันเขาเก็บไว้ให้ เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์.




สรุปคือให้แม่เป็นคนรับครับ เราไม่ต้องไปยุ่ง

มันจะมี 2 แบบ ครับ เงินช่วยงาน กับเงินใส่ย่าม ตอนทำพิธีเสร็จจะมีช่วงนึงที่ จะเอามาใส่ย่ามกัน ผมว่าแม้แต่แม่ก็ไม่กล้ารับแทนพระหรอกครับ เอาเงินมาเสียบๆ แล้วให้แม่ล้วงมือไปหยิบออกมาต่อหน้าเลยมันก็ยังไงอยู่ จึงถามว่า เมื่อต้องรับมาแล้ว ควรจะทำยังไงดีครับ :wanwan017:

อนุโมทนาบุญ สาธุ

พระรับเงินไม่ได้นะครับ ผิดแน่นอน จาตะรูประจะตะ ปฐิคหนา  :wanwan017:

ประกาศไปเลยครับว่าไม่รับเงิน เป็นผมบวชนะจะไม่รับเงินซักบาท อย่าว่าแต่เงินเลย งานบวชที่เป็นความบันเทิง มีดนตรี เปิดเครื่องเสียงดังๆก็ไม่มี 


ปล.การบวชนั้นเป็นดาบ 2 คมครับ บวชดีทำถูกก็เป็นกุศลอันยิ่งใหญ่ แต่ถ้าไม่ถูกไม่ดีก็มีนรกเป็นที่รองรับ เราอย่าไปเชื่อประเพณีผิดๆที่ทำกันในรุ่นหลังๆครับ ให้ดูว่าพระพุทธเจ้าทรงกำหนดอย่างไรก็ทำแบบนั้น

ครับ ว่าจะลองใช้วิธีประกาศว่าไม่รับเงินใสย่ามครับ
ถามอีกข้อครับ ของใช้ที่จะเอาเข้าไป ห้ามมี หรือ ให้มีอะไรได้บ้างครับ หรือถ้าห้ามนำไปเอง ทางวัดมีไว้ให้อยู่แล้วหรือป่าวครับ

ไม่ค่อยรู้เรื่องทางนี้เลยค่ะ แต่ ขออนุโมทนา ด้วยค่ะ

คุณ saiikhun_o เกิดวันเดียวกับผมเลย เค้าว่าคนเกิดวันนี้หน้าตาดีนะ อิอิ

ผมว่าของใช้ส่วนตัวก็ไม่มีปัญหาครับ ยกเว้นแต่พวกของที่ใช้ประมาณประทินผิวเพื่อความสวยงามอะไรแนวๆนั้น แล้วก็พวกของใช้เพื่อความบันเทิงอย่าเอาไปเลย ถ้าบวชไม่กี่วันก็อดทนเอาครับ

จริงหรอค่ะ ดีใจจัง เจอคนเกิดวันเดียวกัน อิอิ

ประมาณว่า หนังสือความรู้ อะไรแบบนี้น่าจะได้ไหมครับ หรือว่า แค่ท่องสวดมนต์ก็ไม่มีเวลาอ่านแล้ว

ถ้าไม่รับผมว่าปัญหาเกิดแน่...ทุกวันนี้สิ่งต่างๆมันเปลี่ยนไปก็จริง แต่การจะบวชมันอยู่ที่ใจที่แนวแน่ ครับ

ถ้าโบราณจริงๆ แน่จริง ใช้หินโกนหัวเลยดิ

สมัยก่อนคงไม่มีมีดโกน

เอาไปได้นะครับ -3-  ถ้าบวชไม่กี่วันเอายะถา กับ สัพพี ได้นี่ก็ถือว่าดีแล้วครับไว้ตอนบินฑบาท

อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะครับ ถ้าบวชสั้นๆก็เอาเวลาศึกษาธรรมะให้มากที่สุดไปเลยดีกว่า เรื่องทางโลกตัดได้ก็ตัดไปเลยครับ ถ้าเราคิดว่านี่จะเป็นโอกาสให้เราได้สร้างบุญกับชีวิตจริงๆ ตั้งใจทำให้ดีไปเลย

 บุญกับบาปต่างกันนิดเดียว
ให้โยมแม่ เพื่อใช้จ่ายค่างานบวช งานบวชนี้จ่ายให้กับใคร สมมุติได้รับแบงค์ร้อยหนึ่งใบแล้วได้นำแบงค์ร้อยฉบับนั้นเป็นค่าใช้จ่ายงานบวชหรือไม่

ยิ่งคิดยิ่ง งง ตอบว่า รับไว้ได้ จะเป็นบุญหรือเป็นบาปขึ้นอยู่กับเจตนาการใช้เงินนั้น ถ้าใช้เพื่อประโยชน์ส่วนตัวบาปเห็นๆ ถ้าใช้เพื่อประโยชน์ส่วนร่วม บำรุงศาสนาจะเป็นบุญ
อ้าวแล้วถ้าพระรับเงินปัจจัยมาและนำเป็นค่าใช้จ่ายล่ะ ถ้าใช้เดินทางไปจำวัดอีกที่หนึ่งจะไม่บาป ถ้าใช้เดินทางไปยังห้างสรรพสินค้า(ไปช็อปปิ้ง)บาปเห็นๆ

สมัยโบราณมีครับมีดสำหรับใช้ปลงผม พระสมัยพุทธกาลไม่มีใครมาเอาหินโกนหัวหรอก

เอาหลักฐานมายืนยันหน่อย มีดแบบไหน

จะมาม่าไหมเนี่ย  -..-

เอาเป็นว่า ผมกะจะตัดทางโลกในช่วงบวชอยู่แล้วครับ ตั้งใจศึกษาธรรมะดีกว่า ส่วนเรื่องรับเงินไม่รับ ห้ามได้ห้ามไม่ได้ก็แล้วแต่ขั้นตอนในงานไปละกันครับ ยังมีเลย ฝากนาคห้อยพระเข้าโบสถ์หน่อยนะ...

เรื่องของพระกาติยานเถระ

[๓๕๓]  จงลุกขึ้นนั่งเถิดกาติยานะ     อย่ามัวนอนหลับอยู่เลย
         จงตื่นขึ้นเถิด  อย่าให้มัจจุราชผู้เป็นพวกพ้องของตนประ-
         มาทชนะท่านผู้เกียจคร้านด้วยอุบายอันโกงเลย กำลังคลื่น
         แห่งมหาสมุทร  ย่อมครอบงำบุรุษผู้ไม่อาจข้ามมหาสมุทร
         นั้นได้    แม้ฉันใด    ชาติและชราย่อมครอบงำท่านผู้ถูก
         ความเกียจคร้านครอบงำแล้ว    ฉันนั้น   ขอท่านจงทำเกาะ
         คืออรหัตผลแก่ตนเถิด    เพราะที่พึ่งอย่างอื่นในโลกนี้และ
         โลกหน้า  ย่อมไม่มีแก่ท่าน   ก็พระศาสดาได้ทรงบอกทาง
         นี้      อันล่วงพ้นจากเครื่องข้องและจากภัยคือชาติและชรา
         แก่ท่านแล้ว      ท่านอย่าเป็นผู้ประมาทตลอดยามต้นและ
         ยามหลัง    จงพยายามทำความเพียรให้มั่นเถิด   ท่านจง
         ปลดเปลื้องเครื่องผูกทั้งหลายอันเป็นของเดิมเสีย    จะใช้
         สอยผ้าสังฆาฏิและโกนศีรษะด้วยมีดโกน  ฉันอาหารที่ขอ
         เขามาได้  จงอย่าเห็นแก่การเล่นสนุกสนาน  อย่าเห็นแก่
         นอน  จงหมั่นเพ่งดูธรรมเถิดกาติยานะ  จงเจริญฌาน  จง
         ชนะกิเลสเถิดกาติยานะ     ท่านจงเฉลียวฉลาดในทางอัน
         ปลอดโปร่งจากโยคะ    จงบรรลุถึงความบริสุทธิ์อันยอด-
         เยี่ยม   จงดับเพลิงกิเลส    ดังบุคคลดับไฟด้วยน้ำฉะนั้น
         ประทีปที่ส่องแสง  ถ้ามีแสงน้อยย่อมดับไปด้วยลม  หรือ
          เหมือนเถาวัลย์เล็กถูกลมขจัดฉันใด   ดูก่อนท่านผู้มีโคตร
         เสมอกับพระอินทร์ ท่านก็ฉันนั้น จงเป็นผู้ไม่ถือมั่น กำจัด
         มารเสียเถิด   ก็เมื่อท่านกำจัดมารได้อย่างนี้แล้ว    เป็นผู้
         ปราศจากความกำหนัดพอใจในเวทนาทั้งหลาย    เป็นผู้มี
         ความเย็น     รอคอยเวลานิพพานของตน    ในอัตภาพนี้
         ทีเดียว.
                                        จบกาติยานเถรคาถา

อนุโมทนา สาธุ  :wanwan017:

อนุโมทนาสาธุด้วยครับ

เรื่องปัจจัย ตอนเพื่อนผมบวชเสร็จ จะสึก เอาถวายวัดหมดเลยครับ ถือว่าเราทำบุญช่วยวัดเรื่องค่าใช้จ่ายในวัดด้วย หรือว่าบางวัดอาจจะขาดอะไร

เอาปัจจัยนั้นไปซื้อมาถวายครับ อันนี้แนะนำเล็กๆน้อยๆนะครับ

ตอนผมบวช ไม่ได้จัดงานอะไรเลย ช่วงนั้นสอบ Certificate ของ Microsoft เสร็จ ตอนเย็นกินเบียร์กับเพื่อน เช้าอีกวันขับรถไปต่างจังหวัด ติดต่อวัดที่จะไปอยู่ อีกวันเข้าวัดเป็นนาคเลย อยู่ 4 วัน พอเช้าวันที่ 5 ที่บ้านก็ทำข้าวหม้อแกงหม้อมาถวายพระ สายๆก็เข้าโบสถ์ทำพิธีบวช พอดีเป็นวัดป่าสายธรรมยุติ เลยไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรมาก เสียดายมีเวลาบวชได้แค่เดือนเดียว

สมัยพุทธกาลนะครับ ยุคโลหะแล้วครับมีดาบ มีด เกราะหมดแล้ว

ไม่ใช่สมัยยุคหิน นะครับ จะได้เอาหินมาโกนหัวติ๊งต๊องป่าวครับถามจริง :wanwan004:


สมัยนั้นมีแต่มนุษย์ลิงครับ ที่ใช้หินล่าสัตว์และใช้ตัดเนื้อ  :wanwan019:

หินมาโกนหัว  :wanwan038: 555  :wanwan019:

อนุโมทนาด้วยครับ ผมก็จะบวชเช่นกัน ต้นเดือนหน้า บวชสั้นๆ กำลังเริ่มทำใจและศึกษาธรรมะ เพื่อเป็นแนวทางในกาัรปฏิบัติ
เรื่องเงิน โดยส่วนตัวคิดว่า ถ้าใจเราไม่รับ ไม่ยินดีต่อการได้รับนั้น ก็น่าจะพอได้มั๊งครับ
จะไปบอกไม่รับนะ ก็จะเป็นการไปทำลายความหวังขอผู้ให้ จะให้อธิบายเหตุผลก็คงยืดยาวไม่จบสิ้น
งั้นก็คงไปในทาง รับรู้ เห็น แต่ไม่ใช้ เพราะผมจะถือว่าเราไม่ได้รับมาแต่แรก จึงยกให้ใคร หรือใช้จ่าย ก็คงไม่ได้ อาจจะวางทิ้งไว้ให้เด็กวัดเก็บไป ไม่รู้แบบนี้จะผิดทางไหนอีกหรือเปล่า





edit : กดผิด

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ  :wanwan019:

ประเพณีการนำเงินใส่ย่ามพระใหม่นั้น มีที่มาจากญาติโยมมีความเชื่อว่าพระบวชใหม่ศีลยังบริสุทธิเพราะยังไม่ได้ไปทำอะไรที่ทำให้หย่อนศีล คือพอออกจากโบสถ์ ญาติโยมก็เอาเงินใส่ย่ามกันเลย ด้วยอยากให้พระบวชใหม่เป็นเนื้อนาบุญให้นั่นเอง

การไปประกาศว่าไม่รับเป็นการปิดกั้นทางบุญของญาติโยมที่กำลังมีจิตเป็นกุศลอยู่ในอารมณ์อยากทำบุญ เห็นว่าไม่เหมาะครับ ควรรับไว้ หลังจากเสร็จการรับปัจจัยจากญาติโยมแล้วให้ประกาศต่อหน้าญาติโยมเลยว่าพระขออนุโมทนาบุญกับญาติโยมทุกๆท่าน(การอนุโมทนาบุญเป็นการทำกิจที่ได้บุญด้วย) และเพื่อให้ญาติโยมได้บุญยิ่งขึ้นไปอีก พระจะนำเงินที่ได้รับมานี้ไปทำบุญต่อจะเป็นอะไรก็ว่าไป ควรไปเล็งดูไว้ว่าตอนนั้นวัดที่บวชกำลังมีบุญอะไรกำลังดำเนินอยู่ เช่นซื้อที่ดินถวายวัด สร้างหรือซ่อมแซมกุฏิสงฆ์ บุญอะไรก็ตามที่เป็นไปเพื่อทำนุบำรุงหรือสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา ก็ไปเล็งๆดูไว้แล้วก็เลือกเอาไว้ในใจสักบุญ นิมนต์พระผู้ใหญ่ที่รับผิดชอบโครงการบุญนั้นมานั่งกับเราตอนที่รับเงินใส่ย่ามด้วย เสร็จแล้วก็ประกาศต่อหน้าญาติโยมอย่างที่บอก และระบุไปเลยว่าเราจะนำปัจจัยของญาติโยมไปทำบุญอะไร พร้อมทั้งนำปัจจัยนั้นถวายพระที่เรานิมนต์มาต่อหน้าญาติโยมเลย โดยบอให้ญาติโยมอนุโมทนาบุญกับการทำบุญร่วมกับเราในครั้งนี้ด้วย การทำแบบนี้เป็นการต่อบุญ แทนที่ญาติโยมได้บุญต่อเดียวจากการถวายปัจจัยพระ ก็ได้บุญจากการอนุโมทนาบุญกับการที่พระนำปัจจัยของญาติโยมไปทำบุญต่อด้วย ได้อิ่มอกอิ่มใจกันไปเลย

ส่วนการที่ถามว่าจะนำปัจจัยไปช่วยค่าใช้จ่ายของแม่สำหรับงานบวชได้หรือไม่นั้น เห็นว่าไม่เหมาะครับ ควรนำมาใช้เพื่อการทำนุบำรุงและสืบทอดพระพุธศาสนาจะเหมาะกว่า เพื่อให้เป็นไปตามเจตนารมณ์ของผู้ให้

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ รักษาศีลให้เคร่งครัดครับ แม้จะบวชสั้นๆถ้าปฎิบัติอย่างเคร่งครัดก็ได้อานิสงฆ์ ดีกว่าบวชยาวแล้วทุศีลซึ่งเป็นการบวชแบกบาปครับ

บวชเสร็จแล้วก็ยังปฎิบัติดีได้ ไม่ใช่ปฏิบัติดีเฉพาะตอนบวช เพื่อนำพาเราให้ห่างไกลจากภพภูมิที่ไม่อยากไปน่ะครับ

เค้าเรียกตักบาตรพระใหม่ครับ
ผมก็เก็บเงินนั้นแหละ เอาไว้ใส่ซองให้พระผู้ใหญ่ตอนเราสึกน่ะครับ (รวมกับเงินตอนออกงานต่างนิดหน่อย) มีเท่าไหร่ก็ใส่ซองให้หมดเลยน่ะครับ
ตอนแรกกลัวไม่มีเงินสึก โยมแม่เลยเอาเงินมาใส่บาตรพร้อมตักบาตรตอนเช้าให้ทุกวันเลย ^^

อนุโมทนาบุญด้วยคนครับ

อนุโมทนาด้วยครับ  :wanwan008: :wanwan008:

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ เรื่องให้ ฝากห้อยพระเข้าโบสถ์นี้ผมไม่เคยเจอนะ มีแต่ฝากไว้ในบาตรใหม่ที่พ่อกับแม่เตรียวไว้ให้พระใหม่อ่ะครับ
ด้วยความเชื่อของคนเฒ่าคนแก่นะครับ บวชให้ได้ 14 วันขั้นต่ำ แล้วบุญจะส่งผลให้พ่อกับแม่ทั้งสองท่าน แต่ถ้าบวชได้แค่ 7 วันพ่อจะได้รับคนเดียว

อนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ สาธุ     เงินในย่ามเอาทำบุญครับ

อนุโมทนาด้วยคนค่ะ  :wanwan017:

ยินดีด้วยครับ..

อ่า ชักสับสน เรื่องเงินทองๆ นี่แล้วแต่ใครจะยึดถืออะไร เอาอะไรมาชี้วัดจริงๆ คับ

อนุโมทนาครับ  :wanwan017: การรับเงินทองถือเป็นการผิดวินัย เมื่อเรารับมาแล้ว ต้องสละครับ ง่าย ๆ ก็คือเอาถวายให้วัดเป็นค่าใช้จ่ายไปครับ
ยินดีด้วยครับ ที่จะบวชและคิดดี ๆ อย่างนี้ ส่วนใหญ่เดี๋ยวนี้บวชแล้วไม่ค่อยปฏิบัติ ทำตัวเหมือนตอนเป็นฆารวาส  :P

ลองอ่านบทความนี้ดูค่ะ

เรื่องพระจับเงิน


ขออนุโมทนาบุญกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะค่ะ  :-[

ปล. สำหรับเรานั้นการนำไปให้บิดามารดา น่าจะไม่สมควรค่ะน่าจะนำเอาไปใช้กับวัดมากกว่าเพราะญาติโยมตั้งใจนำมาทำบุญเพื่อไปใช้ประโยชน์ในทางพระพุทธศาสนา ส่วนเรื่องการรับเงินของพระสงฆ์นั้นเท่าที่รู้ตามพระไตรปิฎกบอกว่าห้ามรับเงินจริงค่ะ แต่ว่า รู้สึกว่ามีข้อห้ามเฉพาะพระสายธรรมยุตินะค่ะ พระสาย ปริยัติและสายอื่นๆ สามารถรับเงินได้ค่ะต้องดูตามกาลสมัยที่เปลี่ยนแปลงไปค่ะ เนื่องจากสมัยนี้พระไปขอข้าวอาหาร ของใช้ต่างๆ ตามบ้านคงจะไม่ได้แล้ว สร้างโบสถ์ สร้างวัดที่ชาวบ้านมาช่วยกันสร้างคงไม่มีแล้ว ในสมัยนี้เงินจึงมีส่วนจำเป็นมากกับพระสงฆ์ในสมัยเวลานี้ค่ะ   พระที่ไม่รับเงินนั้นส่วนมากจะเป็นพระในป่าที่เป็นพระสายปฎิบัติค่ะ

:wanwan017:

ถ้าผิดพลาดประการใดขอผู้รู้มาบอกกล่าวด้วยนะค่ะ

อนุโมทนา ในจิตกุศลที่จะตั้งใจบวช ศึกษาปฏิบัติ และเจตนาในการตั้งใจจะรักษาพระวินัย โดยไม่รับเงินนะครับ

สำหรับญาติที่เจตนาจะทำบุญ ให้พระบวชใหม่ โดยถวายปัจจัย ผมเสนอให้ใส่ย้ามแม่ แล้วให้แม่ใช้ปัจจัยตามเจตนาของผู้ทำบุญนั้น จะดีกว่ามากๆ และได้บุญแน่นอนครับ การถวายเงินให้พระ นั้นก็เปรียบเสมือนทำให้พระต้องอาบัติ ถ้าพิจารณากันจริงๆ จะได้บุญ หรือได้บาปก็ไม่รู้ เพราะพระวินัย ระบุไว้อย่างชัดเจนว่าเป็นอาบัติ ปาจิตตีย์ เทียบเท่ากับ อาบัติดื่มสุราเลยทีเดียว อาบัติระดับนี้ ต่ำกว่าแค่อาบัติ สังฆาทิเสส และปราชิก และมีเหตุทำให้ไปอบายได้เลย ถ้าไม่ได้ปลงอาบัติ และละวัตถุต้องอาบัตินั้น

สรุป ทำให้ถูกต้องตามพระวินัย ที่พระพุทธเจ้าบัญญัติไว้ จะได้ช่วยสืบทอดพระพุทธศาสนาอย่างถูกต้อง ผลบุญที่ได้จากการกระทำนั้นก็ได้แน่นอนครับ ผู้ปฏิบัติก็สบายใจ มีแต่ข้อดี หาข้อเสียไม่เจอครับ

 เป็นช่างหนึ่งที่สำคัญมากของชืวิตตั้งใจปฎิบัติให้ดีนะครับ
อนุโมทนาสาธุด้วยครับ

อนุโมทนาบุญด้วยครับ
 :wanwan017:

อนุโมทนาบุญด้วยครับ

ขอบคุณทุกความเห็นมากๆ เลยครับ

ขอ อนุโมทนา ด้วยคับ

ผิดถูกไม่สำคัญ สำคัญที่เจตนาคับ

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ และขอผลบุญนี้ส่งผลให้ผมมีแฟนซักทีเถิดซ้าธุ :-[

ผมว่า ถ้าเปนผมจะรับไว้ แล้วให้แม่ หรือบริจาคให้ทางวัด
- พระก็ไม่ต้องจับเงิน ไม่บาป
- ญาติโยมก็ได้ทำบุญ
- แถมตัวเราเอง ก็ได้ให้เงินแม่ หรือบริจาคให้ทางวัด

ออกจะได้บุญหลายต่ออยู่

อนุโมทนาด้วยคนครับ

เอาง่าย ๆ นะครับ
ธรรมยุติกนิกาย ห้ามพระจับเงินเป็นผิด เรียกง่าย ๆ ว่าอาบัติต้องปลงอาบัติ
หินยาน พระรับเงินได้ ไม่ถือว่าอาบัติ

ไม่รับก็ไม่ได้ เป็นอาบัติ บวชเป็นพระแล้วใครให้ทานอะไรต้องรับหมด ทำอะไรให้ฉันต้องฉันทุกอย่างคำเดียก็ได้ แต่ต้องฉันทุกอย่าง

ในธรรมยุติกนิกายจึงให้ฆราวาสรับแทนเช่นเด็กวัด แล้วทำยอดหรือนำไปใส่กล่องรวมไว้ เวลาจำเป็นต้องใช้ก็ต้องให้เด็กวัดติดตามชำระให้
หินยานพระรับและใช้เงินเองได้

ถึงบวชเป็นพระก็จำเป็นต้องรับทานทุกชนิดที่ถือเป็นเครื่องยังชีพ หากไปยังสถานที่ไม่สามารถบิณฑบาตได้ก็ต้องซื้อฉัน จะขอก็ไม่ได้อาบัติ

คนหาปลาเพื่อเลี้ยงครอบครัวก็บาป คนตกปลาตามบ่อตกก็บาป แต่หากปลารู้และเข้าใจ คงให้อภัยคนหาปลาเลี้ยงครอบครัวแต่สาปแช่งพวกตกปลาตามบ่อตก

ผิดถูกอยู่ที่ใจ หากการับเงินเพื่อให้มีไว้สำหรับจัดหาสิ่งจำเป็นก็ไม่บาป ไม่อาบัติ

แต่สึกแล้วนี่สิ ปรกติจะมีเงินเหลือเยอะมากหากออกงานบุญบ่อย ๆ คิดเองนะครับว่าจะเอาไปใช้หรือจะสร้างประโยชน์ให้กับพุทธศาสนา หรือนำไปเลี้ยงเด็กด้อยโอกาสหากเห็นว่าวัดรวยแล้วก็เป็นแนวคิดที่ดีเหมือนกัน

ขออนุโมทนาอีกครั้งครับ

อนุโมทนาด้วยนะครับ ไม่ทราบว่าจะบวชพรรษาเลยรึเปล่าเพราะตอนนี้ก็ใกล้เข้าพรรษาแล้ว ถ้าใช่ ก็อนุโมทนาด้วยอีกต่อนะครับ

ตอบจากที่ผมเคยบวชมาพรรษานึงแล้วกันนะครับ

เงินในวันนั้นคุณปฏิเสธไม่ได้หรอก เพราะคนส่วนใหญ่อยากเอาเงินใส่ย่าม ทั้งๆที่คนส่วนใหญ่รู้นะครับว่าพระรับเงินไม่ได้ แต่ในปัจจุบันนี้ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เงินเป็นสิ่งจำเป็น แม้แต่พระก็ตาม ยกเว้นว่าวัดที่ท่านอยู่เป็นวัด ปฏิบัติจริงๆ เคร่งมากจริงๆ  สมัยนี้ไม่ว่ามหานิกายหรือธรรมยุทธ ก็รับเงินทั้งนั้นนะครับ ต่างกันนิดหน่อยตรงที่ ธรรมยุทธจะมีคนรับให้ก่อน แล้วไปให้ที่วัด

แล้วต้องบอกให้ทราบกันด้วยว่า การทำบุญนั้นทำกับพระที่มีศีลครบ ถือว่าได้บุญมากกว่า เพราะฉะนั้น พระบวชใหม่ เพิ่งรับศีล 227 มา ยังไม่ได้ทำบาปใดๆ คนต้องอยากทำบุญด้วยเป็นธรรมดาครับ ผมบวชมาแล้วผมยังอยากทำใส่ย่ามเลย ของแบบนี้อยู่ที่เจตนาจริงๆนะครับ

ถ้าเป็นผม พอรับเสร็จแล้ว จะให้แม่เก็บไปทั้งย่ามเลย แล้วค่อยเอาบย่ามเปล่าๆมาคืนเราทีหลัง

พระพุทธเจ้า ยังไม่ปฏิเสธ เนื้อสัตว์ จากชาวบ้านเลย คงเป็นเพราะด้วยความตั้งใจที่ชาวบ้านจะถวายมีมากกว่าหน่ะครับ

แล้วถ้าบิณฑบาตร มีคนใส่บาตรด้วยเงินอย่าตกใจนะครับ ก็ทำตามปกติ หรืออาจจะบอกว่าเงินนี้จะเอาไปใส่ตู้ที่วัดให้นะ เป็นการได้บุญสองต่อเลยนะครับ แต่สิ่งที่สำคัญก็คือว่า เขาศรัทธาแล้ว ท่านเป็นเพียงสื่อกลาง น่าจะ happy ทั้งสามฝ่ายนะครับ ทั้ง คนทำ ตัวท่าน และวัด

สิ่งที่น่าศรัธทาในพระพุทธศาสนา น่าจะเป็นความมหัศจรรย์ในคำสอนมากกว่า ว่าสมัยสองพันกว่าปีที่แล้ว ท่านรู้ได้อย่างไร ถ้าหากท่านศึกษามากพอ ท่านจะเข้าใจนะครับว่าพระพุทธเจ้ารู้ได้อย่างไร ซึ่งผมบวชพรรษานึง เรียนทุกวัน สอบได้นักธรรมตรี บอกได้เลยว่า ได้มาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น สิ่งที่พระพุทธเจ้าพูดเป็นสัจจนิรันดร์ นะครับ คล้ายๆ คณิตศาสตร์มั้ย

แค่เรื่อง ขันธ์ 5 ก็เหมือนผมเรียนคอมวิชา AI (Artifical Inteligent) แล้ว น่าแปลกที่สมัยนั้นเขาคิดได้อย่างไร หรือสมัยนี้ไปก็อบเขามาก็ไม่ทราบ

อีกเรื่องที่น่าศึกษาคือบทสวดนะครับ บทสวดทุกบท แปลได้นะครับ ไม่น่าจะทำให้ความขลังน้อยลง หากเราไม่รู้ต่างหาก เราก็จะท่องอะไรก็ไม่รู้ แต่หากเรารู้แล้วนั้นเราก็จะเข้าใจว่าสิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนมีอะไรบ้าง

มีอีกหลายเรื่องเลยครับ บรรยายไม่ไหว เอาไว้ถามพระอาจารย์แล้วกันนะครับ หากท่านบวชน้อยวัน ท่านควรจะเข้าหาพระอาจารย์ให้มากยิ่งขึ้น ถามให้มาก ศาสนาพุทธ ไม่มีหวงความรู้หรอกครับ (คล้ายๆ แนวคิด opensource นะ :wanwan003: )

ยังไม่ได้พูดถึงเรื่องปฏิบัติเลย... ถ้ามีโอกาสก็ทำซะหน่อยนะครับ ชีวิตปุตุชนคนธรรมดามีโอกาสทำแบบนี้ไม่มากนะครับ

พอดีผมเพิ่งอ่าน ความเห็นก่อนหน้าผมหลายๆอัน ขอตอบแบบชาวบ้านบ้างแล้วกันนะครับ

การที่เรานำเงินใส่ย่ามนั้นไปช่วยงาน บาปหรือไม่ หรือว่าได้บุญ

ฟันธงยากครับ เพราะอะไรหน่ะเหรอครับ

ตอนผมบวชนั้นหมดเงินไป 6 หมื่น ถามว่าที่บ้านมีเงินหรือไม่ ตอบได้เลยว่ามีครับ ออกคนเดียวก็ได้ แต่ผมเลือกที่จะเอาเงินในย่าม และเงินที่ช่วยงานรวมกัน เคลีย 6 หมื่นนั้นก่อน เพราะว่าหากท่านบวชแล้ว สมมุติว่าการได้บุญเป็นเรื่องจริง ท่านก็จะได้บุญไปคนเดียวแบบไม่แบ่งใครเลย ท่านบวชเรียนมีแต่คนอยากได้บุญกับท่านด้วย อยากมีส่วนร่วมในบุญกับท่านด้วย ในงานนี้ท่านคือเนื้อนาบุญ บุญแผ่ออกไปได้ไม่มีวันหมดนะครับ ถ้าจินตนาการไม่ออกนึกถึงความรักแทนแล้วกัน จิตที่คิดดีของท่านก็ไม่มีวันหมดเช่นกัน จริงมั้ยครับ

เพราะถ้าเรามีความคิดติดแบบนั้น คงไม่ต้องรับบาตรจากทุกคน คงรับบาตรแต่ญาติที่บ้านก็พอแล้ว ไม่ต้องออกบิณฑบาตรทุกเช้า

ส่วนเรื่องศีลที่ระบุใน 227 ข้อนั้น ถ้าท่านบวชแล้วท่านมีโอกาสได้ศึกษาถึงเหตุตั้งต้นของศีลแล้วท่านจะเข้าใจถึงเจตนาของแต่ละข้อนะครับ

ศีลข้อ 10 ชาตะรูปะปฏิคคะหนา เวรมณี เว้นจากการรับทองและเงิน

๑. ภิกษุหล่อสันถัตด้วยขนเจียมเจือด้วยไหม ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์
๒. ภิกษุหล่อสันถัตด้วยขนเจียมดำล้วน ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์
๓. ภิกษุจะหล่อสันถัตใหม่ พึงใช้ขนเจียมดำ ๒ ส่วน ขนเจียมขาวส่วนหนึ่ง ขนเจียมดำ
ส่วนหนึ่ง ถ้าให้ขนเจียมดำเกิน ๒ ส่วนขึ้นไป ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์
๔. ภิกษุหล่อสันถัตใหม่แล้ว พึงใช้ให้ได้ ๖ ปี ถ้ายังไม่ถึง ๖ ปีหล่อใหม่ ต้องนิสสัคคิย
ปาจิตตีย์ เว้นไว้แต่ได้สมมติ
๕. ภิกษุจะหล่อสันถัต พึงตัวเอาสันถัตเก่าคืบหนึ่งโดยรอบมาปนลงในสันถัตที่หล่อใหม่
เพื่อจะทำลายให้เสียสี ถ้าไม่ทำดังนี้ ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์
๖. เมื่อภิกษุเดินทางไกล ถ้ามีใครถวายขนเจียม ต้องการก็รีบได้ถ้าไม่มีใครนำมา นำมา
เองได้เพียง ๓ โยชน์ ถ้าให้เกิน ๓ โยชน์ไป ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์
๗. ภิกษุให้นางภิกษุณีที่ไม่ใช้ญาติ ให้ซักก็ดี ให้ย้อมก็ดี ให้สางก็ดี ซึ่งขนเจียม ต้องนิส
สัคคิยปาจิตย์
๘. ภิกษุรับเองก็ดี ใช้ให้ผู้อื่นรับก็ดี ซึ่งทาองและเงิน หรือยินดีทองและเงินที่เก็บไว้เพื่อน
ตน ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์
๙. ภิกษุทำการซื้อขายด้วยรูปิยะ คือของที่เขาใช้เป็นทองและเงิน ต้องนิสสัคคิย
ปาจิตตีย์
๑๐. ภิกษุแลกเปลี่ยนสิ่งของกับคฤหัสถ์ ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์

จะธรรมยุต หรือมหานิกาย ก็อาบัติทั้งนั้นครับ เพราะถือศีล 227 ข้อเหมือนกัน พระธรรมวินัยก็อันเดียวกัน ที่ต่างกันที่เคร่งหรือไม่เคร่งเท่านั้น

ส่วนใหญ่พระมหานิกาย ถ้าท่านรับเงิน ท่านก็ไปปลงอาบัติเอา แต่จริงๆ ตามพระธรรมวินัย จะพ้นอาบัตินี้ได้ ต้องปลงอาบัติ และสละสิ่งของอาบัตินั้นด้วย

สรุป ตามพระธรรมวินัย ถ้ารับ และยังครอบครองไว้ ยังไงก็อาบัติ ครับ

สมัยตอนผมบวชนะ 45 วัน(จริงๆตั้งใจจะบวช 7 วัน)ช่วงสงกรานต์ ขอบวชแบบไม่จัดงานใหญ่โต เลยต้องบวชก่อนคนอื่นนิดหน่อย
บวชแบบว่า...บวชจริงๆ อย่าง กุฏิก็อยู่ใกล้เมรุ ตื่นตีสี่ ทำวัตรเช้า เย็นปฏิบัติสมาธิ เดินจงกรม ออกงานครบหมดงานบุญ งานศพ งานบวช
ไปที่ใหนได้ซองมาไม่ได้แกะซองดูเลย กะว่าจะไม่แตะต้องเงินถ้าไม่จำเป็น กองๆซองขาวรวมกันไว้

จนลาสิขา แกะซองออกมานับดู โอ้วแบงค์ร้อยเป็นหมื่นเลยมั้ง
นึกแล้ว...ช่วงบวช อะไร อะไรมันก็ดีไปหมด
 :wanwan008:

วันนี้ แม่จ่ายค่างานบวชให้วัด เป็น พระ ครับที่รับเงิน อิอิ ไม่รู้ท่านจะต้องไปทำพิธีอะไรรึป่าว เพื่อไม่ให้อาบัติ