ThaiSEOBoard.com

(http://www.atom.rmutphysics.com/charud/oldnews/245/confucius-portrait2.jpg)

เขียนโดย น.พ.นิวัฒน์ ลีวงศ์วัฒน์
........ห่างหายไปนานกับบทความดีดี
วันนี้พอมีเวลานิดหน่อย ก็เลยเอาบทความดีๆที่เพื่อนๆFwมาให้ มาฝากทุกๆท่านครับ
บอกได้คำเดียวว่า"ดีจัง..อ่านเถอะ"


เอี๋ยนหุยใฝ่ศึกษา มีคุณธรรมงดงาม เป็นศิษย์รักของขงจื้อ
มีอยู่วันหนึ่ง เอี๋ยนหุยออกไปทำธุระที่ตลาด เห็นผู้คนจำนวนมากห้อมล้อมอยู่ที่หน้าร้านขายผ้า
จึงเข้าไปสอบถามดู จึงรู้ว่าเกิดการพิพาทระหว่างคนขายผ้ากับลูกค้า
ได้ยินลุกค้าตะโกนเสียงดังโหวกเหวกว่า

“3x8 ได้ 23 ทำไมท่านถึงให้ข้าจ่าย 24 เหรียญล่ะ! ”
เอี๋ยนหุย จึงเดินเข้าไปที่ร้าน หลังจากทำความเคารพแล้ว ก็กล่าวว่า
“ พี่ชาย 3x8 ได้ 24 จะเป็น 23 ได้ยังไง ? พี่ชายคิดผิดแล้ว ไม่ต้องทะเลาะกันหรอก ”
คนซื้อผ้าไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง ชี้หน้าเอี๋ยนหุยและกล่าวว่า
“ ใครให้เจ้าเข้ามายุ่ง! เจ้าอายุเท่าไหร่กัน!
จะตัดสินก็มีเพียงท่านขงจื้อเท่านั้น ผิดหรือถูกมีท่านผู้เดียวที่ข้าจะยอมรับ ไป ไปหาท่านขงจื้อกัน ”
เอี่ยนหุยกล่าวว่า“ ก็ดี หากท่านขงจื้อบอกว่าท่านผิด ท่านจะทำอย่างไร ?”
คนซื้อผ้ากล่าวว่า“ หากท่านวินิจฉัยว่าข้าผิด ข้ายอมให้หัวหลุดจากบ่า! แล้วหากเจ้าผิดล่ะ ?”
เอี๋ยนหุยกล่าวว่า “ หากท่านวินิจฉัยว่าข้าผิด ข้ายอมถูกปลดหมวก(ตำแหน่ง) ”
ทั้งสองจึงเกิดการเดิมพันขึ้น

เมื่อขงจื้อสอบถามจนเกิดความกระจ่าง ก็ยิ้มให้กับเอี๋ยนหุยและกล่าวว่า
“3x8 ได้ 23 ถูกต้องแล้วเอี๋ยนหุย เธอแพ้แล้ว ถอดหมวกของเธอให้พี่ชายท่านนี้เสีย ”
เอี๋ยนหุยไม่โต้แย้ง ยอมรับในการวินิจฉัยของท่านอาจารย์
จึงถอดหมวกที่สวมให้แก่ชายคนนั้น
ชายผู้นั้นเมื่อได้รับหมวกก็ยิ้มสมหวังกลับไป
ต่อคำวินิจฉัยของขงจื้อ ต่อหน้าแม้เอี๋ยนหุยจะยอมรับ แต่ในใจกลับไม่ได้คิดเช่นนั้น
เอี๋ยนหุยคิดว่าท่านอาจารย์ชรามากแล้ว ความคิดคงเลอะเลือน จึงไม่อยากอยู่ศึกษากับขงจื้ออีกต่อไป

พอรุ่งขึ้น เอี๋ยนหุยจึงเข้าไปขอลาอาจารย์กลับบ้าน
ด้วยเหตุผลที่ว่าที่บ้านเกิดเรื่องราว ต้องรีบกลับไปจัดการ
ขงจื้อรู้ว่าเอี๋ยนหุยคิดอะไรอยู่ ก็ไม่ได้สอบถามมากความ อนุญาตให้เอี๋ยนหุยกลับบ้านได้
ก่อนที่เอี๋ยนหุยจะออกเดินทาง ได้เข้าไปกราบลาขงจื้อ
ขงจื้อกล่าวอวยพรและให้รีบกลับมาหากเสร็จกิจธุระแล้ว
พร้อมกันนั้นก็ได้กำชับว่า “ อย่าแฝงเร้นกายใต้ต้นไม้ใหญ่ อย่าฆ่าผู้ใดหากไม่ชัดแจ้ง ”
เอี๋ยนหุยคำนับพร้อมกล่าวว่า “ ศิษย์จะจำใส่ใจ ”แล้วลาอาจารย์ออกเดินทาง



เมื่อออกเดินทางไปได้ระยะหนึ่ง เกิดพายุลมแรงสายฟ้าแลบแปลบ
เอี๋ยนหุยคิดว่าต้องเกิดพายุลมฝนเป็นแน่
จึง เร่งฝีเท้าเพื่อจะเข้าไปอาศัยอยู่ไต้ต้นไม้ใหญ่
แต่ก็ฉุกคิดถึงคำกำชับของท่านอาจารย์ที่ว่า “ อย่าแฝงเร้นกายใต้ต้นไม้ใหญ่ อย่าฆ่าผู้ใดหากไม่ชัดแจ้ง ”
เราเองก็ติดตามท่านอาจารย์มาเป็นเวลานาน
ลองเชื่ออาจารย์ดูอีกสักครั้ง คิดได้ดังนั้น จึงเดินออกจากต้นไม้ใหญ่
ในขณะที่เอี๋ยนหุยเดินไปได้ไม่ไกลนัก บัดดล สายฟ้าก็ผ่าต้นไม้ใหญ่นั้นล้มลงมาให้เห็นต่อหน้าต่อตา เ
อี๋ยนหุยตะลึงพรึงเพริด คำกล่าวของพระอาจารย์ประโยคแรกเป็นจริงแล้ว
หรือตัวเราจะฆ่าใครโดยไม่รู้สาเหตุ ?

เอี๋ยนหุยจึงรีบเดินทางกลับ กว่าจะถึงบ้านก็ดึกแล้ว แต่ไม่กล้าปลุกคนในบ้าน เ
ลยใช้ดาบที่นำติดตัวมาค่อยๆเดาะดาลประตูห้องของภรรยา
เมื่อเอี๋ยนหุยคลำไปที่เตียงนอน ก็ต้องตกใจ ทำไมมีคนนอนอยู่บนเตียงสองคน!
เอี๋ยนหุยโมโหเป็นอย่างยิ่ง จึงหยิบดาบขึ้นมาหมายปลิดชีพผู้ที่นอนอยู่บนเตียง
เสียงกำชับของอาจารย์ก็ดังขึ้นมา “ อย่าฆ่าผู้ใดหากไม่ชัดแจ้ง ”





เมื่อเขาจุดตะเกียง จึงได้เห็นว่า คนหนึ่งคือภรรยา อีกคนหนึ่งคือน้องสาวของเขาเอง
พอฟ้าส่าง เอี๋ยนหุยก็รีบกลับสำนัก
เมื่อพบหน้าขงจื้อจึงรีบคุกเข่ากราบอาจารย์และกล่าวว่า
“ ท่านอาจารย์ คำกำชับของท่านได้ช่วยชีวิตของศิษย์ ภรรยาและน้องสาวไว้
ทำไมท่านจึงรู้เหมือนตาเห็นว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับศิษย์บ้าง ?”



ขงจื้อพยุงเอี๋ยนหุยให้ลุกขึ้น และกล่าวว่า
“ เมื่อวานอากาศไม่ค่อยสู้ดีนัก น่าจะมีฟ้าร้องฟ้าแลบเป็นแน่
จึงเตือนเธอว่า อย่าแฝงเร้นกายใต้ต้นไม้ใหญ่
และเมื่อวานเธอจากไปด้วยโทสะ แถมยังพกดาบติดตัวไปด้วย
อาจารย์จึงเตือนเธอว่า อย่าฆ่าผู้ใดหากไม่ชัดแจ้ง ”

เอี๋ยนหุยโค้งคำนับ “ ท่านอาจารย์คาดการดังเทวดา ศิษย์รู้สึกเคารพเลื่อมใสท่านเหลือเกิน ”
ขงจื้อจึงตักเดือนเอี๋ยนหุยว่า
“ อาจารย์ว่าที่เธอขอลากลับบ้านนั้นเป็นการโกหก
ที่จริงแล้วเธอคิดว่าอาจารย์แก่แล้ว ความคิดเลอะเลือน
ไม่อยากศึกษากับอาจารย์อีกแล้ว เธอลองคิดดูสิ อาจารย์บอกว่า 3x8 ได้ 23 เธอแพ้ ก็เพียงแค่ถอดหมวก
หากอาจารย์บอกว่า 3x8 ได้ 24 เขาแพ้ นั่นหมายถึงชีวิตของคนๆหนึ่ง
เธอคิดว่าหมวกหรือชีวิตสำคัญล่ะ ? ”

เอี๋ยนหุยกระจ่างในฉับพลัน คุกเข่าต่อหน้าขงจื้อ แล้วกล่าวว่า
“ ท่านอาจารย์เห็นคุณธรรมเป็นสำคัญ โดยไม่เห็นแก่เรื่องถูกผิดเล็กๆน้อยๆ
ศิษย์คิดว่าอาจารย์แก่ชราจึงเลอะเลือน ศิษย์เสียใจเป็นที่สุด ”

จากนั้นเป็นต้นไป ไม่ว่าขงจื้อจะเดินทางไปยังแห่งหนตำบลใด
เอี๋ยนหุยติดตามไม่เคยห่างกาย
“ บางครั้งคุณอาจเอาชนะคนอื่นด้วยเหตุผลของคุณ แต่อาจจะสูญเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดไป ”

รื่องราวต่างๆ แบ่งเป็นหนักเบารีบช้า อย่าเป็นเพราะต้องการเอาชนะให้ได้ แล้วทำให้เสียใจไปตลอดชีวิต
เรื่องราวมากมายที่ไม่ควรทะเลาะกัน ถอยหนึ่งก้าว ทะเลกว้างฟ้างาม

ทะเลาะกับลูกค้า ต่อให้ชนะ ก็แพ้อยู่ดี( วันที่ส่งตัวอย่างผลิตภัณฑ์ใหม่ คุณก็จะรู้สึก)
ทะเลาะกับเถ้าแก่ ต่อให้ชนะ ก็แพ้อยู่ดี( วันที่ตรวจผลงานปลายปีมาถึง คุณก็จะรู้สึก)
ทะเลาะกับภรรยา ต่อให้ชนะ ก็แพ้อยู่ดี( เธอไม่สนใจคุณ คุณก็หากับข้าวกินเองละกัน)
ทะเลาะกับเพื่อน ต่อให้ชนะ ก็แพ้อยู่ดี( เคลียร์ไม่ได้ คุณอาจจะเสียเพื่อนไปเลย)

ฉกมาจาก http://board.palungjit.com/f9/%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%87-%E0%B8%AD%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%96%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B8%84%E0%B9%88%E0%B8%B0-289926.html

โอ้ว.....ไม่ได้เสพสาระแบบนี้นานล่ะ
 :wanwan017:

ขอบคุณครับ สำหรับสาระดีๆ   :wanwan017: :wanwan017: :wanwan017:

งวดนี้ได้เลยเด็ดละ
24 กับ 83

มีอีกไหมครับ

อยากอ่าน

ขอบคุณครับ  ดีกว่าเสพมาม่าหลายขุม   :wanwan017:

สนุก และมีสาระ ครับ

ไปซื้อมาอ่านบ้างดีกว่า ขอบคุณมาก  :wanwan017:

 :wanwan003: :wanwan003:

 :wanwan017: :wanwan017: เยี่ยมครับบบ

:wanwan017:

ฮึกๆๆ บอกตรงๆ ฮึกก

ซึ้งมากครับ

เจอประโยคนี้แล้ว ใจกระตุกเลยครับ

+1 สำหรับสาระดีๆ ของวันนี้(เบื่อต้มมาม่าเกินทน)

ชอบๆหามาอีกๆๆๆๆๆๆ

ข้อคิดดี ๆ  :wanwan017:

สุดยอดครับ นับถือ  :wanwan031:

โอว อ่านแล้วซึ้งเลย

 :o ได้ข้อคิดเลย

บทความนี้ ความหมายดีจังเลย :wanwan008: +1 ให้ค่ะ

คิดได้แยบยลเหลือเกิน  :wanwan017:

+ ครับ ธรรมที่สัมผัสได้จริง

ชอบอ่านแนวนี้หล๊ะครับ

+1 ให้นะครับ

ผมว่ากระทู้แบบนี้แหล่ะ ที่น่าเอามาแปะให้อ่านบ่อย ๆ  แล้วคุณวชิรวิทย์เค้าก็มีเครดิตแปะไว้ด้วย

กระทู้แบบไหนที่ควรแปะ ผมว่าอ่าน ๆ ดูก็จะรู้ได้ครับ  เมื่อลองเทียบกับอีก 2-3 ท่านอื่นที่เอาโพสจนกลายเป็นมาม่า

...สุดจิตจริงๆ

สาระอย่างนี้มาเสพกันเยอะๆครับ  :wanwan013:

เลื่อมใสในตัวขงจื๊อจริงๆครับ ขอบคุณครับที่เอามาแบ่งปัน   :wanwan017:

ขอให้จัด มาอีกเยอะๆนะครับ

ได้แง่คิด ได้ความรู้สึกดีๆ มากๆ ครับผม +1 ให้ครับผม สำหรับการเอาสาระดีๆ มานำเสนอ

ลึกซึ้งมากเลยครับ

 โอ บรมครูขงจื้อ น่าเคารพท่านมากครับ

ผมชอบที่บอกว่า

ทะเลาะกับลูกค้า ต่อให้ชนะ ก็แพ้อยู่ดี( วันที่ส่งตัวอย่างผลิตภัณฑ์ใหม่ คุณก็จะรู้สึก)
ทะเลาะกับเถ้าแก่ ต่อให้ชนะ ก็แพ้อยู่ดี( วันที่ตรวจผลงานปลายปีมาถึง คุณก็จะรู้สึก)
ทะเลาะกับภรรยา ต่อให้ชนะ ก็แพ้อยู่ดี( เธอไม่สนใจคุณ คุณก็หากับข้าวกินเองละกัน)
ทะเลาะกับเพื่อน ต่อให้ชนะ ก็แพ้อยู่ดี( เคลียร์ไม่ได้ คุณอาจจะเสียเพื่อนไปเลย)

ขอบคุณมากนะครับ  +1 ให้ครับ พึ่งได้  ลองใช้ซะเลย 

โอ้ว ชอบๆๆ ขอบคุณครับ มีหนังสือแนวๆนี้ อ่านง่ายๆ พอแนะนำมั้ยครับ  :wanwan017:

จริงๆแล้วน่าจะตั้งกระทู้ว่า "เมื่อขงจื้อบอกว่า 8x3 = 23" นะึครับ

ผมแนะนำเพื่อนๆในบอร์ดนะครับ

ผมเห็นบางท่านที่ขายของนะครับ ไม่ว่าจะขายโฮส ขายโดเมน หรือขายบริการด้าน seo บางท่านเท่าที่สังเกตุนะครับ มีว่าลูกค้า หรือตั้งคำถามกับลูกค้า บางคนโพสว่าในบอร์ดด้วยซ้ำไป แบบนี้ไม่ดีนะครับ คุณอาจชนะลูกค้า แต่คุณได้เสียลูกค้าและคนอื่นๆไปด้วย บางคนคิดว่าบริการตัวเองนั้นใหญ่ เป็นเจ้าใหญ่ จึงไม่ค่อยแครลูกค้ารายเล็กๆหรือว่าลูกค้าใหม่ๆ บางคนลูกค้าถามมากๆๆ ก็คิดว่าลูกค้าดูถูก หรือไม่ก็ไปกวน บางทีลูกค้านั้นไม่รู้หรอกว่าบริการของคุณนั้นคืออะไร จะรับได้แค่ไหน ทำยังไง หรือว่า ขอบเขตแค่ไหน ก็ต้องถามให้แน่ใจ ว่าทำได้จริงหรือไม่ ลูกค้าคือพระเจ้า นะครับ บางท่านผมเห็นเตรียมมาม่ากับลูกค้า ยิ่งคุณมาม่ากับลูกค้ามากเท่าไหร คุณก็จะเสียลูกค้ามากเท่านั้น ไม่ว่าบริการคุณจะดีแค่ไหน คนอื่นเห็น ก็อาจโดนมาม่าเหมือนกับคนที่โดนไป จริงๆแล้วบางเรื่องแค่ PM ถามกันก็จบแล้ว แต่ก็อยากมาม่า แต่บางคนก็ดีนะครับ ผมใช้บริการหลายเจ้าเลยในบอร์ดเรา ดีหลายท่านมากๆครับ ให้ทั้งคำปรึกษา แค่เราสอบถามแค่นั้น ต้องขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้ด้วยนะครับ

ปล.ผมไม่มาม่านะ  :wanwan004: :wanwan004: :wanwan004:

แอบสื่อถึงใครหรือปล่าวครับ พี่  :wanwan004:

ไม่หรอก เท่าที่เห็นบางท่าน มีว่ากันในบอร์ด ไม่ว่าเรื่องขายโดเมน หรือว่าขายเวป เห็นมาม่า โพสถามกันเพียบเลย 5555555555555 อื่นๆก็มีครับ

ชอบมากเลยครับ เรื่องแบบนี้  :wanwan017:

สาระแบบนี้บวกให้ครับ :wanwan017:

อ่านแล้วคิดได้ คิดได้จริงๆ ขอบคุณมากๆครับ  :wanwan017:

ได้แง่คิดดีมากๆ 

สั้นๆ จำให้ขึ้นใจ

"บางครั้งคุณอาจเอาชนะคนอื่นด้วยเหตุผลของคุณ แต่อาจจะสูญเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดไป"

ขอบคุณครับ

:D

ไม่ได้ + ให้ใครนานละ  :wanwan003:

 :wanwan017: ได้ข้อคิดมากมายจริงๆครับ

บทความนี้ เกี่ยวกับการเมืองรึเปล่าหว่า
ถ้าไม่ยืนหยัดและพิสูจน์ว่า 8*3=24 ต่อไปก็มีคนอ้างแบบนี้อีก แล้วคนอื่นๆจะอยู่ได้อย่างไร
สมมุติผิดแล้วตัดหัว ใครจะยอมตัดหัว กับเรื่องจิบจ๊อยอย่้างนี้
ผู้ใหญ่บางคนในบ้านในเมือง สาบานจะโดดน้ำตายกี่หนแล้วละ ไม่เห็นมีใครตาย

ผมว่าบทความนี้ไม่ใช่บทความที่ดี ผมขอให้พิจรณากันดูครับ

เขียนผิดๆๆๆ

เป็นปรัชญาชีวิต แฝงไปด้วยกำลังภายใน  ดีจริงๆครับท่าน  :wanwan003:

ต้มน้ำร้อนรอเลยครับ

ผมยังแอบคิดเล่นๆในใจเลยครับ ถ้าขงจื้อมาเจอ นกม. ไทย จะเป็นอย่างไร
บางที นกม. อาจจะสอนขงจื้อแทนก็ได้ เพราะประเทศเราทั้งประเทศรู้ว่า นกม. ไทยเป็นอย่างไร
มีแต่ นกม. ไทยไม่รู้ตัวเอง

 :wanwan024:

 :wanwan017: บทความดีๆอีกแล้ว

เนื้อหาดีมากครับ ขอบคุณมากๆ

ทะเลาะกับลูกค้า ต่อให้ชนะ ก็แพ้อยู่ดี( วันที่ส่งตัวอย่างผลิตภัณฑ์ใหม่ คุณก็จะรู้สึก)
ทะเลาะกับภรรยา ต่อให้ชนะ ก็แพ้อยู่ดี( เธอไม่สนใจคุณ คุณก็หากับข้าวกินเองละกัน)

  :wanwan019::wanwan017: