ThaiSEOBoard.com

อื่นๆ => Cafe => ข้อความที่เริ่มโดย: armyconig ที่ 26 พฤศจิกายน 2010, 12:16:13



หัวข้อ: ไม่มีสาระแต่อยากระบายครับ
เริ่มหัวข้อโดย: armyconig ที่ 26 พฤศจิกายน 2010, 12:16:13
ผมมีเพื่อนคนหนึ่งที่ผมสนิทและรักมาก(รักแบบเพื่อนนะ) ต้องบอกก่อนว่าผมเป็นคนที่ให้ความรักกับเพื่อนทุกคนเนี่ยเต็ม100  จริงๆ  เขาคนนั้นทำให้ผมรู้จักสัญชาติญาณของมนุษย์นั่นคือความเห็นแก่ตัว  ผมขอเริ่มเลยนะครับ
วันหนึ่งผมนั้นได้ออกไปทำภารกิจคือสำรวจทางเพื่อทำโครงการให้กับนักศึกษาที่จะไปจัดการสอบให้กับนักเรียนใน  จ.สิงค์บุรี  และในวันเดี่ยวกันนั้นเอง  ที่มหาวิทยาลัยของผมนั้นได้มีการจัดกลุ่มกันตามที่อาจารย์นั้นสั่งเพื่อที่จะทำรายงานเพื่อมาพรีเซนต์หน้าห้อง  กลุ่มของผมนั้นมีเพื่อนที่สนิทกัน  4  คน  ชื่อ  นัด  วิ  แพท  และ  ผม    วิ  และ  นัด  นั้นเป็นผู้หญิงสองคนนี้จะสนิทกัน  และ  ผม  กับ  นายแพท  สนิทกันจับกันเป็นคู่และมาอยู่ด้วยกัน

วันนั้นในกลุ่มมีกัน  3  คน  เพราะผมได้ไปสำรวจทาง  นั่นคือ  วิ  แพท  และ  ก็  นัด  เขาก็ได้ถกเถียงกันเพื่อนในกลุ่มและผมปรากฏว่า  ผมไม่ได้อยู่กับกลุ่มนี้ทั้งเทรม 

เพราะด้วยสาเหตุที่ว่าผมไม่มา  และที่น่าแค้นใจที่สุดนะครับ  ผมได้ไปถามกับแพท  ว่าเรื่องในกลุ่มนั้นนะทำไมถึงเอาผมออก  ผมที่ได้เขาบอกกับผมว่า  ก็มึงไม่มาเองนิ  แล้วก็เล่าบิดเบื่อนความจริงไปหมด  แล้วเขาก็มาพูดกับผมว่าก็ดีแล้วนิจะได้ประสบการณ์ใหม่กับการทำงานกับกลุ่มอื่น  คนๆ  คนนี้ผมไม่เคยที่จะเอาเปรียบอะไรเขาเลยนะครับ  ไม่เคยที่จะเห็นแก่ตัวแบบนี้เลย  เพียงแค่ผมเรียนไม่เก่ง  เขานั้นอยากได้คนเก่ง ๆ มาในกลุ่ม และ เขานั้นอยากได้เกรดเยอะๆ  เพื่อเกียรตินิยม   3.75  แค่นั้น  แต่เขาทำลายมิตรภาพของผมไป  เพราะเพียงคำว่าเกียรตินิยม  ผมเจ็บมากเลยนะครับ  ผมไม่ดีเองละที่วันนั้นผมออกไปสำรวจทาง 


และผมขอถามหน่อยเถอะครับว่า 
ผมจะอภัยหรือไม่ให้อภัยดี  ผมเรียนไม่เคยแคร์เกรดหรอกครับว่าจะเท่าไรผมอยู่กลุ่มไหนก็ได้  แต่มันเจ็บนะครับ  ช่วยบอกผมหน่อยเถอะครับ 


หัวข้อ: Re: ไม่มีสาระแต่อยากระบายครับ
เริ่มหัวข้อโดย: เก๋าลัดคุง ที่ 26 พฤศจิกายน 2010, 12:22:07
อภัย


หัวข้อ: Re: ไม่มีสาระแต่อยากระบายครับ
เริ่มหัวข้อโดย: ninebookshop ที่ 26 พฤศจิกายน 2010, 12:22:16
ให้อภัยครับ

ความสุขจากการให้อภัย

 

“ ผู้ที่อ่อนแอไม่สามารถให้อภัยใครได้ เพราะการให้อภัยได้นั้นนับเป็นความเข้มแข็งแท้จริง ” มหาตมะคานธี

 

มาลองช่วยกันพิจารณาข้อความนี้นะครับ

     หากคุณให้ความรัก ความไว้วางใจ ช่วยเหลือใครสักคน แต่ภายหลังเขากลับไปคบคิดกับคนอื่นให้ร้ายคุณ พูดถึงคุณในทางที่เสียหาย จนคุณต้องได้รับความอับอาย คุณจะให้อภัยเขาคนนั้นได้ไหม

๑. ให้อภัยได้ ถ้าคนนั้นได้รับโทษอย่าสาสมเสียก่อน

๒. ให้อภัยได้ เพราะเป็นสิ่งดีที่จะให้อภัย ดังเช่นที่พ่อแม่ หรือศาสนาสั่งสอนมา

๓. ให้อภัยได้ เพราะจะช่วยให้สังคมอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุข

๔. ให้อภัยได้ เพราะเป็นการแสดงออกของความรักที่ไม่มีเงื่อนไข

ท่านผู้อ่านจะเลือกข้อใดที่ตรงใจท่านมากที่สุด

     ผมได้ลองถามนักศึกษาแพทย์ปี ๕ ที่เรียนวิชาจิตเวชศาสตร์อยู่รวม ๓๓ คน คำตอบที่ได้จากลูกศิษย์แพทย์กลุ่มนี้น่าสนใจทีเดียวครับมีตอบข้อหนึ่งอยู่ ๑๓ คน ตอบข้อสองอยู่ ๑๒ คน ตอบข้อสามอยู่ ๕ คน และตอบข้อสี่อีก ๓ คน ที่กล่าวมานี้คงไม่ถึงกับเป็นโพลสำรวจนะครับ เพียงอยากจะให้เห็นว่าคนเราแต่ละคนมีมุมมองในเรื่องการให้อภัยที่แตกต่างกัน มาก

     มนุษย์มีแนวโน้มในจิตใจแต่กำเนิดที่จะโต้ตอบทางลบ มากขึ้นต่อคนที่แสดงออกทางลบต่อเรา ธรรมชาตินี้เองเป็นที่มาของการแก้แค้นกันและตอบโต้กันจนไม่รู้จบสิ้น สิ่งนี้เกิดจากอะไร นอกจากมนุษย์แล้ว สิ่งมีชีวิตอื่นมีพฤติกรรมการแก้แค้นเช่นมนุษย์หรือไม่ จากข้อมูลทางวิทยาศาสตร์พบปรากฏการณ์ของการแก้แค้น เกิดขึ้นได้ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชั้นสูงบางชนิดด้วย เช่น ลิงชิมแปนซี และพบต่ออีกว่า เมื่อการแก้แค้นเกิดขึ้น การกระทำนั้นมักจะมีความรุนแรงมากกว่าที่ถูกกระทำในตอนแรก จึงมีแนวโน้มให้เกิดวงจรการล้างแค้น ที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเราพบเห็นตัวอย่างการโต้ตอบที่รุนแรงมากมายในสงครามและประวัติศาสตร์ ของมนุษยชาติ การให้อภัยจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยตัดและลดทอนการแก้แค้น ซึ่งมีแต่จะเพิ่มความสูญเสียทั้งสองฝ่าย

     พัฒนาการ ของการให้อภัยผู้อื่น เป็นส่วนหนึ่งของพัฒนาการทางจิตใจด้วย พบว่า คนเราสามารถให้อภัยได้มากขึ้นตามอายุ คือคนในวัยสูงอายุจะให้อภัยผู้อื่นได้ง่ายกว่าคนในวัยผู้ใหญ่และมากกว่าคนใน วัยรุ่น ซึ่งน่าจะสะท้อนถึงโลกทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงไปในคนที่ผ่านชีวิตมานานกว่า มีความเข้าใจ เห็นอกเห็นใจผู้อื่นมากขึ้น นอกจากนี้พัฒนาการของการให้อภัยยังมีลักษณะที่เป็นลำดับขั้นเหมือนที่มนุษย์ เรามีพัฒนาการทางร่างกาย จากคลานเป็นนั่ง จนถึงการยืนและเดินตามลำดับ คือใน ขั้นต้น การให้อภัยจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อผู้ที่กระทำผิดได้รับการล้างแค้นหรือการลงโทษอย่างสาสมเสียก่อน ขั้นกลาง คือ การให้อภัย เป็นสิ่งควรทำเนื่อง จากเป็นสิ่งที่สังคมและคำสั่งสอนของพ่อแม่หรือศาสนาสอนไว้ ในขั้นสูงคือ การให้อภัยควรทำเพื่อให้เกิดความสงบสุขในสังคมและในขั้นสูงสุดคือเป็นการ แสดงออกของความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ( Unconditional love )

     ความจริงแล้วการให้อภัยกลับกลายเป็นสิ่งที่ก่อให้เกิด ประโยชน์ต่อผู้ที่ให้อภัยเอง เพราะการให้อภัยคือการปลดปล่อยตนเองจากซากอดีตที่เจ็บปวดเพื่อเริ่มต้นชีวิต ใหม่ ดังที่ คอร์รี่ เทน บูม ( Corrie ten Boom ) ผู้ช่วยเหลือชาวยิวจากค่ายกักกันของนาซีได้กล่าวว่า “ การให้อภัยคือการปลดปล่อยนักโทษ และนักโทษผู้นั้นก็คือคุณนั่นเอง ” และจากประสบการณ์ตรงของเธอเองที่ได้บันทึกไว้ว่า “ ใน ท่ามกลางเหยื่อที่ถูกนาซีทำทารุณกรรมนั้น ผู้ที่สามารถสร้างชีวิตใหม่ได้ดีและสามารถดำรงชีวิตที่เป็นสุขได้คือ ผู้ที่สามารถให้อภัยต่อความเลวร้ายเหล่านั้น ”

     ผลดีอีกประการคือผู้ที่มักให้อภัยผู้อื่นได้ง่ายจะ มีความเป็นปฏิปักษ์น้อย ไม่หลงตัวเอง ไม่ชอบครุ่นคิดวนเวียน เป็นคนที่มีนิสัยพูดง่าย ไม่เรื่องมาก ทำให้กังวลและซึมเศร้าน้อยกว่า ป่วยเป็นโรคประสาทน้อยกว่า มีลักษณะที่เข้าอกเข้าใจผู้อื่นมากกว่า การให้อภัยจึงเป็นเสมือนภูมิคุ้มกันโรคทางจิต เพิ่มสุขภาพจิตที่ดีสำหรับตัวผู้ให้อภัยนั้นเอง ผมจึงอยากชวนท่านผู้อ่านได้ทบทวนไตร่ตรองอย่างลึกซึ้งและตั้งใจอย่างแน่วแน่ เพื่อที่จะช่วยกันปลดปล่อยความเคืองแค้นที่ยังฝังใจ เพื่อให้จิตใจได้รับอิสรภาพและเกิดความสุขสงบทางใจ

การที่จะให้อภัยแก่บุคคลผู้ที่เคยทำให้เราเจ็บปวด แม่ชีเทเรซ่าสอนว่า

“ เพื่อที่จะให้อภัยใครบางคนที่ทำให้เราปวดร้าว เพื่อที่จะเริ่มต้นใหม่กับผู้ที่เคยทำให้เราผิดหวัง เพื่อที่จะคงความเสียสละไว้แม้เคยถูกหลอกลวง เหล่านี้แม้หากจะเจ็บปวด แต่เป็นการให้อภัยและเป็นรักที่ปราศจากความเห็นแก่ตัว ”

Secret Box

•  การให้อภัยเป็นเครื่องพัฒนาการของจิตใจ

•  การให้อภัยที่สูงที่สุดเป็นการแสดงออกของความรักอย่างไม่มีเงื่อนไข

•  จงเริ่มด้วยการตั้งจิตที่แน่วแน่ในการให้อภัยใครบางคนที่เคยทำให้เราเจ็บปวด

•  การให้อภัยจะนำให้เกิดอิสรภาพและความสุขในชีวิต

บทความจากนิตยสารซีเคร็ต


หัวข้อ: Re: ไม่มีสาระแต่อยากระบายครับ
เริ่มหัวข้อโดย: Sawat_D ที่ 26 พฤศจิกายน 2010, 12:24:19
ใจเย็นครับ มนุษย์มีหลายประเภท

สมัยผมเรียนนะ ชั่วโมงคอมพิวเตอร์ผมป๊อปมาเลยนะครับ

พอวิชาอื่นเป็นหมาเลย เห้อ

เข้าใจธรรมชาติครับ จะไม่ทุกข์ ^^