ว่าแล้วเชียว จู่ๆคุณ step9 ก็โทรมาถามเลขห้องโรงพยาบาลกับผม
ขอบคุณมากๆครับที่เป็นห่วง และ ลงชื่อเยี่ยม แต่จริงๆแล้วไม่ต้องมาถึงโรงพยาบาลให้เสียเวลากันหรอกครับ ผมแค่เห็นกระทู้ที่ตั้งขึ้นมาเนี่ย ก็ดีใจมากๆแล้วครับ พ่อผมก็คงปลื้มเช่นกัน มีคนลงชื่อเยอะแย่ะขนาดนี้
ตอนนี้อาการของพ่อผม พ้นขีดอันตรายแล้วครับ แถมดูเหมือนว่า อาการจะดีกว่าตอนก่อนเข้าโรงพยาบาลซ่ะอีก คุณหมอเองยังงงๆด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น
อย่างที่เพื่อนๆส่วนใหญ่ทราบกัน คุณพ่อผมป่วยเป็นโรคเส้นเลือดในสมองแตก เมื่อประมาณปลายปีที่แล้ว หลังจากออกจากโรงพยาบาล คุณพ่อผมก็พอจะช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง ไม่ถึงกับเป็นอัมพาตซ่ะทีเดียว เดินได้ ขยับได้ เพียงแต่ อาจจะช้าหน่อย และ ไม่สามารถพูดได้เหมือนกับคนปกติ
วันนึงอาจจะหลุดออกมาซ่ะ 2-3 คำเท่านั้น ......
แต่หลังจากช็อคหมดสติ เมื่อคืนวันเกิดเรื่อง พอตื่นขึ้นมา คุณพ่อผม พูดได้เฉยเลย ! พูดได้แบบเป็นประโยคๆ เซอร์ไพส์กันมากๆ
คุณหมอบอกว่าการ ช็อค เหมือนกับการ reboot สมอง ..... ทำให้สมองมันตั้งต้นใหม่ ประสาทสัมผัสต่างๆมันเข้าที่เข้าทางมากกว่าเดิม ทำให้คุณพ่อผมกลับมาพูดแบบปกติได้อีกครั้ง
งานนี้เหมือนจะเป็นโชคดีในโชคร้ายมากๆเลยครับ .....
แต่ถ้าให้ reboot บ่อยๆ คงไม่เอาด้วย ที่บ้านหัวใจจะวายไปตามๆกัน
สรุปคือ อาการคุณพ่อผมดีขึ้นมากๆแล้วครับ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว เพื่อนๆก็ไม่ต้องมาเยี่ยมกันหรอกครับ ตอนนี้ช่วงนี้คุณพ่อผม คงต้องการการพักผ่อนเยอะๆมากกว่า เดี๋ยวไว้หายดีแล้ว ค่อยมาเยี่ยมที่บ้านผมก็ได้ครับ เดี๋ยวไว้จะเลี้ยงหมูย่างเกาหลีทุกๆคนเลย ( บ้้านผม ติดอยู่กับร้านหมูย่างเกาหลีชื่อดัง )
ขอบคุณทุกๆคนอีกครั้งครับ
ดีใจด้วยครับ
ตอนนี้ป๊าผมก็ป่วยอยู่ด้วยอาการเดียวกันคับ คือเส้นเลือดในสมองแตก ผมเข้าใจความรู้สึกเลยครับ
เสียแต่ว่าผมไม่สามารถไปดูแลท่านได้ด้วยตัวเองตลอดเวลา เพราะว่าแยกบ้านกันไปนานแล้ว ทำได้แค่ไปเยี่ยมบ้างในบางครั้งผมทำได้แค่นั้นจริง ๆ
ตอนนี้ท่านพอเดินได้บ้างแต่ต้องใช้เครื่องช่วยพยุง(เหมือนโครงโต๊ะเรียนอะคับ) การควบคุมร่างกายสลับด้าน แบบว่าป๊าคิดจะยกมือขวา แต่มือซ้ายไปแทน แต่อาการโดยรวมก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไร เพราะมีอาการของโรคเก๊าแทรกซ้อนตลอด
ผมเข้าใจความรู้สึกนี้ดีครับ ขอให้ท่านหายไว ๆ นะครับ รวมถึงป๊าผมด้วย
อื่นๆ
