ของเราเป็นโรคกลัวเครื่องไฟฟ้าระเบิด และก็กลัวการเสียบปลั๊ก
พึ่งจะมาเป็นเอาตอนโตแล้ว ไปนอนบ้านเพื่อนแล้วจะรีดผ้า ก็เลยไปเอาสายพ่วงมาเสียบ
พอเสียบเท่านั้นละ ปังงง ไฟแลบแล้วก็มีเสียงดังมาก
เพื่อนมาดูก็บอกว่าไอ้อันนั้นมันเสีย ให้ไปเอาอีกอันแทน (ทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกฟระ)
จากนั้นก็แหยงๆ ถ้าไม่จำเป็นก็จะให้คนอื่นเสียบให้ตลอด
แต่ พอมาอยู่มหาลัย ก็เกิดเหตุการณ์อีกหลายครั้ง จำพวกเสียบแล้วไฟแลบ กับมีเสียง แปล๊บๆ แบบดังๆ(ไม่ได้เสียบเองด้วย ให้เพื่อนเสียบ)
แล้วว่าสุด หุงข้าวแล้วสายหม้อข้าวมันขาด ก็ขยับสายเอา ขยับไปขยับมา ปังงง (เอาอีกแล้ว) ทั้งสายหม้อข้าว สายพ่วง มือคน ดำปื้ด
จากนั้นเป็นต้นมา ก็ใช้สายพ่วงแบบมีปุ่มเปิดทุกรู เสียบเอาแล้วก็ค่อยเปิดสวิทเอา นอกจากนั้นไม่เสียบเด็ดขาด
ถ้ามีกลิ่น หรือเสียง จากอุปกรณ์ไฟฟ้า(ไม่ใช่เสียงวิทยุอะไรพวกนั้นนะ)จะจิตตก แล้วก็ออกห่างจากของชิ้นนั้น เรียกให้เพื่อนมาดูแล้วถอดปลั๊กซะ
ทุกวันนี้เลยต้องพึ่งเพื่อนค่ะ เจอน้องกับแม่ด่าเป็นประจำเวลาใช้ให้ไปเสียบปลั๊ก
แต่เรื่องความมึดไม่กลัวเท่าไหร่ค่ะ แล้วแต่สถานการณ์ แต่น้องชายมันกลัว แกล้งมันบ่อย
อื่นๆ
