นี่เป็นเช็คเดือนแรกของผม ครับ
ไม่มีความรู้เรื่อง Adsense ไม่มีความรู้ SEO ไม่รู้จักว่า SEO คืออะไร
แต่ผมทำเว็บเพราะใจรักครับไม่ใช่เพื่อหารายได้
เว็บผม ผมก็บอกเลยครับว่าแนวธรรมดา ไม่ใช่ บล็อก ไม่ใช่ CMS สำเร็จรูป เขียนเองเองไม่สวยมกมาย เพราะไม่มีความรู้ Graphic เลยแล้วก็ไม่ชอบด้วย
แต่ผมเป็นคนชอบเขียนนู่นเขียนนี่ มีอะไรในหัวก็เขียนๆเข้าไป ทำให้ผมสร้างบทความใหม่ๆได้ไม่มีวันหมดแล้วก็ไม่ทันจะเขียนบางอันก็ลืมไปก็มี
เพราะเวลาสมองแล่น อยู่ในห้องน้ำมันก็แล่น เวลานั่นต้องรีบๆ เพราะเด๊่ยวลืม ทำไรอยู่ก็ต้องท่องไว้ว่า เรื่องๆนี้เราอย่าลืมไปเขียน
อารายอย่างนี้
ผมทำเว็บตั้งแต่่ ประมาณต้นเดือนเมษา ใช้เครื่องตัวเองทำ และใช้ No-ip
เพราะเมื่อก่อนผมไม่มีเงินมาจ่ายซื้อนู่นซื้อนี่หรอกครับ
สมัยม.ต้นผมยังเป็นเด็กร้อยพวงมาลัยข้างเซเว่น เก็บเงินเก็บทอง จนซื้อคอมได้ในราคา 16,900 บาท สมัยนั้นแรม 128 ครับ
ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองเพราะครอบครัว ค่อนข้างฐานะไม่รวยอะไร ก็หัดเขียนเว็บมาเรื่อยๆ ไม่มีคนสอนหรอกครับ เพียงแต่รู้ว่า เว็บไซต์มัน
ViewSoure ได้ก็เลยเปิดเว็บดูๆไปแล้วก็จดๆ ว่าตรงไหนเป็นไง สมุดจด HTML มากกว่าสมุดเรียนอีกครับ
และแล้วพอผมขึ้น ม.ปลายผมสอบได้ห้อง กิฟเต็ท แม่เลยให้เลิกขายพวงมาลัย ให้เรียนอย่างเดียว
เพราะก็ไม่ได้ขาดแคลนมากยังไงเรื่องเรียนสำคัญกว่าอีกอย่างเงินที่ขายของได้สามปีแม่ก็เก็บไว้เพื่อส่งเรียน ม.ปลายอยู่แล้ว
พอขี้น ม.สี่ผมก็เลยอยากลองเขียนเว็บให้คนอื่นเข้ามาชมได้ เราะว่ามีเวลาหลังจากเลิกเรียนไม่ต้องไปขายของแล้ว
ก็เลยใช้เวลาตรงนี้หัดทำ ก็ทำไปเรียนรู้ไปก็ยังไม่มีจังหวะเปิดให้ใครเห็นสักที จนขึ้น ม.ห้าก็เริ่มอ่าน Php ก็จนได้ทักษะเพิ่มขึ้นนิดหน่อย
ผมก็ตั้งใจทำไปเรื่อยๆ พอปิดเทอม ม.5 ผมก็ลงมือศึกษาเรื่อ No-ip แล้วก็ใช้เครื่องตัวเองนี่แหละเปิดเว็บไซตืมันซะเลย
ด้วยสเปค แรม 128 การ์ดจอ 32 และ อินเตอร์เน็ต 128 เปิดทิ้งไว้เฉยๆ ได้สามวัน ผมไปเห็นเว็บคนอื่นเขามีโฆษณา
แล้วมัน เท่ห์ดีนะ ก็เลยมีใจให้โฆษณาบ้าง ผ่านไปหลายวันก็ไปเจอเว็บ katang.net สอนเรื่องหาเงินออนไลน์
พอเจอว่ามี Google adsense เป็นโฆษณาติดเว็บ ด้วยชื่อของ Google ยิ่งใหญ่อยู่แล้ว ผมจึงทำตามขั้นตอนและสมัครเดี๋ยวนั้นเลย
ผ่านไปไม่นานก็ได้รับเมล์ตอบกลับ และให้ดำเนินการติดตั้ง โฆษณาได้ทันที ผมก็ยังเปิดเว็บสอนทำอยู่แล้วก็ได้ โฆษณา adsense มาติดที่เว็บ
สมใจอยาก ยอดคนเข้าก็พอมี บ้างเรื่อยๆ จากการโปรโมทแบบกิ๊กก๊อกของผม เพราะผมไม่รู้เรื่องอื่นนอกจากการทำเว็บเลย
ผมก็เขียนบทความของผมไป ทำเว็บให้มีนู่นนี่ แบบเว็บดังเขามี มั่วไปหมด ทั้งๆที่ทำตามได้ไม่สวยเลย ตลกๆสไตล์ HTML เพียวๆ
เพราะ php ไม่เก่งเลยแค่ดึงข้อมุลจากฐานข้อมูลออกมาแสดงซึ่งก็ไปจบในรูปแบบของ HTML อยู่ดี
ผ่านไปตามวันเวลาไม่นานหลังจากติด Adsense ผมก็ได้ไปกรอก pin ซึ่งไม่รู้ว่าคืออะไร แต่กรอกไปสักสองครั้ง ก็มีเตือนว่า
กรอกผิดได้อีกหนึ่งครั้งหรืออะไรแบบนี้แหละ ผมเลยไม่กล้ากรอก แล้วไม่นาน เมื่อยอดโฆษณาครบ 10$ ก็มีการบอกว่าจะส่ง pin มาให้
หลังจากนั้นไม่กี่วันรายได้ผมก็ครบ 100 $ แต่ก้ยังไม่สิ้นเดือน ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะเขาบอกว่าต้องสิ้นเดือนถึงจะจ่าย
แล้วหลังจากนั้นก็มี ไปรษณีย์มาส่งจริงๆ ผมก็เอาไปกรอก แล้วก็เอาไปโชว์แม่ด้วยว่าเนี่ย Google เขารับผมเข้าทำงานแล้วนะแม่
หลังจากนั้นไม่นาน ก็สิ้นเดือน พอสิ้นเดือนยอดของผมก็อยู่ที่อย่างในรูป แล้วเช็คก็ส่งมาจริงๆ ผมดีใจมากมาย
แม่ก็ดีใจกับผมด้วย แล้วก้ให้ผมเล่นคอมได้นานขึ้นกว่าเดิม ตั้งแต่นั้นมา... ผมก็รวยขึ้น รวยขึ้น แต่ก็ยังไม่ได้หมายความว่าผมรวยแล้ว
แต่ถ้าถามผมว่า ผมคิดว่าตัวผมรวยไหม ผมบอกตรงๆว่าผมรวยตั้งแต่เกิดมาแล้ว เพราะผมก็มีน้อยกินน้อย มีมากก็กินเก็บ
เคยอิจฉาพวกลูกเศรษฐีเหมือนกัน เคยน้อยใจในโชคชะตาเหมือนกัน แต่ชีวิตก็พอมีพอกิน ไม่ได้เลวร้ายขนาดฟ้าดินลงโทษ
ก็เลยอยู่รอดด้วยตัวเองมาถึงทุกวันนี้ ซึ่งทุกวันนี้ผมไม่ได้เรียนต่อมหาลัย ทั้งๆที่ปีนี้ผมควรจะเป็นเฟรชชี่ มีเพื่อนใหม่ๆด้วยซ้ำ
แต่ด้วยคำพูดของแม่ทำให้ผมเปลี่ยนใจมาแล้วสองครั้ง
คือตอนที่บอกว่า ร้อยมาลัยขายแล้วเก็บเงินไว้เรียนนะลูก จะได้เรียนเหมือนคนอื่นอย่างน้อยโรงเรียนอะไรก็ได้เรียนได้เหมือนกัน
กับตอนที่ว่า ไม่ต้องเรียนต่อหรอกลูก เอางี้มั้ย ปีนี้หนูทำงานไปก่อนแล้วปีหน้าไปเรียนต่างประเทศ เอาอย่างนี้มั้ยล่ะ
ซึ่งมันเป็นความใฝ่ฝันของผมมานานแล้ว ผมชอบภาษาอังกฤษกับคอมพิวเตอร์มากๆ และผมเพ้อฝันแบบนี้มานานสมควรแก่เวลาแล้ว...
แล้วคุณล่ะยังจะเก็บความฝันของคุณไว้ทำไม...อย่างน้อยๆในครอบครัวก็ยังมีคนที่เป็นห่วงเราเสมอตลอดชีวิตของกันและกัน.
น้องโย