ต่อไป »

[โคตรดุ]

ตามหัวข้อเลยถ้า copy ชื่อเเบรนด์ดังๆมาเป็นของตัวเองเยอะมากทำไมถึงไม่โดนเเบรนด์ต่างชาติฟ้อง เเถมประเทศเขาเจริญมาก 

[iGrowstudio]

รัฐบาลเขาไม่ได้สนใจครับ 

[darkonwrite]

เขาใช้เทคนิค ประมาณว่า
adda => Aolda
samsung = sansung
เล่นแบบนี้แหละ ก็เลยไม่ค่อยดดนเรื่องลิขสิทธ์ ถือว่าคนละแบรน และอีกอย่าง ถ้าจะฟ้องร้องกันข้ามประเทศก็คงลำบากน่าดู

[buakaew]

มารอดู 

[mikeyx]

ฟ้องไม่ชนะ

[djsoda1]

มันไม่ได้ coppy ตรงๆมันดัดแปลง ฮิฮิ  อย่าง sony  เป็น sona 555

แต่เดี่ยวนี้ของจีนมีคุณภาพมากขึ้น พี่ไทยเตียมหนาว  มือถือของจีนเข้ามาตีตลาดเยอะมากๆ  แบรนด์ระดับโลกด้วย 

[surasak99111]

ใช้เลย สงสัย

[ngaidai.com]

ผมคิดว่าเขากดดันให้รัฐบาลจีนเป็นคนจัดการ

[tn-internet]

พี่สาวเรียนกฎหมายต่างประเทศ

กฎหมายมันคนละชาติกัน คนละประเทศ คุ้มครองแตกต่างกัน จะไปฟ้องข้ามประเทศมันยุ่งยากและเผลอๆไม่ชนะด้วย ดีไม่ดีอาจจะโดนฟ้องกลับ ใช้ชื่อยีห้อต่างกัน แบนด์ต่างกันก็ฟ้องยาก แม้ว่าจะก๊อปสินค้าเหมือนกัน

[Appman]

ผมว่าเพราะหลายแบรนด์ต้องไปพึ่งจีนผลิตครับ โดนก็อปจนชิน ยกเว้นแบรนด์เนมดังจริงๆพวกนนี้จีนอาจจะวางหลบๆไม่ประเจิดประเจ้อมากนักครับ แต่ก็ขายอยู่ดี

[mark1793]

พึ่งจีนผลิต + ลูกค้ารายใหญ่คือจีน

[9arduino]

ที่นั้นมันประเทศจีนไง ครับ แต่บางสินค้า เขา ก็ sensor logo น่ะครับ  แต่ก็ยังก๊อบกันอย่างเมามัน

จะแบน จีน ก็ไม่ได้เพราะว่า ต้นทุน จีนต่ำ เหมือนเสกกับใบไม้ ถ้าเกิด แบนจีนรับรอง มีปัญหา เปลี่ยนฐานผลิตแทบกันไม่ทันแน่นอน

[PleFunnyTime]

เหมือนเคยทราบว่า ประเทศเค้าเน้นให้ประชาชนทำมาหากินอะไรก็ได้ที่ให้ได้เงิน

[Takahara]

ความถูกต้องเอาไว้ที่หลัง เงินมาก่อนละครับ ที่นั้น

จึงมีร้าน KFG เกิดขึ้น

[rampertteam-sky]

น่าจะเป็นที่ตัวกฎหมาย ไหมครับ แล้วก็เป็นผู้ผลิตรายใหญ่อีกเจ้า

[tesla]

อธิบายให้เห็นภาพทั้งหมดเลยนะครับ เมื่อปี 2517 ไต้หวันเริ่มสร้างเศรษฐกิจใหม่ของประเทศ ด้วยการสร้างศูนย์วิจัยทางด้านอิเลกทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์ ซึ่งก็ลอกแบบมาจากญี่ปุ่น ญี่ปุ่นก็ลอกแบบมาจากซิลิกอนวัลเลย์ของอเมริกา จนไต้หวันรู้สึกว่า แรงงานจีนมีคุณภาพดีและค่าจ้างถูกมากก็ย้ายฝั่งทะเลมาจีนใหญ่ ส่วนจีนใหญ่ก็สบโอกาสพัฒนาประเทศสู่ทุนนิยมแบบกี่งปิด จึงลอกแบบไตหวันต่อแต่ใช้วัสดุที่ถูกพอใช้ได้ การลอกแบบไม่ผิดการเลียนแบบแบรนด์สินค้านั่นผิดกฏหมายสากลครับ โดนฟ้องได้ในทุกประเทศ ถึงไม่ชนะแต่แบรนด์เลียนแบบก็อยู่ได้ไม่นานหรอก พอมีข่าวคนรู้ใส้รู้พุงสินค้าพวกนี้หมดแล้ว เพราะโลกก้าวหน้าทุกวัน นานไปก็เหลือน้อยลง ประเทศที่ทำได้ดีราคาถูกก็เยอะขึ้น สมัยสี่สิบห้าสิบปีที่แล้ว ไต้หวันและเกาหลีใต้ ส่งคนไปเรียนในเมกา ยุโรป ออสเตเลีย เพื่อมาสร้างศูนย์วิจัยในประเทศ และก็ทำสำเร็จทั้งสองประเทศ เกาหลีมีซัมซุง ไตหวันมี เอเซอร์ และ เอซุส  ซัมซุงผลิตสินค้าแข่งกับญี่ปุ่นทุกด้าน ไตหวันรับจ๊อบงานมาจากแบรนด์เมกา เพื่อแข่งขันกับญี่ปุ่น แต่ไต้หวันต้องการทำให้ประเทศก้าวหน้าอย่างรวดเร็วต้องหาทางผลิตสินค้าพวกนี้ให้มากขึ้นและมีแบรนด์ของตัวเอง ไต้หวันก็หันมาจีนใหญ่เพื่อสร้างแบรนด์เล็กราคาถูกกว่า และก็เริ่มลอกแบบอย่างจริงจังมากขึ้นเรื่อยๆ การลอกแบบไม่ใช้มีแค่อุตสาหกรรมครับ มีหลายด้านมาก เช่น งานวิจัย การขนส่ง การชลประทาน ดาวเทียม จรวด ซอฟต์แวร์ คอมพิวเตอร์ มือถือ แท็ปเลต ซัมซุงลอกแบบมาจากแอปเปิลไหมละ แล้วแอปเปิลลอกแบบมาจากปาล์มไมละ การลอกแบบก็คือการต่อยอดคนอื่น ต่างจากการเลียนแบบคือก๊อปเอาดื้อๆ ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมจีนถึงเลียนแบบสินค้าอื่นได้ เพราะไตหวันลอกแบบประเทศอื่นมา จีนก็ต่อยอดตั้งศูนย์พัฒนาลอกแบบเลียนแบบของตัวเอง กลายพันธ์มาเป็นการเลียนแบบ เพื่อราคาถูกในการสร้างไต้หวันและจีนใหญ่ให้เจริญในทุกวันนี้
สมัยสิบสองปีก่อนจำได้ว่ามีโครงการผลิตคอมฯราคา 100 เหรียญเพื่อให้เด็ก แอฟฟิริกา เอเซีย อเมริกาใต้ ได้ใช้กัน เพื่อลดความเลื่อมล้ำทางด้านเทคโนโลยีจากเด็กในประเทศที่พัฒนาแล้ว ผมได้คุยกับคนในองค์กรการกุศลนี้หลายครั้งทั้งทางเมลล์และเจอกัน มีประเด็นหนึ่งที่คุยกันและประทับใจมากคือ คอมพิวเตอร์มันสามารถ บวกลบคูณหารกันเป็นพันล้านครั้งเพียงเสียวนาทีโดยไม่เหนื่อยไม่ผิดถ้าเขียนโปรแกรมได้ถูกต้อง ถ้าคนเด็กส่วนหนึ่งได้ใช้มันเด็กส่วนหนึ่งไม่ได้ใช้มันความแตกต่างทางปัญญาจะเยอะมากๆ คิดดูนะสมัยบิลเกตุเป็นเด็กอายุ 10 ขวบในปี 2518 จำได้เพราะเกิดปีนี้พอดี โรงเรียนมีคอมพิวเตอร์ให้ใช้แล้ว ส่วนผมปี 2536 ถึงได้ใช้คอมพิวเตอร์ ปี 2540 ถึงมีโน๊ตบุคเป็นของตัวเองเพราะแบรนด์ไต้หวันราคาถูกและดีเริ่มดังแล้ว การลอกแบบจึงมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อดีคือทำให้คนทั่วไปและเด็กได้ใช้เทคโนโลยีเท่าเทียมกันทั้งโลก ข้อเสียก็คือ การเลียนแบบที่ห่วยๆ ระบาดมากเกินไป ไม่มีความเป็นสากล เอาแค่ซอฟต์แวร์ฟรีหรือแอปฟรีจากจีน นั่นละ ก็ลอกแบบมาจากที่อื่นและทำได้ดีด้วย แต่มีคนทั่วโลกใช้กันกี่คน เพราะถึงดียังไง มันไม่เป็นสากล สินค้าลอกแบบเลียนแบบจึงเน้นเรื่องราคาถูกเป็นหลัก ง่ายๆ ก็คือไม่มีมาตรฐานรองรับมากพอ สมัยก่อนโครงการคอมฯ ราคาถูกจึงเกิดขึ้นมารองรับเพื่อสร้างมาตรฐานตรงนี้ มีการวิจัยออกแบบฮาร์ดแวร์ซอฟต์แวร์ขึ้น แต่พอ 4-5 ปีผ่านไป มือถือ แท็ปเลต การเข้าถึงอินเตอร์เน็ตเริ่มมีราคาถูก คอมพิวเตอร์ทั่วไปก็มีราคาถูก สินค้าจีนที่เลียนแบบเริ่มมีคุณภาพพอใช้จึงไม่จำเป็นต้องมีโครงการอีกต่อไป
ถามว่า ถ้าจีนไม่ผลิตยังมีอีกหลายประเทศผลิตได้ครับ เวียดนาม บราซิล อินเดีย ฟิลิปินส์ อินโด รวมถึงประเทศที่เติบโตเร็วอย่างพม่า บังคลาเทศ บุคคลากรในการลอกแบบ ขั้นตอนการผลิต เทคโนโลยี ระบบพื้นฐานต่างๆ การขนส่ง ภาษี ไม่สามารถทำให้ราคาถูกเหมือนจีนได้ สินค้าเลียนแบบทีมีราคาถูกกว่าของจริงมาก จึงทำได้แค่จีนเพียงเท่านั้น จีนเติบโตเฉลี่ย 9-12% ต่อปีมาถึงยี่สิบกว่าปีนะครับ จากเมื่อก่อนเงินหยวนมีค่าน้อยมากเมื่อเทียบกับเงินไทย กลายเป็นเงินหยวนใหญ่กว่าไทย 5 เท่ากว่า การลอกแบบเลียนแบบของจีนเป็นหัวใจสำคัญในการขับเคลื่อนประเทศและโลก การลอกแบบไม่ยากครับ การสร้างแบรนด์สินค้ายาก จีนจึงหันไปพึ่งเทคโนโลยีของแบรนด์อื่นแทน คือการเข้าไปเทคโอเวอร์เทคโนโลยี แล้วต่อยอดเอา ต้องดูว่าจีนจะทำได้ดีไหม เพราะจีนใช้กลยุทธ์การอุดหนุนการผลิตและช่วยต้นทุนด้านการขนส่งเพื่อช่วยอุตสาหกรรมจีนมีต้นทุนถูกกว่าประเทศอื่นๆ 2-3 เท่า ยังสามารถใช้ได้นานแค่ไหน เพราะถ้าอนาคตอุดหนุนแล้วไม่เกินสองเท่า จบเห่
การลอกแบบได้ยากจึงเหมือนกับขุมทองที่กินได้เยอะกว่ามากกว่า ยกตัวอย่างเช่น รถยนต์ยี่ห้อเทสล่า ที่ขับเคลื่อนด้วยมอเตอร์ไฟฟ้าเอซีแทนน้ำมัน การเลียนแบบรถยนต์ที่ใช้น้ำมันยังยากกว่า แต่การเลียนแบบรถยนต์เทสล่าเหมือนดูง่ายมาก เพราะตัวขับเคลื่อนเป็นแค่มอเตอร์ซึ่งซับซ้อนน้อยกว่าเครื่องยนต์ด้วยซ้ำ แต่ที่ลอกแบบยากก็คือพวกซอฟต์แวร์ต่างๆ ที่ทำให้มันก้าวหน้าครับ พวกรถยนต์ มอเตอร์ไซต์ที่ขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้ามีมานานมากเป็นร้อยปีแล้วไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่ที่เขาทำสำเร็จนี้เพราะออกแบบให้การลอกแบบซอฟต์แวร์ทำได้ยาก ใครรู้พื้นฐานเรื่องมอเตอร์เอซี จะรู้ว่าการควบคุมการหมุนตามต้องการทำได้ยากต้องใช้ซอฟต์แวร์ช่วยถึงจะทำควบคุมได้ดี ไม่ง่ายเหมือนมอเตอร์ดีซี ฮาร์ดแวร์ที่ออกแบบพิเศษผนวกเข้ากับซอฟต์แวร์ที่ช่วยให้รถยนต์ไฮเทคด้านต่างๆ ไม่สามารถลอกแบบกันจบง่ายๆ เทียบคันต่อคันกำไรของรถยนต์เทสล่ามากกว่ารถยนต์น้ำมัน 3-5 เท่าต่อรถยนต์ยี่ห้ออื่น หลายคนมองข้อดีของรถยนต์ไฟฟ้า ว่า ไม่มีมลพิษด้านไอเสีย ด้านเสียง ด้านน้ำมัน แต่ผมมองต่างออกไป ผมอยากได้รถยนต์แบบนี้เพราะ มันดูแลรักษาง่ายๆ กว่ารถยนต์ที่ใช้การสันดาบหรือเผาไหม้ด้วยน้ำมัน เพราะไม่ต้องเติมน้ำมันหรือแก็ส ไม่ต้องดูแลเครื่องยนต์ที่ซับซ้อนมาก มีการสั่นสะเทือนในตัวรถต์มากกว่า ต้องดูแลรักษาเป็นพิเศษและเป็นประจำต่างจากรถไฟฟ้าที่มีแค่มอเตอร์ไม่มีความซับซ้อนทางฮาร์ดแวร์เลย ทนทานไม่ต้องดูแลมาก แน่นอนว่าใน 2-7 ปีนี้ รถยนต์ไฟฟ้ามีราคาสูงและอุปกรณ์น้อยกว่า ถ้ามีปัญหาจะหาที่ซ่อมยาก ที่ชาร์ตมีน้อย คงต้องรออีกสักพัก
การลอกแบบและเลียนแบบจึงไม่ง่ายในทางธุรกิจ การลอกแบบเลียนแบบฮาร์ดแวร์จะประสบความสำเร็จได้ง่ายกว่าซอฟต์แวร์ ผมยกเทสล่าให้เห็นถึงด้านซอฟต์แวร์เพราะเขาประสบความสำเร็จด้วยสิ่งนี้จริง เหมือน ไมโครซอฟต์ ที่สร้างวินโดว์ขึ้นมา ใครลอกแบบก็ไม่สำเร็จ กูเกิลมีคนใช้มากกว่า 3 พันกว่าล้านคน จีนก็เลียนแบบได้เฉพาะในประเทศ เฟซบุคมีคนออนไลน์ 1.6-1.7 พันล้านคนต่อวัน ก็ไม่มีใครเลียนแบบได้ ความพิเศษของซอฟต์แวร์ที่ผนวกรวมเข้ากับเทคโนโลยีของฮาร์ดแวร์ได้อย่างดี จึงเป็นหัวใจสำคัญที่ลอกแบบและเลียนแบบได้ยาก นึกถึง แอปเปิล ซัมซุง ออปโป สิครับไม่ได้ลงทุนด้านฮาร์ดแวร์อย่างเดียว มีการลงทุนด้านซอฟแวร์ด้วย แม้ว่าแอนดรอยจะให้ใช้ฟรีแต่ซอฟต์แวร์ที่เสริมศักยภาพของยี่ห้อตัวเองจะสร้างความแตกต่างได้อีก นักลงทุนหรือคนรวยๆ เขาจะมองว่าสิ่งเหล่านี้คือผลตอบแทนที่สูงกว่า จึงมีพวกนักลงทุนให้เงิน ซื้อหุ้น แนวนี้มากกว่าแนวฮาร์ดแวร์ จนซิลิกอนวัลเลย์ กลายเป็นแหล่งสร้างบริษัทเทคโนโลยีซอฟต์แวร์เป็นส่วนใหญ่ ฮาร์ดแวร์คือร่างกาย สมองคือซอฟต์แวร์ ซึ่งซอฟต์แวร์จะมีกำไรต่อการลงทุน 3-5 เท่า ปัจจุบันเราจึงเห็นว่านักลงทุนทำไมถึงกล้าให้เงินกับบริษัทสตาร์ทอัพในซิลิกอนวัลเล่ย์เยอะ และบริษัทเทคโนโลยีใหม่ๆ ก็มาจากทุนพวกนี้ทั้ง แน่นอนว่าซิลิกอนวัลเล่ย์เน้นซอฟต์แวร์มากกว่า
การลอกแบบเลียนแบบฮาร์ดแวร์กำไรไม่มากนักต่อชิ้น ถ้าทำธุรกิจแบบตรงไปตรงมาเป็นสากล สินค้าจีนจีนจะแพงกว่านี้เกือบสองเท่า ซึ่งจะไม่ต่างจากฮาร์ดแวร์ประเทศผู้ผลิตอื่นมากนัก เราอยู่ใกล้เวียดนาม อินโด พอๆ กับจีน เราอาจเห็นสินค้าจากสองประเทศเหล่านี้เยอะกว่าจีนไปแล้วด้วยซ้ำ ถ้าสองประเทศนี้ใช้เทคนิคการส่งคนไปลอกแบบเลียนแบบในเมกาเมื่อยี่สิบถึงสามสิบปีก่อน วันนี้สินค้าเลียนแบบมาไทยจะไม่ใช่แค่จีนเท่านั้น โลกก้าวหน้าเพราะการคิดค้นสิ่งใหม่ๆ โลกพัฒนามากขึ้นเพราะมนุษย์ฉลาดใช้เครื่องมือเพื่อทำให้ตัวเองฉลาด เพื่อปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของโลก การลอกแบบเลียนแบบก็ช่วยให้โลกพัฒนาได้เร็วขึ้น ไม่มีอะไรที่อยู่ได้ไปตลอด สินค้าเลียนแบบลอกแบบก็ต้องเป็นไปตามนี้ จีนก็รู้ว่าสักวันต้องเปลี่ยน เพราะยิ่งประเทศต่างๆ ก้าวทันเทคโนโลยีมากขึ้น ส่วนแบ่งในตลาดโลกก็ลดลงไป กำไรก็น้อยลง สมัยสิบกว่าก่อนใครจะคาดคิดว่าโนเกียจะร่วงลงในยุคปัจจุบัน กลยุทธ์แบบจีนทำจะใช้ได้อีกเท่าไรเท่านั้นละ สินค้าเลียนแบบของจีนจะค่อยๆ ลดลง ไม่ระบาดมากเหมือนยุคยี่สิบปีที่ผ่านมา จะเหลือพวกลอกแบบที่ดีหน่อยและแบรนด์ของคนจีนมีมากขึ้น แน่นอนว่าจีนจะต้องบีบตัวเองให้มีมาตรฐานสากลด้วย ซึ่งไม่ง่ายต่อการปรับตัว ผมเคยคุยกับคนฮ่องกงเขาบอกว่ารัฐบาลจีนรู้มาเป็นสิบกว่าปีแล้วว่ากลยุทธ์แบบนี้จะค่อยเสื่อมลง ต้องมีแนวทางอื่นรองรับในอนาคตด้วย อนาคตสินค้าจีนจะมีมาตรฐานสูงขึ้นเพื่อให้แข่งขันได้ พวกของห่วยแตกจะลดลง พวกโรงงานจีนก็จะขยายไปยังประเทศอื่นๆ ที่ด้อยกว่าตัวเอง เมื่ออุดหนุนแล้วราคายังถูกน้อยกว่าสองเท่า ก็ย้ายไปผลิตในประเทศนั้นขายในประเทศนั้นเลยดีกว่า อนาคตเราจะเห็นสินค้าจีนที่ผลิตในทุกประเทศที่ด้อยกว่าจีน เมดอินไชน่าจะไม่ระบาดมากแต่เมอินอื่นๆ ในคราบของทุนจีนอาจจะเยอะขึ้นโดยที่เราไม่รู้ว่ามันคือการลอกแบบเลียนแบบของจีนอยู่ก็เป็นไปได้ ฝากไว้สิ่งเดียวที่ควรคำนึงถึงสินค้าเลียนแบบพวกนี้คือความปลอดภัยจากการผลิต วัสดุ และการใช้งานเท่านั้นละ ซึ่งยังมีมาจากจีนอยู่บ้าง และส่งออกมาขายให้ประเทศเล็กๆ เสมอ

[chalermlaap]

อธิบายให้เห็นภาพทั้งหมดเลยนะครับ เมื่อปี 2517 ไต้หวันเริ่มสร้างเศรษฐกิจใหม่ของประเทศ ด้วยการสร้างศูนย์วิจัยทางด้านอิเลกทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์ ซึ่งก็ลอกแบบมาจากญี่ปุ่น ญี่ปุ่นก็ลอกแบบมาจากซิลิกอนวัลเลย์ของอเมริกา จนไต้หวันรู้สึกว่า แรงงานจีนมีคุณภาพดีและค่าจ้างถูกมากก็ย้ายฝั่งทะเลมาจีนใหญ่ ส่วนจีนใหญ่ก็สบโอกาสพัฒนาประเทศสู่ทุนนิยมแบบกี่งปิด จึงลอกแบบไตหวันต่อแต่ใช้วัสดุที่ถูกพอใช้ได้ การลอกแบบไม่ผิดการเลียนแบบแบรนด์สินค้านั่นผิดกฏหมายสากลครับ โดนฟ้องได้ในทุกประเทศ ถึงไม่ชนะแต่แบรนด์เลียนแบบก็อยู่ได้ไม่นานหรอก พอมีข่าวคนรู้ใส้รู้พุงสินค้าพวกนี้หมดแล้ว เพราะโลกก้าวหน้าทุกวัน นานไปก็เหลือน้อยลง ประเทศที่ทำได้ดีราคาถูกก็เยอะขึ้น สมัยสี่สิบห้าสิบปีที่แล้ว ไต้หวันและเกาหลีใต้ ส่งคนไปเรียนในเมกา ยุโรป ออสเตเลีย เพื่อมาสร้างศูนย์วิจัยในประเทศ และก็ทำสำเร็จทั้งสองประเทศ เกาหลีมีซัมซุง ไตหวันมี เอเซอร์ และ เอซุส  ซัมซุงผลิตสินค้าแข่งกับญี่ปุ่นทุกด้าน ไตหวันรับจ๊อบงานมาจากแบรนด์เมกา เพื่อแข่งขันกับญี่ปุ่น แต่ไต้หวันต้องการทำให้ประเทศก้าวหน้าอย่างรวดเร็วต้องหาทางผลิตสินค้าพวกนี้ให้มากขึ้นและมีแบรนด์ของตัวเอง ไต้หวันก็หันมาจีนใหญ่เพื่อสร้างแบรนด์เล็กราคาถูกกว่า และก็เริ่มลอกแบบอย่างจริงจังมากขึ้นเรื่อยๆ การลอกแบบไม่ใช้มีแค่อุตสาหกรรมครับ มีหลายด้านมาก เช่น งานวิจัย การขนส่ง การชลประทาน ดาวเทียม จรวด ซอฟต์แวร์ คอมพิวเตอร์ มือถือ แท็ปเลต ซัมซุงลอกแบบมาจากแอปเปิลไหมละ แล้วแอปเปิลลอกแบบมาจากปาล์มไมละ การลอกแบบก็คือการต่อยอดคนอื่น ต่างจากการเลียนแบบคือก๊อปเอาดื้อๆ ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมจีนถึงเลียนแบบสินค้าอื่นได้ เพราะไตหวันลอกแบบประเทศอื่นมา จีนก็ต่อยอดตั้งศูนย์พัฒนาลอกแบบเลียนแบบของตัวเอง กลายพันธ์มาเป็นการเลียนแบบ เพื่อราคาถูกในการสร้างไต้หวันและจีนใหญ่ให้เจริญในทุกวันนี้
สมัยสิบสองปีก่อนจำได้ว่ามีโครงการผลิตคอมฯราคา 100 เหรียญเพื่อให้เด็ก แอฟฟิริกา เอเซีย อเมริกาใต้ ได้ใช้กัน เพื่อลดความเลื่อมล้ำทางด้านเทคโนโลยีจากเด็กในประเทศที่พัฒนาแล้ว ผมได้คุยกับคนในองค์กรการกุศลนี้หลายครั้งทั้งทางเมลล์และเจอกัน มีประเด็นหนึ่งที่คุยกันและประทับใจมากคือ คอมพิวเตอร์มันสามารถ บวกลบคูณหารกันเป็นพันล้านครั้งเพียงเสียวนาทีโดยไม่เหนื่อยไม่ผิดถ้าเขียนโปรแกรมได้ถูกต้อง ถ้าคนเด็กส่วนหนึ่งได้ใช้มันเด็กส่วนหนึ่งไม่ได้ใช้มันความแตกต่างทางปัญญาจะเยอะมากๆ คิดดูนะสมัยบิลเกตุเป็นเด็กอายุ 10 ขวบในปี 2518 จำได้เพราะเกิดปีนี้พอดี โรงเรียนมีคอมพิวเตอร์ให้ใช้แล้ว ส่วนผมปี 2536 ถึงได้ใช้คอมพิวเตอร์ ปี 2540 ถึงมีโน๊ตบุคเป็นของตัวเองเพราะแบรนด์ไต้หวันราคาถูกและดีเริ่มดังแล้ว การลอกแบบจึงมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อดีคือทำให้คนทั่วไปและเด็กได้ใช้เทคโนโลยีเท่าเทียมกันทั้งโลก ข้อเสียก็คือ การเลียนแบบที่ห่วยๆ ระบาดมากเกินไป ไม่มีความเป็นสากล เอาแค่ซอฟต์แวร์ฟรีหรือแอปฟรีจากจีน นั่นละ ก็ลอกแบบมาจากที่อื่นและทำได้ดีด้วย แต่มีคนทั่วโลกใช้กันกี่คน เพราะถึงดียังไง มันไม่เป็นสากล สินค้าลอกแบบเลียนแบบจึงเน้นเรื่องราคาถูกเป็นหลัก ง่ายๆ ก็คือไม่มีมาตรฐานรองรับมากพอ สมัยก่อนโครงการคอมฯ ราคาถูกจึงเกิดขึ้นมารองรับเพื่อสร้างมาตรฐานตรงนี้ มีการวิจัยออกแบบฮาร์ดแวร์ซอฟต์แวร์ขึ้น แต่พอ 4-5 ปีผ่านไป มือถือ แท็ปเลต การเข้าถึงอินเตอร์เน็ตเริ่มมีราคาถูก คอมพิวเตอร์ทั่วไปก็มีราคาถูก สินค้าจีนที่เลียนแบบเริ่มมีคุณภาพพอใช้จึงไม่จำเป็นต้องมีโครงการอีกต่อไป
ถามว่า ถ้าจีนไม่ผลิตยังมีอีกหลายประเทศผลิตได้ครับ เวียดนาม บราซิล อินเดีย ฟิลิปินส์ อินโด รวมถึงประเทศที่เติบโตเร็วอย่างพม่า บังคลาเทศ บุคคลากรในการลอกแบบ ขั้นตอนการผลิต เทคโนโลยี ระบบพื้นฐานต่างๆ การขนส่ง ภาษี ไม่สามารถทำให้ราคาถูกเหมือนจีนได้ สินค้าเลียนแบบทีมีราคาถูกกว่าของจริงมาก จึงทำได้แค่จีนเพียงเท่านั้น จีนเติบโตเฉลี่ย 9-12% ต่อปีมาถึงยี่สิบกว่าปีนะครับ จากเมื่อก่อนเงินหยวนมีค่าน้อยมากเมื่อเทียบกับเงินไทย กลายเป็นเงินหยวนใหญ่กว่าไทย 5 เท่ากว่า การลอกแบบเลียนแบบของจีนเป็นหัวใจสำคัญในการขับเคลื่อนประเทศและโลก การลอกแบบไม่ยากครับ การสร้างแบรนด์สินค้ายาก จีนจึงหันไปพึ่งเทคโนโลยีของแบรนด์อื่นแทน คือการเข้าไปเทคโอเวอร์เทคโนโลยี แล้วต่อยอดเอา ต้องดูว่าจีนจะทำได้ดีไหม เพราะจีนใช้กลยุทธ์การอุดหนุนการผลิตและช่วยต้นทุนด้านการขนส่งเพื่อช่วยอุตสาหกรรมจีนมีต้นทุนถูกกว่าประเทศอื่นๆ 2-3 เท่า ยังสามารถใช้ได้นานแค่ไหน เพราะถ้าอนาคตอุดหนุนแล้วไม่เกินสองเท่า จบเห่
การลอกแบบได้ยากจึงเหมือนกับขุมทองที่กินได้เยอะกว่ามากกว่า ยกตัวอย่างเช่น รถยนต์ยี่ห้อเทสล่า ที่ขับเคลื่อนด้วยมอเตอร์ไฟฟ้าเอซีแทนน้ำมัน การเลียนแบบรถยนต์ที่ใช้น้ำมันยังยากกว่า แต่การเลียนแบบรถยนต์เทสล่าเหมือนดูง่ายมาก เพราะตัวขับเคลื่อนเป็นแค่มอเตอร์ซึ่งซับซ้อนน้อยกว่าเครื่องยนต์ด้วยซ้ำ แต่ที่ลอกแบบยากก็คือพวกซอฟต์แวร์ต่างๆ ที่ทำให้มันก้าวหน้าครับ พวกรถยนต์ มอเตอร์ไซต์ที่ขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้ามีมานานมากเป็นร้อยปีแล้วไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่ที่เขาทำสำเร็จนี้เพราะออกแบบให้การลอกแบบซอฟต์แวร์ทำได้ยาก ใครรู้พื้นฐานเรื่องมอเตอร์เอซี จะรู้ว่าการควบคุมการหมุนตามต้องการทำได้ยากต้องใช้ซอฟต์แวร์ช่วยถึงจะทำควบคุมได้ดี ไม่ง่ายเหมือนมอเตอร์ดีซี ฮาร์ดแวร์ที่ออกแบบพิเศษผนวกเข้ากับซอฟต์แวร์ที่ช่วยให้รถยนต์ไฮเทคด้านต่างๆ ไม่สามารถลอกแบบกันจบง่ายๆ เทียบคันต่อคันกำไรของรถยนต์เทสล่ามากกว่ารถยนต์น้ำมัน 3-5 เท่าต่อรถยนต์ยี่ห้ออื่น หลายคนมองข้อดีของรถยนต์ไฟฟ้า ว่า ไม่มีมลพิษด้านไอเสีย ด้านเสียง ด้านน้ำมัน แต่ผมมองต่างออกไป ผมอยากได้รถยนต์แบบนี้เพราะ มันดูแลรักษาง่ายๆ กว่ารถยนต์ที่ใช้การสันดาบหรือเผาไหม้ด้วยน้ำมัน เพราะไม่ต้องเติมน้ำมันหรือแก็ส ไม่ต้องดูแลเครื่องยนต์ที่ซับซ้อนมาก มีการสั่นสะเทือนในตัวรถต์มากกว่า ต้องดูแลรักษาเป็นพิเศษและเป็นประจำต่างจากรถไฟฟ้าที่มีแค่มอเตอร์ไม่มีความซับซ้อนทางฮาร์ดแวร์เลย ทนทานไม่ต้องดูแลมาก แน่นอนว่าใน 2-7 ปีนี้ รถยนต์ไฟฟ้ามีราคาสูงและอุปกรณ์น้อยกว่า ถ้ามีปัญหาจะหาที่ซ่อมยาก ที่ชาร์ตมีน้อย คงต้องรออีกสักพัก
การลอกแบบและเลียนแบบจึงไม่ง่ายในทางธุรกิจ การลอกแบบเลียนแบบฮาร์ดแวร์จะประสบความสำเร็จได้ง่ายกว่าซอฟต์แวร์ ผมยกเทสล่าให้เห็นถึงด้านซอฟต์แวร์เพราะเขาประสบความสำเร็จด้วยสิ่งนี้จริง เหมือน ไมโครซอฟต์ ที่สร้างวินโดว์ขึ้นมา ใครลอกแบบก็ไม่สำเร็จ กูเกิลมีคนใช้มากกว่า 3 พันกว่าล้านคน จีนก็เลียนแบบได้เฉพาะในประเทศ เฟซบุคมีคนออนไลน์ 1.6-1.7 พันล้านคนต่อวัน ก็ไม่มีใครเลียนแบบได้ ความพิเศษของซอฟต์แวร์ที่ผนวกรวมเข้ากับเทคโนโลยีของฮาร์ดแวร์ได้อย่างดี จึงเป็นหัวใจสำคัญที่ลอกแบบและเลียนแบบได้ยาก นึกถึง แอปเปิล ซัมซุง ออปโป สิครับไม่ได้ลงทุนด้านฮาร์ดแวร์อย่างเดียว มีการลงทุนด้านซอฟแวร์ด้วย แม้ว่าแอนดรอยจะให้ใช้ฟรีแต่ซอฟต์แวร์ที่เสริมศักยภาพของยี่ห้อตัวเองจะสร้างความแตกต่างได้อีก นักลงทุนหรือคนรวยๆ เขาจะมองว่าสิ่งเหล่านี้คือผลตอบแทนที่สูงกว่า จึงมีพวกนักลงทุนให้เงิน ซื้อหุ้น แนวนี้มากกว่าแนวฮาร์ดแวร์ จนซิลิกอนวัลเลย์ กลายเป็นแหล่งสร้างบริษัทเทคโนโลยีซอฟต์แวร์เป็นส่วนใหญ่ ฮาร์ดแวร์คือร่างกาย สมองคือซอฟต์แวร์ ซึ่งซอฟต์แวร์จะมีกำไรต่อการลงทุน 3-5 เท่า ปัจจุบันเราจึงเห็นว่านักลงทุนทำไมถึงกล้าให้เงินกับบริษัทสตาร์ทอัพในซิลิกอนวัลเล่ย์เยอะ และบริษัทเทคโนโลยีใหม่ๆ ก็มาจากทุนพวกนี้ทั้ง แน่นอนว่าซิลิกอนวัลเล่ย์เน้นซอฟต์แวร์มากกว่า
การลอกแบบเลียนแบบฮาร์ดแวร์กำไรไม่มากนักต่อชิ้น ถ้าทำธุรกิจแบบตรงไปตรงมาเป็นสากล สินค้าจีนจีนจะแพงกว่านี้เกือบสองเท่า ซึ่งจะไม่ต่างจากฮาร์ดแวร์ประเทศผู้ผลิตอื่นมากนัก เราอยู่ใกล้เวียดนาม อินโด พอๆ กับจีน เราอาจเห็นสินค้าจากสองประเทศเหล่านี้เยอะกว่าจีนไปแล้วด้วยซ้ำ ถ้าสองประเทศนี้ใช้เทคนิคการส่งคนไปลอกแบบเลียนแบบในเมกาเมื่อยี่สิบถึงสามสิบปีก่อน วันนี้สินค้าเลียนแบบมาไทยจะไม่ใช่แค่จีนเท่านั้น โลกก้าวหน้าเพราะการคิดค้นสิ่งใหม่ๆ โลกพัฒนามากขึ้นเพราะมนุษย์ฉลาดใช้เครื่องมือเพื่อทำให้ตัวเองฉลาด เพื่อปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของโลก การลอกแบบเลียนแบบก็ช่วยให้โลกพัฒนาได้เร็วขึ้น ไม่มีอะไรที่อยู่ได้ไปตลอด สินค้าเลียนแบบลอกแบบก็ต้องเป็นไปตามนี้ จีนก็รู้ว่าสักวันต้องเปลี่ยน เพราะยิ่งประเทศต่างๆ ก้าวทันเทคโนโลยีมากขึ้น ส่วนแบ่งในตลาดโลกก็ลดลงไป กำไรก็น้อยลง สมัยสิบกว่าก่อนใครจะคาดคิดว่าโนเกียจะร่วงลงในยุคปัจจุบัน กลยุทธ์แบบจีนทำจะใช้ได้อีกเท่าไรเท่านั้นละ สินค้าเลียนแบบของจีนจะค่อยๆ ลดลง ไม่ระบาดมากเหมือนยุคยี่สิบปีที่ผ่านมา จะเหลือพวกลอกแบบที่ดีหน่อยและแบรนด์ของคนจีนมีมากขึ้น แน่นอนว่าจีนจะต้องบีบตัวเองให้มีมาตรฐานสากลด้วย ซึ่งไม่ง่ายต่อการปรับตัว ผมเคยคุยกับคนฮ่องกงเขาบอกว่ารัฐบาลจีนรู้มาเป็นสิบกว่าปีแล้วว่ากลยุทธ์แบบนี้จะค่อยเสื่อมลง ต้องมีแนวทางอื่นรองรับในอนาคตด้วย อนาคตสินค้าจีนจะมีมาตรฐานสูงขึ้นเพื่อให้แข่งขันได้ พวกของห่วยแตกจะลดลง พวกโรงงานจีนก็จะขยายไปยังประเทศอื่นๆ ที่ด้อยกว่าตัวเอง เมื่ออุดหนุนแล้วราคายังถูกน้อยกว่าสองเท่า ก็ย้ายไปผลิตในประเทศนั้นขายในประเทศนั้นเลยดีกว่า อนาคตเราจะเห็นสินค้าจีนที่ผลิตในทุกประเทศที่ด้อยกว่าจีน เมดอินไชน่าจะไม่ระบาดมากแต่เมอินอื่นๆ ในคราบของทุนจีนอาจจะเยอะขึ้นโดยที่เราไม่รู้ว่ามันคือการลอกแบบเลียนแบบของจีนอยู่ก็เป็นไปได้ ฝากไว้สิ่งเดียวที่ควรคำนึงถึงสินค้าเลียนแบบพวกนี้คือความปลอดภัยจากการผลิต วัสดุ และการใช้งานเท่านั้นละ ซึ่งยังมีมาจากจีนอยู่บ้าง และส่งออกมาขายให้ประเทศเล็กๆ เสมอ

ตอนแรกจะเข้ามาตอบสาระบ้าง เจอความคิดเห็นนี้เข้าไป ผมไปดีกว่า รู้สึกมีสาระสู้ไม่ได้จริง ๆ 

[ID888]

ถ้าไม่มีของcopy แบรด์แท้อาจจะคงราคาสูงอยู่ ไม่ปรับราคาลง(สำหรับบางสินค้า)

[teenee]

เคยซื้อเครื่องเล่น dvd ด้านหน้าเครื่องติดโลโก้ sony เอาไปเสียบสายเอวีที่บ้านต่อเข้าทีวี หน้าจอขึ้น somy