จริงๆ ผมเป็นคนที่ขี้เกียจเอามากๆ และไม่ได้เก่งหรอก แต่ผมไม่ได้เกิดมาบน กองเงินกองทอง ตอนเรียน ผมก็เกเร ขี้เกียจ หาเรื่องให้ตัวเองเดือดร้อนตลอด
ที่ไม่เรียนส่วนนึงก็ตอนแรกผมต่อปวส. รู้สึกว่าเรียนไปเหมือนมันไม่ใช่ เรียนไปได้สัก 3 เดือน พอดีได้งานผมก็ตัดสินใจ ออกเลยมาทำงานเลย
แต่ก็รู้สึกว่า มันไกล ทั้งที่ 3-4 เดือนแรกผมเฉยๆ แต่หลังๆ ผมรู้สึกตัวว่าผมไม่ไหวแล้ว ตื่นไปทำงานก็ไม่เคยทัน นอน 6 โมงเย็น ยังตื่น 9 โมงไปทำงานสายตลอด
ผมพยายามที่จะตื่นนะ แต่มันรู้สึกว่าผมแมร่งขี้เกียจ
แต่ตอนผมเข้าไทยเสียวใหม่ๆก็ตอน ม.2-ม.3 นั้นแหละ ถึงตอนนั้นผมจะ ติดตั้ง CMS เป็นทดลองอยู่หลายตัวแต่สุดท้ายผมก็ตันแค่นั้น
จนถึงตอนนี้ความสามารถด้าน CMS ผมก็ตันอยู่ที่เดิม ที่พัฒนาก็มีแค่หลังจากทำงาน พวก HTML CSS ANGULAR JQUERY ไปจนถึง Hybrid App แต่ถึงตอนนี้ก็เริ่ม ตันแล้ว
ตอนนี้ รู้สึกเบื่อ รู้สึกเซ็ง อยากหาอะไรจุดประกาย แต่ก็หมดไฟ ตอนนี้อยากเขียน back end เป็นบ้างที่ทำงานใช้ asp.net แต่คิดว่า ผมอยากฝึก php ก่อน เพราะต้นทุนถูกกว่าหาเรียนรู้ง่ายกว่าทาง asp.net
วันนี้ก็หัดเขียน php ตั้งแต่พื้นฐานเลย เพราะจริงๆพื้นฐานด้านเขียนโปรแกรมผมไม่มีอยู่แล้ว เพียงแต่ผมเขียนได้แค่นั้น จะว่าพรสววรค์ มันก็ใช่ แต่มันก็ตันเพราะผมขี้เกียจและไม่ขวนขวาย พรสววรค์มันก็กลายเป็น ถ่านที่อยู่ในน้ำ
พิมพ์ไปเซ็งไปตอนนี้อยู่ไปวันๆ แล้วคงต้องรอ สิ่งจุดประกายอย่างเดียวแล้ว สำหรับบางคนจุดประกายง่ายแต่สำหรับผมเนี้ยโคตรยากเลย เพราะผมโตมาไม่เหมือนคนอื่นเขา ความคิดผม ค่อนข้างแปลก
ที่มาพิมพ์ ก็อยากอ่านความเห็นจากพวกท่านๆ เผื่อจะมีอะไรมาฉุดประกายทางความคิดได้ ที่ผมพิมพ์อาจจะจับใจความยากหน่อยนะครับ