พี่เคยคิดว่าจะไม่เรียนเหมือนกันน้องเอ้ย เพราะว่าเราคิดว่าเราหาเงินได้แล้ว
ตอนนั้นพี่ก็ออกจากโรงเรียนมาทำงาน แม่พี่ก็ไม่คัดค้านเลยสักคำ ลูกอยากทำอะไรก็ทำ
มันเห็นเหตุทำให้ชีวิตพี่ผิดพลาด เพราะเราเดินเส้นทางเอง
ตอนนั้นพี่ทำงานแล้วต้องเสิรฟน้ำคนอายุรุ่นเดียวกัน มันเป็นอะไรที่เจ็บปวดมากๆเลย
เค้าใส่ชุดนักเรียนสวยงาม แต่เราต้องมารับจ้างใส่ชุดพนักงาน
ตัดสินค้าโทรไปบอกแม่จะกลับมาเรียน แม่ก็ไม่คัดค้านเลยสักคำ
ถือว่าเป็นอะไรที่ผิดพลาดที่สุดแล้วละ
พี่ผ่านอะไรมาเยอะ คนในสังคมมองกันที่เปลือก ถึงเราจะจนแต่อย่างน้อยก็มีปริญญาตรีค้ำคอเอาไว้ไม่เสียหาย
อนาคตมีลูกบอกลูก บอกหลานได้ว่าเออเราก็เรียนจบนะ ไม่ใช่เป็นคนเกเรียน เรียนไม่จบเด็กจะไม่นับถือ
ที่ตั้งใจเรียนเพราะแม่ของพี่เรียนจบโท มันเป็นการย้ำๆๆว่าเอออย่างน้อยมีตรีสักใบจะเสียหายตรงไหน
ตอนนี้น้องมีแม่ส่งเสีย เรียนๆไปเหอะอย่ามาหาเรื่องทำอะไรเลย เรามีหน้าที่ตอนนี้คือเรียนๆๆๆ
ตอนเด็กๆตั้งคำถามกับตัวเองว่าเมื่อไรเราจะโต แต่ตอนนี้โตจนจะแก่แล้วก็กลับมาคิดว่า กุไม่น่าโตเลยยย
ปัญหาผู้ใหญ่มีแต่เรื่องปวดหัว ตอนเรียนหนังสือเป็นเด็กๆ เช้ามาแม่ให้เงิน ไปเรียน กลับบ้านนอน
ไม่เห็นต้องมานั่งเคลียดเหมือนตอนโตเลย
สิ้นเดือนแล้ว ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ โน้นนี้ นั้น โอยกุจะหมุนอย่างไง
ปวดหัวมากๆ
การที่ดูวัยรุ่นพันล้านแล้วเกิดไฟมันไม่ใช่เรื่องที่ผิดหรอกค่ะ
แต่จะมีสักกี่คนกันคะที่จะไปถึงจุดๆนั้นได้
คุณต๊อบเค้าไม่ได้จนถึงขีดสุด เค้ามีต้นทุนชีวิตคือพ่อ แม่
คนล้มละลายใช่ว่าจะไม่มีเงินนะคะ คนรวยเราเอาเงินไปซุกไปซ้อนไว้ที่อื่นหมด
คุณต๊อบไม่ได้เริ่มจาก 0 ทั้งหมด ซะนั้นเราจะไปเป้นเหมือนเค้าไม่ได้หรอกค่ะ
สิ่งเดียวที่น้องจะยึดตามคุณต๊อบได้นั้น คือความมุ่งมั่นที่จะทำอะไรให้สำเร็จ นั้นคือสิ่งที่ดีค่ะ
ซึ่งหน้าที่ตอนนี้ของเราคือ "ตั้งใจเรียน" นะคะ นะคะ พี่ขอร้องละ อย่างน้อยเอาป.ตรีให้แม่สักใบ
ตอนนี้น้องอาจจะไม่รุ้ว่าแม่น้องเหนื่อยนะ ที่เค้ายอมเหนื่อยเพราะเค้าหาเงินให้เราเรียน
ซะนั้นน้องก็เรียนไปเหอะค่ะ อยากทำงาน อยากลงทุนก็ทำไปอย่าทำให้เรื่องเรียนเสีย เดี๋ยวแม่จะเสียใจนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ด้วยรักจากใจ กุบกิ๊บสุดฉวย ณ แอ๊บแอ้