เข้ามาอ่านกันก่อน อย่าเพิ่งว่าผมว่าดูถูกคนอิสาน กรุณาอ่านให้จบ
เป็นเรื่องจริงทั้ง 3 เรื่องครับ ผมเปิดร้านที่มหาสารคาม ผมก็คนอืสานนี่แหละ ปกติเวลาพูดกับลูกค้า ผมจะพูดภาษาอีสาน
เรื่องแรก หนูฟังลาวไม่รู้เรื่อง
ผม- ทำอะไรครับ
น้อง-ปริ้นงานค่ะ
ผม - ปริ้นไฟล์ได๋แหน่ครับ
น้อง - อืม ไฟล์นี้ค่ะ
ผม- น้องสิปริ้นเบิ้ดเลยบ่อ
น้อง - อะไรนะค่ะ ผมถามต่อ ปริ้นเบิดเลยบ่อ ปริ้นแล้วเข้าเล่มนำบ่อ
น้อง - พี่ค่ะ พูดไทยได้ไหมค่ะ หนูฟังไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ
ผม - อ้อครับ ได้ครับ
ระหว่างที่รอเอางานเข้าเล่ม โทรศัพท์น้องเขาดัง เพลงภาษาปะกิด (ไฮโซมาก)
น้อง - ฮัลโหลแม่
น้อง -แม่มีหยัง โทรมาหยังนี่ อ้อตอนนี้ข่อยอยู่ร้านปริ้นงาน เพิ่นกำลังเข้าเล่มให้ข่อยอยู่
น้อง - เมือ อยู่ มื้อวันเสาร์เด้อแม่
ผม เฮ้อ น้องเอ้ย
เรื่องที่ 2 ซื้อพุทรา
วันนั้นผมไปคลองถม กำลังเลือกซื้อผลไม้อยู่ สามสาวเดินมา พูดคุยกันไทยแบบฉะฉาน น้องคนหนึ่งถามราคาผลไม้กับพ่อค้า
ส้มโลเท่าไรค่ะ
พ่อค้า 30 บาทครับ
น้อง - แล้วเงาะละ
พ่อค้า 3โลร้อยครับ
น้องเขาจึงหันไปคุยกัน
นี่เธอ (พูดแบบดัดจริตนิดหน่อย) เอาอะไรดีฮึ เอาส้มไหม หรือจะเอาเงาะ นี่แอปเปิ้ลก็น่ากินนะ
น้องอีกคนจึงพูดว่า แล้ว
ทัน ละค่ะ โลเท่าไร ฉันว่าเราซื้อ
ทัน ไปกินดีกว่านะ *บักทัน ภาษาไทยคือ พุทรา
เท่านั้นละครับ ผมกับพ่อค้าหัวเราะก๊าก เลย
เรื่องสาม ห้าสาวกับส้มตำ
ผมไปซื้อส้มตำ ห้าสาวเดินตามมาข้างหลัง มีแต่คนแจ่ม ๆ หุ่นสวย ๆ หน้าตางดงาม หนุ่มที่นั่งในร้านส้มตำมองกันเต็มเลย ทุกสายตาจ้องมาที่กลุ่มนี้
นางหนึ่งสั่งขึ้น ป้าค่ะ เอาส้มตำครกหนึ่งค่ะ ปิ้งไก่ 2 ไม้ ข้าวเหนียว 20 บาทค่ะป้า
รอสักครู่ อุ้ยเธอ เธอบอกป้าไหมว่าให้ใส่ปลาร้านิดเดียว ฉันไม่ชอบปลาร้า
เธอจึงร้องออกแบบเต็มปาก ป้า ๆๆ
ไม่ต้องใส่ปลาแดก เยอะนะค่ะ
วงส้มตำหนุ่ม ๆแตกเลยครับ
คนอิสาน ภาษาอิสาน เราพูดอิสาน อย่าลืม ถิ่นฐานบ้านเกิดเรานะครับ