เจอกับตัวเหมือนกัน ทนมา 15 ปี
สุดท้ายมีเงินเก็บนิดเดียว เพราะต้องกินต้องใช้ตลอด ค่าภาษีสังคมและอื่นๆ ไม่พอกิน
มองกลับไปแล้วเสียดายเวลาเหลือเกิน
หากทำได้อยากก็อยากขัดใจแม่เหมือนกัน(แต่ไม่กล้า)
อีกใจก็กลัวไม่มั่นคง...ต้องยอมรับครับว่าเราก็คิดด้วย
แนะนำว่าถามตัวเองก่อนว่า ทำงานที่นี่เพื่ออะไร? เพื่อมั่นคง เพื่อเงิน รายได้
ถามต่ออีกว่า จะทำแบบนี้ประมาณกี่ปี 5 ปี 10 ปี เงินเหลือเก็บจริงๆต่อเดือนกี่บาท สะสมแล้วได้เท่าใหร่?
ผมว่าคุณต้องการเวลามากกว่า เหมือนนักบินที่มีชั่วโมงบินเป็นประสบการณ์
หากมองที่เวลา ....อย่ามองที่ตัวเงินหรือผลตอบแทน
ความยากลำบากของงานบริษัทมีทุกที่...ทุกที่มี Nature ที่ต้องปรับตัวให้ได้
ไปที่อื่นคุณต้องเจออีกแบบและไม่แน่ว่าจะร้ายกว่าด้วย
ผมเคยเจอแบบเจ้าของเล่นการเมืองเอง ปั่นหัวพนักงาน ใครไม่ทำเงินปั่นหัวให้ลาออกเอง
พนักงานเคยรวมตัวประท้วง ก็ไม่กลัว หาคนใหม่ไว้สำรองตลอดเวลา แทนได้ทันทีตลอดเวลา
(สังเกตุบริษัทที่สำภาษณ์คนใหม่ๆได้ทุกวัน)
สรุปว่าถ้ายังต้องการการเรียนรู้และรู้จักผู้คนก็ต้องยอมทนกันไป หันหาความสุขของเราเอง
ถ้าคิดว่าประสบการณ์พอแล้ว เราทำเองได้อยู่แล้ว รายได้แค่นี้ทำไม่กี่เดือนก็เท่ากับทำที่นี่ทั้งปี ก็ต้องกล้าคิดกล้าทำครับ
ผมว่าสถิติคนมีธุรกิจของตัวเอง รวยและมั่นคงมากกว่าคนเป็นลูกจ้าง
เพียงแต่ต้องมีจิตใจที่มั่นคงในช่วงตั้งตัว
โชคดีครับ