กำลังจะไปอาบน้ำ มาเปิดดูกระทู้นี้อีกรอบ
เปลี่ยนใจไม่ไปดีกว่า
แกล้งโน๊ตคุงก่อนนอน
จะลาไปนอนแล้วค่ะ เอาไปอีกดอกแล้วกัน
ช่วงนี้ขาหัก ไปไหนไม่ได้ จะซื้ออะไรก็ใช้วินมอไซต์ตรงสามแยกใกล้ๆ บ้านไปซื้อให้ตลอด
มีอยู่วันหนึ่งโทรเรียกวินมอไซต์มา คนเดิม... แต่หน้าเปลี่ยน... เป็นหน้าของอีกคน ใครก็ไม่รู้ ที่ไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นหน้า
พอดีไม่ได้คุยกับเค้าเอง เลยยังไม่รู้ว่าเป็นคนเดิม นึกว่าเจ้าตัวส่งเพื่อนมารับงานแทน แม่เป็นคนคุยด้วย เราก็มองอยู่ แปลกๆ ทำไมแม่คุยเหมือนเคยรู้จักคนนี้เลยล่ะ หรือเคยเจอกัน พอวินมอไซต์ออกไปเราเลยถามแม่ว่า เค้าให้ใครมาแทน แม่ตอบว่า.....
"ก็คนเดิมไง" เงียบ.... ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ตาไม่ได้ฝาด จ้องอยู่ตั้งนาน ทั้งหน้าตา ทั้งขนาดความสูง รูปร่าง สีผิว คนละเรื่องกันเลย
แม่เห็นเราเงียบเลยถามว่าทำไม ก็เฉลยความจริงไปว่า
เมื่อกี้ที่ขึ้นมาไม่ได้เห็นเป็นคนเดิม เห็นเป็นผู้ชาย สูงมาก เกือย 180 ได้ (หรือกว่าไม่รู้ มองไกลๆ อ่ะค่ะ) ผิวขาว(ไอ้เจ้าตัวเดิมผิวคล้ำค่ะ) รูปร่างล่ำๆ(เจ้าตัวเดิมตัวเล็กๆ) มีเคราด้วย
เล่าจบ คุณป๊ะป๋าเราอาศัยอยู่แถบนี้มานาน แถมเคยโดนรถชน I สถานที่เดียวกับเรามาแล้วด้วย (รถชนคงเป็นกรรมพันธุ์...หรือเปล่าก็ไม่รู้
) จำได้แม่นเป็นอย่างยิ่ง เลยบอกมาว่า
"เฮ้ย ไอ้คนนั้นพ่อรู้จัก มันโดนรถชนตายตรงสามแยกเมื่อ 50 ปีก่อน" เล่าจบแล้ว.... ไปนอนดีกว่า ราตรีสวัสดิ ฝันดีๆ นะคะ
อื่นๆ
