ก่อนอื่นขอถือวิสาสะ บอกกับทุกคนว่า "วันนี้เป็นวันเกิดผมครับ 3 ม.ค." ถึงแม้จะไม่มีใครอยากรู้ แต่ผมก็อยากจะบอก

ปีนี้ก็อายุครบ 31 ปีแล้ว แก่จังฟ่ะเรา แต่ยังรู้สึกว่าตัวเองยังไม่โตยังไงก็รู้แฮะ (หรือเพราะเรากินนมทุกวันหว่า)

จริงๆตัวผมเองหนะ ปีนี้ลืมวันเกิดตัวเองไปแล้วครับ เพราะตั้งแต่สิ้นปีที่ผ่านมาก็เมาฉลองวันหยุดยาวซะทุกวันเลย แต่เมียผมไม่ได้หยุด เพราะทำงานห้าง
เมื่อวานนี้เป็นวันที่ 2 ม.ค. ซึ่งเป็นวันหยุดวันสุดท้าย ก็ไม่มีอะไร ตอนกลางคืนผมก็ออกไปรับเมีย พอกลับถึงบ้านก็กินข้าวด้วยกันตามปกติ
ตอนกินข้าวเสร็จผมก็ขึ้นห้องก่อน เพราะเป็นช่วงบอลเตะ ต้องขึ้นไปลุ้นบอล ซึ่งระหว่างเดินขึ้นบันได มองไปเห็นเมียทำอะไรลับๆล่อๆอยู่แถวตู้เย็น แต่ผมก็ไม่ได้ทัก ก็ปล่อยไป
ระหว่างที่ผมกำลังลุ้นบอลอย่างเมามันอยู่หน้าจอทีวี ซึ่งตอนนั้นก็เที่ยงคืนพอดิบพอดี เข้าสู่วันที่ 3 พอดีเด๊ะๆ
อยู่ดีๆไฟในห้องก็ดับพรึ่บบบบ......ตกใจจนสะดุ้งโหยงเลยทีเดียว

ตาก็หันไปมองที่สวิทไฟซึ่งอยู่ที่ประตูห้องตามสัญชาติญาณ
ก็ไปมองเห็นเมียกำลังยืนในมุมมืด พร้อมถือเค้กชิ้นน้อยๆ แต่รอยยิ้มของเธอช่างดูยิ่งใหญ่เหลือเกิน เมียผมเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับร้องเพลง Happy Birthday เบาๆ
"พี่ต้อง สุขสันต์วันเกิดนะ ก่อนเป่าเค้กอย่าลืมอธิษฐานด้วยหล่ะ"
ผมยกมือพนมขึ้นอธิษฐานด้วยใจสั่นระรัวด้วยความปลื้ม น้ำตามันก็เจือกจะไหล แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนชอบวางฟอร์ม เลยไม่ยอมให้มันออกมา
พอเป่าเค้กเรียบร้อย เมียผมก็เอาของขวัญวันเกิดกล่องเล็กๆมาให้ีอีก พร้อมกับแผ่นกระดาษแข็งที่มีตัวเลขอยู่ยิบยับแบบจิ๊กซอว์ พาให้ผมงง งวยเป็นยิ่งนัก

ด้านล่างคือภาพต่างๆที่ผมถ่ายเก็บไว้ (ถ่ายไว้หลังเป่าเค้ก)
โฉมหน้าเค้กน้อยๆพร้อมกับคำว่า "สุขสันต์วันเกิดพี่ต้อง"

ของขวัญวันเกิด

แผ่นกระดาษแข็งปริศนา ??

เปิดกล่องของขวัญน้อย ก็พบกับแผ่นกระดาษน้อยๆอีกเต็มไปหมด (แล้วของขวัญตูอยู่ไหน)


อ๋อ !! มันอยู่ในกองแผ่นกระดาษนี่เอง มันคือแหวนเงินที่ผมอยากได้มานานแล้ว เย้



ปริศนาของแผ่นกระดาษใหญ่ มันอยู่ที่แผ่นกระดาษน้อยๆนี่หละ (เมียบอก)
ซึ่งบนแผ่นกระดาษน้อย มีเขียนคำว่า "รัก" ตัวเล็กๆยิบยับไปหมด และมีในทุกๆแผ่น

แผ่นกระดาษน้อยถูกติดเทปสองหน้าแบบบางไว้ด้านหลัง และด้านหลังจะมีเบอร์อยู่ (ภาพไม่ชัด ถ่ายจากมือถือครับ)

คือต้องลอกแผ่นกระดาษน้อย แล้วนำไปแปะตามหมายเลขที่กระดาษแข็งใหญ่อีกทีนึง จึงจะเสร็จสมบูรณ์ (คิดได้ไงฟ่ะ)

ผมก็นั่งติดไปสิ

เบ็ดเสร็จใช้เวลาไปเกือบๆ 1 ชม. จนออกมาเป็นคำอย่างที่เห็น "Tong & Nui" แล้วมีรูปต้นคริสมาสต์ กับ กล่องของขวัญ :'(

เป็นของขวัญวันเกิดที่ไม่ได้มีราคาแพงเลย แต่มันทำให้ผมตื้นตันใจสุดๆ และที่ผมดีใจแบบทวีคูณก็เพราะ
- เงินทุกบาทที่เมียผมนำมาซื้อแหวนกับเค้ก เป็นเงินที่เมียบอกว่าเก็บเอง หามาเอง ไม่ได้กระทบกับเงินในกระเป๋าเรา (เงินผมกับเมียใช้ร่วมกัน และทุกวันนี้เงินก็ไม่ค่อยจะพอกินเท่าไหร่)
- คำว่า "รัก" เล็กๆที่อยู่บนกระดาษน้อย มันเป็นตัวเล็กมากๆ ซึ่งผมคิดว่ากว่าจะเขียนได้เต็มกระดาษแข็งใหญ่นั้น ใช้เวลาเป็น ชม. แน่นอนเลย
ขอบคุณ....ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธ์ ขอบคุณดวงชะตา และทุกๆสิ่งที่ทำให้ผมเกิดมาได้เมียแบบนี้ ตัวผมเองเคยมีเมียมาหลายคน แต่ไม่มีใครที่รักผม และดีกับผมขนาดนี้
และเช่นกัน เธอก็เป็นเมียที่ผมมั่นใจว่าผมรักมากที่สุดตั้งแต่ผมเคยรักผู้หญิงมา ผมสัญญาว่าผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุดเท่าที่ไอ้แว่นคนนี้มันจะทำได้ และที่สำคัญที่สุด "ผมจะไม่นอกใจเธอเด็ดขาด"
ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบ และขอโทษด้วยหากกระทู้นี้ยาวเกินไป

รักเมียที่สุดในโลก
