เช้าวันนี้ กำลังฝันอยู่เรื่องนึง แต่อาการคลื่นรบกวนทำให้ฝันหลุดแล้วตื่น แต่ยังไม่ลืมตา ก็เลยพยายามดึงตัวเองกลับเข้าสู่ความฝันใหม่อีกครั้ง
ผลลัพธ์คือผมสามารถย้อนกลับเข้าไปในฝันเดิม เหตุการณ์ต่อได้ พร้อมด้วยสติเต็มตื่น จากเดิมที่ปล่อยฝันเป็นไปตามเนื้อเรื่อง
เลยกำลังคิดอยู่ว่าถ้าโปรแกรมก่อนนอนทุกคืนว่าวันนี้จะฝันถึงเรื่องอะไร โอกาสที่จะได้ตามที่กำหนดจะมีมากน้อยสักเท่าไร
ป.ล. ก่อนหน้านั้นฝันว่าขับรถตู้ใหัวินดีเซล ไปจอดตึกๆหนึ่งเข้าไปเจอ ลีโนตรม ในฝัน ก็หันไปมองแว๊บๆ แล้วก็เดินจากไป แบบว่าไม่ได้ทำอะไรนะ อิๆ
ในการทำงานระหว่างกายกับจิต จะมีการถ่วงดุลย์กันอยู่ โดยที่จิตจะถูกควบคุมให้อยู่ใต้อำนาจด้วยความคิดที่สมอง กาย = สมอง ส่วนจิตจะควบคุม
การทำงานของสภาพร่างกายด้วยกลไกของสังขารขันธ์ สังขารขันธ์จะมีหน้าที่เป็นกล่อง ECU ของระบบร่างกายทั้งหมด นั่นหมายความว่าถ้าสังขารขันธ์
ทำงานดีมีประสิทธิภาพร่างกายก็จะแข็งแรง
สิ่งที่ป๋าลอลว่ามาเป็นส่วนของการตัดสินใจ เพราะการโปรแกรมให้ฝันนั้นมาจากความคิดในสมอง เมื่อสมองต้องการอะไรจิตก็ตอบสนองความต้องการให้
กลไกนี้เองทำให้ถึงแม้ว่าจิตของสิ่งมีชีวิตจะไม่อยากอยู่่ในร่างก็จำเป็นจะต้องอยู่ แล้วตัวจิตจะรับความทรมานทั้งหมดจากการตัดสินใจของสมอง ส่วนสมอง
จะส่งสันดานไปยังจิตผ่านมโนทวาร กลไกนี้เองที่ทำให้สังขารชันธ์ของจิตทำงานปนเปื้อน การที่สังขารขันธ์ทำงานเพี้ยก็เพราะสันดานที่อยุ่ในสมองทั้งหมด
หากอยุ่ที่จิตจะเรียกว่าอนุสัย กลไกนี้เองที่ทำให้เกิดการเจ็บป่วย
ถ้าจิตเป็นนายกายเป็นบ่าวจริงป่านนี้คนส่วนใหญ่ก็ตายกันหมดแล้ว เพราะจิตของมนุษย์ส่วนมากไม่อยากอยู่ในร่างรวมทั้งจิตผมด้สวย แต่ที่จิตไปจากร่าง
ไม่ได้เพราะต้องทำตามที่สมองต้องการ สมองอยากอยุ่ต่อจิตก็ต้องอยุ่ตาม จิตจะออกจากร่างนั้นไเด้ก็ต่อเมื่้อสังขารขันธ์ชำรุดอย่างมากจนไม่อาจควบคุมร่างนั้น
ได้อีก สังขารขันธ์ชำรุดจนทำงานเพี้ยนมาก ๆ คือทำให้ร่างกายป่วยอย่างแสนสาหัส ฉะนั้นจิตจะออกจากร่างสังขารขันธ์จึงออกก่อนตามที่ผมเล่ามา นั่นจึงเป็น
การเริ่มต้นของกระบวนการตาย
< กดยุบ (ห้องยกเลิกการใช้งาน)
