ต่อไป »

[darkknightza]

ควรมองปัญหาที่อยู่ตรงหน้า ว่ามันเกิดขึ้นมาเพื่อมอบบทเรียนให้เรา



หากในความคิดเธอไม่คิดทำร้ายใคร เธอย่อมได้ความสงบครบวันคืน



หากใจไม่ผูกโกรธถือโทษใคร เธอย่อมได้อารมณ์ดีทุกวี่วัน

[vitit_s]

สาธุครับ  อ่านแล้วรู้สึกสงบดีครับ

[YAMS]

ท่าน darkknightza สึกหรือยังคะ
ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณย่าด้วยนะคะ
พอดีเราเพิ่งย้อนกลับไปดูกระทู้นั้นแล้วเพิ่งทราบค่ะ

ขอบคุณที่นำธรรมะมาฝากค่ะ

ยังเลยโยม เอ่อ หลังจากลอยอังคารย่าพ่อก็เสียตามไปเลย แต่ไม่เป็นไร เพราะมันเรื่องธรรมดา
คนเ้ราตายได้ทุกลมหายใจ
ขอฝากธรรมะที่สำคัญมากๆ
เรามีความแก่เป็นธรรมดา  จะล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้

เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา  จะล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปไม่ได้

เรามีความตายเป็นธรรมดา  จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้

เราจักพลัดพรากจากของที่รัก ของชอบใจทั้งหลาย

เรามีกรรมเป็นของๆตน  เราจักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

เรามีกรรมเป็นแดนเกิด  เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธ์

เรามีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย  เราทำกรรมอันใดไว้

เป็นกรรมดีก็ตาม  เป็นกรรมชั่วก็ตาม

เราจักต้องเป็นผู้รับผลแห่งกรรมนั้น

เราทั้งหลายพึงพิจารณาเนืองๆอย่างนี้แล

ขอแสดงความเสียใจเรื่องพ่อของท่านด้วยนะคะ
ขอบคุณสำหรับธรรมะบทนี้นะคะ

ตอนที่ดิฉันไปปฏิบัติธรรมที่วัดสายพระป่าแห่งหนึ่ง
ที่วัดแห่งนั้นดิฉันจะได้สวดมนต์ที่มีคำแปลคล้ายๆอย่างที่ท่านโพสมาน่ะค่ะ แต่จะยาวกว่านี้ค่ะ

และจะมีบทที่พิจารณรูปกายด้วย เรียกแบบนี้หรือเปล่าดิฉันไม่แน่ใจ
ที่พิจารณาตั้งแต่ขน ผม เล็บ ไปจนถึงอวัยวะต่างๆของร่างกาย
ซึ่งสุดท้ายๆทุกๆอย่างมันไม่ใช่ของเราเลย ท้ายสุดต้องเน่าเปื่อยผุพัง ไม่จีรังยั่งยืน
บทสวดแปลออกมาได้ประมาณนี้น่ะค่ะ

ดิฉันชอบมากค่ะ แต่พอดิฉันย้ายบ้าน
ดิฉันหาหนังสือสวดมนต์ของที่วัดนั้นไม่เจอค่ะ ไม่รู้หายไปไหน เสียดายมากๆ
จะไปปฏิบัติธรรมที่นั่นอีกก็ยังไม่มีโอกาสไปอีกเลย เพราะวัดอยู่ต่างจังหวัด

หากท่านพอจะมีบทสวดอย่างที่ดิฉันว่ามา รบกวนท่านด้วยค่ะ
ไม่ทราบว่าท่านบวชอยู่วัดในกรุงเทพฯหรือเปล่าคะ เผื่อมีโอกาสดิฉันจะแวะไปทำบุญค่ะ

[darkknightza]

ท่าน darkknightza สึกหรือยังคะ
ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณย่าด้วยนะคะ
พอดีเราเพิ่งย้อนกลับไปดูกระทู้นั้นแล้วเพิ่งทราบค่ะ

ขอบคุณที่นำธรรมะมาฝากค่ะ

ยังเลยโยม เอ่อ หลังจากลอยอังคารย่าพ่อก็เสียตามไปเลย แต่ไม่เป็นไร เพราะมันเรื่องธรรมดา
คนเ้ราตายได้ทุกลมหายใจ
ขอฝากธรรมะที่สำคัญมากๆ
เรามีความแก่เป็นธรรมดา  จะล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้

เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา  จะล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปไม่ได้

เรามีความตายเป็นธรรมดา  จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้

เราจักพลัดพรากจากของที่รัก ของชอบใจทั้งหลาย

เรามีกรรมเป็นของๆตน  เราจักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

เรามีกรรมเป็นแดนเกิด  เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธ์

เรามีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย  เราทำกรรมอันใดไว้

เป็นกรรมดีก็ตาม  เป็นกรรมชั่วก็ตาม

เราจักต้องเป็นผู้รับผลแห่งกรรมนั้น

เราทั้งหลายพึงพิจารณาเนืองๆอย่างนี้แล

ขอแสดงความเสียใจเรื่องพ่อของท่านด้วยนะคะ
ขอบคุณสำหรับธรรมะบทนี้นะคะ

ตอนที่ดิฉันไปปฏิบัติธรรมที่วัดสายพระป่าแห่งหนึ่ง
ที่วัดแห่งนั้นดิฉันจะได้สวดมนต์ที่มีคำแปลคล้ายๆอย่างที่ท่านโพสมาน่ะค่ะ แต่จะยาวกว่านี้ค่ะ

และจะมีบทที่พิจารณรูปกายด้วย เรียกแบบนี้หรือเปล่าดิฉันไม่แน่ใจ
ที่พิจารณาตั้งแต่ขน ผม เล็บ ไปจนถึงอวัยวะต่างๆของร่างกาย
ซึ่งสุดท้ายๆทุกๆอย่างมันไม่ใช่ของเราเลย ท้ายสุดต้องเน่าเปื่อยผุพัง ไม่จีรังยั่งยืน
บทสวดแปลออกมาได้ประมาณนี้น่ะค่ะ

ดิฉันชอบมากค่ะ แต่พอดิฉันย้ายบ้าน
ดิฉันหาหนังสือสวดมนต์ของที่วัดนั้นไม่เจอค่ะ ไม่รู้หายไปไหน เสียดายมากๆ
จะไปปฏิบัติธรรมที่นั่นอีกก็ยังไม่มีโอกาสไปอีกเลย เพราะวัดอยู่ต่างจังหวัด

หากท่านพอจะมีบทสวดอย่างที่ดิฉันว่ามา รบกวนท่านด้วยค่ะ
ไม่ทราบว่าท่านบวชอยู่วัดในกรุงเทพฯหรือเปล่าคะ เผื่อมีโอกาสดิฉันจะแวะไปทำบุญค่ะ

เอ่อ จริงๆแล้วในบทสวดทำวัตรเช้ามันก็มีความหมายเกี่ยวกับการพิจารณาร่างกายอยู่แล้วโยม
แต่มันไม่มีคำแปลในหนังสือมนต์พิธี พิจารณาเกี่ยวกับขันธ์ 5 ว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และเป็นอนัตตา
อาตมาว่าบทสวดไม่สำคัญหรอก สำคัญที่ว่าเราพิจารณาให้ดี พิจารณาแบบอาตมาก็ได้ว่า
ทุกอย่างล้วนไม่เที่ยง มีความแปรปรวนตลอด เช่น ร่างกายของเราเองมีความเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
เสื่อมลมทุกลมหายใจ หมายความว่าเราใกล้ตายทุกลมหายใจนั่นเอง ร่างกายเราบังคับไม่ได้ ให้มันไม่แก่ เจ็บ ตายไม่ได้
เรื่องเป็นทุกข์คือ การเกิดก็เป็นทุกข์ เพราะ เกิดมาแล้ว ต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตาย ต้องพลัดพรากจากของที่รัก ของชอบใจทั้งหลาย
ถ้าเราไม่เกิดซะอย่างเดียว ทุกข์ที่เหลือจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย นั่นหมายความว่า ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนไม่มีตัวตน ร่างกายไม่มีในเรา เราไม่มีในร่างกาย ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ใช่ของเรา พ่อแม่ ก็ไม่ใช่ของเรา คอมก็ไม่ใช่ของเรา เงินก็ไม่ใช่ของเรา ลองพิจารณาดูนะ อาตมาอยู่ต่างจังหวัดโยม

[darkknightza]

ความลำบากสร้างคน ความสบายทำลายคน

หากในจิตไม่อาฆาตพยาบาทใคร เธอย่อมไร้ศัตรูผู้จองเวร

หากในหัวเธอไม่คิดอิจฉาใคร เธอย่อมได้หลับฝันดีทุกราตรีกาล

หากเกิดเรื่องร้ายๆ ขึ้นมา จงอย่าเก็บความทุกข์เอาไว้ในขวดโหลแห่งความทรงจำ แต่จงเปิดฝาขวดเพื่อปลดปล่อยให้ความทุกข์ได้โบยบินออกไปให้เร็วที่สุด

[darkknightza]

จงทำงานให้เหมือนกับเดินเล่นอยู่ในสวนดอกไม้ จงทำใจให้หนักแน่นดั่งขุนเขา


จงอย่าลืมมือทุกมือที่เคยให้โอกาส จงอย่าประมาทคนที่กำลังล้มคว่ำ


ดูแลสุขภาพของตัวเองให้ดี เพราะถ้าหากคุณมีทุกอย่างพร้อมสรรพ แต่ทว่าสุขภาพไม่ดี ทุกสิ่งที่มีก็ดูเหมือนไร้ความหมาย

[witoony]

ปากเหวลึก อย่านึกว่าปากเหวตื้น

[darkknightza]

มองอะไร มองให้เห็น เป็นครูสอน
มองไม้ขอน หรือมองคน มองค้นหา
มองเห็นความ เสมอกัน มีปัญญา
มองเห็นว่า ล้วนมีพิษ: อนิจจัง
มองทุกข์สุข ก็จงจ้อง มองให้ดี
มองว่าเป็น อย่างที่ คนเราหวัง
มองว่าเป็น ตามปัจจัย ให้ระวัง
มองจริงจัง ก็จักเห็น เป็นธรรมดา
มองโดยนัย ที่มันสอน จะถอนโศก
มองเยกโยก มันไม่สอน ร้อนเป็นบ้า
มองไม่เป็น โทษผีสาง นางไม้มา
มองถูกท่า ไม่คว้าทุกข์: มองถูกจริง!
-------------------------------------------------

ร้ายอะไร ไม่ร้ายเท่า จะเอาดี
เป็นธุลี จับจิต เกิดริษยา
ชิงดีแล้ว อวดเด่น เห็นออกมา
ตัวกูจ้า บ้าคลั่ง สังเวชใจ
สร้างนรก เป็นที่อยู่ เพราะเหตุนี้
"ตัวกูดี, ตัวกูเด่น" เห็นหรือไม่?
กลัวหมดดี จุดจี้ ให้เกิดไฟ
"เผาตัวเอง" ต่อไป เศร้าใจเอย ฯ
(นี่แหล่ะตัวกู ของกู)
-------------------------------------------------

เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา
ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ
ถ้ามีครบ ควรเรียกมนุสสา
เพราะทำถูก พูดถูกทุกเวลา
เปรมปรีดา คืนวันสุขสันต์จริง
ใจสกปรก มืดมัว และร้อนเร่า
ใครมีเข้า ควรเรียกว่าผีสิง
เพราะพูดผิดทำผิด จิตประวิง
แต่ในสิ่งนำตัว กลั้วอบาย
คิดดูเถิดถ้าใคร ไม่อยากตก
จงรีบยก ใจตนรีบขวนขวาย
ให้ใจสูง เสียได้ ก่อนตัวตาย
ก็สมหมาย ที่เกิดมา อย่าเชือนเอยฯ
-------------------------------------------------

ตากับตีน อยู่กันมา แสนผาสุข
จะนั่งลุกยืนเดิน เพลินหนักหนา
มาวันหนึ่ง ตีนทะลึ่ง เอ่ยปรัชญา
ว่าตีนมีคุณแก่ตา เสียจริงๆๆ
ตีนช่วยพา ตาไป ที่ต่างๆๆ
ตาจึงได้ชมนาง และสรรพสิ่ง
เพราะฉะนั้นดวงตา จงประวิง
ว่าตีนนี้เป็นสิ่ง ควรบูชา
ตาได้ฟังตีนคุยโม้ ก็หมั่นไส้
จึงร้องบอกออกกไป ด้วยโทสา
ว่าที่ตีนเดินไปได้ ก็เพราะตา
ดูมรรคา เศษแก้วหนาม ไม่ตำตีน
เพราะฉะนั้น ตาจึงสำคัญกว่า
ตีนไม่ควรจะมาคิดดูหมิ่น
สรุปแล้ว ตามีค่า สูงกว่า ตีน
ทั่วธานินทร์ ตีไปได้ก็เพราะตา
ตีนได้ฟัง ให้คั่งแค้น แสนจะโกรธ
วิ่งกระโดดโลดไปใกล้หน้าผา
เพราะอวดดี คุยเบ่ง เก่งกว่าตา
ดวงชีวา จะดับไป ไม่รู้เลย
ตาเห็นตีน ทำเก่งเร่งกระโดด
ก็พิโรธ แกล้งระงับ หลับตาเฉย
ตีนพาตา ถลาล้ม ทั้งก้มเงย
ตกแล้วเหวย หน้าผา ทั้งตาตีน
-------------------------------------------------

พระพุทธะ พระธรรมะ และพระสงฆ์
ล้วนต่างองค์ เป็นสามพระ หรือไฉน
หรือเป็นองค์ เดียวกัน ที่ชั้นใน
ดูเท่าไร ก็ไม่เห็น เป็นสามองค์
นั่นถูกแล้ว ถ้าดูกัน แต่ชั้นนอก
คือดูออก มีพุทธะ จอมพระสงฆ์
ได้ตรัสรู้ ซึ่งพระธรรม ทรงจำนง
สอนพระสงฆ์ ทั้งหลาย ให้รู้ตาม
แต่เมื่อดู ชั้นใน กลับได้พบ
ว่าธรรมหนึ่ง ซึ่งอยู่ครบ ในพระสาม
ทั้งพุทธ สงฆ์ หรือว่าองค์ พระธรรมงาม
ล้วนมีความ สะอาด สว่าง สงบ บรรจบกันฯ
-------------------------------------------------

งานวันเกิดที่ยิ่งใหญ่ใครคนนั้น ฉลองกันในกลุ่มผู้ลุ่มหลง
หลงลาภยศ สรรเสริญ เพลินกมล วันเกิดตนชีพสั้นเร่งวันตาย
ณ มุมหนี่งซึ่งเหงาน่าเศร้าแท้ หญิงแก่แก่ซึ่งหงอยและคอยหาย
โอ้วันนี้ในวันนั้นอันตราย แม่คลอดสายโลหิตแทบปลิดชนม์
วันเกิดลูกนั้นคล้ายวันตายแม่ เจ็บท้องแท้สักเท่าไรก็ไม่บ่น
กว่าอุ้มครรภ์จะคลอดรอดเป็นคน เติบโตจนมาบัดนี้นี่เพราะใคร
แม่เจ็บเจียรขาดใจในวันนั้น กลับเป็นวันลูกฉลองกันผ่องใส
ได้ชีพแล้วก็หลงระเริงใจ ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา
ไฉนหนอเขาเรียกกันว่าวันเกิด วันผู้ให้กำเนิดจะถูกกว่า
คำอวยพรที่เขียนควรเปลี่ยนมา ให้มารดาเป็นสุขจึงถูกแท้
เลิกจัดงานวันเกิดกันเถิดหนา แล้วหันมาคุกเข่ากราบเท้าแม่
ควรคิดถึงพระคุณอบอุ่นแท้ อย่ามัวแต่จัดงานประจานตัว
-------------------------------------------------

ผิดแล้วรู้จักแก้ = ที่แท้คือบัณฑิต

ผิดหนึ่งพึงจดไว้ ในสมอง
เร่งระวังผิดสอง ภายหน้า
สามผิดเร่งคิดตรอง จงหนัก เพื่อนเอย
ถึงสี่อีกทีห้า หกซ้ำ อภัยไฉน ฯ
-------------------------------------------------

ขอพวกเราทั้งหลายจำไว้เถิด
ว่าการเกิดนี้ลำบากยากนักหนา
ครั้นคนเราได้กำเนิดเกิดขึ้นมา
ก็กลับพากันถึงซึ่งความตาย
(หลวงวิจิตรวาทการ)

ต้องเวียนเกิดเวียนตายตามบุญบาป
เมื่อไรทราบธรรมแท้ไม่แปรผัน
ไม่ต้องเกิดไม่ต้องตายสบายครัน
มีเท่านั้นใครหาพบจบกันเอย
(ท่านพุทธทาสภิกขุ)

กายนี้ท่านเปรียบดั่งท่อนไม้
ครั้นดับไปสมมติว่าเป็นผี
เครื่องเปื่อยเน่าสะสมถมปฐพี
เหมือนกันทั้งผู้ดีและเข็ญใจ
(เจ้าพระยาคลัง หน)

อันรูปรสกลิ่นเสียงนั้นเพียงหลอก
ไม่จริงดอกอวิชชาพาให้หลง
อย่าลืมนะร่างกายไม่เที่ยงตรง
ไม่ยืนยงทรงอยู่คู่ฟ้าเอย
(จากหนังสือเก่าโบราณ)

กลางทะเลอวกาศที่เวิ้งว้าง
สรรพสิ่งได้ถูกสร้างแปลงไว้
จากดินน้ำลมและไฟ
ก่อเกิดเป็นสิ่งใหม่เรื่อยมา

เมื่อถึงคราวแตกดับ
สรรพสิ่งก็หมุนกลับไปหา
ธรรมชาติเดิมแท้นั้นอีกครา
เวียนกลับไปกลับมาอยู่อย่างนั้น
(สมภาร พรหมทา)
-------------------------------------------------

ยามเจ้ามา เอาอะไร มาด้วยเจ้า
เจ้าจะเอา แต่สุข สนุกไฉน
ยามเจ้าไป เจ้าจะ เอาอะไร
เจ้าก็ไป ตัวเปล่า เหมือนเจ้ามา

[darkknightza]

อย่าปล่อยให้ความทุกข์ของเมื่อวาน มีอายุยืนนานถึงวันพรุ่งนี้

คนที่วันนี้ไม่ยอมอดทน ก็จะต้องพบกับความอับจนในวันหนึ่งข้างหน้า

จินตนาการในวัยเยาว์เป็นอนาคตของเราในวัยผู้ใหญ่

อย่าภูมิใจที่หลอกคนอื่นได้สำเร็จ เพราะมันต้องแลกมากับการเป็นคนที่ด้อยคุณค่าของตัวคุณเอง

[darkknightza]

ขอพวกเราทั้งหลายจำไว้เถิด
ว่าการเกิดนี้ลำบากยากนักหนา
ครั้นคนเราได้กำเนิดเกิดขึ้นมา
ก็กลับพากันถึงซึ่งความตาย

(หลวงวิจิตรวาทการ)


ต้องเวียนเกิดเวียนตายตามบุญบาป
เมื่อไรทราบธรรมแท้ไม่แปรผัน
ไม่ต้องเกิดไม่ต้องตายสบายครัน
มีเท่านั้นใครหาพบจบกันเอย

(ท่านพุทธทาสภิกขุ)


กายนี้ท่านเปรียบดั่งท่อนไม้
ครั้นดับไปสมมติว่าเป็นผี
เครื่องเปื่อยเน่าสะสมถมปฐพี
เหมือนกันทั้งผู้ดีและเข็ญใจ

(เจ้าพระยาคลัง หน)

[myfiatza]

แวะมาอ่าน

[คุณนายหวานแหวว]

thank +1  15>>>>>16

[darkknightza]

จงอย่าให้ราคากับสายตาของสังคมมากเกินไป


หากในความฝันเธอไม่ต้องการแข่งกับใคร เธอย่อมได้ความปลอดโปร่งโสรจสรงใจ


หากในความหลังเธอไม่ฝังใจเจ็บใคร เธอย่อมได้ปัจจุบันอันรื่นรมย์


ชีวิตมันสั้นมาก จะทำอะไรสักอย่างต้องคิดให้ดี อย่าเอาเวลาของชีวิตไปเสียให้กับเรื่องที่ไม่ใช่ความฝันของเรา

[thammaonline]

การสัมผัสของขวัญแห่งชีวิต

เมื่อเรามีความคิดที่เต็มไปด้วยความโกรธ ความกลัว หรือความสิ้นหวัง ความคิดที่ไม่ดีเหล่านี้จะส่งผลเสียต่อสุขภาพของเราและสุขภาพของโลกในทันที ดังนั้นเราควรดำเนินชีวิตในวิถีที่ไม่ก่อให้เกิดความคิดเช่นนี้บ่อยๆ ความคิดที่เกิดขึ้นนี้เรียกได้ว่าเป็นกรรมหรือการกระทำประเภทหนึ่ง ที่จะกลายเป็นการสืบเนื่องของเราต่อไปในอนาคต

คำพูดต่างๆ ของเราควรจะเป็นสัมมาวาจาดังเช่นที่พระพุทธองค์ทรงแนะนำไว้ สิ่งที่เราพูดออกไปควรเป็นการแสดงออกถึงความรักความเมตตา การไม่แบ่งแยก และความตั้งใจมั่นที่จะบรรเทาความทุกข์ เราควรใช้คำพูดที่เมื่อเรากล่าวแล้วจะทำให้เรารู้สึกดีขึ้นทั้งร่างกายและจิตใจ ทำให้เราได้รับการเยียวยา ทำให้ทุกคนบนโลกนี้ได้รับประโยชน์จากคำพูดแห่งความรักความเมตตา การให้อภัย และความกรุณาของเรา ในแต่ละวัน เราควรพูดอย่างนี้บ่อยๆ เพื่อที่จะเยียวยาและแปรเปลี่ยนตัวเราและโลกนี้

เมื่อเรามีการกระทำทางกายที่มีพลังอำนาจแห่งการปกป้อง รักษา สนับสนุน หรือบรรเทาทุกข์ การกระทำในลักษณะเช่นนี้จะช่วยเยียวยาตัวเราและโลกใบนี้ เมื่อจิตใจของเราเต็มเปี่ยมด้วยความกรุณา การกระทำที่ดีงามต่างๆ จะเกิดขึ้นเอง โดยที่เราไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก นั่นเพราะความรักและความกรุณาในใจได้เรียกร้อง ให้เราลงมือกระทำบางสิ่งบางอย่างให้เกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ

เมื่อมองไปที่ต้นส้ม เราจะเห็นว่ามันได้ผลิใบ ผลิดอก ออกผลส้มที่สวยงาม นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ต้นส้มต้นหนึ่งจะสามารถทำเพื่อโลกใบนี้ได้ ในฐานะมนุษย์เราก็สามารถมอบสิ่งต่างๆ ให้กับโลกในทุกขณะของชีวิตของเราได้ ด้วยความคิด คำพูด และการกระทำของเรา เราควรมอบความคิดที่ดีที่สุด คำพูดที่ดีที่สุด และการกระทำที่ดีที่สุด เพราะสิ่งเหล่านี้คือการสืบเนื่องของเรา ไม่ว่าเราจะต้องการให้เป็นเช่นนั้นหรือไม่ "กรรมเหตุ" คือการกระทำที่เป็นต้นเหตุ จะนำมาซึ่ง "กรรมผล" คือการกระทำที่เป็นผล พวกเราต่างสืบเนื่องไปในอนาคตด้วยการกระทำทั้งหลายเหล่านี้นี่เอง

การสืบเนื่องอันงดงาม

เมื่อร่างกายนี้สลายลง เราไม่อาจนำสิ่งใดติดตัวไปกับเราได้เลย ไม่ว่าจะปริญญาบัตร ชื่อเสียงหรือเงินทอง สิ่งเดียวที่จะติดตามเราไปคือการกระทำทั้งหลายอันเป็นผลจากความคิด คำพูด และการกระทำของเราในขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่

เราปรากฏขึ้น ณ เวลาหนึ่ง และเราก็เคยปรากฏขึ้นมาแล้วหลายครั้งหลายคราว เราอาจเรียกการปรากฏขึ้นในครั้งก่อนๆ ว่าเป็นชีวิตในชาติที่แล้วๆ มา หากเราได้ปรากฏขึ้นแล้วในอดีตและปรากฏอยู่ในปัจจุบัน เราก็จะปรากฏขึ้นอีกในอนาคต ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

การคิดว่า หลังจากร่างกายนี้ย่อยสลายลง เราจะไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย เป็นการคิดที่ออกจะไร้เดียงสาอยู่สักหน่อย ด้วยการสังเกตอย่างลึกซึ้ง เรารู้ว่าไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นและไม่มีอะไรที่ตายลง ธรรมชาติที่แท้จริงนั้นไม่มีการเกิดและไม่มีการตาย ผู้ที่ปฏิบัติสมาธิภาวนาในวิถีพุทธคงตระหนักรู้ถึงความจริงนี้ได้ไม่ยาก ก่อนที่ก้อนเมฆจะปรากฏขึ้นเป็นเมฆ ก้อนเมฆเองก็เป็นสิ่งอื่นมาก่อนหน้านี้ เป็นน้ำในห้วงมหาสมุทร เป็นความร้อนอันเกิดจากดวงอาทิตย์ และเป็นน้ำที่ระเหยขึ้นไปเป็นไอ ก้อนเมฆไม่ได้มาจากความไม่มีอะไรเลย ก้อนเมฆเกิดขึ้นจากบางสิ่งบางอย่าง เกิดขึ้นจากหลายๆ สิ่งที่ประกอบกันขึ้น ช่วงขณะที่เราเห็นก้อนเมฆเป็นก้อนเมฆนั้นเป็นเพียงช่วงขณะแห่งการสืบเนื่องเท่านั้น

ผลแห่งกรรมสองทบ

ในพุทธศาสนา คำว่า "ผลกรรม" หมายความถึงผลแห่งการกระทำของเราที่จะเกิดในอนาคต ผลกรรมมีความหมายสองแบบ แบบแรกคือขันธ์ 5 ซึ่งได้แก่ รูป, ความรู้สึก (เวทนา), การรับรู้ (สัญญา), การปรุงแต่งของจิต (สังขาร), และจิตรับรู้ (วิญญาณ) ความหมายอีกแบบหนึ่งของผลกรรมคือสิ่งแวดล้อม เราควรมองให้เห็นถึงธรรมชาติทั้งสองด้านของผลกรรมไปพร้อมกัน เธอก็คือสิ่งแวดล้อม สิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งที่เธอสร้างขึ้นทั้งในแง่ที่เป็นส่วนบุคคลและส่วนรวม อย่างไรก็ตาม เรายังต้องก้าวต่อไปอีกขั้นหนึ่ง นั่นคือก้าวข้ามผ่านทวิภาวะระหว่างขันธ์ทั้ง 5 และสิ่งแวดล้อมของเรา

เมื่อเธอแหงนมองดวงดาวและดวงจันทร์ เธอรู้ว่าเธอนั้นคือดวงดาวและดวงจันทร์ และเมื่อเธอมองภูเขาหรือป่าไม้ เธอรู้ว่าเธอเองนั้นคือภูเขา คือป่าไม้ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างผลกรรมทั้งสองรูปแบบนั้นเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา จริงแล้วๆ ธาตุต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น ลม น้ำ ดิน และไฟนั้นมีการเข้าและออกระหว่างกันอยู่เสมอ ขณะที่เราหายใจออก มีบางอย่างออกไปสู่สิ่งแวดล้อม เมื่อเราหายใจเข้า มีบางอย่างเข้ามาสูร่างกายของเรา ดังนั้นเธอจึงไม่เพียงอยู่ที่นี่ แต่เธออยู่ที่นั่นด้วย

วิทยาศาสตร์เกี่ยวกับกระบวนการรับรู้ และประสาทวิทยาได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง "ภายในนี้" และ "ภายนอกโน้น พวกเรารับรู้ความจริงในแบบที่ขึ้นกับความชอบของแต่ละบุคคล และเราอาจตั้งคำถามว่าความจริงภายนอกโน้นเป็นสิ่งเดียวกับความจริงที่เรารับรู้ภายในนี้หรือไม่ หากเธอเจริญสมาธิอย่างต่อเนื่องและลึกซึ้ง เธอจะสามารถข้ามผ่านทวิภาวะของภายในนี้และภายนอกโน้นได้

เธออาจเชื่อว่าดอกไม้ดอกนี้อยู่ภายนอก แต่ฉันไม่มั่นใจเช่นนั้นเลยสักนิด คำถามที่ว่า ‘ดอกไม้ที่เธอเห็นนั้นเป็นสิ่งที่อยู่ภายในจิตรับรู้หรืออยู่ภายนอกจิตรับรู้' เป็นคำถามที่ไม่ง่าย ในสาขาวิชาควอนตัมฟิสิกส์ สาขาประสาทวิทยา หรือสาขาวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับกระบวนการรับรู้ นี่เป็นคำถามที่ยากมาก แต่พระพุทธองค์ทรงบอกเราเป็นนัยๆ ไว้อย่างมากมายเพื่อให้เราได้สัมผัสกับความจริงอย่างที่มันเป็น ...๐


ธรรมบรรยายโดย ทานติช นัท ฮันห์

[darkknightza]

เวลาที่เราให้อภัยแก่ใครสักคนหนึ่ง คนที่ได้รับผลตอบแทนเป็นเบื้องแรกก็คือ ตัวเรานั่นเอง     

ให้อภัยเขา มีค่าเท่ากับปลดปล่อยตัวเอง ออกจากพันธนาการแห่งความทุกข์

อย่าฝากความฝันของคุณไว้กับริมฝีปากของใคร แต่เชื่อมั่นว่าคุณเกิดมาเพื่อสิ่งใด ก็จงมุ่งมั่นต่อไปเพื่อทำสิ่งนั้นให้สัมฤทธิ์

คนที่ปัดความรับผิดชอบเมื่อทำงานผิดพลาด ก็เท่ากับปิดโอกาสที่ตัวเองจะได้พัฒนา

[darkknightza]

" ผิดหนึ่งพึงจดไว้ ในสมอง เร่งระวังผิดสอง ภายหน้า
สามผิดเร่งคิดตรอง จงหนัก เพื่อนเอย ถึงสี่อีกทีห้า หกซ้ำ อภัยไฉน "

จงสังเกตพิจารณาดูให้ดีเถิด จะเห็นได้ว่า นักค้นคว้าวิทยาศาสตร์ทางโลกก็ดี และท่านผู้วิเศษที่เป็นศาสดาจารย์ในทางธรรมทั้งหลายก็ดี ล้วนแต่ผ่านพ้นอุปสรรคความผิดพลาดที่จะทำอะไรไม่ผิดนั้น ข้อสำคัญอยู่ที่สติ ถ้ามีสติคุ้มครอง กาย วาจา ใจ อยู่ทุกขณะ จะทำอะไรไม่ผิดพลาดเลย ที่ผิดพลาดเพราะขาดสติ คือ เผลอเหม่อ เลินเล่อ ประมาท ระเริง หลงลืม จึงผิดพลาด
จงนึกถึงคติพจน์ว่า

“กุมสติต่างโล่ป้อง อาจแกล้วกลางสนาม “

[darkknightza]

ธรรมดาชีวิตทุกชนิดทั้งมนุษย์และสัตว์ ตลอดทั้งพืชพันธุ์พฤกษาชาติเป็นอยู่ได้ด้วยการต่อสู้

ชีวิต คือ การต่อสู้ เมื่อต่อสู้ไม่ไหวขณะใดก็ต้องถึงที่สุดแห่งชีวิตคือ “ความตาย“เพราะฉะนั้นยังมีสติอยู่ตราบใด ถึงตายก็ตายแต่กาย เช่นกับพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ ท่านมีสติไพบูลย์อยู่ทุกขณะจิต ท่านจึงทำอะไรไม่ผิด และถึงซึ่งอมตธรรม คือ ธรรมที่ไม่ตาย จึงเรียกว่า ปรินิพพาน คือ นาม รูป สังขาร ร่างกาย ที่เรียกว่าเบญจขันธ์ ขันธ์ 5 คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ แตกดับไปเท่านั้น

เพราะฉะนั้น ควรฝึกฝนสติสัมปชัญญะ เมื่อทำเสร็จแล้วก็มีสติตรวจตรา พิจารณาดูว่า บกพร่องอย่างไร หรือเรียบร้อยบริบูรณ์ดี ถ้าบกพร่องก็รีบแก้ไขให้สมบูรณ์ต่อไป ถ้าเรียบร้อยดีอยู่ก็พยายามให้เรียบร้อยดียิ่ง ๆ ขึ้นไปจนถึงที่สุด

[darkknightza]

ใครชอบ ใครชัง ช่างเถิด
ใครเชิด ใครชู ช่างเขา
ใครด่า ใครบ่น ทนเอา
ใจเรา ร่มเย็น เป็นพอ

คนที่มีความรู้สูง
ตำแหน่งหน้าที่การงานดี
มิใช่ว่าจะเป็นคนดี
คนที่มีความรู้น้อย
ตำแหน่งหน้าที่การงานต่ำ
มิใช่ว่าจะเป็นคนชั่ว
แต่ดีหรือชั่ว
อยู่ที่ถูกต้อง เมตตา และคุณธรรม

ยามบุญมากาไก่กลายเป็นหงส์
ยามบุญลงหงส์เป็นกาน่าใจหาย
ยามบุญมาหมูหมามามากมาย
ยามบุญหายหายหมาไม่มาเลย

[darkknightza]

“วันหนึ่งเราจะต้องตายกัน หมด” นี่เป็นสัจธรรมอันหนักแน่นพอที่เราจะนำมาเตือนตนเองว่า “อย่าบ้าหาเงินจนเกินไป” จนหลงลืมที่จะใช้ชีวิตในแง่มุมอื่น     

เราอยู่ในโลกกันคนละไม่กี่ปี ก่อนจะจากโลกนี้ไป ควรจะถามตัวเองว่า คนรุ่นหลังจะเอ่ยอ้างถึงเราว่าอย่างไรกันนะ ?

หากในสมองเธอไม่ผยองอยากเป็น "ใคร" เธอย่อมได้บรมสุขทุกนาที

หากในความรู้สึก เธอไม่เผลอระลึกถึงอดีต อนาคต เธอย่อมมีชีวิตสดสดอยู่ในปัจจุบันอันเปรมปรีดิ์

พระพุทธรูปยังมีปางไสยาสน์ คนทำงานก็ควรจะเปิดโอกาสให้ตนเองได้พักผ่อนอยู่เสมอ

[darkknightza]

การมองเห็นความบกพร่องของตนเอง มีค่าดังหนึ่งได้ดวงตาเห็นธรรม

ดอกไม้หอมได้บางดอก แต่คนหอมได้ทุกคน ถ้าเป็นคนดี

สำหรับอาตมา ให้ราคาคำชมคำด่าเสมอกัน ถูกชมเป็นเรื่องธรรมดา ถูกด่าเป็นเรื่องไม่เหนือความคาดหมาย

ระลึกรู้ปัจจุบัน สำคัญกว่าระลึกชาติในอดีต