ความประทับใจของผม นายล่า (isukgrar) อยากให้อ่านให้จบกันทุกคนครับ

จริงๆมันเกิดขึ้นนานแล้ว แต่ผมก็ลืมที่จะเอามาเล่าให้พี่ๆน้องๆฟัง จนกระทั่งมาเจอเรื่องรูปในข่าวที่ลงไทยรัฐในกระทู้ก่อนหน้านี้

ซึ่งเรื่องนี้ก็ยังเป็นความประทับใจและซาบซึ้งอย่างหาที่สุดมิได้ของผมและครอบครัวมาจนถึงทุกวันนี้

น้องชายผมเพิ่งเรียนจบจากโรงเรียนนายเรือเมื่อสองปีที่ผ่านมา และ เพิ่งได้เข้ารับพระราชทานกระบี่ไปเมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา

ซึ่งหลายๆท่านก็จะทราบดีว่าสถาบันนี้และโรงเรียนสอนวิชาทหารอื่นๆ เมื่อนักเรียนจบการศึกษาเป็นนายทหารสัญญาบัตร จะได้รับพระราชทานกระบี่จากพระบทสมเด็จสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เป็นประจำทุกรุ่นที่จบการศึกษา

แต่มาถึงรุ่นน้องของผม ก็กังวล ว่าปีนี้เขาจะได้รับพระราชทานจากพระหัตถ์หรือไม่ เพราะนี่ถือเป็นโอกาสที่สำคัญที่สุดในชีวิต ที่จะได้มีโอกาสเข้าเฝ้าฯ เพราะในช่วงที่ผ่านมา กำหนดการณ์พิธีพระราชทานกระบี่นี้ได้ถูกเลื่อนมาเป็นระยะเวลากว่าสองปี เนื่องจากพระองค์ท่านทรงประชวรอยู่เนืองๆ และได้เข้ารับการถวายการผ่าตัดใหญ่ ซึ่งเราทุกคนก็ได้รับทราบข่าวสารกันทุกคน

และอย่างที่เราๆ ทราบกันดีว่าพระองค์ท่านได้งดพระราชกรณียกิจมาเป็นระยะเวลาพอสมควรแล้ว และในครั้งนี้ก็ไม่ได้หวังว่าน้องชายจะได้รับพระราชทานจากพระหัตถ์

แต่ในที่สุด ครอบครัวของผมก็ดีใจจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่
เมื่อน้องชายผมมาบอกว่าทางสำนักพระราชวัง ประกาศกำหนดการพระราชทานกระบี่ ซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จะทรงเสด็จพระราชทานด้วยพระองค์เอง ทำให้ผมและครอบครัวดีใจเป็นอย่างมาก

แต่สิ่งที่ผมจะเขียนต่อไปนี้ คือสิ่งที่เจ้าหน้าที่สำนักพระราชวัง เล่าให้กับนายทหารที่ต้องเข้ารับพระราชทานกระบี่ ในวันซ้อม

เจ้าหน้าที่เล่าว่า ก่อนหน้านี้ก็ได้มีการนำเรื่องกำหนดการทูลเกล้าฯไปเกี่ยวกับพิธีพระราชทานกระบี่ และก็รอพระบรมราชวินิจฉัยว่าจะให้แทนพระองค์หรือไม่ แต่ในที่สุด ไม่ว่าทางคณะแพทย์จะทัดทานอย่างไร พระองค์ท่านก็มีพระประสงค์ที่จะพระราชทานกระบี่ด้วยพระองค์เอง

ดังพระราชดำรัสตอนหนึ่งที่ทรงกล่าวกับเจ้าหน้าที่สำนักพระราชวังว่า

“พวกเขาเหนื่อยเพื่อเรามาตั้ง 7 ปี เราจะเหนื่อยเพื่อพวกเขาแค่วันเดียวไม่ได้เชียวหรือ”

และพระราชดำรัสนี้เองทำให้ผมน้ำตาซึม เมื่อน้องชายมาเล่าให้ฟังตอนนั่นรถไปพระราชวังดุสิต ในวันรับจริง

ดังนั้นทางคณะแพทย์ จึงขอพระราชทานพระบรมราชานุญาต ให้มีแท่นมารองรับกระบี่ตรงหน้าที่ประทับเพื่อที่จะมาช่วยรับน้ำหนักของกระบี่ซึ่งมีน้ำหนักมาก เพื่อไม่ให้ทรงใช้พระกำลังมากเกินไป

และผมก็ยิ่งปลาบปลื้มเข้าไปอีก เมื่อหลังรับเสร็จ น้องชายออกมาพูดให้ฟังว่า

“ท่านยกกระบี่ขึ้นนะ ยกจนลอยเลย ไม่ได้ใช้แค่มือแตะ ซึ่งรอยพระหัตถ์ของพระองค์ท่าน ก็ยังติดอยู่กับกระบี่ (ตรงส่วนที่เป็นทองเหลือง) อยู่จนทุกวันนี้”

ผมรักในหลวงครับ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ