ผมว่าไม่ว่าจะรวยหรือจน แต่ถ้ามีความสุขกับชีวิตก็ไม่ใช่ปัญหา
คนจนอาจจะคิดหรือทำแบบนั้น แต่ถ้ามันทำให้รู้สึกดีหรือมีความสุขกว่าที่จะใช้ชีวิตหรือคิดแบบคนรวย เป็นผมก็ยอมจนครับ
ความสุข มันไม่เกี่ยวว่าต้องรวยหรือจนนี้ครับ
ไม่ว่าจะมีแนวคิดแบบใดก็มีความสุขได้ แต่ว่าความคิดเหล่านั้นจะนำพาเราไปยังจุดใด?
ตวามคิดคนรวย ก็ส่งผลให้เขารวย ความคิดคนจนก็ส่งผลให้เขาจน (ไม่ขอขยายความนะครับ)
แต่หลายคนที่จนและรวยก็มีความสุขเหมือนกัน(และในอีกหลายคนก็ทุกข์ถนัดเหมือนกัน)
เรื่องความรวย มันอยู่ที่ว่า เราจะรวยไปทำไม? รวยแล้วได้อะไร? แล้วสำหรับเราน่ะเท่าไหนถึงรวย?
(ได้เงินต่อเดือนสี่หมื่น แต่จ่ายต่อเดือนหมื่นนึง รวยหรือจน? ก็ต้องรวยอยู่แล้วเพราะมีรายได้ครอบคลุมค่าใช้จ่ายทั้งหมด)
คิดอะไร เราก็เป็นอย่างที่คิด
ปล.พี่whitebmw พึ่งเอามาโพสที่ไทยเสียวหรอครับ

เห็นโพสที่sem.or.thตั้งนานแล้ว
(เห็นสองกระทู้แหละ)
คิดเหมือนผมเลยครับ รวยไปทำไม? อันนี้ก็แล้วแต่ความพอใจของแต่ละคน สำหรับผม ทำงานประจำรับเงินเดือนก็เพียงพอแล้ว มีความสุข ไม่เป็นทุกข์
บางทีึคนรวยมาก ใช่ว่าชีวิตจะมีสุข
ยิ่งรวยยิ่งพันธะมาก ห่วงมาก ไม่เป็นสุข
พระพุทธเจ้าถึงสอนว่า ทุกสิ่ง ทุกอย่างเป็นของนอกกาย ตายไปก็เอาติดตัวไปไม่ได้ มีแต่คุณความดีเท่านั้น ที่ยังคงอยู่ตลอดไป