ผมได้อ่านทุกคอมเม้นท ของทุกท่าน

ขอบคุณในห่วงใย และความหวังดีครับ

ผมหวังว่า นี้คงเป็นข้อคิด เตือนใจ เพื่อน ๆ ที่ทำงานด้านนี้ หรือด้านอื่น ๆ ได้บ้างน่ะ 
อย่าทำงานจนลืมคนข้าง ๆ เพราะวันหนึ่งคุณอาจจะเสียใจเหมือนกับผมได้

ณ เวลานี้ผมก็ยังไม่ได้เห็นหน้าแฟนผมเลย  มีแต่ได้คุยกับคนรอบข้าง ที่ดูแทนในตอนนี้
ผมปล่อยให้แฟนไปพักผ่อนที่ออสฯ ในขณะที่ผมนั่งทำงานอย่างบ้าคลั้งที่ไทย รู้สึกผิดทุกครั้ง

ผมก็อดคิดไม่ได้อยู่ดีว่า ตลอดเวลาผมทำบุญ ช่วยเหลือเด็กกำพร้า มาอย่างสม่ำเสมอ แต่ผลบุญที่ผม
ได้ทำไว้ ไม่ได้ช่วยอะไรผมเลย แต่กลับทำให้ผมได้เจอแต่เรื่องหนัก ๆ บ่อยครั้งมาก ๆ หรือผมอาจจะทำน้อยไป แต่ก็จะทำต่อไปครับ

ตอนนี้ได้แต่ทำใจ และยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น  ไม่ว่าจะยังไง คนที่อยู่ก็ต้องดำเนินต่อไป เหมือนอย่างที่หลาย ๆ ท่านบอก

ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งในความห่วงใย และความหวังดีครับ


ขอบคุณครับ
โชค