ในอีเมลภาษาอังกฤษ และในเฟซแชทกับฝรั่ง มันทำผมน้ำตาไหลเลย
ผมคัดมาเฉพาะบางเมล ให้ได้เนื้อความสั้นๆ
ผมส่งเงินให้ใช้ทุกเดือน แต่เธอว่ามันน้อยเกินไป
ผมต่อว่าเธอหลายอย่าง เพื่อให้เธอพัฒนาจุดด้อยของเธอ แต่เธอไม่เข้าใจ
ผมมีภาระต้องผ่อนคอนโด และรถยนต์เดือนละ 11,000 บาท
ผมก็มองว่าให้ช่วยกันสร้างช่วยกันประหยัด จะได้ตั้งตัวมีฐานะดีขึ้น
เธออยู่ต่างจังหวัด สังคมรอบข้างเธอแข่งกันแต่เรื่องเงิน หน้าตา และความโก้หรู
ตัวเธอเองยังไม่มีรายได้อะไร จึงไปยืมเงินชาวบ้านมา แต่ไม่บอกผมตอนแรก
ภาระจึงตกอยู่ที่ผม เธอคงคิดว่าผมไม่มีปัญญาใช้หนี้ เงินเป็นแสน
ตอนหลังผมเริ่มสงสัยพฤติกรรม แล้วเธอก็ทำผมน้ำตาไหล เมื่อผมแอบเข้าไปเช็คเมลและเฟซของเธอ
เธอโกรธผมมาก ผมกับเธอก็ทะเลาะกันอย่างแรง สุดท้ายผมสงสารลูกมาก จึงยังไม่ตัดสินใจอะไรลงไป
